Τον Μανώλη τον γνώρισα το 2011 στην πλατεία Συντάγματος, με μια κάμερα στο χέρι ρούφαγε τις πρωτόγνωρες στιγμές που ζήσαμε τότε. Απο εκείνη τη χρονιά συναντηθήκαμε άλλες 2-3 φορές.
Κάθε φορά η κουβέντα περιστρεφόταν γύρω απ’τα πλάνα αυτά. “Πότε θα το δούμε ρε Μανώλη;”
Πότε θα δούμε τι έγινε τότε; Πότε θα αποκωδικοποιήσουμε πραγματικά τις αληθινές επιδράσεις εκείνης της κινητοποίησης;
Γιατί σήμερα, περισσότερο απο κάθε άλλη φορά, πρέπει να θυμηθούμε τι είμαστε ικανοί να κάνουμε.
Την Κυριακή λοιπόν 21 Σεπτεμβρίου στις 21:00, στην Καραγιώργη Σερβίας, κέντρο αγώνα των καθαριστριών, θα προβληθεί το ντοκιμαντέρ: «Άμεση δημοκρατία … Η φράση που δεν τέλειωσε».
Αντιγράφω απο το event στο FB
“Το Μάιο και τον Ιούνιο του 2011, η Αθήνα έγινε το κέντρο του παγκόσμιου ενδιαφέροντος. Στην Πλατεία Συντάγματος συγκεντρώθηκαν άνθρωποι πολύ διαφορετικοί μεταξύ τους, για να διεκδικήσουν την αξιοπρέπεια που του στερούσαν οι κυβερνητικοί «ζητιάνοι» των δόσεων του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου.
Οι άνθρωποι της Πλατείας αυτοοργανώθηκαν και αποπειράθηκαν να ορίσουν βιωματικά την έννοια της Άμεσης Δημοκρατίας.
Το ντοκιμαντέρ του Μανώλη Παπαδάκη παρακολουθεί μέρα με τη μέρα τα συμβάντα της Πλατείας Συντάγματος μέσα από το υποκειμενικό βλέμμα των πρωταγωνιστών της: την αμηχανία, την χαρά και τον ενθουσιασμό των πρώτων ημερών.
Ζει μαζί τους τις πρώτες αυθόρμητες μαζικές συνελεύσεις και τις προσπάθειες να δημιουργηθεί κάτι νέο. Κάτι που δεν ξέρουν ακριβώς τί είναι. Εκεί στην πλατεία ανοίγουν τον δρόμο προχωρώντας.
Καταγράφει την πρωτόγνωρη γιορτή που γίνεται κάθε μέρα στο κέντρο της Αθήνας με ανθρώπους όλων των ηλικιών και την αδυναμία των κατασταλτικών μηχανισμών να κατανοήσουν πώς, αφού τους τσακίζουνε στο ξύλο, και τα χημικά, τη βία , αυτοί βγάζουν τις λύρες και χορεύουν.
Ένα ντοκιμαντέρ που δείχνει έναν λαό, ο οποίος ειρηνικά και ώριμα, ορίζει ξανά- εκεί στην Πλατεία Συντάγματος το νόημα του ενεργού πολίτη.”
Original linkOriginal author: ypoptomousi
