Κλιμακώνεται η κινητοποίηση στις ελληνικές φυλακές

Η κινητοποίηση των κρατουμένων στις ελληνικές φυλακές, που έχει ξεκινήσει από τις 18 Μαΐου με άρνηση του μεσημεριανού κλειδώματος στα κελιά, κλιμακώνεται με την συμμετοχή κρατουμένων από όλο και περισσότερες φυλακές της χώρας.

Όπως ανέφερε σε ανακοίνωσή του το συντονιστικό αγώνα:

«αποφασίζουμε να ενώσουμε τις δυνάμεις μας ξεπερνώντας τους τεχνητούς διαχωρισμούς που θέλουν να μας επιβάλλουν με βάση την εθνικότητα και τις θρησκευτικές πεποιθήσεις που έχουμε ή δεν έχουμε για να διεκδικήσουμε μια σειρά αιτημάτων που μας αφορούν όλους»

Πλησιάζοντας τον ένα μήνα από την έναρξή της, η κινητοποίηση έχει κλιμακωθεί: οι κρατούμενοι, πέρα από την άρνηση κλειδώματος στα κελιά το μεσημέρι, κρατούν ανοιχτά και τα προαύλια τις μεσημεριανές ώρες, έξω από τις προβλεπόμενες ώρες προαυλισμού.

Παράλληλα, αυξάνεται και η συμμετοχή. Στις 13 Ιουνίου, ανακοίνωσαν ότι μπαίνουν στην κινητοποίηση τόσο οι κρατούμενοι στον Αυλώνα, όσο και στα Χανιά. Ήδη συμμετείχαν όλες οι πτέρυγες του Κορυδαλλού (Α, Β, Γ, Δ, ειδική πτέρυγα στο υπόγειο), οι γυναικείες φυλακές Κορυδαλλού, οι φυλακές Αγ. Στεφάνου στην Πάτρα, οι φυλακές Νιγρίτας και Δομοκού. Πιθανότατα πρόκειται να μπουν στην κινητοποίηση και κρατούμενοι από άλλες φυλακές κατά τις προσεχείς ημέρες.

Ακούστε την τηλεφωνική παρέμβαση του φυλακισμένου Νίκου Ρ., μέλους του συντονιστικού αγώνα, στο ραδιόφωνο της ERTopen (Σάββατο 10/06/2017)

Η κινητοποίηση αυτή έχει στόχο την ικανοποίηση τριών αιτημάτων:

Παράταση εφαρμογής των διατάξεων του άρθρου 12 του ν. 4322/2015
Κατάργηση της δυνατότητας βέτο των εισαγγελέων στα συμβούλια χορήγησης αδειών
Κατάργηση της αθροιστικής έκτισης ποινής για συγκεκριμένα αδικήματα εντός των φυλακών.

Οι διατάξεις του άρθρου 12 του νόμου 4322/2015

Το πρώτο αίτημα της κινητοποίησης είναι η παράταση των ευεργετικών διατάξεων του νόμου 4322/2015 [PDF] για την αποσυμφόρηση των φυλακών. Χάρη στις διατάξεις του άρθρου 12, μπορούσαν να αποφυλακιστούν κρατούμενοι με μικρές ποινές φυλάκισης ή που είχαν εκτίσει ένα μέρος της ποινής τους.

Κύριος λόγος για την εφαρμογή αυτών των διατάξεων (όπως και άλλων παρόμοιων που έχουν ψηφιστεί στο παρελθόν, ) είναι το σοβαρό πρόβλημα υπερπληθυσμού στις ελληνικές φυλακές. Η συνολική χωρητικότητα όλων των φυλακών υποτίθεται πως ανέρχεται στα 9.886 άτομα, ωστόσο το 2014 υπήρχαν 12.693 φυλακισμένοι (128,4%). Το 2015 ο αριθμός αυτός μειώθηκε κατά 895 άτομα, στα 11.798 (119,3%) [Στοιχεία: Συμβούλιο της Ευρώπης]

Οι φυλακισμένοι με την κινητοποίησή τους διεκδικούν την συνέχιση εφαρμογής αυτών των διατάξεων, χωρίς εξαιρέσεις.

Ο γενικός γραμματέας Αντιεγκληματικής Πολιτικής του υπουργείου Δικαιοσύνης, κ. Ευτύχης Φυτράκης, απαντώντας έγγραφα στα αιτήματα των κρατουμένων, ανακοίνωσε ότι η παράταση των διατάξεων του άρ. 12 του νόμου 4322/2015 θα γίνει με περιορισμούς και εξαιρέσεις, ενώ πρόκειται να εισαχθεί και δικαστικό συμβούλιο για να εγκρίνει ή για να απορρίψει την κάθε αποφυλάκιση. Αυτή είναι, ως τώρα, και η μοναδική απάντηση από πλευράς υπουργείου στην κινητοποίηση.

Ωστόσο, η εισαγωγή εξαιρέσεων αλλά και η πρόθεση να περνά η έγκριση των αποφυλακίσεων από δικαστικό συμβούλιο, ακυρώνει το πνεύμα και τον σκοπό αυτών των διατάξεων, οι οποίες ψηφίστηκαν ακριβώς για να εξισορροπήσουν, κατά κάποιον τρόπο, την αυθαιρεσία των δικαστικών συμβουλίων που, τις περισσότερες φορές, αρνούνται χωρίς πραγματικούς λόγους την αποφυλάκιση σε κρατούμενους που δικαιούνται αναστολή του υπολοίπου της ποινής ή υφ’ όρον απόλυση.

Το εισαγγελικό βέτο στην χορήγηση αδειών

Πρόκειται για μια διάταξη του νόμου 3772/2009 [PDF], που είχε κατατεθεί προς ψήφιση από τον τότε υπ. Δικαιοσύνης, Ν. Δένδια. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο ίδιος νόμος εισήγαγε, τόσο την πρόβλεψη για φυλακές τύπου Γ’, όσο και την επιβαρυντική διάταξη για την κάλυψη χαρακτηριστικών, τον λεγόμενο «κουκουλονόμο». Και οι δύο αυτές διατάξεις καταργήθηκαν μετά από απεργία πείνας πολιτικών κρατουμένων στις φυλακές το 2015.

Η διάταξη όμως για το εισαγγελικό βέτο εισήγαγε μια «δικτατορία των εισαγγελέων» στα Πειθαρχικά Συμβούλια τα οποία, θεωρητικά, αποφαίνονται για τις άδειες των κρατουμένων. Τα συμβούλια αυτά αποτελούνται από τον διευθυντή της φυλακής, έναν κοινωνικό λειτουργό και έναν εισαγγελέα. Με το παλιότερο καθεστώς οι άδειες χορηγούνταν ή όχι κατά πλειοψηφία. Με τον νόμο Δένδια, ωστόσο, δόθηκε η δυνατότητα στον εισαγγελέα να ασκεί βέτο κατά της απόφασης του συμβουλίου της φυλακής, προσφεύγοντας σε δικαστικό συμβούλιο.

Όπως γίνεται κατανοητό, με αυτόν τον τρόπο υφαίνεται γύρω από τους φυλακισμένους ένας δικαστικός ιστός αράχνης: εκμηδενίζονται οι πιθανότητες για χορήγηση αδειών, καθώς οι εισαγγελείς και το δικαστικό σύστημα μπορούν να παρακάμπτουν ακόμα και τις αποφάσεις των πειθαρχικών συμβουλίων των φυλακών που, εξ αντικειμένου, είναι πιό αρμόδια και πιό κοντά στην πραγματικότητα.

Αθροιστική έκτιση ποινής για  συγκεκριμένα αδικήματα εντός των σωφρονιστικών καταστημάτων

Με τον νόμο 4322/2015, εκτός από κάποιες θετικές για τους κρατούμενους διατάξεις, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛΛ ενσωμάτωσε στο άρθρο 5 και μια διάταξη που, ουσιαστικά, ποινικοποιεί τις εξεγέρσεις στις φυλακές. Η διάταξη προβλέπει ότι για συγκεκριμένα αδικήματα που τελούνται εντός φυλακής (στάση, απείθεια κ.ά.), η ποινή που επιβάλει το δικαστήριο δεν θα συγχωνεύεται όπως όλες οι άλλες αλλά θα εκτίεται ολόκληρη μετά την λήξη της ποινής για το αδίκημα ή τα αδικήματα για τα οποία οι κρατούμενοι βρίσκονται ήδη στη φυλακή.

Με αυτήν την διάταξη προωθείται, όπως μας μετέφερε μέλος του συντονιστικού αγώνα, μια κουλτούρα παρόμοια π.χ. με των ΗΠΑ, με φυλακισμένους για 30 ή και 40 χρόνια, ενώ το ανώτατο όριο φυλάκισης είναι τα 25: «Μπορεί κάλλιστα να με βρίσει ένας σωφρονιστικός, να τον βρίσω κι εγώ, να κάνει μια αναφορά ότι τον χτύπησα και ύστερα είναι ο λόγος του ενάντια στον δικό μου. Κι έτσι θα πάω εκ νέου στο δικαστήριο και θα βρεθώ με άλλα πέντε χρόνια φυλάκιση μετά την λήξη της αρχικής ποινής», είπε χαρακτηριστικά.

Το ίδιο προβλέπεται και για τυχόν αδικήματα που διαπράττονται κατά την διάρκεια άδειας. Αυτό ανατρέπει κάθε λογική «σωφρονισμού» και καταστρατηγεί ουσιαστικά την αρχή της αναλογικότητας της ποινής η οποία θεωρητικά εφαρμόζεται σε ένα δημοκρατικό καθεστώς, καθώς μπορεί ένας ληστής τραπεζών που δεν έχει επιδιώξει ή διαπράξει ποτέ ανθρωποκτονία να συσσωρεύει ποινές από το – κατά τεκμήριο – εκδικητικό δικαστικό σύστημα και να φτάσει να εκτίει ποινές δεκαετιών, ενώ κάποιος π.χ. βιαστής ανηλίκων ή δολοφόνος να εκτίσει μια κατά πολύ μικρότερη ποινή.

«Η αντίφαση αυτής της διάταξης είναι ότι δεν λαμβάνει υπόψη ούτε τα κοινωνιολογικά δεδομένα: υπάρχει ένα ποσοστό υποτροπής, για διάφορους λόγους, είτε χρήστες ενδοφλέβιων ουσιών είτε οτιδήποτε άλλο. Με αυτόν τον νόμο φτιάχνουν μια φουρνιά κρατουμένων που θα σαπίσει μέσα. Θα κάθεται εφ’ όρου ζωής στις φυλακές», συμπλήρωσε το μέλος του συντονιστικού αγώνα.

Στηρίξτε το omniatv:

Σχόλια

0 0 votes
Βαθμολογία άρθρου
Subscribe
Notify of
guest
0 Σχόλια
Inline Feedbacks
View all comments
Μετάβαση στο περιεχόμενο