Ιστορίες με γιαούρτια και αβγά!

 

 Τον περασμένο Μάρτιο κι ενώ ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Θ. Πάγκαλος βρισκόταν στα Καλύβια δέχθηκε επίθεση με γιαούρτια, πράξη που προκάλεσε την οργή του. Εκανε λόγο για «τραμπούκους» και «πρόβα αντάρτικου». Ως θύτες είχε ενοχοποιήσει στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ.

Ο  Καστανίδης κι ενώ παρακολουθούσε την ταινία «Μεσάνυχτα στο Παρίσι» στον κινηματογράφο «Ολύμπιον», στη Θεσσαλονίκη, αιφνιδιάστηκε με στραγγιστό γιαούρτι στο πρόσωπο από ομάδα φοιτητών.

Από γιαούρτωμα δεν γλίτωσε ούτε η βουλευτίνα του ΚΚΕ Λιάνα Κανέλλη. «Εγώ δοκίμασα και ήταν καλής ποιότητας» δήλωνε λίγη ώρα αργότερα.

Τώρα, σε ό,τι αφορά τη ρίψη αβγών, όπως προκύπτει από τα στοιχεία: κάθε μήνας τούτης της χρονιάς είχε και από έναν… αποδέκτη, κατά προτίμηση υπουργό.

Η λίστα περιλαμβάνει τα εξής κυβερνητικά στελέχη: υφυπουργός προστασίας του Πολίτη Μ. Οθωνας, υπουργός Επικρατείας Η. Μόσσιαλος, υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης Κ. Σκανδαλίδης, υπουργός Υγείας Α. Λοβέρδος, υπουργός Παιδείας Αννα Διαμαντοπούλου και Γιώργος Πεταλωτής όταν ήταν κυβερνητικός εκπρόσωπος.

Ανάμεσα στα «θύματα» του γιαουρτιού συγκαταλέγεται ο βουλευτής του ΛΑΟΣ Α. Ροντούλης, η πρόεδρος του ΔΗΣΥ Ντόρα Μπακογιάννη, αλλά και ο βουλευτής της Ν.Δ. Σπ. Ταλιαδούρος.

 

Τα προηγούμενα χρόνια οι «επιθέσεις» ήταν σποραδικές. Ξεχωρίζει αυτή του 2008 εναντίον του πρώην υπουργού Οικονομίας Γ. Αλογοσκούφη, ο οποίος και δέχθηκε όχι ένα, ούτε δύο, αλλά σακούλα γεμάτη αυγά από φοιτητές κατά τη διάρκεια ομιλίας του στο London School of Economics.

Συνήθως η πρώτη αντίδραση μετά από ένα γιαούρτωμα, είναι θυμός και μετά η «διασκέδαση» των εντυπώσεων. Οπως συνέβη τον Οκτώβριο του 2006 όταν ο τότε νομάρχης Θεσσαλονίκης Π. Ψωμιάδης έφαγε ένα πρόβειο στη μούρη από έναν αγανακτισμένο συνταξιούχο. Ο συνταξιούχος συνελήφθη και ο πρώην νομάρχης παρακολούθησε ήρεμος την εκδήλωση για να ανέβει το τέλος στη σκηνή και να προβάλει τη μεγαλοψυχία του για τον αγανακτισμένο γέροντα με το κεσεδάκι: «Τον συγχωρώ. Ας τον έχει καλά ο Θεός»!

Σκληρή με το θέμα του γιαουρτιού εμφανίστηκε προσφάτως και η γενική γραμματέας του ΚΚΕ, Α. Παπαρήγα, η οποία έχει αποδώσει κομματική προέλευση στους «εκτοξευτές πρόβειου»: «Προέρχονται από ανθρώπους που ψήφισαν ΠΑΣΟΚ ή Ν.Δ.». Η Α. Παπαρήγα έχει δηλώσει πως το γιαούρτωμα δεν αποτελεί καμιά σπουδαία πράξη αντίστασης και το έχει κατατάξει στις «μικροαστικές εκτονωτικές αντιδράσεις».

Ο αναπληρωτής υπουργός Περιφερειακής Ανάπτυξης, Σωκράτης Ξυνίδης, έχει διαφορετική αντίληψη των πραγμάτων. Ερωτηθείς για το γιαούρτωμα, φιλοσοφεί: «Ηρθε η ώρα του λογαριασμού για όλους μας» και εξηγεί: «Είμαι διατεθειμένος να δεχθώ και το γιαούρτωμα…»

 

Για την ιστορία και επειδή η Παπαρήγα εννοεί αλλιώς τη διαμαρτυρία:

Γενικά, η ρίψη αντικειμένων και μάλιστα τροφίμων σε επώνυμους έχει στόχο τη δημόσια εικόνα τους και όχι τη σωματική τους ακεραιότητα, καθώς η ρίψη αντικειμένων είναι άμεσα συνδεδεμένη με τη χρήση της μούτζας.alt

Πανάρχαια όσο και καθημερινή ήταν αυτή η αμεσοδημοκρατική διαδικασία κριτικής, όπου οι διαμαρτυρόμενοι κατέθεταν εντός δευτερολέπτων τη γνώμη τους χωρίς πολλά-πολλά.

Στα Ελευσίνια μυστήρια συνηθιζόταν η χρήση της μισής μούτζας, κατι σαν το σημερινό “κωλοδάχτυλο”,  σαν κίνηση αποστροφής και αηδίας.

Στην αρχαία Αθήνα χρησιμοποιούνταν η ρίψη κοπράνων αγελάδας σε νικημένους στρατηγούς και αξιωματούχους που είχαν σφετεριστεί χρήματα του κράτους.

Η συνήθεια έμεινε μέχρι και τους Βυζαντινούς, όπου οι ένοχοι για πλημελήματα μουτζουρώνονταν με σταχτη από τη χούφτα του δικαστή, αλλά συχνά ο λαός είχε άλλη γνώμη για κάποιους με άκρες και χρησιμοποιούσε οτιδήποτε προκαλούσε αηδία. Το φαινόμενο κάποιες εποχές ήταν εκτεταμένο λόγω διαφθοράς και πολλοί περίμεναν έξω από δικαστήρια για να μουτζώσουν με οτιδήποτε τέτοιους τύπους. Συχνά γίνονταν κανονικές διαδηλώσεις όπου περίμεναν κάποιον που το δικαστήριο μόλις απάλλαξε από μια σοβαρή κατηγορία με μια μικρή ποινή. Τα υλικά που χρησιμοποιούνταν ήταν …οτιδήποτε βρωμάει: ανθρώπινα κόπρανα, σβουνιές αγελάδας, σάπια λαχανικά, χαλασμένα τρόφιμα, βρώμικα σάπια κρεμύδια, λιωμένα σκόρδα, κλούβια αυγά…. Τα γαλακτοκομικά προϊόντα είχαν πάντα χρήση όταν ξύνιζαν, ωστόσο την εποχή του Ιουστινιανού πέταγαν  ξυνισμένα υπολείματα τυριού με βρωμερή οσμή και κίτρινη όψη, όχι γιαούρτια.

Ακόμη και σε περιόδους πείνας ή ελείψεων, ο λαός μαζευόταν και μούτζωνε μόνο, καθώς έδειχνε έτσι την πρόθεση να πετάξει αντικείμενα και να βρωμίσει τον ένοχο, που αισθανόταν τυχερός λόγω των ελλείψεων.

Η συνήθεια επεκτάθηκε σε όλη την τότε αυτοκρατορία, σε τέτοιο βαθμό που η χειρονομία υπάρχει ακόμα σε πολλούς λαούς.

Στην Ελλάδα, η χρήση περιορίστηκε με την τουρκοκρατία και ειδικά μετά το 1700 λόγω του απολυταρχικού τρόπου διακυβέρνησης, επανήλθε όμως περίπου στα 1850 με τους πρώτους Ελληνες πολιτικούς που διαδέχτηκαν τους Βαυαρούς. Τα υλικά ήταν τα ίδια σχεδόν, όπως και η κίνηση. Τότε όμως υπήρχε και μεγάλη αλαζονία που διατηρήθηκε ως σήμερα, σε σημείο εξοργισμού του πεινασμένου λαού. Αν και μετά το Βενιζέλο σχεδόν σταμάτησε να χρησιμοποιείται, επανήλθε στη δεκαετία του 60, από παιδιά που έρχονταν στην Αθήνα να σπουδάσουν όλο στερήσεις. Η εξουσία απάντησε τότε με το νόμο 4000 περί τεντιμποϊσμού.

Πρώτα θύματα ήταν κάποιοι καθηγητές που γεύτηκαν ξυνισμενα γιαούρτια, κλούβια αυγά και σάπιες ντομάτες, με τον ίδιο στόχο, την προσβολή της δημόσιας εικόνας του θύματος. Ταυτόχρονα, στον υπόλοιπο κόσμο γινόταν χρήση αυτής της ιδέας που κρατάει μέχρι σήμερα με τη μορφή τάρτας, τούρτας και λιγώτερο λαχανικών. Ειδικά στο Βέλγιο υπήρξε και κόμα  !

 

Τελικά, μια χαρά δουλεύουν τα γιαούρτια και τα αυγά σημερα κι ας λέει άλλα η Παπαρήγα.  Δεν είναι ξυνισμένα, δεν είναι κλούβια, δεν προκαλούν φυσικό πόνο, αλλά υπάρχει το ίδιο αποτέλεσμα, η βλάβη της δημόσιας εικόνας του θύματος. Αν και σε μερικούς ψυχικά βάρβαρους σαν τον Πάγκαλο  θα άξιζε να είναι μέχρι και ανθρωπινα κόπρανα σε χρήση, δεν νομίζουμε πως θα αργήσει η μέρα που θα χρησιμοποιηθούν λόγω έλλειψης τροφίμων.

http://ergasiakodeltio.wordpress.com

Στηρίξτε το omniatv:

Σχόλια

0 0 votes
Βαθμολογία άρθρου
Subscribe
Notify of
guest
0 Σχόλια
Inline Feedbacks
View all comments
Μετάβαση στο περιεχόμενο