Η προφυλάκιση της Αχέντ Ταμίμι και το ισραηλινό δικαστικό σύστημα

 

Η προφυλάκιση -ακόμη και για ανήλικους- είναι μέρος της ρουτίνας της καταστολής που χρησιμοποιεί το Ισραήλ εναντίον των Παλαιστινίων, με πλήρη υποστήριξη των στρατιωτικών δικαστηρίων, ένα σύστημα στο οποίο τόσο οι δικαστές όσο και οι εισαγγελείς είναι πάντα στρατιωτικοί, οι εναγόμενοι πάντοτε Παλαιστίνιοι και το ποσοστό καταδίκης σχεδόν 100%

Την Τετάρτη 17 Ιανουαρίου ένας στρατιωτικός δικαστής ενέκρινε το αίτημα της εισαγγελίας για προφυλάκιση της Αχέντ και της μητέρας της Ναριμάν Ταμίμι που βρίσκονταν ήδη υπό κράτηση. Η ακρόαση, η οποία διεξήχθη στο στρατοδικείο των φυλακών Οφέρ, είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα για το πώς το ισραηλινό δικαστικό σύστημα είναι ένα σημαντικό εργαλείο καταστολής που εξυπηρετεί τον έλεγχο του Ισραήλ στους Παλαιστίνιους στα Κατεχόμενα Εδάφη αντί να εξυπηρετεί τη δικαιοσύνη.

Τόσο η Αχέντ Ταμίμι (17 ετών) όσο και η μητέρα της Nariman (42 ετών) κρατούνται από τις 19 Δεκεμβρίου 2017, όταν η Αχέντ αρπάχθηκε από το σπίτι της στη μέση της νύχτας, ενώ η μητέρα της συνελήφθη όταν πήγε να μάθει τι συνέβαινε με την κόρη της αργότερα την ίδια ημέρα. Όλα τα αιτήματα της στρατιωτικής εισαγγελίας για παράταση της κράτησής τους εγκρίθηκαν από τους στρατιωτικούς δικαστές. Εν τω μεταξύ, η ποινική δίωξη έχει δημιουργήσει τεράστια αρχεία κατά της μητέρας και της κόρης, συμπεριλαμβανομένου ενός σωρού κατηγοριών που χρονολογούνται από τον Απρίλιο του 2016 – αγνοώντας βολικά το γεγονός ότι μέχρι τώρα οι αρχές δεν χρειάστηκε να συλλάβουν τις υποτιθέμενες ύποπτες ούτε τις είχαν καλέσει για ανάκριση.

Η σύλληψη των δυο γυναικών έχει προκαλέσει ακραίες αντιδράσεις από κορυφαία κυβερνητικά στελέχη στο Ισραήλ – από την απαίτηση να τις αφήσουν να περάσουν το υπόλοιπο της ζωής τους στη φυλακή μέχρι μια ανακοίνωση ότι οι άδειες των συγγενών τους για είσοδο στο Ισραήλ πρέπει να ανακληθούν. Αυτές οι αντιδράσεις οφείλονται εν μέρει στο γεγονός ότι η οικογένεια Ταμίμι έχει γίνει από πολύ καιρό ένα σύμβολο της άοπλης παλαιστινιακής αντίστασης στην κατοχή. Για να νικήσει αυτή την οικογένεια, το Ισραήλ καταφεύγει σε μια ποικιλία πρακτικών που έχει αναπτύξει και χρησιμοποιήσει για περισσότερο από πενήντα χρόνια εναντίον των Παλαιστινίων στα Κατεχόμενα Εδάφη, στο πλαίσιο των προσπαθειών του να διατηρήσει το καθεστώς κατοχής.

Τα βασικά μέτρα που χρησιμοποιεί το Ισραήλ εναντίον της Αχέντ και της Ναριμάν Ταμίμι είναι γνωστά από χιλιάδες άλλες ανάλογες νομικές υποθέσεις εναντίον των Παλαιστινίων: Βίαιες συλλήψεις στο μέσο της νύχτας, αβάσιμες κατηγορίες και παρατεταμένη κράτηση, και από την Τετάρτη 17 Ιανουαρίου, προφυλάκιση μέχρι το τέλος της διαδικασίας. Το γεγονός ότι τα μέτρα αυτά χρησιμοποιούνται εναντίον ανηλίκου μεγεθύνει την παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από το ισραήλ, η οποία είναι ήδη εκτός ορίων  σε σχέση με τη μεταχείρηση εκατοντάδων ανήλικων Παλαιστινίων υπό κράτηση: Σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία που δόθηκαν στο B’Tselem από την ισραηλινή υπηρεσία των φυλακών, από τις 30 Νοεμβρίου 2017 βρίσκονται προφυλακισμένοι 181 ανήλικοι Παλαιστίνιοι οι οποίοι θα παραμείνουν μέχρι να ολοκληρωθούν οι διαδικασίες των υποθέσεών τους.

Η προφυλάκιση καθ’ όλη τη διάρκεια της διαδικασίας σημαίνει ότι ένα άτομο εξακολουθεί να κρατείται μέχρι την ολοκλήρωση της έρευνας και την υποβολή κατηγορητηρίου και μέχρις ότου ολοκληρωθούν όλες οι νομικές διαδικασίες, συμπεριλαμβανομένης της απόφασης και της καταδίκης. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου ο κρατούμενος δεν εκτίει ποινή φυλάκισης και υποτίθεται ότι θεωρείται αθώος μέχρι να αποδειχθεί ένοχος. Ως εκ τούτου, η προφυλάκιση θα πρέπει να είναι η εξαίρεση από τον κανόνα, αλλά στα στρατιωτικά δικαστήρια της Δυτικής Όχθης, η εισαγγελία ζητά τακτικά από τους στρατιωτικούς δικαστές να εγκρίνουν την προφυλάκιση και οι τελευταίοι σχεδόν πάντα συμμορφώνονται. Αυτή η πρακτική χρησιμοποιείται για να πιέσει τους κατηγορούμενους να παραδεχθούν την ενοχή τους και να υπογράψουν συμφωνίες δικαστικού διακανονισμού, ανεξάρτητα από το αν πράγματι διέπραξαν το αδίκημα και αν υπάρχουν αποδεικτικά στοιχεία εναντίον τους.

Το θέμα είναι ότι η στρατιωτική δίωξη σχεδόν ποτέ δεν απαιτεί να γίνει η δίκη όπου θα πρέπει να αποδείξει την ενοχή του εναγομένου. Ως εκ τούτου, η απόφαση των δικαστών να εγκρίνουν την προδικαστική απόφαση ισοδυναμεί με καταδίκη – δεδομένου ότι η υπόθεση εξετάζεται αφού το άτομο είναι προφυλακισμένο και όχι βάσει των αποδεικτικών στοιχείων. Η προφυλάκιση των ατόμων που δεν έχουν ακόμα καταδικαστεί, ως συνήθης πρακτική, ακυρώνει το νόημα της δικαστικής διαδικασίας.

Οι διαδικασίες αυτές αποκαλύπτουν το κατέσχυντο στρατιωτικό καθεστώτος του Ισραήλ στο σύνολό του και ειδικότερα αυτό των στρατιωτικών του δικαστηρίων. Σε αυτό το σύστημα, οι δικαστές και οι εισαγγελείς είναι πάντα στρατιωτικοί, οι εναγόμενοι είναι πάντοτε Παλαιστίνιοι και το ποσοστό καταδίκης είναι σχεδόν 100%. Αυτό το λεγόμενο σύστημα δικαιοσύνης είναι ένας από τους πιο επιθετικούς μηχανισμούς που χρησιμοποιούνται στο καθεστώς κατοχής του Ισραήλ. Ο στόχος του δεν είναι να υπηρετεί την αλήθεια και τη δικαιοσύνη, αλλά να διατηρεί τον έλεγχο του Ισραήλ στον παλαιστινιακό λαό. Αυτό ισχύει για την οικογένεια Tamimi – και για χιλιάδες άλλους Παλαιστίνιους.

btselem.org / omniatv.com

Στηρίξτε το omniatv:

Σχόλια

0 0 votes
Βαθμολογία άρθρου
Subscribe
Notify of
guest
0 Σχόλια
Inline Feedbacks
View all comments
Μετάβαση στο περιεχόμενο