Συνέντευξη με τον Ίρντι Κ.: ένας μετανάστης που απειλείται με απέλαση σε μια «ξένη» χώρα

Ο Ίρντι Κ. είναι ένας αναρχικός μετανάστης Αλβανικής καταγωγής, ο οποίος ζει και εργάζεται τα τελευταία χρόνια στην Θεσσαλονίκη με την οικογένεια του και απειλείται με απέλαση. Διαβάστε εδώ το χρονικό της υπόθεσης.

Ποιος είναι ο Ίρντι και πως είναι η ζωή του από τότε που ήρθε στην Ελλάδα; 

Είμαι ο Ίρντι, είμαι 28 ετών, ενώ στον ελλαδικό χώρο βρίσκομαι από τα 5 μου. Έχω μεγαλώσει εδώ, πήγα στο σχολείο, αποφοίτησα και έπειτα πέρασα στο ΤΕΙ. Δουλεύω από τα 15 μου ως σερβιτόρος, ενώ εδώ και 2 χρόνια έχουμε ανοίξει ένα συνεργατικό μαγαζί με τη σύντροφο μου και κάποιους φίλους. Μεγάλωσα εδώ και εργάζομαι εδώ, όλη η ζωή μου βρίσκεται εδώ. 

Τι συνέβη τον Δεκέμβρη του 2014, στην πορεία για τον Γρηγορόπουλο; 

Ήταν πορεία για τη μνήμη του Γρηγορόπουλου, θα κατέβαινα όπως κατεβαίνω κάθε χρονιά. Παράλληλα έτρεχε η απεργία πείνας του Νίκου Ρωμανού, που διένυε την 33η ημέρα νομίζω. Η πορεία ξεκίνησε από Καμάρα, κατέβηκε από Εθνικής Αμύνης και έστριψε στην Τσιμισκή. Η αστυνομία ήταν στους παράλληλους δρόμους και ακολουθούσε το σώμα της πορείας. Σε κάποια φάση, βγήκαν επιθετικά και υπήρξαν δύο συλλήψεις. Εκεί έσπασε στα δυο η πορεία. Με το που έφτασε η πορεία στην Αριστοτέλους, είχε πάρα πολλούς αστυνομικούς με μηχανές, οι οποίοι μαρσάρανε, ενώ πίσω από τις μηχανές ήταν τα ΜΑΤ, τα οποία άρχισαν να κυνηγάνε τον κόσμο, έριξαν χημικά και εγώ επειδή δεν είχα μάσκα, κάπως χαώθηκα. Πήγα να φύγω και έπεσα σε ενα κιγκλίδωμα που δεν πρόσεξα. Επικρατούσε ένα χάος πήγα να απομακρυνθώ και κάποια στιγμή με συνέλαβαν. Με έβαλαν κάτω, μου πέρασαν χειροπέδες και με πήγαν με τους υπόλοιπους συλληφθέντες στη ΓΑΔΘ. 

Εσύ καταδικάστηκες μετά από αυτή τη σύλληψη. Ποια ήταν η μοίρα των υπολοίπων ; 

Εγώ καταδικάστηκα πρωτόδικα σε 27 μήνες φυλάκισης με τρια χρόνια αναστολή για μια σειρά από πλημμελήματα. Ο ένας αστυνομικός που μας κατηγορούσε για σωματικές βλάβες ήρθε με στραμπουληγμένο το δάχτυλο, ενώ ένας άλλος υποστήριξε ότι χτύπησαν τον συνάδελφο του, χωρίς να είναι καν ο ίδιος εκεί. Σχετικά με τους άλλους συλληφθέντες, ο ένας που συνελήφθη δεν ήταν καν στην πορεία και δεν τον ήξερε κανένας μας. Υποστήριξε στο δικαστήριο, ότι πήγαινε για καφέ και πήγε να περάσει απέναντι την Τσιμισκή και τον συνέλαβαν. Αυτός αθωώθηκε. Άλλη μια συντρόφισσα κατηγορούταν για αντίσταση κατά της αρχής με βάση την κατάθεση του αστυνομικού που τη συνέλαβε ο οποίος ήταν ένας τεράστιος δίμετρος τύπος. Στο δικαστήριο αποδείχθηκε ξεκάθαρα μέσα από φωτογραφικό υλικό, ότι ο αστυνομικός την είχε σπάσει στο ξύλο και έτσι αθωώθηκε και αυτή. Όταν μέσα στις δικαστικές αίθουσες είναι ο λόγος σου απέναντι στο λόγο της αστυνομίας πολύ συχνά δεν ακούγεται η φωνή σου και η δική σου εκδοχή. Άμα υπάρχει κάποιο φωτογραφικό υλικό ή κάποια μαρτυρία, ίσως να σταθείς τυχερός. 

Τι αφορά το Διοικητικό Δικαστήριο που έλαβε χώρα την περασμένη Πέμπτη ; 

Το δικαστήριο ήταν για την ακύρωση της απόφασης της Περιφέρειας, η οποία τον Ιούλιο του 2019 απέρριψε το αίτημα μου για ανανέωση της άδειας παραμονής μου. Ουσιαστικά σε αυτό το δικαστήριο θέλουμε να ζητήσουμε την αναίρεση αυτής της απόφασης και τη χορήγηση της άδειας παραμονής, καθώς και τη μη απέλαση μου από τη χώρα. Η υπόθεση μου πήρε αναβολή και θα εκδικαστεί στις 11 Ιούνη 2020.

Τι έγινε ακριβώς τον Ιούλιο του 2019 στην Περιφέρεια ; 

Πήγα να ανανεώσω τα χαρτιά μου όπως κάνω τακτικά κάθε 5 χρόνια. Πήγα με τη μητέρα και τη σύντροφο μου, χαλαρός μια εβδομάδα πριν. Εκεί καταθέτω τα χαρτιά και βλέπω την υπεύθυνη στην υπηρεσία να μπαινοβγαίνει με φακέλους, μέχρι που ήρθε μέσα και μου ανακοίνωσε ότι δε μπορεί να μου ανανεώσει την άδεια, γιατί έχει υπάρξει εντολή από την αστυνομία από τον Δεκέμβριο του 2014, που με χαρακτηρίζει ως δημόσιο κίνδυνο και δίνει εντολή να μη μου ανανεώσουν την άδεια. Εγώ, ταραγμένος την ρώτησα τι με συμβουλεύει να κάνω και μου απάντησε να φύγω εθελούσια από τη χώρα μέχρι να γίνει το εφετείο για την υπόθεση του Δεκέμβρη. Μου δώσανε 30 μέρες προθεσμία για να φύγω και όταν ζητήσαμε επιπλέον 30 ημέρες δεν μου τις έδωσαν. Παράλληλα συνειδητοποιήσαμε με τη δικηγόρο, ότι 2 χρόνια μετά την πρωτόδικη καταδίκη μου, η απόφαση του δικαστηρίου δεν είχε ακόμη καθαρογραφεί, οπότε δεν μπορούσαμε να πάμε στο εφετείο. Μετά από πολλές πιέσεις από τους δικηγόρους μου η υπόθεση επιτέλους καθαρογράφηκε και το εφετείο ορίστηκε για τις 4 Δεκέμβρη του 2020.

Πως νιώθεις όταν σε χαρακτηρίζει το ελληνικό κράτος δημόσιο κίνδυνο; 

Αρχικά, γελάω, με το πόσα διαφορετικά ονόματα μπορεί να δώσει το κράτος και οι κατασταλτικοί μηχανισμοί του σε κάτι ή κάποιον που θεωρούν εχθρικό. Θα τον αποκαλέσουν δημόσιο κίνδυνο, τρομοκράτη, επικίνδυνο, ξένο, λαθρομετανάστη, τρελό, υγειονομική βόμβα και ούτω καθεξής, η λίστα είναι ατελείωτη, ανεξάντλητη. Το κράτος εφευρίσκει χίλιους δυο τρόπους για να καταστείλει, είτε με τα σύνορα, είτε με εγκλεισμό είτε με απελάσεις – είτε, δηλαδή, με περιορισμό είτε με εξορία. Αφενός για να τιμωρήσει κι αφετέρου για να παραδειγματίσει. Είναι ξεκάθαρο πως για την εξουσία, δημόσιο κίνδυνο αποτελεί όποιο άτομο δεν υποτάσσεται στην παντοδυναμία του, όποιο άτομο αγωνίζεται, όποιο άτομο εξεγείρεται ή και απλά όποιο άτομο δεν ταιριάζει με τους άτυπους ή τυπικούς κανόνες και την κανονικότητα που προωθεί και επιβάλλει. 

Πως αισθάνεσαι για το κύμα αλληλεγγύης που έχει απλωθεί στον ελλαδικό χώρο γύρω από το πρόσωπο σου; 

Το θεωρώ πάρα πολύ σημαντικό, καθώς μου δείχνει ότι δεν είμαι μόνος και μου δίνει το κουράγιο και την ελπίδα να αντιμετωπίσω την κατάσταση. Παράλληλα δείχνει στην κοινωνία και το κράτος ότι αν προκύψει κάποιος άλλος Ίρντι θα υπάρχει αλληλέγγυος κόσμος να τον στηρίξει. Τέλος, δείχνει στο ίδιο το δικαστήριο ότι δε θα αντιμετωπίσει απλά έναν αριθμό στο πινάκιο που θα ξεπετάξει γρήγορα. 

Το πρώτο διάστημα μετά τον Ιούλη του ’19 δεν είχα καταλάβει ακόμη πόσα πολιτικά συμφραζόμενα έχει η υπόθεση μου. Νόμιζα πως επρόκειτο για μια καθαρά τυπική διαδικασία και αρκετά αργότερα κατάλαβα πως όλο αυτό είναι αρκετά στοχευμένο εξαιτίας της αναρχικής πολιτικής μου ταυτότητας. Αυτό είναι που πάντα αδυνατεί να καταλάβει η καταστολή. Πως μπορεί εκείνη να διαθέτει ένα νομικό οπλοστάσιο και έναν πέλεκυ που χρησιμοποιεί αυθαίρετα και κατά το δοκούν, αλλά την ίδια στιγμή η αλληλεγγύη που αναπτύσσεται σχεδόν αντανακλαστικά από συντρόφους και συντρόφισσες και όχι μόνο είναι ικανή να ατσαλώσει τα σχέδια τους και να δημιουργήσει χείμαρρο αντιδράσεων. Όταν τόσα άτομα δείχνουν έμπρακτα, οικονομικά, ηθικά και όχι μόνο πως στέκονται δίπλα σου, πως να νιώσεις μόνος μετά;

Τι θα σήμαινε για τον Ίρντι μια ενδεχόμενη απέλαση πίσω στην Αλβανία; 

Δε θα ήθελα να το σκέφτομαι καν. Δεν έχω κανέναν συνδετικό κρίκο εκεί, δεν έχω ούτε φίλους, ούτε συντρόφους, παρά μόνο κάποιους μακρινούς συγγενείς. Δεν γνωρίζω καλά καλά τη γλώσσα, οπότε δε θα μπορούσα να εργαστώ καν εκεί ή θα μπορούσα να εργαστώ με πολλές δυσκολίες. Δεν έχω κανένα σημείο αναφοράς εκεί. Πέρα, ωστόσο, από  τις αντικειμενικές αυτές δυσκολίες που περιγράφω, μια ενδεχόμενη εκδίωξη μου από τον ελλαδικό χώρο θα είχε και άλλες προεκτάσεις που ξεφεύγουν από το πρόσωπο μου και τη δική μου ιστορία ζωής. Η υπόθεση μου έδειξε αρκετά ξεκάθαρα πόσο εύκολα οι διάφορες εξουσίες μπλέκονται η μια με την άλλη και πόσο εύκολα μια υπόθεση που φαίνεται εκ πρώτης όψεως να άπτεται του μεταναστευτικού δικαίου ήταν εξαρχής κάτι μεγαλύτερο από τον εαυτό της, κάτι το ποινικό και ταυτόχρονα το πολιτικό.  

Άρα ο αλβανικής καταγωγής Ίρντι, θα ήταν ουσιαστικά ένας μετανάστης στην Αλβανία ;

Βασικά… ναι ! (γέλια)

 

 

 

 

Στηρίξτε το omniatv:

Σχόλια

5 1 vote
Βαθμολογία άρθρου
Subscribe
Notify of
guest
0 Σχόλια
Inline Feedbacks
View all comments
Μετάβαση στο περιεχόμενο