Κατά την 11η δικάσιμο, την Παρασκευή 25 Φεβρουαρίου, στη δίκη για τη δολοφονία του Ζακ Κωστόπουλου, ξεκίνησε η εξέταση των αναγνωστέων εγγράφων. Τη διαδικασία απασχόλησαν οι ιατροδικαστικές εκθέσεις των κρατικών ιατροδικαστών (Μαριανού, Καλόγρηα), καθώς και των διορισμένων τεχνικών συμβούλων της υπεράσπισης (Αλεξάνδρου και Ανδρέου) και της υποστήριξης κατηγορίας (Τσαντίρης).
Καθώς οι περισσότεροι ιατροδικαστές έχουν ήδη καταθέσει στο δικαστήριο, ενδιαφέρον εμφανίζει η ιατροδικαστική έκθεση του ενός που δεν προσκλήθηκε να καταθέσει: του τεχνικού συμβούλου των κατηγορούμενων αστυνομικών, Κωνσταντίνου Ανδρέου.
Σε αυτήν, όπως αναγνώστηκε από την έδρα, προκύπτει μια αναπαραγωγή του αφηγήματος του «ασθενή Ζακ» καθώς συναξιολογεί αποσπάσματα από μαρτυρικές καταθέσεις αντί να παραθέτει επιστημονικά δεδομένα. Αναφέρεται στο συμπέρασμά του σε «έναν οροθετικό, με κλινικά συμπτώματα, καταχρήσεις και αντιρετροϊκά», για να καταλήξει ότι
[…] ουδεμία συνάφεια προκύπτει μεταξύ των χειρισμών των αστυνομικών οργάνων, τόσο κατά την απόπειρα σύλληψης όσο και κατά την απόπειρα χειροπέδησης και τηχειροπέδηση του αναφερόμενου δράστη-θύματος, με τον θάνατό του. Ουδεμία κάκωση προκύπτει συνεπεία αυτών στην Ιατροδικαστική Έκθεση Νεκροψίας – Νεκροτομής και οι όποιοι παράγοντες του δυσάρεστου αυτού αποτελέσματος, (στρεσσογόνοι, σωματικές βλάβες, παθολογικό υπόστρωμα του θανόντος, συνδυασμός των ως άνω ή και όλα τα ως άνω}, επήλθαν και έδρασαν, όταν τα υπό εξέταση άτομα [σ: οι κατηγορούμενοι αστυνομικοί] δεν ήταν καν παρόντα στον χώρο
Αξιοσημείωτο είναι ωστόσο ότι παρ’ ότι δεν μπήκε στη διαδικασία να εξετάσει τα ιστολογικά και ιατροδικαστικά ευρήματα αναφορικά με τα τραύματα του Ζακ, στα οποία συμπεριλαμβάνονται και ορισμένα εκ των οποίων αφορούν τους κατηγορούμενους αστυνομικούς, κάνει λόγο για σωματικές βλάβες στο συμπέρασμα του. Πιο συγκεκριμένα στην τελευταία πρόταση της έκθεσης του αναφέρεται στους παράγοντες που συνετέλεσαν στο θάνατο του περιλαμβάνοντας το στρες, το παθολογικό υπόστρωμα του θύματος, αλλά και τις σωματικές βλάβες, οι οποίες βέβαια καταλήγει ότι προέκυψαν όταν τα υπο εξέταση άτομα δεν ήταν παρόντα στο χώρο.
Εν ολίγοις, ο τεχνικός σύμβουλος των αστυνομικών, αφενός δεν εξετάζει επιστημονικά αλλά σαν άλλος εισαγγελέας τα στοιχεία της δικογραφίας, αφετέρου είναι και ιατροδικαστής – τεχνικός σύμβουλος της υπεράσπισης που κάνει σαφή λόγο για σωματικές βλάβες που οδήγησαν στον θάνατο του Ζακ. Να υπενθυμίσουμε στο σημείο αυτό ότι ο κ. Αλεξάνδρου, τεχνικός σύμβουλος της υπεράσπισης του κατηγορούμενου Σπ. Δημόπουλου που κατέθεσε στο δικαστήριο, κατέληγε στο συμπέρασμα ότι δεν έπαιξαν ρόλο οι σωματικές βλάβες, αλλά ο Ζακ, περίπου, έτυχε να καταλήξει εκείνη την ημέρα στη Γλάδστωνος, από άλλα παθολογικά αίτια.
Αυτοί είναι οι ιατροδικαστές που θα έκαναν αυτή τη δίκη, «δίκη ιατροδικαστών», όπως είχε αναφερθεί σε αυτήν η Ιωάννα Μάνδρου και επανέλαβε επί λέξει ο συνήγορος Αναγνωστόπουλος στο σχολιασμό των αναγνωστεών στην 11η δικάσιμο.
Ίσως το συμπέρασμα αυτό του τεχνικού συμβούλου Κ. Ανδρέου, για σωματικές βλάβες των κατηγορουμένων Δημόπουλου και Χορταριά που έπαιξαν ρόλο στο θάνατο του Ζακ, να ήταν και αυτό που έκανε την υπεράσπιση να μην τον καλέσει να καταθέσει στο δικαστήριο. Φυσικά συνετέλεσε και το γεγονός ότι ο ένας εκ των δυο τεχνικών συμβούλων που παρουσιάστηκε στο δικαστήριο, ο κ. Αλεξάνδρου, ήταν αντιεπιστημονικός και ασταθής στην κατάθεση του. Έτσι η υπεράσπιση, συναισθανόμενη και την έκβαση της δίκης, θέλησε ίσως να μην προκαλέσει άλλο το δικαστήριο.
Σε κάθε περίπτωση αναδεικνύεται για άλλη μια φορά ότι η υπερασπιστική γραμμή των αστυνομικών είναι: «αυτοί τον σκότωσαν, όχι εμείς». Φυσικά, πρέπει να σημειωθεί ότι εκτός από τους κρατικούς ιατροδικαστές, στην άποψη ότι όλα τα χτυπήματα ευθύνονται για το θάνατο του Ζακ, δηλαδή και αυτά των αστυνομικών, κατέληξε και ο εισαγγελέας που πρότεινε την ποινική δίωξη.
