του Χρήστου Τσάκαλου
«Την ελευθερία την διεκδικείς, όχι με ένα χέρι που απλώνεται να
ζητιανέψει, αλλά με ένα χέρι που υψώνεται γροθιά..»
14 Μαρτίου 2011, είναι η ημερομηνία της σύλληψής μου.
Κάποιες ημερομηνίες δεν τις ξεχνάς.
Όμως υπάρχουν ημερομηνίες που κάποιοι θέλουν να σε κάνουν να ξεχάσεις… Οι μέρες, οι μήνες, τα χρόνια περνάνε στο ημερολόγιο της φυλακής και δεν υπάρχει ημερομηνία αποφυλάκισης.
Εδώ και δύο χρόνια, η εξουσία μου έχει επιβάλει ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΑΟΡΙΣΤΟΥ ΚΡΑΤΗΣΗΣ.
Έτσι ενώ από τον Μάρτιο του 2016 έχω συμπληρώσει το χρονικό όριο (1/5) της ποινής μου και δικαιούμαι άδειες (παράλληλα από τον Φεβρουάριο του 2018 δικαιούμαι και εκπαιδευτικές άδειες), βρίσκομαι σε καθεστώς δικαστικής ομηρίας με αόριστες υποδικίες, χωρίς χρονικό όριο κράτησης (στην περίπτωσή μου ως υποδικοκαταδίκου δεν ισχύει το 18μηνο της προσωρινής κράτησης).
Το αποτέλεσμα είναι όλες οι αιτήσεις για άδεια να απορρίπτονται, αφού πλέον ο ιεροεξεταστής ειδικός εφέτης ανακριτής Ε. Νικολόπουλος, μου αποδίδει τον ρόλο του ηθικού αυτουργού στην υπόθεση της απόπειρας απόδρασης με ελικόπτερο στις αρχές του 2016…
Στο ίδιο καθεστώς αορίστου κράτησης και στέρησης αδειών, βρίσκονται οι σύντροφοί μου Γ. Τσάκαλος, Γ. Πολύδωρος και Ο. Οικονομίδου, ως υπόδικοι σε μια φθηνή δικογραφία που συντάχθηκε κατά παραγγελία της αντιτρομοκρατικής και οι λέξεις της δεν αξίζουν ούτε όσο το χαρτί πάνω στο οποίο τυπώθηκαν.
Δεν με εκπλήσσει καθόλου η εκδικητικότητα της δικαστικής μαφίας.
Εδώ ο συγκεκριμένος ειδικός εφέτης ανακριτής είχε φτάσει στο σημείο να προφυλακίσει την μητέρα μου και την σύζυγο του αδελφού μου για να μας εκδικηθεί.
Αυτό όμως που με θυμώνει, είναι ότι η εξουσία δεν διαθέτει την στοιχειώδη ειλικρίνεια να πει τα πράγματα με το όνομά τους… γιατί αυτό δεν είναι δικαιοσύνη, είναι ΒΕΝΤΕΤΑ.
II
Από τον Σεπτέμβρη του 2009 είχε φανεί η εμμονή των αστυνομικών-δικαστικών αρχών εναντίoν μας. Η πραγματικότητα μιας αναρχικής ομάδας όπως η ΣΠΦ, χωρίς ηγέτες και
ιερατεία, χωρίς δογματικά ιδεολογικά ευαγγέλια και συνταγές για μαζική κατανάλωση, που γεννήθηκε με την επιθυμία να κάνει την ζωή πιο ενδιαφέρουσα και ελεύθερη, φόβιζε την εξουσία.
Έτσι όταν ξεκίνησε η αντιτρομοκρατική σταυροφορία με την εισβολή στο σπίτι στο Χαλάνδρι, εγκαινιάστηκε ένα αφήγημα για την οργάνωση της Σ.Π.Φ κατ΄εικόνα και ομοίωση της εξουσίας.
Δημοσιογράφοι και αστυνομικές αρχές παρουσιάζουν την Σ.Π.Φ ως μια οργάνωση με αρχηγό και ηγετικά στελέχη, εντολοδόχους, περιφερειακούς και παραστρατημένους. Για την αφήγηση της εξουσίας δεν υπάρχει ζωή έξω από αρχηγούς και κανόνες, έτσι ότι δεν ταιριάζει στην αλήθεια της, λερώνεται με το ψέμα της.
Με αυτό τον τρόπο σχηματίστηκαν δικογραφίες με κατηγορίες «διεύθυνσης τρομοκρατικής οργάνωσης» και «ηθικής αυτουργίας». Η αυτονόητη ΑΝΤΙΦΑΣΗ του αρχηγού σε αναρχική οργάνωση είναι η επιτομή του δικαστικού πραξικοπήματος για να μας εξασφαλίσει περισσότερα χρόνια φυλακής.
Ένα αφήγημα που ενισχύθηκε με νέα ψέματα, κυρίως μετά την σύλληψή μας.
Μέσα από την φυλακή, έχω κατηγορηθεί μαζί με άλλους συντρόφους, ως διευθυντής της ΣΠΦ, και ως ηθικός αυτουργός μιας σειράς επαναστατικών ενεργειών και σχεδίων, όπως στην περίπτωση του σχεδίου Φοίνικας και του σχεδίου Γοργοπόταμος.
Έχω διωχθεί ποινικά ακόμα και για κείμενα μου με την κατηγορία προτροπής σε βίαιες ενέργειες.
Φαίνεται πως στην δημοκρατία τους, ελευθερία λόγου σημαίνει ελευθερία των δικαστών να αποφασίζουν τι τους αρέσει και τι όχι…
Επίσης τους ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΥΣ ΜΗΝΕΣ μια σειρά από ύποπτα δημοσιεύματα και ρεπορτάζ με φωτογραφίζουν ως ηθικό αυτουργό σε «συμβόλαια», σε ξυλοδαρμούς, σε συνεργασίες αρχηγίας στις φυλακές κ.λ.π
Δεν θα απαντήσω σε μονολόγους ψεμάτων που ικανοποιούν την αυτοϋπνωση της κοινωνίας των πρόθυμων τηλεθεατών. Γιατί για εμένα Αναρχικός δεν είναι μόνο αυτός που μισεί την εξουσία, ΑΛΛΑ αυτός που ΑΡΝΕΙΤΑΙ να την ασκήσει, ενώ θα μπορούσε.
III
Τώρα λοιπόν κατηγορούμαι ως ΗΘΙΚΟΣ ΑΥΤΟΥΡΓΟΣ της υπόθεσης με το ελικόπτερο του 2016 , καθώς όπως αναφέρει το βούλευμα υπ΄αριθμόν 186/2018 του Συμβουλίου Εφετών Αθηνών στην σελίδα 24 «ενεργώντας (…) με πειθώ, φορτικότητα, συμβουλές, παραινέσεις και προτροπές, προκάλεσαν με πρόθεση την απόφαση στην (άλλη κατηγορούμενη της υπόθεσης) να τελέσει τις πράξεις, διατάραξη της ασφάλειας αεροσκαφών, κατάληψη αεροσκάφους κ.α».
ΞΕΚΑΘΑΡΙΖΩ πως η έννοια της ΗΘΙΚΗΣ ΑΥΤΟΥΡΓΙΑΣ είναι μια έννοια εχθρική και προσβλητική για έναν αναρχικό, όπως εγώ.
Γιατί προϋποθέτει να αναλάβω τον εξουσιαστικό και άχαρο ρόλο του εντολέα που δίνει οδηγίες σε άλλους.
Στις εμπειρίες του αγώνα που συμμετέχω, έχω μάθει να μοιράζομαι και να συνεργάζομαι κι όχι να χρησιμοποιώ ή να διατάζω.
Δεν συμπαθώ ούτε τους αρχηγούς, ούτε τους οπαδούς…
Το ΣΤΟΙΧΕΙΟ με το οποίο ο ειδικός εφέτης ανακριτής έστησε την γκιλοτίνα της «Ηθικής Αυτουργίας» για να μας κρατήσει φυλακή, ήταν ένα δημόσιο κείμενο που συνυπέγραψα αναφερόμενος στην υπόθεση του ελικοπτέρου και στην φυσική ροπή του ανθρώπου προς την ελευθερία.
ΠΑΝΤΑ υπερασπίζομαι κάθε ΥΠΟΘΕΣΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ και παραμένω εχθρός της γεωγραφίας κοντινών αποστάσεων… κελί… προαύλιο… κελί… προαύλιο.
Λυπάμαι αλλά δεν θα χαρίσω την σιωπή μου στους διώκτες μου.
Άλλωστε είμαι σίγουρος πως ακόμα κι αν δεν υπήρχε αυτό το κείμενο, θα εφεύρισκαν κάτι άλλο για να με κατηγορήσουν. Εδώ κατά την διάρκεια μιας μεταγωγής μου, ένας μπάτσος μου είπε «στην περίπτωση σου, πρώτα δικάζουν το όνομα σου και μετά την υπόθεσή σου…»
Παράλληλα οι μεθοδεύσεις και το σχέδιο της εξουσίας για να συνεχιστεί η ΚΡΑΤΗΣΗ ΜΑΣ ΕΠ΄ ΑΟΡΙΣΤΟΝ, αποδεικνύεται κι από τον τρόπο που σκοπίμως καθυστερούν την έναρξη της δίκης για την υπόθεση του ελικοπτέρου. Πριν λίγες ημέρες ενημερώθηκα ότι η δίκη ορίστηκε για τις 12 Οκτωβρίου του 2018 (δηλαδή 2,5 χρόνια μετά την τέλεση της πράξης!!!) με την ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΑ ότι δεν υπάρχουν διαθέσιμες δικαστικές αίθουσες. Αντίθετα πάντα υπάρχουν διαθέσιμα κελιά στις φυλακές για όλους εμάς, τους αναρχικούς, που δεν σκύψαμε το κεφάλι και δεν παραιτηθήκαμε.
Μέρος αυτού του σχεδίου είναι και τα τελευταία δημοσιεύματα, που μαζί με τους τόνους λάσπης που πετάνε εναντίον μας, αφήνουν θολά υπονοούμενα για συσχετισμούς δικογραφιών άσχετων υποθέσεων μεταξύ τους. Αυτός είναι ο τρόπος της δικαιοσύνης τους. Εκτελεί πληρωμένα συμβόλαια αργού θανάτου στις φυλακές για λογαριασμό της εξουσίας.
Οι μπάτσοι κατασκευάζουν μια πληροφορία, οι δημοσιογράφοι σκηνοθετούν το κλίμα και χρειάζεται ένας πρόθυμος ειδικός εφέτης ανακριτής για να εκτελέσει την παραγγελία της «ενοχής».
Όμως η υπομονή εξαντλείται.
Μαζί με τον αδελφό μου, τον Γιώργο και την Όλγα, είμαστε οι πιο παλιοί αναρχικοί πολιτικοί κρατούμενοι που δικαιούμαστε άδεια και μας την αρνούνται εκδικητικά.
Δεν έχω σκοπό να γίνω «τρόπαιο» κανενός φασίστα ανακριτή , ούτε να αφήσω την ζωή μου να εξακολουθεί να είναι τυλιγμένη σε αβεβαιότητα, φτιαγμένη από υποδικίες αορίστου χρόνου.
ΞΕΚΑΘΑΡΙΖΩ λοιπόν στους σταυροφόρους της αντιτρομοκρατικής και στην ιερά εξέταση των ανακριτών, πως τα ψέματα τους είναι πλέον εκτεθειμένα. Απέναντί τους νιώθω ΙΣΟΣ με την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ κι έτσι αναπόφευκτα θα συναντήσουν την ήττα τους.
Με την σιγουριά αυτών που τα παίζουν ΟΛΑ για την ζωή…
Για την Αναρχία.
Τσακαλος Χρήστος
Φυλακές Κορυδαλλού 2018.
