χρυσαβγίτες στα νοσοκομεία

Βέ­βαια, η λέξη “αυγό/αβγό” έχει διπλή ορ­θο­γρα­φία, το Λε­ξι­κό της Κοι­νής Νε­ο­ελ­λη­νι­κής προ­τι­μά “αυγό” (κι εγώ μαζί του), ο Μπα­μπι­νιώ­της υιο­θε­τεί την γραφή “αβγό” που είχε ει­ση­γη­θεί πρώ­τος ο Γ. Χα­τζι­δά­κις, ενώ στα σχο­λι­κά βι­βλία βρί­σκει κα­νείς και τους δύο τύ­πους (με συ­χνό­τε­ρο το ‘αυγό’). Για τον πό­λε­μο αυτό των αυγών αξί­ζει να γρα­φτεί άρθρο, όχι όμως σή­με­ρα. Πά­ντως, η γραφή “Χρυ­σα­βγί­τες” αυτό τον σκοπό έχει.

Ας πε­ρά­σου­με στο θέμα μας. Τα ξη­με­ρώ­μα­τα της 6ης Φε­βρουα­ρί­ου, κλι­μά­κιο τρα­μπού­κων της Χρυ­σής Αβγής (ομάδα 30 ατό­μων, λένε τα ρε­πορ­τάζ) ει­σέ­βα­λε στο Πα­ναρ­κα­δι­κό Νο­σο­κο­μείο Τρί­πο­λης και άρ­χι­σε να κάνει έλεγ­χο στις συ­νο­δούς των νο­ση­λευό­με­νων, ζη­τώ­ντας τους χαρ­τιά που να απο­δει­κνύ­ουν ότι είναι μέλη του συλ­λό­γου απο­κλει­στι­κών νο­σο­κό­μων ή ότι έχουν συγ­γε­νι­κή σχέση με τον νο­ση­λευό­με­νο. Οι αυ­τό­κλη­τοι ελεγ­κτές μά­λι­στα έδιω­ξαν από το νο­σο­κο­μείο τέσ­σε­ρις γυ­ναί­κες, μάλ­λον αλ­λο­δα­πές, θε­ω­ρώ­ντας ότι είναι “πα­ρά­νο­μες” απο­κλει­στι­κές νο­σο­κό­μες και κακώς βρί­σκο­νται εκεί. Την άλλη μέρα, η κυρία Ελένη Σιου­ρού­νη, διοι­κή­τρια του Πα­ναρ­κα­δι­κού Νο­σο­κο­μεί­ου Τρί­πο­λης, έδωσε κοινή (!) συ­νέ­ντευ­ξη τύπου με το­πι­κούς εκ­προ­σώ­πους της Χρυ­σής Αβγής, στην οποία υπο­στή­ρι­ξε ότι κά­νουν κοινό αγώνα για να απαλ­λα­γεί το νο­σο­κο­μείο από τις πα­ρά­νο­μα ερ­γα­ζό­με­νες αλ­λο­δα­πές απο­κλει­στι­κές νο­σο­κό­μες, που επι­πλέ­ον δεν πλη­ρώ­νουν φό­ρους και δεν κό­βουν απο­δεί­ξεις, ενώ υπο­νό­η­σε ότι κά­ποιες από αυτές μπο­ρεί να είναι φο­ρείς ασθε­νειών. Στη συ­νέ­χεια, πήρε το λόγο ο εκ­πρό­σω­πος του κλι­μα­κί­ου τρα­μπού­κων που ει­σέ­βα­λαν στο νο­σο­κο­μείο και εξέ­θε­σε τη με­θο­δο­λο­γία της συμ­μο­ρί­ας. Επει­δή μπο­ρεί να μην τα με­τα­φέ­ρω αντι­κει­με­νι­κά, μπο­ρεί­τε να δείτε το βι­ντε­ά­κι της συ­νέ­ντευ­ξης:

Ο Ια­τρι­κός Σύλ­λο­γος Τρί­πο­λης κα­τα­δί­κα­σε την ενέρ­γεια, και τε­λι­κά ο αρ­μό­διος υπουρ­γός Υγεί­ας Αν­δρέ­ας Λυ­κου­ρέν­τζος, ο οποί­ος κατά σύμ­πτω­ση εκλέ­γε­ται στην Αρ­κα­δία, ανα­κοί­νω­σε προ­χτές την απο­πο­μπή της διοι­κή­τριας [και όχι “της διοι­κη­τού” βέ­βαια, όπως γρά­φτη­κε σε με­ρι­κούς ευ­πρε­πι­στι­κούς ιστό­το­πους]. Ίσως στην από­φα­ση της απο­πο­μπής να βά­ρυ­νε το γε­γο­νός ότι η διοι­κή­τρια είχε πέ­ρυ­σι δια­τα­χθεί, με από­φα­ση του Υπουρ­γού Παι­δεί­ας, να επι­στρέ­ψει στην αρ­χι­κή θέση της, στο ΤΕΙ Κα­λα­μά­τας, από­φα­ση η οποία τελεί υπό ανα­στο­λή εκτέ­λε­σης, οπότε ίσως η απο­πο­μπή να ήταν ένας εύ­σχη­μος τρό­πος να λυθεί αυτό το πρό­βλη­μα, αν και κατά τη γνώμη μου το γε­γο­νός ότι η διοι­κή­τρια ενός νο­σο­κο­μεί­ου πε­ρι­φρο­νεί τόσο απε­ρί­φρα­στα κάθε έν­νοια νο­μι­μό­τη­τας αρκεί για να τη χα­ρα­κτη­ρί­σει εντε­λώς ακα­τάλ­λη­λη για το αξί­ω­μά της. Σε μια ευ­νο­μού­με­νη πο­λι­τεία, μια υπο­τι­θέ­με­νη πα­ρα­νο­μία δεν αντι­με­τω­πί­ζε­ται με μια δεύ­τε­ρη, ακόμα χει­ρό­τε­ρη, ούτε μπο­ρούν αυ­τό­κλη­τοι τρα­μπού­κοι να παίρ­νουν τον νόμο στα χέρια τους. Η κυρία διοι­κή­τρια όφει­λε να κα­λέ­σει την αστυ­νο­μία αμέ­σως μόλις αντι­λή­φθη­κε την ει­σβο­λή των τρα­μπού­κων στο δη­μό­σιο ίδρυ­μα που έχει την ευ­θύ­νη να διοι­κεί, ή να τους κάνει μή­νυ­ση αν το πλη­ρο­φο­ρή­θη­κε εκ των υστέ­ρων, όχι να δώσει κοινή συ­νέ­ντευ­ξη με τους εκ­προ­σώ­πους της συμ­μο­ρί­ας!  Το κω­μι­κό μά­λι­στα είναι ότι η ίδια πα­ρα­δέ­χτη­κε ότι οι συγ­γε­νείς των νο­ση­λευο­μέ­νων δια­μαρ­τύ­ρο­νται όταν γί­νο­νται τέ­τοιοι έλεγ­χοι και ότι κά­ποιες φορές συμ­βαί­νει η υπο­τι­θέ­με­νη πα­ρά­νο­μη αλ­λο­δα­πή να είναι σύ­ζυ­γος του νο­ση­λευό­με­νου.

Υπο­τί­θε­ται ότι η χρυ­σα­βγί­τι­κη επέμ­βα­ση έγινε ύστε­ρα από κα­ταγ­γε­λί­ες του το­πι­κού συλ­λό­γου απο­κλει­στι­κών νο­σο­κό­μων, που δια­μαρ­τυ­ρή­θη­καν ότι “οι ξένες τους παίρ­νουν τις δου­λειές”. Χωρίς να το θεωρώ απί­θα­νο, κάτι τέ­τοιο δεν έχει ακόμα τεκ­μη­ριω­θεί, δεν έχω δει δη­λα­δή καμιά ανα­κοί­νω­ση κα­νε­νός ορ­γά­νου των “νό­μι­μων” απο­κλει­στι­κών νο­σο­κό­μων. Θα ήταν εν­δια­φέ­ρον πά­ντως να επι­βε­βαιώ­σει ή να δια­ψεύ­σει η διοί­κη­ση του συλ­λό­γου. Δεν αμ­φι­βάλ­λω βέ­βαια ότι στα νο­σο­κο­μεία υπάρ­χουν και απο­κλει­στι­κές νο­σο­κό­μες που δεν είναι μέλη του συλ­λό­γου, αν θέ­λε­τε που δεν έχουν το κα­τάλ­λη­λο δί­πλω­μα ή την πι­στο­ποί­η­ση και απ’ όσο ξέρω υπάρ­χουν και αλ­λο­δα­πές γραμ­μέ­νες στο σύλ­λο­γο όπως και Ελ­λη­νί­δες μη πι­στο­ποι­η­μέ­νες. Πριν εν­σκή­ψει η οι­κο­νο­μι­κή κρίση, υπήρ­χε δου­λειά για όλες [χρη­σι­μο­ποιώ έμ­φυ­λο τύπο γιατί νο­μί­ζω ότι είναι όλες γυ­ναί­κες], πι­στο­ποι­η­μέ­νες και όχι. Σή­με­ρα, για πάρα πολ­λές οι­κο­γέ­νειες η αμοι­βή μιας πι­στο­ποι­η­μέ­νης απο­κλει­στι­κής νο­σο­κό­μας είναι απα­γο­ρευ­τι­κή (κάπου 80 ευρώ για την οχτά­ω­ρη βάρ­δια). Αν δεν υπάρ­χουν σύ­ζυ­γοι, παι­διά και άλλοι συγ­γε­νείς για να στα­θούν πλάι στον άρ­ρω­στο για τη διάρ­κεια της νο­ση­λεί­ας του, προ­κρί­νε­ται η λύση της μη πι­στο­ποι­η­μέ­νης απο­κλει­στι­κής νο­σο­κό­μας, που είναι πολύ φτη­νό­τε­ρη (50 ευρώ το οχτά­ω­ρο, έχω ακού­σει, ίσως και λι­γό­τε­ρα). Κά­ποιες φορές, η κο­πέ­λα που δού­λευε οι­κια­κή βοη­θός στο σπίτι του ασθε­νή πριν νο­ση­λευ­τεί ανα­λαμ­βά­νει χρέη συ­νο­δού του στο νο­σο­κο­μείο. Πά­ντως, από όσα ακούω, δεν είναι μόνο οι αλ­λο­δα­πές ή μόνο οι μη πι­στο­ποι­η­μέ­νες που δεν κό­βουν από­δει­ξη.

(Πα­ρέν­θε­ση: Κα­νο­νι­κά βέ­βαια ο θε­σμός της απο­κλει­στι­κής νο­σο­κό­μας, πι­στο­ποι­η­μέ­νης ή όχι, δεν θα έπρε­πε να υπάρ­χει, με αυτή τη μορφή και σε αυτή την έκτα­ση. Δεν έχω με­γά­λη εμπει­ρία από δη­μό­σια νο­σο­κο­μεία της Δυ­τι­κής Ευ­ρώ­πης (ας πουν όσοι έχουν), αλλά νο­μί­ζω ότι σε άλλες χώρες σχε­δόν δεν υπάρ­χουν -παρά μόνο νο­σο­κό­μες για επι­σκέ­ψεις στο σπίτι).

Κά­ποιος θα μπο­ρού­σε να χα­ρα­κτη­ρί­σει υπο­κρι­τι­κή την αγα­νά­κτη­σή μου με την χρυ­σα­βγί­τι­κη πρω­το­βου­λία: αφού υπάρ­χει μια πα­ρά­τυ­πη κα­τά­στα­ση (μη πι­στο­ποι­η­μέ­νες ερ­γα­ζό­με­νες που δεν πλη­ρώ­νουν φόρο για την αμοι­βή τους) τι πει­ρά­ζει αν διορ­θω­θεί έστω και με πα­ρά­τυ­πα μέσα; Για να δούμε το αδιέ­ξο­δο της λο­γι­κής αυτής και τους ασκούς (πολ­λούς ασκούς) του Αιό­λου που ανοί­γει, ας την προ­ε­κτεί­νου­με λίγο. Σύμ­φω­να με εκτι­μή­σεις, ίσως και το ένα τρίτο των αυ­το­κι­νή­των είναι ανα­σφά­λι­στα, πράγ­μα που όχι μόνο προ­κα­λεί με­γά­λη δια­φυ­γή εσό­δων στο κρά­τος, αλλά και γεν­νά­ει κιν­δύ­νους για την ασφά­λεια των οδη­γών και των πεζών. Γιατί να μην γί­νο­νται και μπλό­κα στους δρό­μους από αυ­τό­κλη­τους υπε­ρα­σπι­στές της οδι­κής νο­μι­μό­τη­τας, που θα ζη­τά­νε χαρ­τιά; Τόσες και τόσες οι­κια­κές βοη­θοί δου­λεύ­ουν αδή­λω­τες. Πότε θα αρ­χί­σουν τα τάγ­μα­τα εφό­δου να χτυ­πά­νε κου­δού­νια, να μπαί­νουν στα σπί­τια και να πε­τά­νε έξω τις πα­ρά­νο­μες; Πόσο μα­κριά είναι η εποχή που οι χίτες ζη­τού­σαν ταυ­τό­τη­τες στο δρόμο, που οι συμ­μο­ρί­ες έμπαι­ναν στα τρένα, κα­τέ­βα­ζαν κάτω τους αρι­στε­ρούς και τους εκτε­λού­σαν επι­τό­που (όπως, ας πούμε, οι Σούρ­λη­δες τον Κώστα Βι­δά­λη το 1946);

Και μήπως η πα­ρά­νο­μη επέμ­βα­ση των Χρυ­σα­βγι­τών λει­τουρ­γεί υπέρ των άνερ­γων ημε­δα­πών; Όχι βέ­βαια, αν κρί­νου­με από άλλες πε­ρι­πτώ­σεις, όπου οι Χρυ­σα­βγί­τες, με τα άτυπα “γρα­φεία ερ­γα­σί­ας” που έχουν στή­σει, ανα­γκά­ζουν ερ­γο­δό­τες να διώ­χνουν τους αλ­λο­δα­πούς που δου­λεύ­ουν στη μαύρη για ένα κομ­μά­τι ψωμί -και φέρ­νουν στη θέση τους Έλ­λη­νες που δου­λεύ­ουν στη μαύρη για ένα κομ­μά­τι ψωμί, δη­λα­δή στην πράξη κα­τε­βά­ζουν με τη βία τα με­ρο­κά­μα­τα.

Επει­δή είχα κά­ποια τε­χνι­κά προ­βλή­μα­τα με τη σύν­δε­σή μου, το ση­με­ρι­νό άρθρο είναι γραμ­μέ­νο βια­στι­κά και πολύ πι­θα­νό να πα­ρα­λεί­πω πτυ­χές του θέ­μα­τος που θα έπρε­πε να ανα­φερ­θούν -σας πα­ρα­κα­λώ να τις συ­μπλη­ρώ­σε­τε. Ήθελα πε­ρισ­σό­τε­ρο να το­νί­σω ότι βρί­σκω εντε­λώς απα­ρά­δε­κτη την υπο­κρι­τι­κή “πά­τα­ξη της πα­ρα­νο­μί­ας” από τάγ­μα­τα εφό­δου, κάτι που για μένα είναι αδια­νό­η­το και το θεωρώ χει­ρό­τε­ρο από σχε­δόν όλες τις άλλες εκ­δη­λώ­σεις της Χρυ­σής Αβγής. Εδώ κλεί­νω, κάπως από­το­μα, πε­ρι­μέ­νο­ντας να ακού­σω τις γνώ­μες σας.

0 0 votes
Βαθμολογία άρθρου
Subscribe
Notify of
guest
0 Σχόλια
Inline Feedbacks
View all comments