Η μεγαλύτερη απεργία στην ιστορία της Κίνας συνεχίζεται , αψηφώντας τις κρατικές προσπάθειες για την καταστολή των εργαζομένων που αγωνίζονται ενάντια στην οικονομική και κοινωνική αδικία. Η αστυνομία συνέλαβε αρκετούς διοργανωτές των απεργών στο εργοστάσιο Yue Yuen , η οποία παράγει παπούτσια για τη Nike και την Adidas.
Καθώς η κατάσταση επιδεινώνεται , οι χιλιάδες των εργαζομένων είναι ακόμη πιο εξοργισμένοι, αφού η διαχείρηση του εργοστασίου αρνείται πλήρως τυχόν παραβιάσεις στην καταβολή των εισφορών της κοινωνικής ασφάλισης τους . Οι εργαζόμενοι στο Dongguan , όπου υπάρχει το μεγαλύτερο κίνημα για τα δικαιώματα εργασίας , έχουν προβεί σε ενέργειες αλληλεγγύης με τους απεργούς της Yue Yuen . Μεγάλος αριθμός των εργαζομένων στο Ντονγκουάν – προφανώς χιλιάδες – βγήκαν στους δρόμους για να διαμαρτυρηθούν για τους απαράδεκτους μισθούς που παίρνουν καθώς και για την καταπίεση των μεταναστών εργαζομένων από την κυβέρνηση , και απαιτούν από την κυβέρνηση να πληρώσει για την κοινωνική ασφάλιση που δικαιούνται οι εργαζόμενοι.
Οι εργαζόμενοι του Dongguan προειδοποίησαν τους απεργούς στο Yue Yuen, πως η κυβέρνηση και οι εταιρείες θέλουν χρησιμοποιήσουν βία εναντίον τους .
Η παραγωγή του εργοστασίου έχει σχεδόν παραλύσει, καθώς στελέχη του κόμματος έχουν ξεκινήσει μια εκστρατεία λασπολογίας σε βάρος των εργαζομένων , καλώντας τους ” προδότες ” . Η αστυνομία συνέλαβε αρκετούς διοργανωτές . Οι απεργοί συγκρούστηκαν με τις ειδικές δυνάμεις της αστυνομίας στους δρόμους . Πέταξαν μπουκάλια νερού στα ΜΑΤ , που τους επιτέθηκαν βάναυσα και συνέλαβαν αρκετούς από αυτούς .
Όταν η σύζυγος ενός διοργανωτή έμαθε ότι η αστυνομία συνέλαβε τον σύζυγό της κατά τη διάρκεια της πέμπτης νύχτας της απεργίας , χιλιάδες άνθρωποι συγκεντρώθηκαν στο διοικητικό κέντρο απαιτώντας την απελευθέρωσή του.
Σύμφωνα με την Υπηρεσία Εργασίας Shenzhen Chunfeng, στις 17 Απριλίου, οι αστυνομικοί συνέλαβαν από τα σπίτια τους, τους νεότερους εργαζομένους που συμμετείχαν στην απεργία . Την επόμενη μέρα , ζητώντας την απελευθέρωσή τους , χιλιάδες εργαζόμενοι, βγήκαν στους δρόμους , αλλά η πορεία τους αποκλείστηκε από τις δυνάμεις της αστυνομίας, ενώ πολλοί διαδηλωτές συνελήφθησαν. Κάποιοι συνελήφθησαν μόνο επειδή φωτογράφιζαν την πορεία και τις συγκρούσεις με την αστυνομία. Πολλοί μυστικοί αστυνομικοί – προφανώς κατά εκατοντάδες – παρατάχθηκαν ανάμεσα στους διαδηλωτές, για να κλέψουν τα τηλέφωνά τους , ώστε να μη μπορούν να τραβήξουν φωτογραφίες .
Οι εργαζόμενοι που συγκεντρώθηκαν έξω από το εργοστάσιο και αρνούνταν να εργαστούν ήταν πάνω από 20.000 .
Οι εταιρείες και η κυβέρνηση παρουσίασαν μια τρίτη σειρά προτάσεων , ελπίζοντας να πείσουν τους απεργούς να επιστρέψουν στην εργασία τους . Προφανώς το κράτος και οι εταιρείες παραδέχθηκαν, ότι οφείλουν την καταβολή της κοινωνικής ασφάλισης σε κάθε εργαζόμενο , και υποσχέθηκαν να χρηματοδοτήσουν το ταμείο στέγασης , αλλά οι εργάτες δεν υποχώρησαν , και η απεργία στο εργοστάσιο συνεχίζεται με αμείωτο ρυθμό .
Σύμφωνα με το Συμβούλιο Επίλυσης Εργασιακών Διαφορών Shenzhen Chunfeng, οι εργαζόμενοι συνεχίζουν την απεργία, επειδή οι απαντήσεις που πήραν από την κυβέρνηση δεν ήταν ικανοποιητικές . Αυτό που φαίνεται να εξόργισε τους εργαζόμενους, ήταν το γεγονός ότι η διαχείριση του εργοστασίου αρνήθηκε πλήρως, ότι έχει υποπέσει σε παραβάσεις, όσον αφορά την καταβολή των εισφορών για τις συντάξεις των εργαζομένων και άλλων κοινωνικών ασφαλίσεων .
Οι χειρότερες εργασιακές θέσεις και με τις πιο απάνθρωπες συνθήκες, δίνονται στους εσωτερικούς οικονομικούς μετανάστες, – οι άνθρωποι που αναγκάστηκαν να μετακινηθούν προς τις πόλεις από την επαρχία και να εργαστούν στα εργοστάσια, ώστε να μπορούν να στηρίξουν τις οικογένειές τους .
Το κράτος και οι άλλες τάξεις προχωρούν σε βάναυσες διακρίσεις εις βάρος αυτών των προλετάριων . Ενώ οι αστοί εργαζόμενοι κατέχουν ακόμα και 2 ή 3 σπίτια , το σύστημα hukou , το σύστημα δηλαδή απόκτησης σπιτιών , έχει διαιρέσει την εργατική τάξη σε δύο διακριτές κατηγορίες την αστική και την αγροτική . Το σύστημα αυτό, αρνείται , στους εσωτερικά διακινούμενους εργαζόμενους , οι οποίοι αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τα χωριά τους για να εργαστούν σε εργοστάσια στις πόλεις , την βασική πρόσβαση στην υγειονομική περίθαλψη και την εκπαίδευση, όπως έχουν άλλοι κάτοικοι της πόλης. Παράλληλα συχνά υφίστανται διακρίσεις όσον αφορά τον μισθό και την αντιμετώπιση στο χώρο εργασίας. Οι εσωτερικά διακινούμενοι εργαζόμενοι, κακοποιούνται συχνά στο χώρο εργασίας , πληρώνοντας συχνά με τη ζωή τους , καθώς κάποιοι από αυτούς έχουν καεί ζωντανοί, φτιάχνοντας παπούτσια για τις δυτικές εταιρείες .
Τις περισσότερες φορές είναι αναγκασμένοι να εργάζονται χωρίς να πληρώνονται . Συγκρούσεις προκαλούνται συχνά από την εγκληματική συμπεριφορά των αφεντικών απέναντι στους εργαζομένους – μερικά αφεντικά φτάνουν ακόμα και να σκοτώσουν τους εργάτες, αν διεκδικούν τα δικαιώματά τους . Στην Κίνα , η αλυσίδα μεσαζόντων των υπεργολάβων είναι τόσο μεγάλη, που οι εργαζόμενοι είναι πάντα οι τελευταίοι που πληρώνονται. Αν πληρωθούν βέβαια ποτέ. Ο Ιανουάριος είναι συνήθως, ο μήνας των απεργιών, καθώς οι εργαζόμενοι που προέρχονται από τις φτωχές επαρχίες, σταματούν να εργάζονται για να αναγκάσοουν τους εργοδότες να τους πληρώσουν τους μισθούς που τους χρωστάνε, έτσι ώστε να μπορέσουν να στείλουν τα χρήματα στις οικογένειές τους πριν από το κινεζικό νέο έτος . Υπήρξαν πάνω από 70 απεργίες στη νοτιοανατολική βιομηχανική ζώνη, μόνο κατά την πρώτη εβδομάδα του Ιανουαρίου του τρέχοντος έτους . Οι απεργίες έχουν ενταθεί από τότε , εκατοντάδες απεργίες , στις οποίες συμμετέχουν έως και 10.000 εργαζόμενοι , έχουν οργανωθεί σε όλη την χώρα.
(μετάφραση, επιμέλεια Sylvia)
