«Εδώ και δεκαετίες το ελληνικό ασφαλιστικό σύστημα αποτελεί μόνιμη πηγή προβλημάτων και αντιπαραθέσεων. Έχει χτιστεί αποσπασματικά και παρά την πρόσφατη αναμόρφωση του 2010 εξακολουθεί να κινείται με γνώμονα τα παλαιά πρότυπα της οικογένειας, της εργασίας και της αποταμίευσης των νοικοκυριών και ο κυρίαρχα δημόσιος χαρακτήρας του στηρίζει τον εγκλωβισμό του σε αυτά»
Αυτά υποστηρίζει το Ίδρυμα Οικονομικών και Βιομηχανικών Μελετών σε μελέτη την οποία δημοσίευσε χθες, σε εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε με ομιλητές τον διοικητή του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ Ροβέρτο Σπυρόπουλο, τον διευθύνοντα σύμβουλο της EFG Eurolife Αλέξανδρο Σαρρηγεωργίου και τον επίκουρο καθηγητή στο τμ. Στατιστικής του Πα.Πει., Πλάτωνα Τήνιο.
Ως βασικό συμπέρασμα της εκδήλωσης, στο δελτίο τύπου του ΙΟΒΕ, παρουσιάζεται
«η ανάγκη για μια ολιστική προσέγγιση στο θέμα της ασφάλισης, χωρίς προκαταλήψεις, αξιοποιώντας την πλούσια ευρωπαϊκή εμπειρία με παράλληλη εις βάθος μελέτη των ιδιαιτεροτήτων της ελληνικής κοινωνίας και οικονομίας. Όπως τονίζεται στη μελέτη του ΙΟΒΕ, στο νέο περιβάλλον, που χαρακτηρίζεται από τη δημογραφική γήρανση και τους περιορισμούς που δημιουργεί η δημοσιονομική κρίση, το ασφαλιστικό σύστημα θα πρέπει να επανασχεδιαστεί συνολικά, λαμβάνοντας υπόψη τη συμπληρωματικότητα και τις δυνατότητες που προσφέρουν ο δεύτερος και τρίτος πυλώνας».
Ως πρώτος πυλώνας χαρακτηρίζονται τα δημόσια ασφαλιστικά ταμεία, ως δεύτερος οι επικουρικές («συμπληρωματικές επαγγελματικές συντάξεις») και ως τρίτος οι ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες.
Χαρακτηριστική του πνεύματος στο οποίο κινείται η μελέτη είναι το συμπέρασμα ότι η ιδιωτική ασφάλιση θα πρέπει «να έχει σαφή θεσμικό ρόλο και πλήρη ελευθερία συμμετοχής στα σχήματα του δεύτερου πυλώνα».
