4/7/2013
Εξέτασα σήμερα τον κ. Σακκά Κωνσταντίνο, 29 ετών, που νοσηλεύεται κρατούμενος στον ειδικό θάλαμο κρατουμένων του ΓΝ Νίκαιας. Διανύει την 31η ημέρα απεργίας πείνας. Έχει συνολικά απωλέσει 13 kgr σωματικού βάρους, που αντιστοιχεί σε πάνω από 15% του σωματικού βάρους που είχε όταν ξεκίνησε την αποχή από την σίτιση.
Έχει έντονη καταβολή, αδυναμία, ενώ κατά τις τελευταίες ημέρες εμφανίζει αδυναμία συγκέντρωσης. Χαρακτηριστικά δεν μπορεί να διαβάσει επί πολύ ώρα, όπως προηγουμένως. Εμφανίζει μικρό οίδημα κατά την πίεση στα κάτω άκρα. Η αρτηριακή του πίεση παραμένει σε χαμηλά επίπεδα, ενώ είναι συχνά βραδυσφυγμικός. Παραμένει η ξηροφθαλμία και η επίμονη δυσκοιλιότητα.
Χθες εμφάνισε δεκατική πυρετική κίνηση που υποχώρησε αφ’ ευατής. Εκ του εργαστηριακού ελέγχου επισημαίνεται ότι παραμένει το χαμηλό ειδικό βάρος των ούρων, ενώ από την αντικειμενική εξέταση τονίζεται η αρχόμενη αύξηση δερματικής πτυχής, που συνιστά έμμεσο σημείο απωλείας υποδορίου λίπους και μυικού ιστού.
Για μια ακόμα φορά επισημαίνεται ότι ο βαθμός επικινδυνότητας είναι εξαιρετικά υψηλός για τον κ. Σακκά. Η πιθανότητα εμφανίσεως μη αναστρέψιμων για τον οργανισμό βλαβών αυξάνεται εκθετικά όσο η αποχή από τη σίτιση παρατείνεται. Στην σχετική ιατρική βιβλιογραφία, ο κώδων του κινδύνου κρούεται μετά την παρέλευση της 10ης ημέρας (ο κ. Σακκάς διανύει την 31η) και μετά απώλεια 10% του σωματικού βάρους (ο κ. Σακκάς έχει απωλέσει άνω του 15% του σωματικού του βάρους).
Είναι δε μαθηματικώς βέβαιο ότι η συνέχιση της αποχής του από το φαγητό θα οδηγήσει σε βέβαιο θάνατο.
Όλγα Κοσμοπούλου
Παθολόγος
Επιμελήτρια Α ΕΣΥ
