Υπήρξε ποτέ ασφαλής έρωτας;

Η γαλλική κυβέρνηση ξεκίνησε αυτές τις ημέρες μια καμπάνια για τον εμβολιασμό των νέων στη Γαλλία με μότο: «Ναι, το εμβόλιο μπορεί να έχει θετικές παρενέργειες». Η καμπάνια έχει γίνει διάσημη τις τελευταίες ώρες στο ελληνικό ίντερνετ καθώς, σε αντίθεση με την ελληνική κυβέρνηση, που απλά αποφάσισε να εξαγοράσει τους νέους ηλικίας 18-25 με 150 ευρώ, η γαλλική καμπάνια φαντάζει πράγματι έξυπνη.

Η καμπάνια αποτελείται από τέσσερις αφίσες. Στην πρώτη αφίσα προβάλλεται η ψυχαγωγία και μια συναυλία ως κίνητρο, στη δεύτερη μια οικογενειακή συνάντηση παιδιών, γονέων, παππού και γιαγιάς στη θάλασσα. Στις εναπομείνασες δύο η καμπάνια αποφασίζει να εστιάσει στον έρωτα και εν γένει στην ανθρώπινη επαφή. Εκεί ανακύπτουν ορισμένα ζητήματα που οφείλουν να μας προβληματίσουν για το πώς αντιλαμβανόμαστε τη ζωή μας, τις ανθρώπινες επαφές και τον έρωτα μέσα στα επόμενα χρόνια, κατά τα οποία η ζωή μας θα είναι συνυφασμένη με τον ιό.

Η γαλλική κυβέρνηση παρουσιάζει ένα ανδρόγυνο που όντας εμβολιασμένο επιτέλους ζει την απόλαυση και τη στοργή της αγκαλιάς. Έπειτα εστιάζει σε μια ρομαντική στιγμή δυο ανθρώπων που είναι έτοιμοι να φιληθούν, ως μια θετική παρενέργεια του εμβολίου. Τα παραπάνω προβάλλονται ως κατάκτηση του εμβολίου, ως μια ελευθερία που είχαμε απωλέσει και σήμερα με τον εμβολιασμό μας την ανακτάμε. Η αντίληψη αυτή είναι βαθιά προβληματική, σκοτεινή και δολοφονική. Όχι για την υγεία μας, αλλά για την ελεύθερη βούληση και πράξη και πρωτίστως – και κατ’ επέκταση – για την ερωτική επαφή.

Είναι δεδομένο ότι όποιος/α αποφάσισε να συνάψει ερωτικές σχέσεις εν μέσω πανδημίας, κινδύνευε να θέσει σε κίνδυνο τόσο τον εαυτό του, όσο και, ενδεχομένως, αναλόγως του φορτίου που θα προσλάμβανε, και τους γύρω του. Μια συνεσταλμένη άποψη θα έλεγε ότι δεν είναι περίοδος για τέτοια ρίσκα διότι διακυβεύονται πολλά. Υπήρξε ποτέ όμως ανθρώπινη σχέση χωρίς ρίσκα; Υπήρξε ποτέ έρωτας χωρίς φόβο, και σεξ δίχως αναστολές; 

Η καμπάνια δεν είναι λανθασμένη. Μπορούμε να αγκαλιαζόμαστε και να συνάπτουμε ερωτικές σχέσεις πιο ελεύθεροι από την σκέψη του ιού όντας εμβολιασμένοι. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι το εμβόλιο συνιστά μια θετική παρενέργεια απελευθέρωσης από μια κατάσταση ομηρείας του έρωτα, της ψυχαγωγίας και της επαφής. Όμηρους και δέσμιους καθιστούμε εμείς τους εαυτούς μας, σε ένα νέο πλαίσιο αυτοεπιτήρησης και πανοπτισμού, όπου επιλέγουμε να υπακούμε σε ανορθολογικά όρια και συμβάσεις, περιορίζοντας την ανθρώπινη επαφή.

Η πανδημία είναι μια υπαρκτή κατάσταση που οι κυβερνήσεις θα επιθυμούσαν να παραμείνει υγειονομικά και κατ’ επέκταση πολιτικά. Αν επιτρέψουμε να καθορίσει τη ζωή μας, αντί να τροποποιήσουμε εμείς τη ζωή μας, προστατεύοντας τον εαυτό μας και τους γύρω μας, τότε η ζωή μας θα καταλήξει μια υγειονομικά αποστειρωμένη συνθήκη στην οποία επιτρέπεται ό,τι δεν περιλαμβάνει ρίσκο. Μια ζωή χωρίς ρίσκα προμηνύει μεταξύ άλλων και το τέλος του έρωτα.

Στηρίξτε το omniatv:

Σχόλια

1 ΣΧΟΛΙΟ

4.7 3 votes
Βαθμολογία άρθρου
Subscribe
Notify of
guest
1 Σχόλιο
Most Voted
Newest Oldest
Inline Feedbacks
View all comments
Μετάβαση στο περιεχόμενο