Πρωτοβουλία για το Σπίτι των Γυναικών
https://www.facebook.com/events/1123044297742314/
2o Φεστιβάλ Αλληλεγγύης για το Σπίτι των Γυναικών
Σάββατο 2 Απριλίου 2016
15.30΄- 24.00΄
(Το Εμπρός είναι φιλικό για ανθρώπους, θεατές ή καλλιτέχνες, με κινητική αναπηρία)
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
Έναρξη
15.30 – 18.00μ.μ. “Φύλα, στερεότυπα και σωματοποιημένη καταπίεση: Βιωματικό θεατρικό εργαστήρι με τεχνικές του Θεάτρου του Καταπιεσμένου”Εμψυχώνει η Χριστίνα Ζώνιου, ο Αλέξανδρος Γκόμεζ και ο Σέργιος Κομπόγιωργας, μέλη της Ακτιβιστικής Ομάδας του Θεάτρου του Καταπιεσμένου.
Επειδή το εργαστήριο είναι βιωματικό, όσες/οι θέλουν να πάρουν μέρος σ΄αυτό βλέπουν τις οδηγίες, εδώ: https://www.facebook.com/events/251069768559781/
18.00-18.30 Διάλειμμα
Προετοιμασία του χώρου, από τις/τους αλληλέγγυες/ους φίλες και φίλους, που θα είναι εκεί, για τη δημιουργία μιας πιο οικείας και ευχάριστης ατμόσφαιρας, για τη συνέχιση της εκδήλωσης
18.30΄ – 19.00΄ Καλωσόρισμα του κοινού και περιήγηση στην Έκθεση Φωτογραφίας «Η Γυναίκα στα Χρόνια της Κρίσης…»
19.00΄- 20.30 ΄ ΠΡΟΒΟΛΗ Α’ Μέρους της ταινίας: ΜΗΤΡΙΑΡΧΙΑ του Νίκου Κορνήλιου, 2014, 160΄, παρουσία του σκηνοθέτη και συντελεστών της ταινίας
20.30΄- 20.45΄ ΔΙΑΛΕΙΜΜΑ
20.45΄- 22.15΄ ΠΡΟΒΟΛΗ Β’ Μέρους της ταινίας: ΜΗΤΡΙΑΡΧΙΑ
Trailer: https://vimeo.com/104528185
ΣΥΝΟΨΗ
Ένα καταφύγιο γυναικών απειλείται με κατεδάφιση.
60 γυναίκες διαφορετικών ηλικιών, εθνικοτήτων και κοινωνικών προελεύσεων συγκεντρώνονται για να το προστατεύσουν, επιχειρώντας να επαναπροσδιορίσουν τη θέση τους στον κόσμο σήμερα. Την ημέρα συζητούν και συγκρούονται. Κοινωνία, σεξουαλικότητα, πολιτική, σχέσεις, μητρότητα, εργασία.
Τη νύχτα αφήνονται να εκφραστούν, να χορέψουν, να εξομολογηθούν βιώματα κι εμπειρίες.
Τι θα προκύψει από ένα τέτοιο εγχείρημα;
ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ
Αυτό που ονομάζουμε Πολιτισμός είναι ένας έμφυλος πολιτισμός,
ο πολιτισμός της τεστοστερόνης. Η βία είναι παντού.
Ένας άλλος τρόπος ύπαρξης πάνω στον πλανήτη είναι δυνατός αν οι γυναίκες δώσουν σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής το δικό τους αποτύπωμα αν ακούσουν μέσα τους τη δική τους φωνή, αν καταφέρουν να την διακρίνουν μετά από χιλιετίες ανδρικής επικυριαρχίας στα πάντα, στη σκέψη και στις συνήθειες, στην ίδια τη γλώσσα που μιλάμε κάθε μέρα, αν πέρα από την ισότητα των δικαιωμάτων προσπαθήσουν να βρουν το δικό τους λόγο, το δικό τους τρόπο να κάνουν τα πράγματα είτε για την κοινωνική ζωή και τους τρόπους να είμαστε μαζί και να μοιραζόμαστε τα αγαθά, είτε για τη σχέση μας με το σώμα και τις επιθυμίες του, μόνο με την εκθήλυνση του πολιτισμού μπορεί να υπάρξει ένας ουσιαστικά άλλος τρόπος κοινής ζωής πάνω στη Γη που δεν θα τον χαρακτηρίζει η βία με την έλευση ΤΗΣ ΜΗΤΡΙΑΡΧΙΑΣ και αν ακούγεται ουτοπικό δεν είναι παρά το σενάριο μιας ταινίας.
22.15΄- 22.30΄ Διάλειμμα
22.30΄- 24.00΄ Συζήτηση
Γύρω από τα θέματα που θίγει η ταινία και μας αφορούν: πατριαρχικό, καπιταλιστικό μοντέλο εξουσίας, άσκηση βίας και παρενόχλησης της γυναίκας και άλλων καταπιεσμένων ομάδων και ανθρώπων που περισσεύουν για το σύστημα, γυμνών ζωών σε εξαίρεση, στην κοινωνία, στο σπίτι, στο σχολείο, στην εργασία, στο δρόμο. Γιατί χρειάζεται ένα Σπίτι Γυναικών; Πώς θα θέλαμε να λειτουργεί αυτό το Σπίτι; Με βάση τις αντιεμπορευματικές, αντιρατσιστικές, αντισεξεσιστικές και αντιεξουσιαστικές αρχές της αυτοδιαχείρισης, με αποφασιστικό όργανο τη συνέλευσή του, αρχές, που ορίζονται και στο καταστατικό του, το οποίο συνδιαμορφώνεται, εδώ και πάρα πολύ καιρό, συγκεντρώνει υπογραφές, και βρίσκεται στην τελική φάση επεξεργασίας, από τη δικηγόρο μας. Ενημέρωση για την αναγκαιότητα συγκέντρωσης πόρων, από το 2ο Φεστιβάλ και άλλες δράσεις και εκδηλώσεις αλληλεγγύης, για τη φθηνή μίσθωση και ανακαίνιση μιας παλιάς κατοικίας, αποθήκης ή γκαράζ, που στα χρόνια της κρίσης πληθαίνουν και ασθμαίνουν παρατημένα. Ενός χώρου που θα μετατραπεί σε φιλόξενο και ασφαλές τοπίο, για να καλύπτει τις ανάγκες ενός Σπιτιού Γυναικών, που αγωνίζονται να πάρουν τη ζωή τους στα χέρια τους, να συνομιλήσουν, να συνεκπαιδευτούν, αυτομορφωθούν, να συνδημιουργήσουν, να χειραφετηθούν, να αντισταθούν και να διεκδικήσουν τα δίκια τους, αρθρώνοντας τον δικό τους αυτόνομο φεμινιστικό λόγο και πράξη, μακριά από κάθε τύπου κρυφές ή φανερές κομματικές και θεσμικές πατερναλιστικές ντιρεκτίβες.Στη συζήτηση δεν θα υπάρχουν εισηγήτριες/ες, μετά από μια σημαντική απόφαση, που πήρε η κοινή συνέλευση των δυο ομάδων, στις 27 του Φλεβάρη, έχοντας, ήδη, την εμπειρία δυο εκδηλώσεων, που έγιναν, για το Σπίτι των Γυναικών. Η μια πέρσι, 2 του Απρίλη, σε θέατρο των Εξαρχείων και η 2η, φέτος, το 1ο Φεστιβάλ Αλληλεγγύης για το Σπίτι των Γυναικών, που έγινε στις 28 Ιανουαρίου, στο Ελεύθερο Αυτοδιαχειριζόμενο Θέατρο Εμπρός… Αποφασίσαμε, δηλαδή, να προσπαθήσουμε να κάνουμε πράξη όσα γράφουμε και λέμε για οριζόντια λειτουργία, χωρίς τους πάνω και τους κάτω, χωρίς ιεραρχίες και αναθέσεις, ειδικούς και μη. ‘Όλες/οι θα είμαστε κάτω, στο ίδιο, ει δυνατόν, επίπεδο, στη σκηνή, και πέριξ αυτής, ώστε να λειτουργήσει κυκλικά, θηλυκά, η συζήτηση, με κάποιο όριο χρονικό, για την κάθε μια/καθένα, που, αν χρειαστεί, θα συναποφασιστεί, από όσες/όσους, έχοντας παρακολουθήσει τη συγκλονιστική αυτή ταινία, θελήσουν να στηρίξουν το τελικό μέρος των προσωπικών και συλλογικών μοιρασμάτων, για ευιασθητοποίηση, ζύμωση και δράση.Ευχαριστούμε, από καρδιάς, τον Νίκο Κορνήλιο για το πολύτιμο δώρο Αλληλεγγύης, που μας στέλνει με το μήνυμά του αυτό:
«Είμαι μαζί σας στη σημαντική αυτή προσπάθεια να αποκτήσουν οι γυναίκες ένα δικό τους σπίτι. Και θέτω την ταινία μου, «Μητριαρχία», στη διάθεση σας για την ολοκλήρωση αυτής της ωραίας περιπέτειας.
Όλες και όλοι οι συνεργάτισσες/ες θα είμαστε περήφανες/οι αν αυτό που ονειρευτήκαμε στην ταινία γίνει πραγματικότητα!
Εύχομαι καλή δύναμη
και καλή αντάμωση»
Νίκος Κορνήλιος
Ευχαριστούμε την Ακτιβιστική ομάδα του Θεάτρου του καταπιεσμένου, την ανοιχτή Συνέλευση του Ελεύθερου Αυτοδιαχειριζόμενου Θεάτρου Εμπρός, καθώς και όλες/ους τις συναγωνίστριες και τους συναγωνιστές, που στέκονται αλληλέγγυες/οι και σ΄ αυτό το ταξίδι μας. Ο Αγώνας Για ένα Σπίτι Γυναικών συνεχίζεται! Γιατί είναι αναγκαίο, όχι μόνον ένα, αλλά πολλά Σπίτια Γυναικών!
H οικονομική κρίση είναι μια ευκαιρία επαναβεβαίωσης της πατριαρχίας! Και εάν δεν υπήρχε η κρίση, θα έπρεπε να την εφεύρουν! Μέσα στην οικονομική κρίση ο πόλεμος κατά των γυναικών μαίνεται με απίθανες διαστάσεις και συνέπειες. Από την εν μέρει ή ολική αντικατάσταση του κράτους πρόνοιας από την απλήρωτη εργασία των γυναικών, στις εδώ και εκατοντάδες χρόνια βιοπολιτικές απόπειρες ελέγχου του σώματος τους, όπως με τον ακρωτηριασμό των γεννητικών τους οργάνων, σε, τουλάχιστον, 200 εκατομμύρια κοριτσάκια και γυναίκες σε 30 χώρες του κόσμου, έως τώρα, με νόμους κατά των εκτρώσεων, την εμπορία τους μέσα από παγκόσμια κυκλώματα Sex Trafficking, έως την «κουλτούρα» βιασμού των γυναικών, είτε στα αμερικανικά πανεπιστήμια, είτε στην πλατεία Ταχρίρ και την Ινδία (όπου παρατηρούνται και άλλα φαινόμενα όπως κυνήγι μαγισσών, όπως στο Μεσαίωνα, και ρίξιμο βιτριολιού σε όσες αρνούνται τον «έρωτα» κάποιου «άνδρα»), είτε στα καραβάνια των προσφύγων από εμπόλεμες ζώνες, από Συρία και αλλού, στην Ελλάδα και παντού, οι γυναίκες, από πολύ μικρή ηλικία, έχουν στοχοποιηθεί ως μέσο συνέχισης της παντοδυναμίας της πατριαρχίας. Είναι αναγκαίο να ξεσπάσει ένα κίνημα αλληλεγγύης, απ΄ τα κάτω, για να δημιουργηθούν αυτόνομοι, ελεύθεροι χώροι συνύπαρξης, ώστε οι γυναίκες να συσπειρωθούν, να χειραφετηθούν και να το αλλάξουν όλο αυτό, με τις δικές τους δυνάμεις.
Συνδιοργάνωση 2ου Φεστιβάλ Αλληλεγγύης για το Σπίτι των Γυναικών
από την Πρωτοβουλία για το Σπίτι των Γυναικών
& την Ομάδα Δράσης κατά της Αστυνομικής Βίας/Αυθαιρεσίας & του Εκφασισμού της Κοινωνίας
https://www.facebook.com/Για-το-Σπίτι-των-Γυναικών-1452231711753592/,
email:[email protected]https://www.facebook.com/groups/769694969746817/
email: [email protected]
