Από την Κίνηση Χειραφέτησης ΑμεΑ: «Μηδενική Ανοχή»
Περάσαν δέκα(10) ήμερες από την αποστολή της απάντησης μας στο δημοσίευμα «Τέλος τα ιδρύματα αποθήκες» της εφημερίδας «Αυγή» [Κ.Παπαντωνίου, 1/12/2015] δίχως να δημοσιοποιηθει ή να απαντηθεί από τον δημοσιογράφο και την εφημερίδα του.
Κοινοποιούμε την απάντηση μας υπερασπιζομενοι το δικαιωματικό πλαίσιο ανάδειξης της αλήθειας που επιμελώς κρύβει η ΑΥΓΗ και προπαγανδίζει με φαιδρό και αντιδημοκρατικό τρόπο.
Τα συμπεράσματα δικά σας.
———————————————————————————–
Αθήνα 7/12/2015
Η Κίνηση Χειραφέτησης Ατόμων με Αναπηρία: ΜΗΔΕΝΙΚΗ ΑΝΟΧΗ απαντά στο δημοσίευμα «Τέλος τα ιδρύματα αποθήκες», εφημερίδα «Αυγή» [Κ.Παπαντωνίου, 1/12/2015]
Διαβάζοντας το ρεπορτάζ του Κώστα Παπαντωνίου για την κάλυψη των αποτελεσμάτων της συνάντησης των διοικήσεων των ΚΚΠΠ με την Αν.Υπ. Κοιν.Αλληλεγγύης, διαπιστώσαμε ότι γίνεται μια ρηχή και εντελώς επιφανειακή αναφορά στις ενέργειες και στα πολιτικά αιτήματα που έχει θέσει η Κίνηση Χειραφέτησης ΑμεΑ: Μηδενική Ανοχή με αφορμή τις άθλιες συνθήκες στα Λεχαινά.
Σε αυτό το σημείο να ξεκαθαρίσουμε ότι η κατάληψη [4-7/11/2015] στο παράρτημα ΑμεΑ Λεχαινών δεν προέκυψε από μια «αυθόρμητη επιθυμία» να «κοινωνικοποιήσουμε» τους/τις έγκλειστους/ες ανθρώπους με αναπηρία, βγάζοντάς τους βόλτα «στα γύρω καφενεία», μιλώντας γενικά κι αφηρημένα για μια αποϊδρυματοποίηση που κάποια στιγμή μπορεί να έρθει. Αυτή η ανάγνωση δεν έχει καμία σχέση με τις ουσιαστικές τομές που διεκδικούμε να γίνουν άμεσα στο πεδίο της αναπηρίας.
Βασικό μας πρόταγμα ήταν να καταγγείλουμε τις απαράδεκτες συνθήκες εγκλεισμού στα Λεχαινά (και όχι μόνο), διεκδικώντας ριζική αλλαγή του ιατροκεντρικού μοντέλου προσέγγισης του φάσματος της αναπηρίας, το οποίο κατασκευάζει κοινωνικά το «κανονικό» και το «παθολογικό» και παράγει αποτελέσματα ιδρυματοποίησης, αποκλεισμού, περιθωριοποίησης και μηχανικής καθήλωσης σε όσες/όσους ανάπηρες/ους «παρεκκλίνουν» από την κυρίαρχη νόρμα.
Θεωρούμε ότι μέσα από το ρεπορτάζ κατασκευάζεται σκόπιμα ο υποτελής κοινωνικός ρόλος των έγκλειστων αναπήρων στα Λεχαινά ώστε να αντανακλάται ως νομοτελειακή η υποτελής κοινωνική διαβίωση στην οποία εξαναγκάζονται. Ενώ πρωταρχικός ρόλος ύπαρξης των ΜΜΕ και του δημοσιογραφικού επαγγέλματος είναι η προάσπιση των αρχών του Κράτους Δικαίου και ο έλεγχος της πολιτικής εξουσίας. Οι παραβιάσεις θεμελιωδών δικαιωμάτων των ανθρώπων με αναπηρία που διαβιούν στα Λεχαινά -και όχι μόνο- είναι εξόφθαλμη και τεκμηριωμένη με τον πλέον επίσημο τρόπο. Την ομολογούν και οι ίδιοι/ες οι αυτουργοί της μέσα από τις δημόσιες τοποθετήσεις τους. Συνεπώς θα αναμέναμε, αν όχι απ’ όλα, αλλά τουλάχιστον από τα
αυτοπροσδιοριζόμενα ως προοδευτικά ΜΜΕ, μια 100% δικαιωματική προσέγγιση των θεμάτων αναπηρίας, τα οποία θα ασκούσαν πιέσεις ώστε οι κατάφορες παραβιάσεις δικαιωμάτων να αρθούν/αποκατασταθούν, διατηρώντας μια συνεπή/συνεχή καταγγελτική στάση-κριτική, όσο αυτό δεν γίνεται.
Όσον αφορά την αποϊδρυματοποίηση, γνωρίζουμε πολύ καλά ότι αυτή είναι μια διαρκής διαδικασία με βασικό πυρήνα την αλλαγή προσέγγισης του/της διαφορετικού/ής άλλου/ης, με πολύ καλά οργανωμένο σχέδιο μετάβασης σε δομές και εκπαιδευμένο προσωπικό, όπου στο επίκεντρο δεν θα τίθεται η αναπηρία ως ανικανότητα και παθολογία αλλά οι ανάπηρες/οι ως μοναδικές οντότητες. Η αποϊδρυματοποίηση δεν είναι μια διαδικασία μετάβασης, η οποία θα ξεκινήσει από τη «βελτίωση» του υπάρχοντος πλαισίου με «κανόνες», «ηλεκτρονικές πλατφόρμες» και «προσλήψεις προσωπικού» και σε έναν απροσδιόριστο χρονικό ορίζοντα θα έρθει ως «μεσσίας».
Γι’ αυτό μας είναι εντελώς ακατανόητη η «νέα λογική» περί «κοινωνικοποίησης» που θέλει να εγκαινιάσει στα ιδρύματα η κα Θ.Φωτίου, ειδικά όταν αυτή δεν θέτει με συγκεκριμένο τρόπο τους όρους μετάβασης σε ένα άλλο μοντέλο.
Ως Κίνηση έχουμε τονίσει ότι τα ιδρύματα δεν βελτιώνονται, αλλά σφραγίζονται, όχι ΜΟΝΟ ως εγκαταστάσεις αλλά ως αντιλήψεις.
Εκφράζουμε την ΜΗΔΕΝΙΚΗ ΑΝΟΧΗ μας σε κάθε λογική που θα επιχειρήσει στο όνομα της αποϊδρυματοποίησης να στρογγυλέψει και να «βελτιώσει» το υπάρχον πλαίσιο αντιμετώπισης των ανθρώπων με αναπηρία και είμαστε σε διαρκή επαγρύπνηση για τους σχεδιασμούς του αρμόδιου Υπουργείου επιφυλασσόμενοι/ες για την κλιμάκωση των πιέσεών μας σε όλα τα επίπεδα.
Η ζωή των συναναπήρων μας στα κλειστά ιδρύματα στην χώρα είναι αβίωτη.
Το 17-λεπτο ντοκουμέντο «Από το Άσυλο στην Κοινωνία» από την τετραήμερη παραμονή/κατάληψη μας στο παράρτημα ΑμεΑ Λεχαινών αποτελεί αδιάψευστο τεκμήριο του φρικτού βασανισμού των ασυλοποιημένων συναναπήρων μας:
{"video":"https://www.youtube.com/watch?v=msOyfOG4rEk","width":"800","height":"450"}
Οι αγώνες για το δικαίωμα στην αξιοπρέπεια, το δικαίωμα στην ίδια την ζωή, δεν τελειώνουν ποτέ.
ΚΙΝΗΣΗ ΧΕΙΡΑΦΕΤΗΣΗΣ ΑμεΑ : ΜΗΔΕΝΙΚΗ ΑΝΟΧΗ
*Απαιτούμε τη δημοσίευση της απάντησης μας στο φύλλο της «Αυγής».
