Η 15λεπτη συζήτηση του Κυριάκου Μητσοτάκη με την Μίνα Καραμήτρου έγινε την Κυριακή 21 Ιανουαρίου, λίγη ώρα μετά το «ετήσιο μνημόσυνο των θυμάτων τρομοκρατίας». Έχει κάποιο ενδιαφέρον πως η συζήτηση αυτή διεξάγεται από δυο σημαίνοντα πρόσωπα και μάλιστα δημοσίως, με την μορφή συνέντευξης και όχι -ας πούμε- από δύο γραφικούς ακροδεξιούς στο σαλόνι του σπιτιού κάποιου ομοϊδεάτη τους. Ο ένας, σημερινός αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης και αυριανός ίσως πρωθυπουργός. Η άλλη, εκπρόσωπος της μιντιακής εξουσίας ή, για την ακρίβεια, εμπορικός αντιπρόσωπος της ΓΑΔΑ.
Είναι πιθανό πως ο Κυριάκος Μητσοτάκης εξέφραζε τις απόψεις του περί ανομίας ακριβώς την ίδια στιγμή που ομάδα ακροδεξιών, υπό την -όχι ασυνήθιστη αλλά σε κάθε περίπτωση προκλητική- ανοχή της Ελληνικής Αστυνομίας, πυρπολούσε το νεοκλασικό κτήριο όπου στεγάζεται η αναρχική κατάληψη Libertatia στην Λ. Στρατού στη Θεσσαλονίκη. Είναι πιθανό, την ίδια στιγμή που έκανε λόγο για το «άβατο των Εξαρχείων» και την ανάγκη να αντιμετωπιστεί αυτό το φαινόμενο «αφού εκεί είναι ο τόπος όπου εκτρέφεται μια καινούρια γενιά αγωνιστών -εντός εισαγωγικών- που θα μπορούσαν πολύ εύκολα να στελεχώσουν την καινούρια γενιά της τρομοκρατίας».
Μας επιφύλαξε όμως και μια μικρή έκπληξη στη ρητορεία του. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης δείχνει να μην είναι ένας παραδοσιακός κατσαπλιάς της δεξιάς αλλά, αντιθέτως, φέρνει φρέσκιες, νεοφιλελεύθερες ιδέες προκειμένου να αποκτήσει τον πολυπόθητο έλεγχο του συμπαθούς γαλατικού χωριού:
«Έχω πει κι άλλες φορές ότι η απόσταση που χωρίζει μια μολότοφ από το Καλάσνικοφ δεν είναι τελικά τόσο μεγάλη. Το ζήτημα δεν είναι μόνο να ανακτηθεί επιχειρησιακά ο έλεγχος των Εξαρχείων. Δεν είναι μόνο αστυνομικό το πρόβλημα. Είναι πιο σύνθετο. (…) Όλη αυτή η προσπάθεια θα συνδυαστεί με μια συνολική ανάπλαση του ιστορικού κέντρου της Αθήνας. (…) Να δούμε το πρόβλημα του ιστορικού κέντρου της Αθήνας, πως θα του δώσουμε νέα ζωή, νέα ταυτότητα και πως θα μπορέσουμε να πείσουμε ανθρώπους-επιχειρήσεις να έρθουν και πάλι να εγκατασταθούν σε αυτές τις γειτονιές οι οποίες για πολλούς λόγους που όλοι γνωρίζουμε δεν είναι καθόλου ελκυστικές για οποιαδήποτε οικονομική δραστηριότητα».
Πιο πριν, η κυρία Καραμήτρου άνοιξε την κουβέντα ως εξής:
«Ο Δημήτρης Κουφοντίνας ετοιμάζεται να πάρει μια ακόμη άδεια. Αυτό έχει βρει την αντίδραση την δική σας και της οικογένειάς σας, ας μην ξεχνάμε ότι η οικογένειά σας είχε ένα θύμα τον Παύλο Μπακογιάννη, υπάρχει έντονη αντίδραση και από το κόμμα σας. Καταρχάς θέλω να μου πείτε σε προσωπικό επίπεδο πως βλέπετε το γεγονός ότι ο Δημήτρης Κουφοντίνας θα πάρει και πάλι άδεια για να βρεθεί με την οικογένειά του».
Έχει ενδιαφέρον πως η απάντηση που θα δώσει ένας άνθρωπος που επιχειρεί να δομήσει την εικόνα του ως άξιος πολιτικός, προβάλλοντας ένα υποτιθέμενο υποδειγματικό βιογραφικό, συνδέει ευθέως την ποινή με την δημόσια δήλωση μετανοίας, όχι σε κάποιο οικογενειακό του τραπέζι αλλά σε συνέντευξη:
«Πιστεύω η αντίδραση δεν είναι μόνο προσωπική, δεν είναι μόνο οικογενειακή και το θέμα αυτό δεν αφορά μόνο τα θύματα της τρομοκρατίας, αφορά ολόκληρη την ελληνική κοινωνία. Ένας άνθρωπος ο οποίος έχει καταδικαστεί 11 φορές σε ισόβια δεν πρέπει να παίρνει άδεια από τη φυλακή για κανέναν λόγο, πόσο μάλλον όταν δεν έχει δημόσια μετανοήσει για τις πράξεις του και πόσο μάλλον όταν στην χώρα εκτρέφεται μια καινούρια γενιά τρομοκρατών η οποία στο πρόσωπο του Δημήτρη Κουφοντίνα βλέπει ξεκάθαρα τον ιδεολογικό της καθοδηγητή».
Στην συνέχεια ο υποψήφιος μελλοντικός πρωθυπουργός δείχνει να αισθάνεται πολύ άνετα με την ευθεία παρέμβαση του στην, ανεξάρτητη κατά τ’ άλλα, δικαστική εξουσία, στην αρμοδιότητα της οποίας εμπίπτει το ζήτημα της αναγνώρισης του δικαιώματος στις άδειες των κρατουμένων, αφού στο Συμβούλιο της Φυλακής προεδρεύει, και μάλιστα με την αυξημένη εξουσία του δικαιώματος βέτο, ο επόπτης εισαγγελέας της φυλακής:
«Κατά συνέπεια είμαι κάθετα αντίθετος σε οποιαδήποτε άδεια στον Κουφοντίνα» μας ενημερώνει, ενώ το πόσο τον έχει επηρεάσει το πνεύμα του Διαφωτισμού γενικότερα το αποδεικνύει ολοκληρώνοντας την απάντηση του:
«και πιστεύω ότι το νομικό πλαίσιο θα πρέπει να προσαρμοστεί με τέτοιον τρόπο ώστε άνθρωποι που έχουν καταδικαστεί για τέτοια εγκλήματα να μην βγαίνουν από την φυλακή για κανέναν λόγο».
Την σκυτάλη στο κρεσέντο της αντιτρομοκρατικής σταυροφορίας θα πάρει με την ερώτηση της η κυρία Καραμήτρου για άλλη μια φορά:
«Παραδέχεστε λοιπόν ότι ήταν κάτι που ενδεχομένως έχει ξεφύγει από την Νέα Δημοκρατία; Δηλαδή να μην μπορεί να πάρει άδεια ένας τρομοκράτης, ένας εκτελεστής ο οποίος, όπως πολύ σωστά είπατε, έχει καταδικαστεί 11 φορές σε ισόβια, δεν έχει ζητήσει συγνώμη και, το κυριότερο, συνεχίζει να αρθρογραφεί, να γράφει βιβλία για την ύπαρξη της τρομοκρατίας στην χώρα, δεν το είχε προλάβει αυτό η Νέα Δημοκρατία».
Για να πάρει την πιο μετεμφυλιακή απάντηση που θα μπορούσε να δώσει κανείς:
«Υπό κανονικές συνθήκες ένας άνθρωπος σαν τον Κουφοντίνα και τους ομοϊδεάτες του θα βρισκόταν σε μια φυλακή υψίστης ασφαλείας από την οποία δεν θα μπορούνε να επικοινωνούν εύκολα με τον έξω κόσμο…»
Η κουβέντα θα κλείσει με τον Κυριάκο Μητσοτάκη να μας ενημερώνει, προς έκπληξη μάλιστα της κυρίας Καραμήτρου, ότι είναι θαμώνας σε κλούβες των ΜΑΤ, για να καταλήξει πως «συνομιλεί με αυτά τα νέα παιδιά που δεν έχουν πολιτική στήριξη και ηθική στήριξη από την κυβέρνηση για να κάνουν σωστά την δουλειά τους».
