Στις 27 Ιουνίου έλαβε χώρα η τελευταία δικάσιμος του εφετείου του Τάσου Θεοφίλου μετά από μια πολύμηνη δικαστική διαδικασία.
Η δίκη ολοκληρώθηκε με τις αγορεύσεις των συνηγόρων υπεράσπισης.
Οι συνήγοροι αποδόμησαν με απτά, ρεαλιστικά αποδεικτικά στοιχεία το κατασκευασμένο από την Αντιτρομοκρατική κατηγορητήριο
Ένα κατηγορητήριο που ούτως ή άλλως είχε αποδομηθεί κατά την διάρκεια των δικασίμων, καθώς όσοι παρακολουθήσαμε από κοντά τη δίκη όλο αυτόν τον καιρό, είδαμε να ξετυλίγεται μπροστά μας μια από τις πιο προκλητικές υποθέσεις που έχει φέρει η αντιτρομοκρατική στις αίθουσες δικαστηρίων.
Μια δικογραφία σαθρή, με πιθανές ενδείξεις, χωρίς καμία απόδειξη και κανέναν μάρτυρα κατηγορίας πέρα των αστυνομικών υπαλλήλων, η οποία ποινικοποιεί τον συγγραφικό ρόλο του Θεοφίλου τις φιλικές του σχέσεις και την πολιτική του ιδεολογία.
Πρώτος αγόρευσε ο κ. Κώστας Παπαδάκης.
Ο Κ. Παπαδάκης ξεκίνησε εκφράζοντας το παράπονο ότι η συγκεκριμένη δίκη καθυστέρησε πολύ να ολοκληρωθεί, δεν τηρήθηκε η φωνοληψία, ώστε να υπάρχει ασφάλεια για το τι λέχθηκε, γεγονός που οδηγεί στην παραβίαση της αρχής της δίκαιης δίκης.
Αποτέλεσμα αυτής της έλλειψης ήταν άλλωστε να μην καταγραφεί στο πρωτόδικο η δήλωση του Χαρδαλιά ότι “μπορεί ο άνθρωπος να μην ήταν στη ληστεία”.
Το Ποινικό δίκαιο όπως ανέφερε είναι ένα δίκαιο πράξεων και όχι προθέσεων, αποδείξεων και όχι ενδείξεων.
Το τεκμήριο της αθωότητας παραβιάστηκε από τα ΜΜΕ, όταν συνελήφθη ο Θεοφίλου ενώ εισήχθησαν δημοσιεύματα του Τύπου στα δικαστικά έγγραφα. Σε μια δίκαιη δίκη,συνέχισε, δεν παίρνονται αποφάσεις με “μπορεί” ούτε βάση κλίματος που διαμορφώνεται και την περιρρέουσα ατμόσφαιρα.
Στη συνέχεια αναλύθηκαν από το συνήγορο ξεχωριστά τα μέρη της δικογραφίας και τα όσα προσπαθούν να χρεώσουν στον Θεοφίλου.
Ως προς την κατηγορία για συμμετοχή στη ΣΠΦ
Επίσκεψη του Θεοφίλου στο σπίτι του Σακκά και της Αντωνίου.
Κατά πόσο η επίσκεψη σε σπίτι αποτελεί ποινικό αδίκημα ή ποινική πράξη.
Αναφέρθηκε κατά την διάρκεια της δίκης και στην εισαγγελική πρόταση ότι στο σπίτι του Σακκά βρέθηκε χειροβομβίδα, ο κ. Χαρδαλιάς της αντιτρομοκρατικής κατέθεσε ΨΕΥΔΩΣ ότι η χειροβομβίδα βρισκόταν σε εμφανή θέα, άρα όποιος έμπαινε στο σπίτι την έβλεπε. Με βάση τα έγγραφα της ίδιας της αντιτρομοκρατικής η χειροβομβίδα βρέθηκε μέσα σε ντουλάπα, ενώ οι περούκες που ανήκαν στην Αντωνίου (η οποία σημειώνουμε είναι ηθοποιός, παρόλα αυτά θεωρείται παράλογο να έχει περούκες) βρέθηκαν στο πατάρι σε κούτα που έγραφε “πατατάκια Τσακίρης”.
Αναρωτήθηκε εύλογα ο κ. Παπαδάκης, αν ένας άνθρωπος που επισκέπτεται ένα σπίτι ανοίγει και ελέγχει τις ντουλάπες και το πατάρι.
Δεν βρέθηκαν κλειδιά, φωτογραφίες ή δαχτυλικά αποτυπώματα ή DNA των υπόλοιπων που κατηγορούνται για συμμετοχή στη ΣΠΦ και τους οποίους αναφέρει η εισαγγελική πρόταση, στο σπίτι του Θεοφίλου.
Επιπλέον παρουσιάστηκε ως ύποπτο, όπως τόνισε ο συνήγορος, το γεγονός ότι ο Θεοφίλου συναντήθηκε με τον Χρήστο Πολίτη στα Εξάρχεια και πήγαν όπως ανέφερε η αντιτρομοκρατική σε ένα μπαρ στον “Μαύρο Γάτο”. Ο Χρήστος Πολίτης έχει απαλλαχθεί με βούλευμα και το βασικότερο που δείχνει με πόσο ύπουλο και παράνομο τρόπο λειτουργεί η αντιτρομοκρατική, μπαρ “Μαύρος Γάτος” δεν υπάρχει στα Εξάρχεια, υπάρχει ένα στέκι όπου συναντώνται άτομα της εξωκοινοβουλευτική αριστεράς και του αντιεξουσιαστικού χώρου κάτι που αν παραδεχόταν η Αντιτρομοκρατική ότι γνωρίζει θα αποκάλυπτε ότι παρακολουθεί και στοχοποιεί συγκεκριμένους πολιτικούς χώρους.
Ο κ. Παπαδάκης επεσήμανε επίσης τον γελοιότατο ισχυρισμό των υπαλλήλων της αντιτρομοκρατικής ότι δεν γνώριζαν ποιος είναι ο Θεοφίλου αλλά το ανακάλυψαν μετά το ανώνυμο τηλεφώνημα που δέχτηκαν. Τον είχαν δει με το Σακκά όπως λένε, στον υπολογιστή του οποίου βρέθηκαν και φωτογραφίες του Θεοφίλου αλλά δεν τον είχαν ταυτίσει με όνομα αλλά κατάφεραν να τον εντοπίσουν μέσα σε δυο μέρες μετά το τηλεφώνημα.
Υποτίθεται ότι εθεάθη να κάνει “αντιπαρακολούθηση” στο Αγρίνιο – σε απόσταση από τον Καραγιαννίδη ο οποίος μετέφερε κάποια τσάντα. Ο Θεοφίλου από την πρώτη στιγμή ισχυρίστηκε ότι ουδέποτε έχει πάει στο Αγρίνιο, ενώ τυγχάνει να έχει μια ονομαστική απόδειξη παραλαβής router από την Αθήνα, την ημέρα που υποτίθεται ότι τον είδαν στο Αγρίνιο.
Στην τελική όπως αναρωτήθηκε αφού ήταν μέλος της ΣΠΦ ποια ενέργεια του αποδίδεται; Βρέθηκαν κάποια στοιχεία εναντίον του; Ενώ τα άτομα για τα οποία τον κατηγορούν ότι συνεργαζόταν μαζί τους, ο Καραγιαννίδης και ο Μητρούσιας έχουν απαλλαχθεί από την κατηγορία για συμμετοχή στη ΣΠΦ
Ανώνυμο τηλεφώνημα στην αντιτρομοκρατική :
Δεν υπάρχει καμία καταγραφή του τηλεφώνου κανένα αρχείο, ο υπάλληλος που υποτίθεται δέχτηκε το τηλεφώνημα δεν παρουσιάστηκε να καταθέσει στο δικαστήριο. Αστείος ισχυρισμός ότι ολόκληρη αντιτρομοκρατική υπηρεσία δεν έχει αναγνώριση κλήσεων και δεν ηχογραφεί τις κλήσεις.
Παρόλα αυτά ενώ είναι ανίκανη όπως κατέθεσαν οι υπάλληλοί της να ταυτίσουν τον Θεοφίλου το Νοέμβριο του 2010 που τον έχουν δει με το Σακκά, γίνεται ξαφνικά ιδιαίτερα ικανή μέσα σε 2 μέρες μετά το τηλεφώνημα να τον εντοπίσει.
Ως προς τα ευρήματα στο σπίτι της Λαμίας :
Δεν βρέθηκε τίποτα το αξιόποινο πέρα μια ταυτότητα πλαστή με το όνομα Χαλκιάς, όμως οι χειρόγραφες ενδείξεις πάνω στην ταυτότητα δεν ανήκουν στον Θεοφίλου, ούτε είχε την φωτογραφία του. Το βασικό είναι βέβαια ότι η κατοχή πλαστής ταυτότητας δεν συνιστά αδίκημα η χρήση και η ένδειξή της αποτελεί αδίκημα.
Δεν βρέθηκαν πάνω του χρήματα από τη ληστεία, ενώ είχε χρέη όταν συνελήφθη που δεν είχε πληρώσει.
Πόσο αφελές θα ήταν αναρωτήθηκε ο κ. Παπαδάκης, ο κατηγορούμενος ν’ αλλάξει αμφίεση όπως τον κατηγόρησε η Πολιτική Αγωγή να ξυρίσει δηλαδή τα μαλλιά του και να φροντίσει μέσα σε 8 μέρες να μαυρίσει ενώ δεν εξαφάνισε το αλεξίσφαιρο γιλέκο που βρέθηκε σπίτι του και να κυκλοφορεί με την ταυτότητά του και σακίδιο που γράφει “Πάρος”.
Ως προς τη ληστεία στην Πάρο
Κανείς δεν αναγνώρισε τον Τάσο Θεοφίλου ως έναν από τους δράστες της ληστείας, κανείς δε τον είδε στην Πάρο – όπως αντίστοιχα τον είχαν δει οι περίοικοι στην Λαμία. Οι δράστες φαίνεται να γνώριζαν καλά το νησί.
Είναι περίεργο το γεγονός ότι μόλις αναλαμβάνει με δική της πρωτοβουλία η αντιτρομοκρατική το γεγονός της ληστείας και χωρίς εισαγγελική παραγγελία, εγκαταλείπεται οποιαδήποτε επιτόπια έρευνα για τους ληστές.
Δεν διερευνήθηκαν σημαντικά στοιχεία όπως το καμένο αυτοκίνητο, το κινητό που βρέθηκε στο χώρο συμπλοκής, παρόλο που οι αρχές της Πάρου από κει ξεκίνησαν τις έρευνες.
Ο χώρος της Τράπεζας δεν αποκλείστηκε αλλά ο καθένας έμπαινε μέσα μετά τη ληστεία αντίθετα μόνο ο εξωτερικός χώρος προφυλάχτηκε.
Είναι μια κοινωνική παράδοση στις ληστείες σε τράπεζες να μην παίρνουν οι ληστές χρήματα από πολίτες, ωστόσο στην περίπτωση της Πάρου θεωρήθηκε ότι αυτό οφειλόταν στις πολιτικές ιδέες των ληστών. Μάλιστα η εισαγγελέας φαντάστηκε την φράση “δεν παίρνουμε λεφτά από τράπεζες”, η οποία σύμφωνα με την ίδια την ταμία κ. Πέπα, δεν ειπώθηκε ποτέ.
Σε κανέναν από τους υπαλλήλους της τράπεζας δεν έδειξαν το υποτιθέμενο καπέλο που βρέθηκε στο χώρο της συμπλοκής για να το αναγνωρίσουν ενώ λίγη ώρα πριν είχαν έρθει σε άμεση και κοντινή επαφή με τους ληστές.
Για το βίντεο από τη ληστεία :
Από τις 12/8/2012 το βίντεο ήταν στα χέρια της αστυνομίας τόνισε ο κ. Παπαδάκης, η αστυνομία μάλιστα διαθέτει ειδικό τμήμα ανάλυσης βίντεο και ενώ είχε φωτογραφίες του κατηγορουμένου στα χέρια της δεν μπήκε στον κόπο να τις συγκρίνει.
Γιατί δεν ζήτησαν ανακριτές και αστυνομία το βίντεο; αναρωτήθηκε
Είναι πραγματικά ύποπτος και προκλητικός ο τρόπος που έγινε γνωστή η ύπαρξη του βίντεο λίγες δικασίμους πριν την απόφαση.
Πρωτόδικα η κ. Πέππα σε ερωτήσεις σχετικά με το τι φορούσαν οι ληστές, περιέγραφε με λεπτομέρειες τα ρούχα τους. Όταν ρωτήθηκε από τους συνηγόρους λοιπόν, πώς θυμάται τόσες λεπτομέρειες μετά από τόσο καιρό, της ξέφυγε ξαφνικά και είπε “μα υπάρχει βίντεο και μας το έδειξαν χθες το βράδυ από την τράπεζα”, αποκαλύπτοντας ότι η Alpha Bank πραγματοποίησε ένα φροντιστήριο μαρτύρων για να επηρεάσει τους μάρτυρες κατηγορίας.
Είναι αδιαφανές σημείο λοιπόν η χρήση του βίντεο.
Οι διαφορές του Θεοφίλου με τον ληστή με το καουμπόικο καπέλο, με τον οποίο προσπαθούν να τον ταυτίσουν είναι εμφανείς και μεγάλες :
– Ο ληστής είναι ξεκάθαρα πιο εύσωμος, υπάρχουν διαφορές στο πηγούνι και τη μύτη παρόλη την μεταμφίεση του που καλύπτει μεγαλο μέρος των χαρακτηριστικών του.
– Ο Θεοφίλου είναι μαυρισμένος όταν συλλαμβάνεται σε αντίθεση με τον ληστή που είναι κάτασπρος και τέτοιο μαύρισμα δεν είναι δυνατόν να χει γίνει μέσα σε 8 μέρες. Το μαύρισμα είναι ομοιόμορφο με το κεφάλι του που είναι ξυρισμένο, γεγονός που αποδεικνύει περίτρανα ότι αν είχε ξυρίσει το κεφάλι του μετά για ν’ αλλάξει εμφάνιση, όπως τον κατηγορεί η πολιτική αγωγή και η εισαγγελείς, το σώμα του θα είχε διαφορά ως προς το χρώμα με το κεφάλι του.
– Το πειστήριο καπέλο είναι εμφανώς διαφορετικό με εκείνο που φοράει ο ληστής καθώς το πειστήριο είναι από μαλακό ύφασμα σε αντίθεση με το καπέλο που φαίνεται άκαμπτο στο βίντεο, επιπλέον είναι ορατή η διαφορά στο χρώμα τους.
– Όπως φαίνεται στο βίντεο αλλά και βάση όσων κατέθεσαν οι μάρτυρες κατηγορίας, ο δράστης είχε άτριχο πρόσωπο και χέρια.
Ο Θεοφίλου εμφανίζεται στις φωτογραφίες της αστυνομίας 8 μέρες μετά τη ληστεία με τρίχες στα χέρια και τριχοφυία στο πρόσωπο που δε μπορεί να αποκτηθεί μέσα σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα.
Ο κ. Καραθανάσης που κατέθεσε ως πραγματογνώμονας ψηφιακών πειστηρίων εντόπισε επιστημονικά διαφορές ανάμεσα στον κατηγορούμενο και τον ληστή, και οδηγήθηκε στο συμπέρασμα ότι ο Τάσος Θεοφίλου δεν είναι το πρόσωπο που φαίνεται στο βίντεο της ληστείας.
Παρόλα αυτά, όπως είπε ο κ. Παπαδάκης η εισαγγελέας και η Πολιτική Αγωγή τον κατηγόρησαν γιατί δεν εντόπισε πιθανόν ομοιότητες, μια διαφορά έστω αν υπάρχει δεν είναι το ίδιο πρόσωπο με βάση την επιστήμη και όχι να κατηγορείται γιατί δεν βρήκε ομοιότητες, τόνισε ο κ. Παπαδάκης.
Υπάρχουν 150 φωτογραφίες από την πλατεία όπου έγινε η συμπλοκή του θύματος με τον ληστή, πουθενά δεν φαίνεται καπέλο, ενώ φωτογραφήθηκαν τα πάντα, από γόπες μέχρι χαρτάκια που ήταν στο δρόμο.
Η εισαγγελέας στην εισαγγελική της πρόταση καταγράφει συγκεκριμένα σημεία του βίντεο και φαντάζεται, όπως αποδεικνύεται και στις φωτογραφίες από το βίντεο που ακολουθούν, ότι ο ληστής με το καουμπόικο καπέλο συμπλέκεται με το θύμα και ότι τραβάει όπλο.
Οι φωτογραφίες που έδωσε ο κ. Παπαδάκης στους δημοσιογράφους και το ακροατήριο ακυρώνουν ακαριαία τα όσα εντοπίζει η εισαγγελέας – στην απεγνωσμένη προσπάθειά της να συνδέσει τον Θεοφίλου με το ληστή και να κατηγορηθεί ο Θεοφίλου για ανθρωποκτονία.
Δώστε προσοχή στις φωτογραφίες καθώς είναι τα σημεία που όρισε η εισαγγελέας ότι φαίνεται ο ληστής με το καουμπόικο καπέλο να τραβάει όπλο. Σημείωση σημαντική ο συγκεκριμένος ληστής είναι ο μόνος από τους τρεις που φορά ανοιχτόχρωμο κρεμ παντελόνι, όπως θα δείτε δεν φαίνεται πουθενά κάποιος με κρεμ παντελόνι.
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
Το θύμα ο Δ. Μίχας σύμφωνα με την ιατροδικαστική έκθεση έχει εκτός από τα τραύματα από τις σφαίρες και εκχυμώσεις, μώλωπες γεγονός που μαρτυρά πάλη. Ο Θεοφίλου δεν είχε κανένα ίχνος πάλης όταν συνελήφθη.
Το κόκκινο μάτι που εντοπίζει η πολιτική αγωγή, πέρα του ότι ο Θεοφίλου είπε ότι του το έκανε η αντιτρομοκρατική, ο ληστής φορούσε γυαλιά επομένως δεν θα μπορούσε να χει χτυπηθεί στα μάτια, ή αν ειχε χτυπηθεί θα του ειχαν πέσει στο χώρο άρα θα έπρεπε να χουν βρεθεί ή θα του έσπαγε τα γυαλιά με αποτέλεσμα να χει κι άλλα χτυπήματα στο πρόσωπο.
Παράλληλα δεν εντοπίστηκε βιολογικό υλικό του Τάσου Θεοφίλου στη σορό του Δ. Μίχα, πράγμα που θα ήταν εξαιρετικά πιθανό αν είχε παλέψει μαζί του.
Το DNA
Κύριο επιχείρημα της υπεράσπισης ανέφερε ο κ. Παπαδάκης είναι ότι το DNA αποτελεί ένδειξη και όχι απόδειξη και αυτό γιατί υπάρχει πλήρης αδυναμία να προσδιοριστεί ο χρόνος, ο τόπος και και ο τρόπος εναπόθεσης του DNA σ’ ένα αντικείμενο.
Είναι γνωστό και δεδομένο επιστημονικό, ότι το DNA μεταφέρεται, η δευτερογενής μεταφορά του είναι ένα πολύ συχνό φαινόμενο γι’ αυτό και δεν μπορεί να θεωρείται η εύρεσή του σ’ ένα αντικείμενο καθαρή απόδειξη ενοχής.
Ο κ. Παπαδάκης συνέχισε διαβάζοντας δικαστικές αποφάσεις που αθωώνουν κατηγορούμενους που το μοναδικό στοιχείο που υπήρχε εις βάρος τους ήταν το επισφαλές στοιχείο του DNA και οι αποφάσεις αυτές ορίζουν ακριβώς το γεγονός ότι κανείς δεν μπορεί να ξέρει πότε και με ποιο τρόπο κάποιος άφησε σ’ ένα σημείο το DNA του.
Αν το δικαστήριο, συνέχισε ο κ. Παπαδάκης, δεχτεί ότι το DNA στο καπέλο είναι του Θεοφίλου οφείλει να στηρίξει το πώς και το γιατί αποτελεί απόδειξη ενοχής.
Η όλη διαδικασία ελέγχου και σύγκρισης του DNA του κατηγορουμένου με το υλικό που πάρθηκε από το καπέλο πειστήριο είναι επισφαλής.
Στις 10/8/2012 μέρα της ληστείας η κ. Λόλη της αντιτρομοκρατικής πηγαίνει στην Πάρο παίρνει στοιχεία από το χώρο της συμπλοκής και σαρώνει κηλίδες αίματος από την πλατεία.
Στις 12/8 παραλαμβάνει το καπέλο όπως φαίνεται από τα έγγραφα. Γιατί δεν το πήρε στις 10/8 παρά δύο μέρες μετά; αναρωτήθηκε ο συνήγορος.
Παράλληλα είναι άγνωστο τις δύο αυτές μέρες πού ήταν το καπέλο και πώς το διατηρούσαν.
Υπάρχουν φωτογραφίες του καπέλου σ’ένα γραφείο στην Αθήνα που βρίσκεται έξω από σακούλα και δίπλα σε άλλα ευρήματα με καθαρό τον κίνδυνο επιμόλυνσης.
Στο χώρο της συμπλοκής βρέθηκε και ένα μαύρο φουλάρι που υποτίθεται φορούσε μέσα από το καπέλο ο ληστής. Στο φουλάρι βρέθηκε διαφορετικό DNA και όχι του Θεοφίλου, έγινε σάρωση μία φορά στο καπέλο για να παρθεί βιολογικό υλικό ενώ στο φουλάρι έγινε σάρωση δυο φορές και μέσα και έξω.
Το πλούσιο υλικό που πάρθηκε από τον Θεοφίλου χωρίς τη δική του συγκατάθεση και με δικαιολογία την κατηγορία “αντίσταση κατά της αρχής” που του χρέωσαν ξεκάθαρα για να πάρουν βιολογικό υλικό με το ζόρι και για την οποία στη συνέχεια αθωώθηκε, εξετάστηκε ταυτόχρονα με το φτωχό υλικό που πάρθηκε από το καπέλο, μπήκαν στον ίδιο αντιδραστήρα και από τον ίδιο αναλυτή, αυξάνοντας ακόμη περισσότερο τον κίνδυνο επιμόλυνσης.
Είναι παράνομος εκ του νόμου ο τρόπος που χρησιμοποίησαν το DNA του κατηγορούμενου.
Εφόσον λαμβάνουν DNA για την κατηγορία της αντίστασης κατά της αρχής λες και χρειαζόταν το dna για να ταυτίσουν ποιος ήταν αυτός που τους αντιστάθηκε, δεν μπορούν να το χρησιμοποιήσουν για άλλα αδικήματα.
Θα ρωτούσε επομένως κάποιος, συνέχισε ο κ. Παπαδάκης, γιατί να τα κάνει όλα αυτά η αντιτρομοκρατική
Είναι τακτική της αντιτρομοκρατικής να κατηγορεί συγγενείς και φίλους.
Ο Θεοφίλου ήταν το μόνο ασύλληπτο μέλος της παρέας του Σακκά
Στο ερώτημα γιατί δεν κατηγόρησαν κι άλλον παρά μόνο αυτόν, είναι ολοφάνερο ότι είχαν τόσο ισχνά στοιχεία ακόμη και για τον έναν που δεν θα τολμούσαν να το κάνουν και σε δεύτερο άτομο και να το στηρίξουν.
Είναι γνωστή η στοχοποίηση του αντιεξουσιαστικού χώρου από την αντιτρομοκρατική και η ποινικοποίηση ιδεολογιών.
Υπήρξε ξεκάθαρα διαρροή πληροφοριών από την αστυνομία προς το ΜΜΕ για να δημιουργηθεί ατμόσφαιρα τρομοκρατίας καθώς μέχρι τη σύλληψη του Θεοφίλου και τις γραμμές προς τον Τύπο, τα ΜΜΕ μιλούσαν για ληστές του κοινού ποινικού δικαίου.
ΣΠΥΡΟΣ ΦΥΤΡΑΚΗΣ
Ο κ. Φυτράκης στην ολιγόλεπτη αγόρευση του τόνισε κυρίως μιας και ήταν ο πρώτος δικηγόρος που ανέλαβε τον Θεοφίλου, ότι όταν τον συνάντησε αρχικά κατάλαβε ότι δεν είχε καμία σχέση με τη ληστεία και το φόνο.
Γνωρίζει όπως είπε, από την εμπειρία του και από τις δεκάδες υποθέσεις που χει αναλάβει το πώς λειτουργεί η αντιτρομοκρατική και πώς κατασκευάζει στοιχεία, αυτό είδε ακριβώς να γίνεται και στην περίπτωση του Θεοφίλου, στην οποία όπως τόνισε, δεν υπάρχει καμία μα καμία απόδειξη και γι’ αυτο θα πρέπει να κριθεί πανηγυρικά αθώος.
ΑΝΝΥ ΠΑΠΑΡΡΟΥΣΟΥ
Η κ. Παπαρρούσου ξεκίνησε την αγόρευσή της επισημαίνοντας την αθώωση των Μητρούσια, Καραγιαννίδη για συμμετοχή στη ΣΠΦ με τους οποίους κατηγορείται ο Θεοφίλου ότι είχε σχέσεις επομένως σύμφωνα με τα λογικά άλματα της εισαγγελίας αποτελεί και εκείνος μέλος της ΣΠΦ.
Μετά την αθώωσή τους αναρωτήθηκε η κ. Παπαρρούσου, πώς στηρίζεται το λογικό ούτως ή άλλως άλμα της εισαγγελικής πρότασης.
Τόνισε επιπλέον την αντισυνταγματικότητα του νόμου 187Α που επιτρέπει στην Αντιτρομοκρατική να κατασκευάζει δικογραφίες και να ελέγχει δίκες.
Οι αθωωτικές αποφάσεις όμως όπως είπε, που βγάζουν οι έδρες δείχνουν την δυσανασχέτηση των δικαστικών απέναντι σ’ αυτά τα κατασκευάσματα και τονίζουν ότι δεν επιθυμούν να χρησιμοποιείται η δικαιοσύνη από τους υπαλλήλους της αντιτρομοκρατικής.
Ταυτόχρονα επεσήμανε το γεγονός ότι η εισαγγελία δεν εξετάζει καθόλου τα δεδομένα για απαλλαγή του κατηγορουμένου δεν προσεγγίζει ισότιμα τις αποδείξεις παρά εστιάζει μόνο στις ενδείξεις ενοχής.
Η συγκεκριμένη δικογραφία αποτελεί μια δικογραφία ενδείξεων που το μόνο που εμπεριέχει ως στοιχεία ενοχής είναι ένα ανώνυμο τηλεφώνημα και το DNA.
Η κ. Παπαρρούσου εστίασε στην γεμάτη αντιφάσεις και διαστρεβλώσεις εισαγγελική πρόταση.
Η εισαγγελέας επιτίθεται στους επιστήμονες που κατέθεσαν στη δίκη ισχυριζόμενη μάλιστα ότι κ. Καραθανάσης πραγματογνώμονας ψηφιακών πειστηρίων είχε δόλο.
Ένας νέος άνθρωπος στην αρχή της καριέρας του και παρόλο που διδάσκει σε σχολή δικαστικών, επέλεξε να ρθει με δόλο να καταθέσει ψευδώς σύμφωνα με την εισαγγελέα, ρισκάροντας την πορεία του.
Ως προς το ανώνυμο τηλεφώνημα, οφείλει νομικά όπως ανέφερε η κ. Παπαρούσου διαβάζοντας τους αντίστοιχους νόμους, η μαρτυρία ν’ αποδεικνύεται, να ορίζεται από πού ο μάρτυρας έχει αντλήσει τις πληροφορίες που δίνει.
Τακτική που στην περίπτωση του ανώνυμου τηλεφώνου δεν έγινε και μάλιστα με προκλητικό τρόπο θεωρήθηκε ως δεδομένο και πραγματικό χωρίς να υπάρχει καμία απόδειξη, αρχείο ή κατάθεση από εκείνον που δέχτηκε το τηλεφώνημα.
Δεν εφαρμόζουμε όπως είπε χαρακτηριστικά την αρχή της νομιμότητας αλλά την αρχή της σκοπιμότητας.
Αναρωτήθηκε επίσης γιατί το ανώνυμο τηλεφώνημα έγινε στην Αντιτρομοκρατική και όχι στο τμήμα ανθρωποκτονιών της αστυνομίας.
Ως προς το DNA η κ. Παπαρρούσου αναφέρθηκε στον παραλογισμό της ΔΕΕ, καθώς ενώ έχει υποτίθεται στα χέρια της το καπέλο πειστήριο, δεν το αναλύουν πρώτα για βιολογικό υλικό αλλά αντίθετα πρώτα συλλαμβάνουν τον κατηγορούμενο και μετά οδηγούν για εξέταση και τα δύο βιολογικά υλικά – κατηγορούμενου και καπέλου- την ίδια μέρα και στον ίδιο αντιδραστήρα.
Οι βιολόγοι άλλωστε του εργαστηρίου της ΔΕΕ είναι βαθμοφόροι αστυνομικοί που δέχονται εντολές, ενώ θα έπρεπε το εργαστήριο να είναι ανεξάρτητο. Είναι φυσικό λοιπόν εφόσον υποδεικνύεται ένας ύποπτος να πρέπει να ταυτοποιηθεί, κάτι που επηρεάζει την αντικειμενικότητα των επιστημόνων που λειτουργούν ως βαθμοφόροι.
Σημαντικό σημείο είναι και το γεγονός ότι το εργαστήριο της ΔΕΕ πήρε πιστοποίηση το 2013 που σημαίνει ότι νωρίτερα όταν έγιναν οι αναλύσεις για τη συγκεκριμένη υπόθεση το 2012 δεν πληρούσε τις επιστημονικές προϋποθέσεις για να έχει πιστοποίηση.
Η κ. Παπαρρούσου έκλεισε λέγοντας :
“Το δικαστήριο εκπροσωπεί την κοινωνία και θα πρέπει να την αφουγκράζεται.
Ένα μέρος της κοινωνίας ενδέχεται να χάσει για πάντα την εμπιστοσύνη του στη Δικαιοσύνη, αν καταδικαστεί ο Θεοφίλου. Μου φαίνεται αδιανόητο να μη φύγει από εδώ ελεύθερος. Σας διαβεβαιώ ότι η κοινωνία θα μείνει ανειρήνευτη, αν δεν τον απαλλάξετε για όλα τα αδικήματα.”
Η απόφαση θα ανακοινωθεί την Παρασκευή 7 Ιουλίου στις 9πμ, Αίθουσα Δ120Γ 6ος όροφος.
Ρεπορτάζ, σύνταξη : Χρήστος Μπαϊραμίδης και Σύλβια Βαρνάβα
