Η διαδικασία ξεκίνησε στις 9:34 στην αίθουσα Δ 120 Γ. Η αίθουσα ήταν άλλη από την αρχικά ανακοινωμένη (του ισογείου).
Αναγνώστηκαν συμπληρωματικά έγγραφα, μεταξύ άλλων και βεβαίωση συγκρατούμενων του Λιακόπουλου ότι δεν είναι ρατσιστής και είναι ευαίσθητος με τα προβλήματα των μεταναστών.
Η έδρα διέκοψε εν μέσω συνθημάτων «φασίστες, κουφάλες, έρχονται κρεμάλες» και «Σαχζάτ Λουκμάν, ακόμα ζωντανός, στον δρόμο νικιέται ο φασισμός».
Οι δικαστές αποχώρησαν [10:06]
[10:22] Η έδρα επανήλθε.
Ο πρόεδρος [φαίνεται αρκετά ταραγμένος] προειδοποιεί ότι θα υπάρξουν συλλήψεις αν ξαναγίνει [να φωναχτούν συνθήματα].
Απολογία Λιακόπουλου:
Πρόεδρος: Με τον Στεργιόπουλο γνωρίζεστε χρόνια;
Λιακόπουλος: Ναι. Είμαι φυλακή 6 χρόνια. Θέλω να ζητήσω συγγνώμη απ’ την οικογένεια και ό,τι χρειαστούν θέλω να τους βοηθήσω. Δεν ανήκω σε κάποια οργάνωση αλλά δεν είμαι ούτε πολιτικοποιημένος. Δεν ασχολούμαι καθόλου με την πολιτική.
Πρ.: Τα έντυπα [της Χ.Α.]; Για ποιον λόγο;
Λιακ: Βρέθηκα στην Πλ. Νέας Σμύρνης προεκλογικά και μας τα δώσανε. Τα κράτησα σπίτι μου και δεν τα μοίρασα. Μετά από ένα χρόνο βρέθηκαν σπίτι μου. Το 2012 μου τα μοίρασαν.
Πρ.: Εκείνη την ημέρα;
Λιακ.: Ήμασταν Γκάζι για διασκέδαση, φαΐ. φύγαμε κατά τις 02:30 – 03:00. Πηγαίναμε προς το σπίι μας. Μπήκαμε οδό Τριών Ιεραρχών. Εκεί στην μέση ήταν ένα ποδήλατο που όταν πήγαμε να το προσπεράσουμε έκανε επικίνδυνους ελιγμους, δεξιά – αριστερά. Το μηχανάκι είναι χαμηλής δύναμης και δεν μπορούσαμε να προσπεράσουμε. Λογοφέραμε και μας έβρισε.
Πρ.: Στα ελληνικά;
Λιακ.: Ναι.
Πρ.: Τι βρισιά;
Λιακ.: Ο οδηγός άκουσε καλύτερα.
Πρ.: Μετά;
Λιακ.: Φρενάρισε αυτός και δεν μπορούσαμε να φύγουμε.
Πρ. Μέχρι και λεωφορείο χωρούσε εκεί.
Λιακ.: Δεν ξέρω. Ο οδηγός δεν έφυγε.
Πρ.: Τί έγινε μετά;
Λιακ.: Ήρθε προς το μέρος μας. Είδα έναν ψηλό άντρα να έρχεται προς το μέρος μας. Ήμουν ακόμα πάνω στη μοτοσυκλέτα. Έρχεται προς το μέρος μου και κάνει μια κίνηση ότι πάει να βγάλει κάτι. Είχε χαμηλό φωτισμό. Τον απώθησα με μια κλωτσιά στα οπίσθια. Πιαστήκαμε στα χέρια, με έπιασε κεφαλοκλείδωμα. Μετά έβγαλα μαχαίρι και τον χτύπησα.
Πρ.: Ήσασταν δύο άτομα. Αποδείχθηκε ότι δεν έιχε τίποτα πάνω του. Δεν μπορούσατε να τον αντιμετωπίσετε αλλιώς;
Λιακ: …
Πρ.: Μετά την μαχαιριά απεμπλακήκατε;
Λιακ.: Όχι. Μετά ήρθε ο συγκατηγορούμενός μου και τον χτύπησε και αυτός.
Πρ.: Ήσασταν δύο άτομα και, από ό,τι φαίνεται, είχατε και οι δυο μαχαίρι. Δημιουργούνται ερωτηματικά. Αυτός δεν είχε τίποτα. Πώς το εκτιμάτε; Δηλαδή δεν φοβήθηκε;
Λιακ.: Όχι δεν φοβήθηκε. Θίχτηκε που τον βρίζαμε.
Πρ.: Είπατε τίποτα μεταξύ σας;
Λιακ.: Εγώ αναρωτήθηκα μήπως πέθανε
Πρ.: Ξέρατε ότι είναι αλλοδαπός;
Λιακ.: Στην αστυνομία το έμαθα.
Πρ.: Μια ζωή χάθηκε. Δεν έχει σημασία αν είναι αλλοδαπός η Έλληνας. Την ώρα που έφευγε ο παθών προς ποια κατεύθυνση πήγε; Τον είδατε να περπατάει;
Λιακ.: Ναι.
Πρ.: Και δεν θεωρήσατε σκόπιμο να μάθετε τι απέγινε αφού τον χτυπήσατε;
Λιακ.: Δεν είχαμε συνειδητοποιήσει την σοβαρότητα της κατάστασης.
Πρ.: Το μαχαίρι πού το είχατε βάλει;
Λιακ.: Στο παπούτσι. Εκεί που καθόμουν στο πεζούλι το έβαλα στην κάλτσα.
Πρ.: Γιατί δεν το πετάξατε; Γιατί το είχατε πάνω σας;
Λιακ.: [Ακατάληπτα]. Το είχα για την ασφάλειά μου, γιατί μου είχαν τύχει κάποια περιστατικά.
Πρ.: Ξέρατε ότι ο συγκατηγορούμενός σας είχε μαχαίρι πάνω του;
Λιακ.: Όχι
Πρ.:. Γιατί είχατε τόσα μαχαίρια σπίτι σας;
Λιακ.: Ήταν νόμιμα.
Πρ.: Πώς κρίνατε ότι θέλει να βγάλει το θύμα μαχαίρι;
Λιακ.: Είχε γροθιά το χέρι, δεν μπορούσα να ξέρω.
Πρ.: Δεν μπορούσατε να τον απομακρύνετε διαφορετικά;
Λιακ.: …εεε…
Πρ.: Είχατε μηχανάκι και είχε ποδήλατο. Μπορούσατε να τον προσπεράσετε με έναν ελιγμό.
Λιακ.: Μας έβρισε.
Πρ.: Βλέπω στη φυλακή καλή συμπεριφορά έχετε. Όμως γιατί να γίνει αυτό με το μαχαίρι; Είχατε εξαντλήσει όλα τα περιθώρια;
Λιακ.: Έχω μετανιώσει. Δεν είμαι εγκληματίας. Αντέδρασα ενστικτωδώς.
Πρ.: Ο αρχικός ισχυρισμός δεν λέει κάτι για κεφαλοκλείδωμα [διαβάζει την αρχική κατάθεση του Λιακόπουλου]
Λιακ.: Εκείνη την στιγμή ήμουν εντελώς χαωμένος.
Πρ.: Έγινε ό,τι έγινε. Γιατί δεν μεριμνήσατε να τον πάτε σε ένα νοσοκομείο; Να έρθει ένα ασθενοφόρο;
Λιακ.: Δεν είχαμε συνειδητοποιήσει την σοβαρότητα.
Πρ.: Δεν ξέρατε το αποτέλεσμα. Την σοβαρότητα την ξέρατε. Αφού τον είχατε μαχαιρώσει.
Πρ.: Είπατε στην αστυνομία ότι «καλά δεν τον κάναμε»;
Λιακ.: Όχι, δεν το είπαμε αυτό.
Πρ.: Το εφηύρε αυτό ο αστυνομικός που το κατεθεσε;
Λιακ.: Δεν ξέρω. Ήταν τεταμένο το κλίμα.
Πρ.: Αυτός, το θύμα, δεν σας κατάφερε κανένα χτύπημα; Δεν έχετε ίχνη από πάλη. Κατευθείαν κεφαλοκλείδωμα; Τίποτα άλλο;
Λιακ.: Ναι, όλα έγιναν πολύ γρήγορα.
Πρ.: Μου κάνει εντύπωση. Ήσασταν δύο. Δεν μπορούσατε να πλακωθείτε χωρίς μαχαίρια;
[…]
Πρ.: Θέλετε να πείτε κάτι άλλο;
Λιακ: Δεν είμαι εγκληματίας, δεν έχω σχέση με οργανώσεις.
Πρ.: Είτε αλλοδαπός είτε Έλληνας την ίδια μεταχείριση θα είχε;
Λιακ.: Ναι.
Ερωτήσεις εισαγγελέα στον Λιακόπουλο.
Εισαγγ.: Πηγαίνατε να στρώσετε την μοτοσυκλέτα, λέτε. Με μηχανή 400 κ.εκ. δεν μπορούσατε να γκαζώσετε και να φύγετε; Μιλάμε για μηχανή με ροπή. 400 κ.εκ.
Λιακ.: Το στρώναμε.
Εισαγγ.: Το μηχανάκι δεν στρώνεται με δύο άτομα, ούτε στις 3 η ώρα το βράδυ…
Λιακ.: …
Εισαγγ.: Φαινόταν ότι είναι αλλοδαπός;
Λιακ.: Δεν το κατάλαβα. Δεν με αφορούσε κάτι τέτοιο.
Εισαγγ.: Δεν το λέω με τον τρόπο που νομίζετε. Τον βλέπετε από κοντά. Βλέπετε ότι είναι ασιατικής καταγωγής. Τι σας είπε;
Λιακ.: «Άντε γαμηθείτε μαλάκες» και μας έκανε κωλοδάχτυλο.
Εισαγγ.: Σας κλείνει λοιπόν τον δρόμο και έρχεται κατά πάνω σας;
Λιακ: Ναι.
Εισ: Πιαστήκατε στα χέρια;
Λιακ.: Σπρωχτήκαμε.
Εισαγγ. Παίξατε μπουνιές;
Λιακ.: Όχι.
Εισαγγ.: Ο Στεργιόπουλος πότε τον χτύπησε; Πότε επενέβη;
Λιακ.: Επενέβη αργότερα, όταν είδε ότι με είχε ακόμα κεφαλοκλείδωμα.
Εισαγγ.: Πόσο χρόνο διαρκεί η πάλη;
Λιακ.: Λίγη ώρα.
Εισαγγ.: Την πινακίδα πότε την βγάλατε;
Λιακ.: Ήταν καινούργιο το μηχανάκι και δεν είχε βάλει την πινακίδα. Την είχε από κάτω.
Εισαγγ.: Ένας μάρτυρας λέει ότι ο συγκατηγορούμενός σας σας φώναζε «έλα, πάμε να φύγουμε» και το θύμα ήταν καθισμένος και ακουμπούσε το λάστιχο. Εσείς δεν το είδατε αυτό;
Λιακ.: Όχι δεν το είδα. Νόμιζα πως είχε φύγει.
Εισαγγ.: Ο αστυνομικός στο Σύνταγμα σας ρώτησε αν έχετε εμπλοκή στο περιστατικό;
Λιακ.: Ναι, αυτό έγινε. Μας ρώτησε και απάντησα.
Εισαγγ.: Ο αστυνομικός λέει ότι είπατε «καλά του κάναμε» ή «είναι αλλοδαποί και μπαίνουν στα σπίτια μας».
Λιακ.: Δεν το είπα αυτό ποτέ.
Εισαγγ.: Έχετε χόμπι;
Λιακ.: Ψάρεμα και αθλητισμό.
Εισαγγ.: Όλα αυτά τα μαχαίρια, σιδηρογροθιές, αμπούλες, ρόπαλα, πώς τα δικαιολογείτε τότε;
Λιακ.: Από τον στρατό.
Εισαγγ.: Τα φυσίγγια, τις σφεντόνες, τους σουγιάδες, όλα αυτά από πού;
Λιακ.: Ο σουγιάς και η πεταλούδα δώρο. Οι αμπούλες για το αεροβόλο πιστόλι, που είναι νόμιμο και το είχα για σκοποβολή.
Εισαγγ.: Είχατε και μια κάρτα παραμονής ενός αλλοδαπού.
Λιακ.: Την είχα βρει κάτω. Είδα ότι είχε λήξει και δεν την έδωσα.
Ερωτήσεις από πάρεδρο δικαστή στον Λιακόπουλο
Πάρεδρος: Σας έχει κρατημένο και δεν βλέπετε το πρόσωπό του. Παρότι σας κρατούσε, βγάζετε με το δεξί το μαχαίρι και του ρίχνετε μια στον θώρακα;
Λιακ.: Ναι.
Πάρ. Πώς το κάνατε αυτό; Αφού σας κρατούσε. Δεν τον κοιτάτε, είναι πίσω σας και τον καρφώνετε στον θώρακα; Γίνεται αυτό;
Λιακ.: Ήμασταν στην ίδια ευθεία.
Πάρ. Και πώς παρακάμψατε τα χέρια του; Πού τον είχατε, δεξιά ή αριστερά;
Λιακ.: Δεξιά.
Πάρ.: Είχατε κάτι προκυρήξεις. Ήταν πάρα πολλά. Δεν με ενδιαφέρει αν ανήκετε στην οργάνωση αυτή την στιγμή.
Λιακ.: Ήταν προεκλογικά φυλλάδια. Έγραφα πάνω τα αποτελέσματα από το Στοίχημα γιατί ασχολούμαι με τον αθλητισμό.
Ζώτος, ζητάει μια επιβεβαίωση σε σχέση με την αρχική απολογία, αν είχε πέσει καθόλου κάτω ο παθών.
Λιακ.: Δεν είχε πέσει καθόλου κάτω.
Απολογία Στεργιόπουλου
Στεργιόπουλος: Δεν κάναμε πολλή παρέα [με τον Λιακόπουλο]. Έτυχε και βρεθήκαμε και πήγαμε να φάμε κάτι. Στον γυρισμό, ήσυχα μπαίνουμε στην Τριών Ιεραρχών και βλέπουμε ένα ποδήλατο στη μέση του δρόμου και κάνει ελιγμούς για να μην προσπεράσουμε. βριστήκαμε.
Πρόεδρος: Καταλάβατε ότι είναι αλλοδαπός;
Στεργ.: Όταν έριξε το ποδήλατο και άρχισε να έρχεται κατά πάνω μας καταλάβαμε ότι είναι αλλοδαπός.
Βλέπω ότι συμπλεκόντουσαν, του φώναζα να τον αφήσει και δεν τον άφηνε και τότε πήρα ένα μαχαίρι που είχα πάνω μου για την δουλειά μου και απλά τον ακούμπησα. Δεν έβαλα καθόλου πίεση.
Πρ.: Δεν μπορούσατε να τον τραβήξετε απλά με τα χέρια σας;
Στεργ.: Θεώρησα ότι κινδυνεύει.
Πρ.: Μα λέτε [στην αρχική κατάθεση] ότι ο Διονύσης είδατε να τον μαχαιρώνει και να πέφτει στον δρόμο.
Στεργ.: Ήμουν σε κατάσταση πανικού τότε. Αν ήθελα να τον τραυματίσω θα τον τραυμάτιζα. Δεν έβαλα όμως καθόλου πίεση με το μαχαίρι. Και του λέω πάμε να φύγουμε γιατί θεώρησα ότι δεν έχει πάθει κάτι. Δεν πήγαμε να κρυφτούμε ή να εξαφανιστούμε. Συνεχίσαμε την βόλτα μας και ούτε εξαφανίσαμε τα μαχαίρια μας.
Πρ.: Την πινακίδα γιατί την είχατε κρύψει;
Στεργ.: Είχε πρόβλημα η βίδα και την είχα από κάτω.
Πρ.: Μα, πυροσβέστης, μια βίδα δεν μπορούσατε να βάλετε και κυκλοφορούσατε έτσι;
Στεργ.: Ναι.
Πρ.: Αναφέρουν οι μάρτυρες ότι η σκηνή που βλέπουν είναι ο παθόντας να έχει φτάσει στην ρόδα του φορτηγού και να κρατιέται.
Στεργ.: Εγώ θεώρησα ότι δεν έχει πάθει τίποτα.
Πρ.: Γιατί δεν φώναξε ασθενοφόρο;
Στεργ.: Γιατί θεώρησα ότι δεν έπαθε τίποτα.
Πρ.: Επιμένετε σε αυτό;
Στεργ.: Ναι.
Πρ.: Αίματα δεν είχε;
Στεργ.: Δεν είδα. Και ούτε έχουμε σχέση με Χ.Α. και αυτό δεν προκύπτει από πουθενά, ούτε από τηλεφωνικές κλήσεις ούτε από πουθενά.
Πρ.: Δηλαδή σε όλη αυτή την σκηνή δεν ξέρατε ότι ο συγκατηγορούμενος είχε μαχαίρι;
Στεργ.: Στο Α.Τ. το έμαθα.
Πρ.: Πού αποδίδετε το περιστατικό;
Στεργ.: Θίχτηκε επειδή τον βρισαμε. Λάθος μας είναι, φταίγαμε και θέλω να ζητήσω συγγνώμη από την οικογένειά του.
Ερωτήσεις εισαγγελέα στον Στεργιόπουλο:
Εισ.: Πώς γίνεται 3:30 το βράδυ να έχετε και οι δύο στιλετα; Βόλτα με στιλέτα βγήκατε;
Στεργ.: Δεν ήξερα ότι είχε. Εγώ σας είπα ότι το είχα στην μηχανή λόγω της δουλειάς μου.
Εισ.: Πηγαίνει [το θύμα] 3:30 ώρα για μεροκάματο και κάθεται και κάνει τσαμπουκάδες;
Στεργ.: Θίχτηκε επειδή τον βρίσαμε.
Εισ.: Τι σας έλεγε;
Στεργ.: «Άντε γαμηθείτε ρε μαλάκες, τι κορνάρετε» και τέτοια.
Εισαγγ.: Σας έλεγε τέτοια πράγματα ο Πακιστανός; [με απορία – έκπληξη]
Εισαγγ.: Έπεσε μετά από λίγο στη ρόδα ενός παρκαρισμένου και την κρατούσε ενώ είχε πέσει στα γόνατα, δεν το είδατε;
Στεργ.: Έγινε σε δευτερόλεπτα. Δεν το είδα.
Εισ.: Λογικά θα ξεμάτωνε. Θα έτρεμε. Δεν το είδατε;
Στεργ.: Όχι.
Ερωτήσεις παρέδρων δικαστών στον Λιακόπουλο:
Πάρεδρος (εκ δεξιών προέδρου): Ήταν σκυμμένος από πάνω του [του Λιακόπουλου] ο αλλοδαπός; Τον αγκάλιαζε; Ήταν εντελώς από πάνω του;
Στεργ.: Ναι ήταν πιασμένος από κάτω.
Πάρ.: Δεν ήταν δηλαδή δίπλα του;
Στεργ.: Ε, τώρα, δίπλα του, από πάνω του… δεν θυμάμαι.
Πάρ.: Δηλαδή, λέτε, έκανε ζιγκ-ζαγκ με το ποδήλατο στα καλά καθούμενα και φραζει την πορεία μιας μηχανής; Ήθελε να αυτοκτονήσει; Τι σκέψεις κάνατε; Ότι ήταν πιωμένος; Τι εντύπωση σας δίνει ένας άνθρωπος που έκανε ζιγκ-ζαγκ;
Στεργ.: Δεν μπορώ να ξέρω.
Πάρ.: Γιατιί δεν τον αποφύγατε;
Στεργ.: Δεν θεώρησα ότι θα εξελιχθούν έτσι τα πράγματα. Και δεν μπορούσα κιόλας, ήμουν κλεισμένος.
Πάρ.: Μα μιλάμε για μηχανή. Χωρούσατε.
Στεργ.: Ναι, ναι, μπορούσαμε άνετα να περάσουμε.
Πάρ: Μήπως γυρεύατε φασαρίες;
Στεργ.: Όχι.
Εξ αριστερών πάρεδρος: Προσπαθήσατε να απεγκλωβίσετε τον φίλο σας πριν βγάλετε μαχαίρι;
Στεργ.: Όχι, μόνο φώνξα να τον αφήσει.
Πρόεδρος: Κάτι άλλο έχετε να πείτε;
Στεργ.: Δεν έχω σχέση με την Χ.Α. ή τέτοιες οργανώσεις.
Ζώτος: Σε σχέση με την αρχική απολογία, αν με δεδομένο ότι είπανε μπορούσαν να φύγουν από την άκρη αριστερά. Αν χωρούσαν.
Υπεράσπιση: Το είπε, το είπε.
Πρόεδρος: Το είπε.
Καμπαγιάννης: Το μαχαίρι λέει ότι το είχε για την εργασία του, ενώ στην πρανακριτική λέει για την ασφάλειά του.
Στεργ.: Το είχα για την ασφάλειά μου αλλά όχι για να το χρησιμοποιήσω.
Διακοπή [11:44] για την εισαγγελική αγόρευση στην επόμενη δικάσιμο, Παρασκευή 22 Μαρτίου, στην αίθουσα Δ120Γ, 6ος όροφος Εφετείου Αθηνών (Λουκάρεως).
