Η κραυγή του Carlos Latuff για την Παλαιστίνη

(Αναδημοσίευση από την ιστοσελίδα http://redflecteur.wordpress.com, ένα από τα πιο πλήρη αφιερώματα στον γνωστό σκιτσογράφο)

O Carlos Latuff είναι ένας σύγχρονος βραζιλιάνος σκιτσογράφος , διάσημος για την αιχμηρή του πένα και την και την ενασχόληση του με το πολιτικό σκίτσο. Ο Latuff δουλεύει ανεξάρτητα από τα καθεστωτικά μέσα ενημέρωσης και διανέμει κυρίως δωρεάν τη δουλειά του στο ίντερνετ. Προτεραιότητά του αποτελεί η ανάδειξη των καπιταλιστικών αντιθέσεων και ο καυτηριασμός της παγκόσμιας πολιτικής σκακιέρας με μια σαφή αντί-ιμπεριαλιστική χροιά. Ως αριστερός , όπως ο ίδιος δηλώνει , μάχεται μέσα από την τέχνη του για τα ανθρώπινα δικαιώματα, τα οποία καταπατώνται και εκμηδενίζονται μέσα στο υπάρχον πολιτικό σύστημα.

holocaust_remembrance_day_by_latuff21

Παρακολουθώντας τη δουλειά του για πολλά χρόνια, μπορεί κανείς να βρει σκίτσα του για τα σπουδαιότερα πολιτικά και πολιτιστικά γεγονότα του πλανήτη. Ο Latuff ξεκινά από την Βραζιλία, περνάει από την Ελλάδα, την Τουρκία, τις Αραβικές χώρες, τις «αγαπημένες» του ΗΠΑ και εδώ και πολλά χρόνια, από το 1999 σχεδόν, καταλήγει στην Παλαιστίνη. Εστιάζει στις σχέσεις Παλαιστίνης -Ισραήλ και αναδεικνύει με τον καλύτερο τρόπο τη γενοκτονία που συντελείται, την υποστήριξη του Ισραήλ από τις ΗΠΑ και τη σιωπή του υπόλοιπου Αραβικού κόσμου. Ειδικά σε ό,τι αφορά στα σκίτσα του για την Παλαιστίνη δηλώνει ακτιβιστής καλλιτέχνης και δεν δέχεται να πληρωθεί από κανέναν γι’ αυτά .

guernica-picasso-gaza-netanyahu

Έχει χαρακτηριστεί ως αντισημίτης και το έργο του έχει λογοκριθεί δεκάδες φορές από τα ΜΜΕ του δυτικού κόσμου, κατ’ εντολήν των ισραηλινών λόμπυ, παρ’ όλα αυτά ο ίδιος δηλώνει αντι-σιωνιστής και πιστεύει ότι οι ταμπέλες που του αποδίδουν, έχουν στόχο τη φίμωση κάθε φωνής που κριτικάρει το κράτος του Ισραήλ.

Πολλές φορές έχει περιγράψει το Μίσος σε όλες του τις εκφάνσεις και έχει δημιουργήσει παρόμοια σκίτσα με όλες τις αποχρώσεις του.

Το 1999 πέρασε 15 μέρες στη Δυτική Όχθη και είδε με τα μάτια του το πώς ζουν οι Παλαιστίνιοι κάτω από το καθεστώς του ισραηλινού απαρτχάιντ.

Χαρακτηριστικά ο ίδιος αναφέρει ότι συνάντησε, καθώς περπατούσε σε ένα δρόμο της Χεβρώνας, μια οικογένεια Παλαιστινίων και τους ρώτησε για την κατάσταση που βιώνουν. Εκείνοι τον δέχτηκαν στο σπίτι τους και ο πατέρας της οικογένειας άνοιξε το πορτοφόλι του, όπου μέσα φυλούσε τα δόντια του, που είχαν πέσει από τον τραυματισμό του, εξαιτίας ενός βομβαρδισμού με F16. Αμέσως μετά, του έδειξε τις ουλές στην πλάτη της κόρης του από μολότοφ που είχαν πετάξει στο σπίτι τους ισραηλινοί απ ‘το παράθυρο. Αυτές οι εμπειρίες τον έκαναν να δει με τα μάτια της καρδιάς πια τους Παλαιστινίους, πέρα από την αρχική του ματιά για το ζήτημα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και υποσχέθηκε σ’ εκείνους τους ανθρώπους την πλατιά δημοσιοποίηση της κατάστασης που ζουν.

Όπως ο ίδιος λέει : Η πάλη για την ελευθερία είναι μια διαχρονική πάλη των λαών σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης. Η δουλεία, η εθνοκάθαρση, το απαρτχάιντ, ο εποικισμός, ο επεκτατικός πόλεμος είναι συνθήκες που οι άνθρωποι πάλεψαν να ανατρέψουν στο διάβα των αιώνων. Η Καταπίεση έχει ως αντίποδα την Αντίσταση και αυτό είναι το βασικό χαρακτηριστικό των Παλαιστίνιων. Όταν παλεύεις για την Ελευθερία είσαι Παλαιστίνιος.

Ψάχνοντας στο διαδίκτυο, για να φτιάξω ένα μικρό αφιέρωμα στη δουλειά του για την Παλαιστίνη , συνάντησα κοντά στα 400 σκίτσα, από το 1999 μέχρι και σήμερα. Σκίτσα –κραυγές, σκίτσα ιστορικά, που σε αναγκάζουν να διαβάσεις και να παρακολουθήσεις την ιστορία της Παλαιστίνης, σκίτσα που βάζουν όλους τους αδύναμους αυτού του κόσμου στη θέση των Παλαιστινίων, σκίτσα γροθιά στο στομάχι για τους καταπιεσμένους, για όσους μάχονται για την ελευθερία και το σταμάτημα της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.