Υπόθεση Ρέντη: Αποσιωπώνται τα στοιχεία για να σωθεί «η τιμή» της ΕΛ.ΑΣ.;

«Το δικαστήριο διέταξε χημική ανάλυση όμως, για κάποιον περίεργο λόγο, η ΕΛ.ΑΣ. επικαλέστηκε βλάβη των μηχανημάτων της…»

«…Οι εντολές που είχαμε ήταν να ακολουθήσουμε το όχημα από απόσταση και χωρίς να έχουμε σε λειτουργία το φάρο. Κάποια στιγμή το VOLVO μάς αντιλήφθηκε και με ελιγμό βγήκε έξω από την Λ. Κηφισσού και κατευθυνόταν στον παράδρομο. Οι μηχανές επειδή δεν προλάβαμε τον ελιγμό, συνεχίσαμε την πορεία μας πάνω στη Λ. Κηφισσού προς Πειραιά. Βλέπαμε το VOLVO που ήταν στο παράδρομο και στην αμέσως επόμενη είσοδο μπήκαμε και οι μηχανές και συνεχίσαμε να ακολουθούμε το VOLVO. Μετά από λίγο το VOLVO ανέπτυξε ταχύτητα και έστριψε δεξιά. Εγώ ήμουν πρώτος από τις μηχανές που το ακολουθούσαν και δεξιά μου ήταν η άλλη μηχανή της ομάδας. Όταν στρίψαμε και εμείς και ενώ είχαμε μια απόσταση περίπου 23-30 μέτρα από το VOLVO να φρενάρει απότομα και να σταματάει. Δεν άλλαξε πορεία, σταμάτησε προς την κατεύθυνση που πήγαινε. Τότε σταματήσαμε και εμείς απότομα και είμαστε σε απόσταση 10 μέτρων από το VOLVO. Τη στιγμή που σταματήσαμε βλέπω από την πλευρά του οδηγού του VOLVO, νομίζω από την θέση του οδηγού, να βγαίνει από το παράθυρο ένα όπλο μεγάλο και κατάλαβα ότι άρχισε να πυροβολεί προς το μέρος μας. Για να αποφύγω τα πυρά πήδηξα αμέσως κάτω από την μηχανή και εκείνη την ώρα ένοιωσα ένα κάψιμο στο δεξιό γλουτό. Αμέσως κατάλαβα ότι χτυπήθηκα και σέρνοντας κινήθηκα προς τα αριστερά του δρόμου για να καλυφθώ. Έβγαλα το όπλο για να ρίξω αλλά ένιωθα αδύναμος και πονούσα από το χτύπημα και δεν πυροβόλησα. Δεν είχα εικόνα τι γινόταν πίσω μου γιατί όπως σας είπα η μηχανή μου ήταν πρώτη. Από τη στιγμή που έπεσα από τη μηχανή, δεν είδα τι γινόταν και δεν ξέρω αν αυτός που πυροβολούσε από το VOLVO κατέβηκε κάτω από το αυτοκίνητο εγώ εκείνη την ώρα προσπαθούσα να βρω κάλυψη, πάντως οι πυροβολισμοί συνεχίζονταν. Επειδή ένιωθα αδύναμος έκατσα πίσω από ένα παρκαρισμένο αυτοκίνητο και δεν είδα τι έγινε με το VOLVO και προς τα πού έφυγε. Την ώρα που προσπάθησα να καλυφθώ είδα λίγο πίσω και έβλεπα πεσμένες μηχανές και οι συνάδελφοι μου να είναι κάτω. Μόλις τελείωσε το περιστατικό ήρθαν κάποιοι συνάδελφοί μας και μου μιλούσαν. Εγώ επειδή είχα τον ασύρματο στο αυτί άκουσα ότι είχαν τραυματιστεί τρεις συνάδελφοι. Δεν ήξερα τι είχε γίνει. Το ασθενοφόρο με πήγε στο νοσοκομείο και μπήκα στην εντατική. Μόλις βγήκα από την εντατική έμαθα ότι δυο συνάδελφοί μου είχαν σκοτωθεί και άλλος ένας τραυματίστηκε…»

Με αυτά τα λόγια περιγράφει την εμπειρία του ο ένας εκ των 25 αστυνομικών της ομάδας ΔΙΑΣ που συμμετείχαν στην ανταλλαγή πυροβολισμών στο Ρέντη την 1 Μαρτίου 2011. Τότε που δυο συνάδελφοί τους τραυματίστηκαν θανάσιμα μετά από πυρ που άνοιξε εναντίον τους ο οδηγός του κλεμμένου οχήματος μάρκας VOLVO. Οι συγκεκριμένοι επιβάτες ήταν κάποια από τα μέλη της ομάδας που είχε μόλις πριν από λίγο διαπράξει ληστεία σε βάρος ενός προμηθευτή περιπτέρου στο Μενίδι. Τα υπόλοιπα μέλη είχαν διαφύγει με άλλο όχημα.

Τις επόμενες ημέρες θα ακολουθήσουν δεκάδες έκτακτα δελτία ειδήσεων και εκατοντάδες αστυνομικά ρεπορτάζ. Οι τίτλοι «Μακελειό στο Ρέντη» και «Ενέδρα θανάτου» θα φιγουράρουν πάνω από τα περισσότερα σχετικά άρθρα. Η Ελληνική Αστυνομία θα κάνει λόγω για ζήτημα τιμής ενώ οι στήλες του αστυνομικού δελτίου θα ενημερώνουν το κοινό για την εξέλιξη των ερευνών.

Δυο μήνες μετά, στις 5 Μαΐου 2011, οι αστυνομικοί της Ασφάλειας φορώντας άσπρα χειρουργικά γάντια θα περιφέρουν μπροστά στις κάμερες τους συλληφθέντες επιβάλλοντας με αυτόν τον τρόπο τον συμβολισμό πως πρόκειται για κάποιου είδους μιάσματα. Η ενοχή τους φυσικά είναι εκ προοιμίου αποδεδειγμένη. Οι δημοσιογράφοι του αστυνομικού δελτίου θα αναπαράγουν χωρίς να διασταυρώνουν τα δελτία τύπου της ΓΑΔΑ. Οι τίτλοι που θα κοσμούν τα ρεπορτάζ τους -καθόλου πρωτότυποι για άλλη μια φορά- θα περιλαμβάνουν στην πλειοψηφία τους τον χαρακτηρισμό «μακελάρηδες» ο οποίος στις περισσότερες περιπτώσεις θα συνδυάζεται με τον προσδιορισμό «ομογενείς» να εκφέρεται ως μομφή. Κανείς δεν θα διαμαρτυρηθεί για το γεγονός ότι ο συλληφθείς ως βασικός ύποπτος παρουσιάζεται στα πλάνα με το πρόσωπο παραμορφωμένο από το πρήξιμο και τις μώλωπες. Σχεδόν κανείς δεν θα τον ακούσει μέχρι και σήμερα -οχτώ περίπου χρόνια μετά- να φωνάζει για την αθωότητά του. Κανένα μέσο από αυτά που τον καταδίκασαν την ημέρα της σύλληψής του δεν θα του δώσει βήμα για να υπερασπιστεί τον εαυτό του.

Ο Γιάννης (Βάνια) Σαββίδης, ομογενής από το Καζακστάν, καταδικάστηκε το 2013 σε ποινή δυο φορές ισοβίων και 90 χρόνων για την συμμετοχή του στην διπλή ανθρωποκτονία αστυνομικών της ομάδας ΔΙΑΣ που, όπως ισχυρίζεται, δεν διέπραξε ποτέ.

Ενδιαφέρον παρουσιάζει, ως αντιμνημείο ίσως, νομικής σκέψης το σκεπτικό της πρωτόδικης απόφασης βάσει του οποίου καταδικάστηκε σε αυτήν την ακραία ποινή. Σύμφωνα με αυτό, μπορεί να μην υπάρχουν στοιχεία που να τον συνδέουν με την πράξη αλλά αυτό συμβαίνει πολύ απλά επειδή τα στοιχεία μάλλον θα χαθήκαν.

Απόσπασμα από το σκεπτικό της πρωτόδικης απόφασης

Ο Βάνια, στην συνέντευξη του που έδωσε στο omniatv, παραδέχεται την συμμετοχή του στην ληστεία που προηγήθηκε αλλά επιμένει -όπως έκανε από την πρώτη στιγμή- ότι διέφυγε με άλλο αυτοκίνητο και όχι με αυτό του οποίου οι επιβάτες συμμετείχαν στη συμπλοκή.


– Τι έγινε εκείνη την μέρα;

– Θα πω για τα πράγματα όπως τα έζησα εγώ. Σε σχέση με την υπόθεση να διευκρινίσω ότι ήμουν στην ληστεία αλλά όχι στην ανθρωποκτονία. Όχι μόνο δεν πυροβόλησα αλλά δεν βρισκόμουν καν στο αμάξι που έγινε η καταδίωξη. Ληστέψαμε έναν έμπορο κινητής τηλεφωνίας που προμήθευε με κάρτες τα περίπτερα. Επειδή τον ληστέψαμε έξω από ένα περίπτερο αρχικά οι δημοσιογράφοι λέγανε ότι ληστέψαμε περίπτερο, όμως το περίπτερο δεν το πειράξαμε.

Μετά διαφύγαμε με το ένα αμάξι και λίγες εκατοντάδες μέτρα πιο κάτω εγώ κατέβηκα μαζί με άλλον έναν και μπήκα στο δικό μου αμάξι. Καθώς πήγαινα προς το σπίτι μου δέχτηκα τηλέφωνο στο κινητό μου από έναν από τους συνεργούς μου να γυρίσω πίσω και να τους παραλάβω γιατί τους ακολουθούσαν αστυνομικοί της ομάδας ΔΙΑΣ και δεν μπορούσαν να διαφύγουν. Μέχρι να καταλάβω πού βρίσκονται και να συνεννοηθούμε για το πού θα δώσουμε ραντεβού να τους παραλάβω και να ξεφύγουν, ανταλλάξαμε πάνω από δέκα κλήσεις. Ανάμεσα στις κλήσεις που ανταλλάσσαμε για το που θα βρεθούμε έγινε και η συμπλοκή.

Με ξαναπαίρνουν τηλέφωνο και μου λένε «τραυματίστηκε ο ένας από πυροβολισμούς της αστυνομίας». Δεν μου είπαν καν ότι σκοτώθηκαν δυο αστυνομικοί. Μου είπε ότι έριξε στον αέρα αλλά τελικά μόνο στον αέρα δεν ήταν. Δίνουμε ραντεβού να παραλάβω τον τραυματία στο παρκινγκ ενός σούπερ μάρκετ και πράγματι πηγαίνω και τον παραλαμβάνω. Δεν έχω που να τον πάω και τον πηγαίνω σπίτι μου. Ήρθε ένας γιατρός, του έβγαλε την σφαίρα και μετά χωριστήκαμε. Αυτός, ο τραυματίας, ακόμα διαφεύγει της σύλληψης.

– Πότε σε συνέλαβαν;

– Δυο μήνες μετά το περιστατικό, τον Μάιο του 2011. Από την επόμενη ημέρα ξεκίνησαν να με παρακολουθούν εμένα και τους υπόλοιπους. Τους είχαμε καταλάβει. Εγώ επέλεξα να μην ξεφύγω αν και μπορούσα. Δεν πίστευα ότι θα με κατηγορούσαν για τον φόνο αφού δεν είχα σχέση. Δεν ήθελα να ζήσω κυνηγημένος γιατί είχα οικογένεια και δουλειά.

Σκέφτηκα ότι αν είναι να με πιάσουν θα με καταδικάσουν για την ληστεία στην οποία πράγματι συμμετείχα και θα μείνω λίγα χρόνια στη φυλακή μέχρι να τελειώσει η ποινή μου. Όμως τελικά βρίσκομαι 8 χρόνια μέσα με ποινή δυο φορές ισόβια και 90 χρόνια για κάτι που δεν έχω κάνει.

– Ποια είναι τα εναντίον σου στοιχεία;

– Ο αξιωματικός της αντιτρομοκρατικής που ανέλαβε την υπόθεση, ο Χαρδαλιάς, λέει ότι κάποιος πήρε ανώνυμο τηλεφώνημα στην υπηρεσία του. Από ‘κεί και πέρα, το στοιχείο που υποτίθεται έχουν είναι ότι με αναγνωρίζει ως τον άνθρωπο που πυροβολούσε ένας από τους 25 αστυνομικούς που βρίσκονταν στο σημείο της συμπλοκής. Η αναγνώριση αυτή έγινε δυο μέρες μετά την σύλληψη μου και μια στιγμή που το πρόσωπο μου ήταν παραμορφωμένο από τα βασανίστρια. Για να καταλάβεις, όταν ήρθε εκείνο το απόγευμα η μάνα μου επισκεπτήριο στη ΓΑΔΑ, με προσπέρασε χωρίς να με καταλάβει, έτσι πως με είχαν κάνει και δίνουν αξία σε αυτήν την αναγνώριση.

Ο ίδιος αστυνομικός που με αναγνωρίζει λέει ότι ο δράστης δεν φορούσε ούτε κουκούλα ούτε γάντια. Όμως στο όπλο που βρέθηκε και αποδείχτηκε ότι ήταν αυτό που πυροβόλησε δεν έχει αποτυπώματα δικά μου αλλά μόνο του ανθρώπου που παραδέχεται ότι πυροβόλησε.

Η ιατροδικαστική έκθεση αναφέρει ότι η σφαίρα που σκότωσε τον έναν από τους δύο αστυνομικούς έχει πύλη εισόδου την πίσω πλευρά του κεφαλιού του.

Επιπλέον η αστυνομία και το σκεπτικό της πρωτόδικης απόφασης λέει ότι πυροβόλησαν δύο Καλάσνικοφ και ένα πιστόλι. Εμένα πρακτικά δεν με ενδιαφέρει να αποδείξω ότι πυροβόλησε μόνο ένας, γιατί δεν ήμουν καν στο σημείο της συμπλοκής, όμως το αναφέρω γιατί ακόμα και εκεί υπάρχει παραλογισμός. Στο τόπο της συμπλοκής λοιπόν βρέθηκαν μόνο οι 23 κάλυκες από το Καλάσνικοφ του ανθρώπου που πυροβόλησε τους αστυνομικούς και 17 κάλυκες από εννιάρια που όπως αποδείχτηκε από την βαλλιστική εξέταση ανήκουν όλες στα υπηρεσιακά πιστόλια των αστυνομικών. Η βαλλιστική εξέταση δηλαδή επιβεβαιώνει αυτά που λέει στην απολογία του ο δράστης της συμπλοκής, ότι μόνο αυτός πυροβόλησε όμως το σκεπτικό της πρωτόδικης απόφασης λέει ότι δεν βρέθηκαν κάλυκες από άλλα όπλα επειδή χαθήκαν! Δηλαδή, σύμφωνα με την αστυνομία, όχι μόνο ήμουν στο αμάξι την ώρα των πυροβολισμών αλλά επιπλέον πυροβολούσα κιόλας. Από τα στοιχεία δεν προκύπτει ούτε ότι ήμουν στο αμάξι εγώ ούτε ότι πυροβόλησε το δεύτερο άτομο.

– Αν και δεν είναι υποχρέωση του κατηγορούμενου να αποδεικνύει την αθωότητα του, πόσο μάλλον όταν δεν υπάρχουν ενοχοποιητικά στοιχεία, εσύ ωστόσο ποιο σημείο θεωρείς ότι την αποδεικνύει; Με βάση ποιο στοιχείο θεωρείς ότι προκύπτει ότι δεν ήσουν στην συμπλοκή;

– Μέσα στην ίδια την δικογραφία της αστυνομίας για να αποδείξουν ότι ήμουν στην ληστεία την οποία εγώ έτσι κι αλλιώς παραδέχομαι υπάρχει το έγγραφο από την άρση απορρήτου που διέταξε ο εισαγγελέας για τις κεραίες κινητής τηλεφωνίας της περιοχής. Εκεί φαίνεται ότι συνομιλώ με τον οδηγό του VOLVO και φαίνεται ότι βρίσκομαι σε άλλη περιοχή. Αυτό υπάρχει στην ίδια την δικογραφία, υποτίθεται για να με ενοχοποιήσει αλλά, στην πραγματικότητα, αποδεικνύει την αθωότητα μου.

Η καταγραφή κλήσεων από τις κυψέλες κινητής τηλεφωνίας

Ιατροδικαστική εξέταση έχει γίνει για να αποδειχτεί από τις σφαίρες ποιανού όπλου σκοτώθηκαν οι δυο αστυνομικοί;

– Η ιατροδικαστική έκθεση αναφέρει ότι η σφαίρα που σκότωσε τον έναν από τους δύο αστυνομικούς έχει πύλη εισόδου την πίσω πλευρά του κεφαλιού του. Αυτό είναι παράλογο αφού στις καταθέσεις τους οι αστυνομικοί λένε πως ήταν αντιμέτωποι με αυτούς που τους πυροβολούσαν. Γι’ αυτόν τον λόγο κάναμε αίτημα για χημική ανάλυση ώστε να εξεταστεί αν η σφαίρα προερχόταν από το όπλο του δράστη ή των αστυνομικών. Το δικαστήριο έκανε δεκτό το αίτημα και διέταξε να γίνει η ανάλυση όμως, για κάποιον περίεργο λόγο, η ΕΛ.ΑΣ επικαλέστηκε βλάβη των μηχανημάτων της…

– Στην απολογία σου λες ότι λυπάσαι για ό,τι έγινε αλλά ότι αρνείσαι να ζητήσεις συγγνώμη. Τι εννοείς;

– Ναι. Δεν έχω σκοτώσει κανέναν για να ζητήσω συγνώμη. Αντιθέτως κοντεύω μια δεκαετία στη φυλακή καταδικασμένος για κάτι που δεν έχω κάνει. Δεν μπορώ να ζητήσω συγνώμη για κάτι που δεν έχω κάνει όμως, αλήθεια, λυπάμαι για ότι έγινε. Έφυγαν χωρίς λόγο δυο νέοι άνθρωποι αλλά εγώ δεν ήμουν καν μπροστά όταν συνέβαινε αυτό.

Στηρίξτε το omniatv:

Σχόλια

5 1 vote
Βαθμολογία άρθρου
Subscribe
Notify of
guest
0 Σχόλια
Inline Feedbacks
View all comments
Μετάβαση στο περιεχόμενο