Η υποκρίσια των Ανθρώπινων Δικαιωμάτων: οι ΗΠΑ τολμούν να επικρίνουν την Κούβα

της Marjorie Cohn* (μετάφραση, επιμέλεια Σύλβια Βαρνάβα)

Η ιστορική επίσκεψη του προέδρου Μπαράκ Ομπάμα στην Κούβα στις 20 Μαρτίου, εγείρει ένα θέμα σχετικά με το αν μπορεί ν’ασκήσει πίεση στην Κούβα για να βελτιώσει τ’ανθρώπινα δικαιώματά της. Αλλά μια σύγκριση της κατάστασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Κούβα με εκείνη των Ηνωμένων Πολιτειών δείχνει, ότι οι ΗΠΑ θα έπρεπε, να παίρνουν μαθήματα από την Κούβα.

Η Οικουμενική Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου περιέχει δύο διαφορετικές κατηγορίες των ανθρωπίνων δικαιωμάτων – τα ατομικά και τα πολιτικά δικαιώματα από τη μια πλευρά και τα οικονομικά, κοινωνικά και πολιτιστικά δικαιώματα από την άλλη.

Τα ατομικά και πολιτικά δικαιώματα περιλαμβάνουν το δικαίωμα στη ζωή, την ελευθερία της έκφρασης, την θρησκευτική ελευθερία, τη δίκαιη δίκη, την αυτοδιάθεση και την απαλλαγή από βασανιστήρια, απάνθρωπη μεταχείριση και αυθαίρετη κράτηση.

Τα οικονομικά, κοινωνικά και πολιτιστικά δικαιώματα περιλαμβάνουν το δικαίωμα στην εκπαίδευση, την υγειονομική περίθαλψη, την κοινωνική ασφάλιση, το επίδομα ανεργίας, την άδεια μητρότητας μετ ‘αποδοχών, την ίση αμοιβή για ίση εργασία, τη μείωση της βρεφικής θνησιμότητας, την πρόληψη, θεραπεία και τον έλεγχο των ασθενειών και το δικαίωμα στη διαμόρφωση και την ένταξη σε συνδικάτα, καθώς και το δικαίωμα στην απεργία.

Αυτά τα ανθρώπινα δικαιώματα κατοχυρώνονται σε δύο συνθήκες – το Διεθνές Σύμφωνο για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα (ICCPR) και το Διεθνές Σύμφωνο για τα Οικονομικά, Κοινωνικά και Πολιτιστικά Δικαιώματα (ICESCR). Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν επικυρώσει το διεθνές Σύμφωνο για τα Ατομικά και Πολιτικά δικαιώματα, αλλά  αρνούνται να επικυρώσουν το ICESCR. Από την κυβέρνηση Ρέιγκαν, η πολιτική των ΗΠΑ ήταν να καθορίζει   τα δικαιώματα του ανθρώπου μόνο ως ατομικά και πολιτικά δικαιώματα. Τα οικονομικά, κοινωνικά και πολιτιστικά δικαιώματα απορρίπτονται ως παρόμοια με την κοινωνική πρόνοια, ή το σοσιαλισμό.

Η κυβέρνηση των ΗΠΑ επικρίνει τα ατομικά και πολιτικά δικαιώματα στην Κούβα, ενώ αγνοεί την ανώτερη πρόσβαση των Κουβανών στην καθολική στέγαση, την υγειονομική περίθαλψη, την εκπαίδευση, και την εγγύηση της άδειας μητρότητας μετ ‘αποδοχών και των ίσων αμοιβών.

Εν τω μεταξύ, η κυβέρνηση των ΗΠΑ έχει διαπράξει σοβαρές παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο κουβανικό έδαφος, συμπεριλαμβανομένων των βασανιστηρίων, της βάναυσης μεταχείρισης και της αυθαίρετης κράτησης στο Γκουαντάναμο. Και από το 1960, οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν παρέμβει ρητά στα οικονομικά δικαιώματα της Κούβας και στο δικαίωμα της αυτοδιάθεσης μέσω του οικονομικού εμπάργκο.

Το εμπάργκο των ΗΠΑ στην Κούβα, τώρα αποκλεισμός, ξεκίνησε από τον Πρόεδρο Dwight D. Eisenhower κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, ως απάντηση σ’ένα σημείωμα του 1960  γραμμένο από έναν ανώτερο αξιωματούχο του Στέιτ Ντιπάρτμεντ. Το σημείωμα πρότεινε “μια γραμμή δράσης που θα αντιστοιχεί με τις μεγαλύτερες επιδρομές, με την άρνηση χρημάτων και εφοδιών για την Κούβα, με στόχο να μειωθούν οι πραγματικοί μισθοί, να επέλθει πείνα και απόγνωση, που θα οδηγήσει στην ανατροπή της κυβέρνησης του Κάστρο.”

Ο στόχος αυτός έχει αποτύχει, αλλά η τιμωρία του αποκλεισμού έχει κάνει τη ζωή δύσκολη στην Κούβα. Παρά αυτή την απάνθρωπη προσπάθεια, όμως, η Κούβα εγγυάται στους ανθρώπους της μια αξιόλογη πανοπλία ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Ιατροφαρμακευτική περίθαλψη

Σε αντίθεση με τις Ηνωμένες Πολιτείες, η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη θεωρείται δικαίωμα στην Κούβα. Η καθολική ιατροφαρμακευτική περίθαλψη είναι δωρεάν για όλους. Η Κούβα έχει την υψηλότερη αναλογία γιατρών προς τους ασθενείς στον κόσμο σε 6,7 ανά 1.000 άτομα. Το ποσοστό θνησιμότητας βρεφών το 2014 ήταν 4,2 ανά 1.000 γεννήσεις – ένα από τα χαμηλότερα στον κόσμο.

Η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη στην Κούβα δίνει έμφαση στην πρόληψη, αντί να στηρίζεται μόνο στην ιατρική, εν μέρει λόγω της περιορισμένης πρόσβασης σε φάρμακα που προκλήθηκε από τον αποκλεισμό των ΗΠΑ. Το 2014, η εφημερίδα “Lancel Journal” ανέφερε, «εάν τα επιτεύγματα της Κούβας μπορούσαν να αναπαραχθούν σε ένα ευρύ φάσμα φτωχών και μεσαίου εισοδήματος χωρών, θα μεταμορφωνόταν η υγεία του παγκόσμιου πληθυσμού». Η Κούβα έχει αναπτύξει πρωτοποριακά φάρμακα για τη θεραπεία και την πρόληψη του καρκίνου του πνεύμονα  και για την αποτροπή διαβητικών ακρωτηριασμών. Λόγω του αποκλεισμού, όμως, στις Ηνωμένες Πολιτείες δεν μπορούν να επωφεληθούν από αυτά.

Εκπαίδευση

Η δωρεάν εκπαίδευση είναι ένα καθολικό δικαίωμα, συμπεριλαμβανομένης μέχρι και της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Η Κούβα δαπανά το μεγαλύτερο ποσοστό του ΑΕΠ της για την παιδεία συγκριτικά με οποιαδήποτε άλλη χώρα στον κόσμο. «Κινητοί δάσκαλοι» πηγαίνουν στα σπίτια, αν τα παιδιά δεν είναι σε θέση να παρακολουθήσουν το σχολείο. Πολλά σχολεία παρέχουν δωρεάν πρωινό και τη φροντίδα μετά το σχολείο, διευκολύνοντας τους εργαζόμενους γονείς που δεν έχουν άλλους στην οικογένεια, οι οποίοι θα μπορούσαν να προσέχουν τα παιδιά. Είναι δωρεάν η φοίτηση στην ιατρική σχολή στην Κούβα. Υπάρχουν 22 ιατρικές σχολές στην Κούβα, από μόλις 3 το 1959 πριν από την Κουβανική Επανάσταση.

Εκλογές

Οι εκλογές για το εθνικό κοινοβούλιο της Κούβας (Εθνοσυνέλευση) λαμβάνουν χώρα κάθε πέντε χρόνια και οι εκλογές για τις περιφερειακές Δημοτικές Συνελεύσεις κάθε 2,5 χρόνια. Οι αντιπρόσωποι στην Εθνική Συνέλευση στη συνέχεια εκλέγουν το Συμβούλιο της Επικρατείας, το οποίο με τη σειρά του διορίζει το Συμβούλιο των Υπουργών από το οποίο εκλέγεται ο Πρόεδρος.

Από το 2018 (ημερομηνία των επόμενων γενικών εκλογών στην Κούβα), θα υπάρξει ένα όριο για μέχρι δύο πενταετείς θητείες για όλες τις αιρετές θέσεις, συμπεριλαμβανομένης και εκείνης του προέδρου. Οποιοσδήποτε μπορεί να προταθεί για να είναι υποψήφιος. Δεν είναι απαραίτητο να είναι μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος (CP). Δεν επιτρέπεται να δαπανηθούν χρήματα για την προώθηση των υποψηφίων και δεν επιτρέπεται επίσης τα πολιτικά κόμματα (συμπεριλαμβανομένου του CP) να διεξάγουν καμπάνιες κατά τη διάρκεια των εκλογών. Το στρατιωτικό προσωπικό δεν βρίσκεται σε υπηρεσία στα εκλογικά τμήματα, παιδιά σχολικής ηλικία φυλάττουν τις κάλπες.

Εργασιακά Δικαιώματα

Νόμος της Κούβας εγγυάται το δικαίωμα να σχηματίσουν εθελοντικά οι πολίτες συνδικάτα και να ενταχθούν σε αυτά. Τα συνδικάτα είναι νομικά ανεξάρτητα και οικονομικά αυτόνομα, ανεξάρτητα από το CP και το κράτος και χρηματοδοτούνται από τις συνδρομές των μελών. Τα δικαιώματα των εργαζομένων που προστατεύονται από τα συνδικάτα περιλαμβάνουν μια γραπτή σύμβαση, 40-44 ώρες εργασίας τη βδομάδα, και 30 ημέρες ετήσια άδεια μετ’αποδοχών.

Τα συνδικάτα έχουν το δικαίωμα να σταματήσουν μια εργασία που θεωρούν επικίνδυνη. Έχουν το δικαίωμα να συμμετέχουν στη διοίκηση της εταιρείας, να λαμβάνουν πληροφορίες για τη διαχείριση, να έχουν χώρους για τα γραφεία και τα υλικά τους, καθώς και για το χρόνο εγκατάστασης για τους εκπροσώπους. Απαιτείται η συμφωνία των συνδικάτων για τυχόν απολύσεις, αλλαγές στα πρότυπα των ωρών εργασίας, για τις υπερωρίες, καθώς και για την ετήσια έκθεση για την ασφάλεια. Τα συνδικάτα έχουν επίσης πολιτικό ρόλο στην Κούβα και έχουν το συνταγματικό δικαίωμα να γνωμοδοτούν σχετικά με το εργατικό δίκαιο. Έχουν επίσης το δικαίωμα να προτείνουν νέους νόμους για την Εθνοσυνέλευση.

Γυναίκες

Οι γυναίκες στην Κούβα αποτελούν την πλειοψηφία των δικαστών, δικηγόρων, εισαγγελέων, επιστημόνων, τεχνικών εργαζομένων, εργαζόμενων στη δημόσια υγεία και των επαγγελματιών. Η Κούβα κατατάσσεται πρώτη στον κατάλογο “Save the Children’s ‘Lesser Developed Countries’ Mother” (Σώστε τα παιδιά των μανάδων των λιγότερο αναπτυγμένων χωρών). Με πάνω από 48% γυναίκες βουλευτές, η Κούβα έχει το τρίτο υψηλότερο ποσοστό των γυναικών βουλευτών στον κόσμο. Οι γυναίκες λαμβάνουν πλήρη μισθό 9 μήνων στη διάρκεια της άδειας μητρότητας μετ ‘αποδοχών, που ακολουθείται από 3 μήνες με το 75% του πλήρους μισθού. Η κυβέρνηση επιχορηγεί τις αμβλώσεις και τον οικογενειακό προγραμματισμό, δίνει μεγάλη αξία στην προγεννητική φροντίδα, και προσφέρει «στέγαση μητρότητας» για τις γυναίκες, πριν από τον τοκετό.

Προσδόκιμο ζωής

Το 2013, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας παρέθεσε το προσδόκιμο ζωής για τις γυναίκες στην Κούβα στο 80ο έτος και τα 77 έτη για τους άνδρες. Η πιθανότητα θανάτου μεταξύ των ηλικιών 15 και 60 ετών, ανά 1.000 άτομα στον πληθυσμό ήταν 115 για τους άνδρες και 73 για τις γυναίκες στην Κούβα.

Κατά την ίδια περίοδο, το προσδόκιμο ζωής για τις γυναίκες στις Ηνωμένες Πολιτείες ήταν 81 για τις γυναίκες και 76 για τους άνδρες. Η πιθανότητα θανάτου μεταξύ 15 και 60 ανά 1.000 άτομα ήταν 128 για τους άνδρες και 76 για τις γυναίκες στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Θανατική ποινή

Μια μελέτη από τη Νομική Σχολή του Cornell δεν βρήκε κανέναν καταδικασμένο σε ποινή θανάτου στην Κούβα και κανέναν στην πτέρυγα μελλοθανάτων, τον Οκτώβριο του 2015. Στις 28 Δεκεμβρίου του 2010 το Ανώτατο Δικαστήριο της Κούβας μετέτρεψε την ποινή θανάτου του τελευταίου εναπομείναντα θανατοποινίτη της Κούβας, ένος Αμερικανού –Κουβανού, που είχε καταδικαστεί για φόνο που πραγματοποιείσαι κατά τη διάρκεια μιας τρομοκρατικής εισβολής στο νησί το 1994. Καμία νέα θανατική καταδίκη δεν φαίνεται να έχει επιβληθεί από την εποχή εκείνη.

Αντίθετα, από την 1η Ιανουαρίου, του 2016, 2.949 άνθρωποι ήταν καταδικασμένοι σε θάνατο στις Ηνωμένες Πολιτείες. Και 62 βρίσκονταν σε ομοσπονδιακή καταδική θανάτου σύμφωνα με πληροφορίες από το “Death Penalty Information”.

Bιώσιμη Ανάπτυξη

Το 2016, το Παγκόσμιο Ταμείο για τη Φύση (WWF), μια κορυφαία παγκόσμια περιβαλλοντική οργάνωση, διαπίστωσε ότι η Κούβα ήταν η μόνη χώρα στον κόσμο που έχει επιτύχει βιώσιμη ανάπτυξη. Ο Jonathan Loh, ένας από τους συντάκτες της έκθεσης του WWF, είπε, «η Κούβα έχει φτάσει σε ένα καλό επίπεδο ανάπτυξης σύμφωνα με τα κριτήρια των Ηνωμένων Εθνών, χάρη στο υψηλό επίπεδο παιδείας και πολύ μεγάλο προσδόκιμο  ζωής, ενώ το οικολογικό της αποτύπωμα δεν είναι μεγάλο, δεδομένου ότι είναι μια χώρα με χαμηλή κατανάλωση ενέργειας».

Σταματήστε να δίνετε διαλέξεις στην Κούβα και άρετε τον αποκλεισμό

Όταν η Κούβα και οι ΗΠΑ είχε συνομιλίες σχετικά με τα ανθρώπινα δικαιώματα πριν από ένα χρόνο, ο Pedro Luis Pedroso, επικεφαλής της κουβανικής αντιπροσωπείας, είπε, «Εκφράσαμε τις ανησυχίες μας σχετικά με τα πρότυπα των διακρίσεων και του ρατσισμού στην κοινωνία των ΗΠΑ, την επιδείνωση της αστυνομικής βίας, τα βασανιστήρια και τις εξώδικες εκτελέσεις στον αγώνα κατά της τρομοκρατίας και για το νομικό κενό που αφορά τους κρατούμενους στο στρατόπεδο φυλακή των ΗΠΑ στο Γκουαντάναμο».

Η υποκρισία της αμερικανικής κυβέρνησης με το να δίνει διαλέξεις και μαθήματα στην Κούβα για τα ανθρώπινα δικαιώματα της, ενώ αρνείται πολλά βασικά ανθρώπινα δικαιώματα στον αμερικανικό λαό, είναι κραυγαλέα. Οι Ηνωμένες Πολιτείες θα πρέπει να άρουν τον αποκλεισμό. Ο Ομπάμα θα πρέπει να κλείσει το Γκουαντάναμο και να το επιστρέψει στην Κούβα.

(*η Marjorie Cohn είναι καθηγήτρια στη Νομική Σχολή Thomas Jefferson. Το πιο πρόσφατο βιβλίο της είναι το “Drones and Targeted Killing: Legal, Moral, and Geopolitical Issues.”)
(πηγή :http://www.counterpunch.org/2016/03/18/human-rights-hypocrisy-us-criticizes-cuba/)

Στηρίξτε το omniatv:

Σχόλια

0 0 votes
Βαθμολογία άρθρου
Subscribe
Notify of
guest
0 Σχόλια
Inline Feedbacks
View all comments
Μετάβαση στο περιεχόμενο