Στην εκδήλωση για τον έναν χρόνο από του θάνατο του Κώστα Μανιουδάκη ανακοινώθηκε η ποινική δίωξη των τεσσάρων εμπλεκόμενων αστυνομικών για ανθρωποκτονία από κοινού.
Οι αστυνομικοί του ΤΑΕ (Τμήματος Αστυνομικών Επιχειρήσεων) Σούδας, Λιανιδάκης, Γεωργιάδης, Μόσχου και Τσιχλάκης, μετά από έναν χρόνο από τα γεγονότα, αντιμετωπίζουν πλέον την κατηγορία της ανθρωποκτονίας από κοινού σε ήρεμη ψυχική κατάσταση.
Ο Ανάστασης Μανιουδάκης, γιος του θύματος, άνοιξε την εκδήλωση παραθέτοντας την σειρά των γεγονότων.
Την 1η Σεπτέμβρη 2023, τέσσερις αστυνομικοί των ΤΑΕ – ή «ένοπλα καθάρματα», κατά την περιγραφή του ίδιου – σταμάτησαν τον πατέρα του, Κώστα Μανιουδάκη, σε υποτιθέμενο «τυχαίο έλεγχο», τον ξυλοκόπησαν και τον βασάνισαν μέχρι θανάτου. Η πρώτη διαρροή της αστυνομίας έκανε λόγο για «αιφνίδιο θάνατο». Υπάρχει, ωστόσο, βίντεο στο οποίο φαίνεται να είναι δεμένος πισθάγκωνα ενώ είχε και έξι χτυπήματα στο κεφάλι. Στη συνέχεια, όπως είπε ο Αναστάστης Μανιουδάκης, ο θείος του, που πήγε στο νοσοκομείο, από διάφορα σχόλια κατάλαβε τι έγινε και ότι ήταν δολοφονία.
Το σχετικό έγγραφο της αστυνομίας έγραφε «άνευ κακώσεων», ενώ όσοι παραβρέθηκαν στην κηδεία και είδαν τα σημάδια κατάλαβαν τι έχει γίνει.
Ο Αν. Μανιουδάκης περιέγραψε τον νομικό αγώνα και τον αγώνας για τη δημοσιοποιήση της υπόθεσης που ακολούθησε. Ζητήθηκε βιντεοληπτικό υλικό αλλά ο εισαγγελέας Αποστολάκης που χειριζόταν αρχικά την υπόθεση αρνήθηκε να δώσει την απαραίτητη έγκριση. Όταν πια μετά από καιρό ζητήθηκαν ξανά τα βίντεο, κάποιο από το υλικό είχε ήδη χαθεί. Εν τέλει, τον Γενάρη, με την καινούργια ιατροδικαστικη έκθεση άρχισαν να πείθονται και οι πιο δύσπιστοι ότι πρόκειται για δολοφονία, ενώ τον Ιούνη του 2024 ξεκίνησε έρευνα νέος εισαγγελέας και από το πρωί της Παρασκευής 30 Αυγούστου 2024 οι τέσσερις αστυνομικοί βρίσκονται πια κατηγορούμενοι για ανθρωποκτονία σε ήρεμη ψυχική κατάσταση και από κοινού, εξέλιξη που αποτελεί δικαίωση για το κίνημα αλληλεγγύης.
Ο Αν. Μανιουδάκης σχολίασε επίσης την ανακοίνωση της Ένωσης Αστυνομικών Υπαλλήλων Χανίων, λέγοντας ότι «είναι σαν να την έχουν γράψει χούλιγκαν», αναφερόμενος και στον κοινωνικό κανιβαλισμό και τα κλειστά στόματα που καλύπτουν την αστυνομία.
Η συνήγορος της οικογένειας Μαρία Παπαδάκη πήρε αμέσως μετά τον λόγο. Σχολίασε ότι η επίσημη θέση της Ελληνικής Αστυνομίας ήταν «αιφνίδιος θάνατος ιδιώτη κατά την διάρκεια τυπικού ελέγχου». Η περιγραφή της ΕΛ.ΑΣ. ήταν ότι ο Κώστας Μανιουδάκης πρώτα ένιωσε δυσφορία και μετά έχασε τις αισθήσεις του. Όμως η οικογένεια δεν μπορούσε να συνδυάσει το πόρισμα με τα σπασμένα γυαλιά και τις κακώσεις. Δεν συντάχθηκε κάποια έκθεση, ενώ η ιατροδικαστικη έκθεση έκανε λόγο για τραύματα στο κεφάλι και όχι σε διάφορα μέρη του σώματος, που θα υπήρχαν αν το θύμα έπεφτε χωρίς να φοράει χειροπέδες.
Έπειτα ο Μανώλης Παπαδομανωλάκης, επίσης δικηγόρος της οικογένειας Μανιουδάκη, ανέφερε ότι δικαιώθηκαν οι φόβοι ότι ο θάνατος προήλθε από αστυνομική βια και ότι δικαιώθηκε ο κόσμος που δεν αποδέχτηκε την ανακοίνωση των αστυνομικών υπαλλήλων που χαρακτηρίζεται από φαιδρότητα και αμοραλισμό. Σημείωσε ότι πρέπει να κρατήσουμε ζωντανό τον αγώνα μέχρι την τελική δικαίωση, δηλαδή την καταδίκη των αστυνομικών και ολοκλήρωσε λέγοντας: «Μαζευτήκαμε όχι για να πούμε ότι δικαιώνεται η οικογένεια αλλά να πούμε ότι ο αγώνας συνεχίζεται, μέχρι μια κοινωνία χωρίς βια».
Τέταρτος πήρε τον λόγο πήρε ο Θανάσης Καμπαγιάννης, επίσης συνήγορος της οικογένειας.
Ξεκίνησε λέγοντας ότι είναι μια πολύ σημαντική μέρα, καθώς δύο φράσεις ανταγωνίζονται στα Χανιά και στην υπόλοιπη Ελλάδα. Η μία είναι «αιφνίδιος θάνατος ιδιώτη», δηλαδή η φράση των αστυνομικών εγγράφων και η άλλη αυτή του τίτλου της ανοιχτής συνέλευσης, «κρατική δολοφονία».
«Η σημερινή μέρα είναι πολύ σημαντική από αυτήν την άποψη γιατί η δικιά μας πλευρά κατάφερε να γυρίσει ένα αφήγημα την οποία θέλησαν να θαψουν. Η υπόθεση δεν θα θαφτεί, θα γίνει δικαστήριο καθώς ο εισαγγελέας άσκησε ποινική δίωξη για ανθρωποκτονία», ανέφερε χαρακτηριστικά.
Ο Θ. Καμπαγιάννης επισήμανε ότι ο τόπος της δολοφονίας δεν θεωρήθηκε χώρος εγκλήματος, δεν έγινε κάποιου είδους οριοθέτηση του σημείου για ερευνηθεί, δεν ερευνήθηκε και σημείωσε: «αν σας θυμίζει τα Τέμπη δεν είναι τυχαίο. Ούτε τα γυαλιά του δεν μάζεψαν, τα γυαλιά του τα μάζεψε την άλλη μέρα η οικογένεια». Έκανε λόγο για τη σημασία που έχει οι αστυνομικοί, μετά την δίωξη αυτή, να τεθούν σε διαθεσιμότητα και να βιώσουν την συνέπεια των πράξεων τους και όχι να παίρνουν τον μισθό τους σαν να μη συμβαίνει τίποτα. Κλείνοντας, ανέφερε ότι πρέπει να μην αφήσουμε το ζήτημα να ξεχαστεί και ότι απέναντι στην λογική του «να αφήσουμε την δικαιοσύνη να κάνει την δουλειά της» πρέπει να υπερισχύσει το να μην αφήσουμε την οικογένεια Μανιουδάκη μόνη.
Η εκδήλωση συνεχίστηκε με ερωτήσεις του ακροατηρίου προς τον γιο του θύματος και τους δικηγόρος και κατόπιν με πολιτική τοποθέτηση της ανοιχτής συνέλευσης.
