Η μήτρα ως φαντασιακό κοινωνικής ηθικής και εθνικής ταυτότητας

Σημειώσεις για το θλιβερό «επίδομα των 2000 ευρώ».

«Ανοίξτε τις μήτρες» διέταζαν οι βασανιστές τις γυναίκες κατά τη διάρκεια μιας εκστρατείας εντοπισμού μαγισσών στην Ανατολική Ζάμπια το 1989. Τις κατηγορούσαν ότι έκαναν τους ανθρώπους ανίκανους να τεκνοποιήσουν. Χάραζαν με ξυράφια τα σώματα τους και έβαζαν στις πληγές ένα φάρμακο «απολύμανσης». Το ίδιο ακριβώς διατάζει η σημερινή κυβέρνηση τις γυναίκες. Να ανοίξουν τις μήτρες. Δεν το κάνει κατασταλτικά ως δύναμη απαγόρευσης. Ο Φουκό είχε υπογραμμίσει πολύ εύστοχα τη δυνατότητα της εξουσίας να ενσωματώνεται παραγωγικά από τα υποκείμενα. Να τάζει, να προτείνει, να δημιουργεί δέλεαρ. Δεν κρατάει, λοιπόν, ξυράφια. Κρατάει διχίλιαρα. Τα τινάζει με σκέρτσο στον καθημαγμένο από τη μακροχρόνια λιτότητα κοινωνικό πληθυσμό, σαν υπόσχεση και προτροπή μαζί. Αλλά ξέρεις κάτι; Και τα διχίλιαρα κόβουν. Σχηματίζουν βαθιές ουλές στα σώματα των θηλυκοτήτων που πρέπει να εκπληρώσουν το «εθνικό χρέος» της αναπαραγωγής και να πνίξουν σε σταγόνες γάλακτος τη βέβηλη επιθυμία της ανεξαρτησίας.

Τι κι αν ακόμα βράζει ο θυμός από το φρικιαστικό γεγονός του βιασμού και της γυναικοκτονίας της Σούζαν Ίτον στην Κρήτη, τι κι αν οι κακοποιητές κυκλοφορούν στους δρόμους με τσεκούρια και μαχαίρια, τι κι αν οι μπάτσοι εμπαίζουν και αποθαρρύνουν τις επιβιώσασες έμφυλης βίας όπως έκαναν πρόσφατα με τη γυναίκα που κατέφυγε στο ΑΤ Πετρούπολης για να προστατευτεί από το σύντροφο της και της έκοψαν κλήση, τι κι αν μετράμε φέρετρα δολοφονημένων γυναικών και βιασμένα σώματα, η κυβέρνηση δεκάρα δεν έδωσε για την έμφυλη βία που περιορίζει τις ζωές μας. Γιατί δεν τη νοιάζει να είμαστε ελεύθερες και ασφαλείς. Τη νοιάζει να γεννάμε και ακόμα περισσότερο να γεννάμε πριν τα 30, για να μην υπονομευτεί το δημογραφικό ζήτημα από τις διακυμάνσεις της γονιμότητας μας.

Η μετατροπή της Γενικής Γραμματείας Ισότητας σε Γραμματεία Οικογενειακής Πολιτικής και Ισότητας των Φύλων, η υπαγωγή της στο Υπουργείο Εργασίας μαζί με την κυβερνητική εξαγγελία- δια της υφυπουργού Εργασίας Δόμνας Μιχαηλίδου – για χορήγηση επιδόματος ύψους 2000 ευρώ στις γυναίκες που γεννάνε πριν τα 30 μαζί με τις ολημερίς δοξολογίες της «αγίας ελληνικής οικογένειας», αποτυπώνουν όσο πιο ξάστερα γίνεται την κυβερνητική στρατηγική για την εμφυλη ισότητα. Η επανεγγραφή της θηλυκότητας στη διάσταση της ουσιοκρατίας, η εννοιολόγηση της γυναικείας μήτρας ως γιγαντιαίας ρίζας απ’ όπου αναφύεται η «εθνικότητα» και η μανιασμένη σπουδή να αποκατασταθούν τα ρήγματα αμφισβήτησης που προκλήθηκαν στο μοντέλο της πυρηνικής ετεροκανονιστικής οικογένειας. Όλα αυτά που συντείνουν σε μια συντηρητική αναδίπλωση στο παρελθόν μιας νοσταλγικής – για τους θεματοφύλακες της τάξης και της ηθικής – παραδοσιακότητας και συγκροτούν την επιτομή της καπιταλιστικής εθνοπατριαρχίας.

Γιατί τίποτα δε μυστικοποιήθηκε και δαιμονοποιήθηκε περισσότερο στην πατριαρχία, απ’ ότι η γυναικεία σεξουαλικότητα. Η Sylvia Federici στη μελέτη της για το κυνήγι μαγισσών στην Ευρώπη το 16ο και 17ο αιώνα ανέλυσε πως η θεμελίωση της καπιταλιστικής τάξης προϋπέθετε την περιχαράκωση και τον αποστραγγισμό της γυναικείας σεξουαλικότητας. Το ανελέητο κυνήγι μαγισσών εξυπηρέτησε κι αυτή τη σκοπιμότητα. Οι γυναίκες που βασανίστηκαν και θανατώθηκαν, στοχοποιήθηκαν για την αχαλίνωτη σεξουαλικότητα τους, κατηγορήθηκαν ότι προκαλούσαν στειρότητα σε άλλες γυναίκες κι ότι εμφυσούσαν το «κακό» στους άνδρες μέσω της λαγνείας. Γι’ αυτό έπρεπε να καταστραφεί και να καεί, ώστε να αφομοιωθεί στη νέα συνθήκη εξημερωμένη ως μηχανή αναπαραγωγής και μέσο κατευνασμού του μισθωτού εργάτη. Με μια διττή διαδικασία βίας και χριστιανικής κατήχησης η συζυγική υπακοή και η μητρότητα καθορίστηκαν ως στυλοβάτες της κοινωνικής ηθικής, της πολιτικής ομαλότητας και της οικονομικής ευταξίας. «Ας τεκνοποιούν μέχρι θανάτου. Γι’ αυτό άλλωστε είναι πλασμένες» κάγχαζε ο Μαρτίνος Λούθηρος. Σίγουρα πολλά κυβερνητικά και εκκλησιαστικά στελέχη ασφυκτιούν κάπως στο περιβάλλον μιας ελάχιστης πολιτικής ορθότητας και δε μπορούν να το ξεστομίσουν όσο άγαρμπα θα ήθελαν.

Η μητρότητα είναι εκείνη η αξία που επενδύθηκε με άτεγκτα συμφραζόμενα ιερότητας, φυσικής εξέλιξης, κοινωνικής αποδοχής αλλά και «εθνικού καθήκοντος». Η γυναίκα οφείλει να τεκνοποιήσει γιατί αυτός είναι ο «θεϊκός της προορισμός». Οποιαδήποτε άλλη στάση παθολογικοποιείται. Ακόμα και σήμερα είναι ταμπού μια γυναίκα να μη θέλει να κάνει παιδιά. Τόσο βαθιά ριζωμένο ταμπού, που ο λόγος της δε γίνεται πιστευτός και ελκύει βλέμματα περιέργειας, περιφρόνησης ή συμπόνιας για την ανομολόγητη αποτυχία. Οφείλει να τεκνοποιήσει, γιατί λογοδοτεί στην κατασκευή του δημογραφικού προβλήματος, που αντιλαμβάνεται την έλευση προσφύγων και μεταναστών ως υπονόμευσης μιας φαντασιακής και απροσδιόριστης «εθνικής ύλης» και τους γειτονικούς λαούς ως απειλή με τους οποίους πρέπει να επιδοθούμε σ’ έναν ανταγωνισμό γεννών. Και πρέπει να το κάνει σε νεαρή ηλικία, όχι όποτε νιώσει εκείνη έτοιμη, μη και πάρουν τα μυαλά της αέρα από την αυτονομία. Να γεννήσει και όχι να τεκνοθετήσει κάποιο από τα παιδιά που ζουν σε ιδρύματα, γιατί αυτό αλλοιώνει μια ιδεοληπτική αφήγηση της συνέχειας του αίματος. Και ασφαλώς εντός μιας ετεροκανονιστικής οικογένειας, όχι σε ομόφυλες ή πολυσυντροφικές σχέσεις, για να μη τρανταχτεί ο πυλώνας της κανονικότητας και διαπιστώσουμε ότι μπορούμε να οργανώσουμε τις ζωές μας έξω από τον κατάλογο των αμαρτιών.

Την ίδια στιγμή χιλιάδες παιδιά προσφύγων και μεταναστών που ζουν στην Ελλάδα στερούνται την ελληνική ιθαγένεια και τα δικαιώματα της ισονομίας, χιλιάδες παιδιά μεγαλώνουν σε ιδρυματικές δομές, χιλιάδες ομόφυλα ζευγάρια δε μπορούν να αποκτήσουν παιδιά και χιλιάδες εργοδότες η πρώτη ερώτηση που σου κάνουν είναι αν σκοπεύεις να αποκτήσεις παιδί, για να μη σε προσλάβουν ή να σε απολύσουν σε εγκυμοσύνη. Η αλλιώς πως ο παραλογισμός και η υποκρισία είτε γίνονται νόμος ακόμα κι όταν εκφεύγουν του νόμου, για να επικυρώσουν την ισχύ της εξουσίας.

Κι όσο ο πόλεμος θα διεξάγεται στα σώματα μας, τόσο θα επιμένουμε ότι «είμαστε οι εγγονές των μαγισσών που δεν προλάβατε να κάψετε»


Εικόνα:
Λεπτομέρεια από τον πίνακα
«Αγροτική Οικογένεια από το Κάλεμπεργκ»
του Γερμανού ναζιστή ζωγράφου
Adolf Wissel.

Στηρίξτε το omniatv:

Σχόλια

5 1 vote
Βαθμολογία άρθρου
Subscribe
Notify of
guest
0 Σχόλια
Inline Feedbacks
View all comments
Μετάβαση στο περιεχόμενο