Δύο δίκες, μια εισαγγελέας και μια παρουσία έκπληξη

Μια συζήτηση με τον Τάσο Θεοφίλου με αφορμή την εισαγγελική πρόταση στη δίκη της Χρυσής Αυγής

Εικόνα: Η Α. Οικονόμου κατά την αγόρευση του συνηγόρου πολ.αγ. των Αιγυπτίων αλιεργατών Κ. Σκαρμέα, Eurokinissi/T.Μπόλαρη

Ήταν μια βόμβα. Φτιαχνόταν για περίπου 4,5 χρόνια, με τα καλωδιάκια της, την εκρηκτική της ύλη, τους πυροκροτητές της και τον ωρολογιακό της μηχανισμό επιμελώς ρυθμισμένο στις 18 Δεκεμβρίου του 2019.

Η πρόταση της Εισαγγελέα της Δίκης της Χρυσής Αυγής, Αδαμαντίας Οικονόμου, «έσκασε» εκείνη την Τετάρτη και τα ωστικά κύματα της έκρηξής της ακόμα επηρεάζουν τη διαδικασία, μια που οι μέχρι τώρα αγορεύσεις των συνηγόρων της πολιτικής αγωγής προσπαθούν να θωρακίσουν την κοινωνία από τις πιθανές επιπτώσεις τους.

Όπως πολύ εύστοχα σημείωσε ο συνήγορος των αιγυπτίων Αλιεργατών, Κ. Σκαρμέας, στην αγόρευσή του:

«Τι θα σημαίνει αν δεχτείτε τους ισχυρισμούς της υπεράσπισης, όπως τους δέχτηκε η εισαγγελική πρόταση: Ότι στη Νέδα ψήνανε μπριζόλες, ότι οι στολές είναι ένδειξη πένθους κι ότι ο Πανταζής δρούσε μεμονωμένα; Θα σημαίνει ότι την επόμενη μέρα της δίκης, αθώοι πια, θα συνεχίσουν να κάνουν τα ίδια. Το αίμα του Παύλου Φύσσα θα είναι η αρχή της δράσης της Χ.Α., όχι το τέλος, όπως έγινε το 2013 με τις διώξεις. Και αυτό που λέω δεν είναι ούτε κινδυνολογία ούτε μια αόριστη πρόβλεψη, είναι μία βεβαιότητα που στηρίζεται σε στοιχεία του παρελθοντος που έχετε δει στη διαδικασία».

Με την Αδαμαντία Οικονόμου όμως δεν «γνωριστήκαμε» στη Δίκη της Χρυσής Αυγής, αλλά λίγο νωρίτερα, τον Νοέμβριο του 2013, μόλις ξεκινούσε σε πρώτο βαθμό η δίκη του Τάσου Θεοφίλου, όπου μας «συστήθηκε» ως εισαγγελέας έδρας. Αυτή η «γνωριμία» ήταν και ο λόγος, για τον οποίο η «βόμβα» της δεν μας προκάλεσε έκπληξη.

Σε εκείνη τη δίκη συνήγορος υπεράσπισης του Τάσου Θεοφίλου ήταν ο Κώστας Παπαδάκης, ο οποίος στη Δίκη της Χρύσης Αυγής εκπροσωπεί τους Αιγύπτιους αλιεργάτες. Με την επικείμενη αγόρευσή του ολοκληρώνονται οι τοποθετήσεις των συνηγόρων πολιτικής αγωγής για τη συγκεκριμένη συνεκδικαζόμενη υπόθεση και απομένουν οι αγορεύσεις των συνηγόρων των παθόντων συνδικαλιστών του ΠΑΜΕ.

Με αφορμή τη σύμπτωση του προσώπου της εισαγγελέα αλλά και την παραπάνω χρονική συγκυρία κάναμε μια κουβέντα με τον Τάσο Θεοφίλου σχετικά με την εμπειρία του.

Απ’ ό, τι μου είχες περιγράψει και κατ’ ιδίαν, θυμάμαι οι εντυπώσεις σου δεν είναι οι πιο θετικές από την συγκεκριμένη εισαγγελέα.

Η εισαγγελέας κυρία Οικονόμου μου είχε κάνει εντύπωση από τις πρώτες συνεδριάσεις του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου μου. Μου είχε προκαλέσει συνειρμούς και σκέψεις σε σχέση με την τελετουργική διάσταση που έχει η ποινική καταστολή. Ο τρόπος που διάβαζε το κατηγορητήριο μέσα από το στόμα της γέρνοντας λίγο στην έδρα προκαλώντας μου φόβο μήπως τελικά δεν κρατηθεί και πέσει με το κεφάλι πάνω μου, μου είχε θυμίσει λίγο μια παλαιότερη επίσκεψη μου στην σκήτη της Αγίας Άννης στο Άγιο Όρος. Οι μοναχοί στις λειτουργίες, στους εσπερινούς και στις αγρυπνίες έπρεπε να πούνε τόσες φορές το «κύριε ελέησον» και ήταν τόσο σίγουροι για την πίστη τους και τόσο αδιάφοροι για το αν υπάρχει κάποιος επισκέπτης που μπορεί να παρακολουθεί το μυστήριο. Τόσο αδιάφοροι που το «κυρ-ελέησον» το λέγανε μουρμουρίζοντας, μέσα από τα δόντια τους, διακεκομμένο, τρώγοντας τα περισσότερα γράμματα.

Φυσικά μου είχε κάνει εντύπωση ο τρόπος, με τον οποίον η εισαγγελέας κυρία Αδαμαντία Οικονόμου -όταν δεν είχε τον λόγο και άρα δεν στέκονταν όρθια- θεωρούσε οκ να γέρνει λίγο δεξιά στην – σαν θρόνο- πολυθρόνα που προορίζεται για το λειτούργημά της, την ώρα που κατέθεταν οι μάρτυρες, παίρνοντας κλεφτούς υπνάκους.

Εντύπωση περισσότερη μου έκανε, όταν μετά την ολοκλήρωση της ακροαματικής διαδικασίας, η οποία διήρκησε τρεις μήνες, ζήτησε περιθώριο τριών εβδομάδων για να ετοιμάσει την πρόταση της. Σκέφτηκα ότι κακώς προβληματιζόμουν για το αν παρακολουθεί και ότι στην πραγματικότητα ίσως να μην κοιμόταν αλλά να ξεκούραζε τα μάτια της. Μία εισαγγελέας που ζητάει τρεις εβδομάδες για να προετοιμάσει την πρόταση της δεν μπορεί παρά να είναι ευσυνείδητη. Θυμάμαι το είχα θεωρήσει -τελικά- καλό σημάδι.

Οι τρεις βδομάδες πέρασαν και ξεκίνησε να διαβάζει το παραπεμπτικό βούλευμα, χωρίς να αλλάξει ούτε μια λέξη εκτός από αυτές που έτρωγε από μικρά λάθη στην ανάγνωση. Σαν να μην πέρασε κανένας μάρτυρας, σαν να μην έγινε διαδικασία. Διάβασε απλώς το παραπεμπτικό βούλευμα, το οποίο με την σειρά ήταν μια απλή αντιγραφή του διαβιβαστικού της Αντιτρομοκρατικής. Όταν ολοκλήρωσε την ανάγνωσή του θυμάμαι τους συνηγόρους μου (Σπύρο Φυτράκη, Κώστα Παπαδάκη και Άννη Παπαρούσου) να κοιτάζονται μεταξύ τους με την αμηχανία που κοιτιούνται σε μια παρέα όταν κάποιο καινούριο μέλος έχει πει ένα κακό ανέκδοτο. Με την ελπίδα ότι πρόκειται απλά για μια εισαγωγή και πως το δεύτερο μέρος θα τους βγάλει από αυτήν την αμηχανία. Φυσικά δεν τους έκανε την χάρη. Δεν υπήρχε δεύτερο μέρος. Ούτε την ένοιαζε, αν υπήρχε ένα ακροατήριο (εντός και εκτός αίθουσας) που παρακολουθούσε αυτήν την τελετουργία. Ήταν βέβαιη. Όχι για την ενοχή μου, αλλά για την πίστη της ότι είναι κάτοχος μιας εξουσίας που της επιτρέπει να προτείνει ποιος είναι αθώος και ποιος ένοχος, ανεξάρτητα από το τι ορίζουν οι τύποι και το τι λένε τα στοιχεία, αλλά μάλλον σύμφωνα με τις πολιτικές της πεποιθήσεις.

Κάνοντας το αντίστροφο, ενήργησε με την ίδια μέθοδο και στην δίκη της Χρυσής Αυγής. Σαν να μην έχει περάσει ένας μάρτυρας τόσα χρόνια, έκανε μια αθωωτική πρόταση, προβάλλοντας επιχειρήματα που δεν θα τολμούσε, υπό άλλες συνθήκες, να ψελλίσει ούτε συνήγορος υπεράσπισης. Συγκρίνοντας τις δυο περιπτώσεις, είναι σαφές για μενα ότι οι προτάσεις της είχαν -και τις δυο φορές που απασχόλησε την δημόσια σφαίρα- πολιτικά κίνητρα και όχι δικονομικά.

Παρ’ ότι λες ότι δεν παρακολουθούσε ιδιαιτέρα την δίκη σου, δεν είχε δώσει σημεία ότι θα είναι καταδικαστική;

Μέχρι να φτάσουμε στην πρόταση επί των κατηγοριών μεσολάβησαν οι προτάσεις της για απόρριψη δέκα αιτημάτων, τα οποία είχε καταθέσει η υπεράσπιση μου.

Συγκεκριμένα: Απόρριψη αιτήματος για ανάκληση της απόφασης για διακοπή αντί αναβολής της δικής λόγω αποχής δικηγόρων κατά την εναρκτήρια ημέρα της. Απόρριψη ένστασης αναρμοδιότητας δικαστηρίου λόγω αποδιδομένου πολιτικού εγκλήματος και αρμοδιότητας ΜΟΔ. Απόρριψη ένστασης ακυρότητας παραπεμπτικού βουλεύματος λόγω αοριστίας. Απόρριψη αιτήματος αναστολής δίκης κατ’ άρθρο 59 ΚΠΔ μέχρι την ολοκλήρωση συναφούς δίκης για την υπόθεση ΣΠΦ. Απόρριψη αιτήματος τήρησης πρακτικών με φωνοληψία. Απόρριψη αιτήματος αλλαγής σειράς εξέτασης μαρτύρων για να μην προηγηθούν και δημιουργήσουν εντυπώσεις οι μάρτυρες της ΔΑΕΕΒ. Απόρριψη αιτήματος εξαίρεσης μάρτυρα αξιωματικού της ΔΑΕΕΒ -ήδη σήμερα διευθυντή της- Χαρδαλιά λόγω προηγούμενης ανάμειξης του ως ανακριτικού υπαλλήλου. Απόρριψη αιτήματος υπεράσπισης για εξέταση αυτοπτών μαρτύρων από την Πάρο. Απόρριψη αιτήματος για μη προβολή βίντεο από την ληστεία της τράπεζας κατά την λήξη της αποδεικτικής διαδικασίας, ενώ το θέμα της προβολής του είχε τεθεί έναν μήνα νωρίτερα. Απόρριψη αιτήματος για μη αποδεικτική αξιοποίηση έκθεσης DNA λόγω εμφανών ακυροτήτων.

Αντιθέτως δεν σταμάτησε να προσκομίζει δεκάδες έγγραφα διαδοχικά κατά την διάρκεια της δίκης και κυρίως ανάλογα με την εξέλιξη της, η συντριπτική πλειοψηφία των οποίων προέρχονταν από την ΔΑΕΕΒ ή ήταν δικά της έγγραφα ή διηγήματα μου αλιευμένα από το διαδίκτυο.

Τελικά για ποιες κατηγορίες πρότεινε να καταδικαστείς;

α) συγκρότηση και ένταξη σε τρομοκρατική οργάνωση, β) προμήθεια, κατασκευή, κατοχή εκρηκτικών υλών, γ) διακεκριμένη οπλοκατοχή δ) ανθρωποκτονία από πρόθεση τρομοκρατική, ε) ληστεία με καλυμμένα χαρακτηριστικά από κοινού, στ) πλαστογραφία κατ’ εξακολούθηση, η) παράνομη οπλοχρησία και θ) αποδοχή προϊόντων εγκλήματος.

Η πρόταση περιλάμβανε το σύνολο σχεδόν των αποδιδόμενων κατηγοριών. Αν την πρόταση της (εκτός από τον πρόεδρο της έδρας κύριο Χατζηαθανασίου, με τον οποίον μοιραζόταν την ίδια γραμμή και την ίδια αδιαφορία για τις καταθέσεις των μαρτύρων και ο οποίος μειοψήφησε) την υιοθετούσε ομόφωνα το δικαστήριο, η ποινή μου θα ήταν μεγαλύτερη από ισόβια αντί για 25 που τελικά μου επιβλήθηκαν κατά πλειοψηφία.

Νομίζω πως η μειοψηφία του προεδρεύοντος Χατζηαθανασίου ήταν και η αφορμή να ασκηθεί έφεση από τον εισαγγελέα Περικλή Δράκο.

Ναι, δεν τους έφτασε η πρωτόδικη ποινή είκοσι πέντε χρόνων κάθειρξης χωρίς στοιχεία και ξαναπόνταραν ισόβια στο εφετείο. Δεν είναι εντυπωσιακό όμως που σε ένα τμήμα της ελληνικής δικαστικής πραγματικότητας όλα συνδέονται από μόνα τους πιο ομαλά απ’ ό,τι θα μπορούσε να το κάνει κάποιος μάστορας της νουάρ λογοτεχνίας; Ο Εισαγγελέας Περικλής Δράκος, λοιπόν, ήταν παρών την ημέρα της αγόρευσης της Αδαμαντίας Οικονόμου για την υπόθεση της Χρυσής Αυγής και παρέμεινε στην αίθουσα παρακολουθώντας από διακεκριμένη θέση πίσω από τα έδρανα των κατηγορουμένων το μεγαλύτερο μέρος της δικασίμου…

Στηρίξτε το omniatv:

Σχόλια

5 2 votes
Βαθμολογία άρθρου
Subscribe
Notify of
guest
0 Σχόλια
Inline Feedbacks
View all comments
Μετάβαση στο περιεχόμενο