Αίγυπτος

Άρθρο του Βαγγέλη Πισσία*, μεγάλο μέρος του οποίου δημοσιεύτηκε υπό τον τίτλο "Ξετυλίγοντας το... αιγυπτιακό κουβάρι" στην Εφημερίδα των Συντακτών την 20η Αυγούστου 2013.

Δεν είναι εύκολο να μιλήσεις για την δραματική τροπή της πολιτικής κατάστασης στην Αίγυπτο προπαντός αν αυτό πρέπει να γίνει εν μέσω πένθους πολλών εκατοντάδων νεκρών. Ιδιαίτερα όταν δεν προτίθεσαι να περιοριστείς σε μια μανιχαϊστική περιγραφή της και να μιλήσεις μόνο για κάποια  αυτονόητα.   

[Η ακόλουθη ανακοίνωση δημοσιεύθηκε αρχικά στην αραβική γλώσσα από τους Αιγύπτιους Επαναστάτες Σοσιαλιστές, στις 14 Αυγούστου 2013. Στη συνέχεια δημοσιεύθηκε στο Socialist Worker, μετεφρασμένη στην αγγλική γλώσσα .]

Ανακοίνωση από τους Αιγύπτιους Επαναστάτες Σοσιαλιστές για τη σφαγή στο Κάιρο
Κάτω το στρατιωτικό καθεστώς! Κάτω ο Αλ-Σίσι, ο ηγέτης της αντεπανάστασης!

Η αιματηρή διάλυση των καθιστικών διαμαρτυριών  στην Al-Nahda al-Square και στη Raba'a Adawiyya δεν είναι τίποτα άλλο από μια σφαγή  σχεδιασμένη εκ των προτέρων. Στόχος της είναι να διαλύσει τη Μουσουλμανική Αδελφότητα αλλά, επίσης, είναι μέρος του σχεδίου  για να διαλυθεί η αιγυπτιακή επανάσταση και να αποκατασταθεί το στρατιωτικό- αστυνομκό καθεστώς του Μουμπάρακ.

 Του Νασίμ Αλάτρας

Γιατί επέλεξαν οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι και οι ισλαμιστές σύμμαχοι τους από τον Δεκέμβρη του 2012, ένα μικρό τζαμί, το Rabaa Al-Adwea, στην Αλ-Νάσρ, στην πόλη που ίδρυσε ο μεγαλύτερος εχθρός τους, ο Τζαμάλ Άμπντ Αλ-Νάσερ, πόλη-κράτος του αιγυπτιακού στρατού στο Κάιρο, ως κέντρο αγώνα;;
Ρωτάμε γιατί γνωρίζουμε ότι το Κίνημα των Αδελφών Μουσουλμάνων δεν κάνει ποτέ τυχαίες επιλογές και, η πολιτική του ιστορία μας απέδειξε πολλές φορές ότι διαθέτει στρατηγική σκέψη στην άσκηση πολιτικής, ανεξαρτήτως αν αυτές οι επιλογές και η στρατηγική έχουν θετικό ή αρνητικό αποτέλεσμα. Επιλογές μάλιστα το ανέδειξαν πρώτον ως κύρια αντιπολιτευτική δύναμη εντός του φιλοαμερικανικού καθεστώτος του Μουμπάρακ και δεύτερον και ως μια κεντρική πύλη διεξόδου από κινδύνους εκτός καθεστώτος, που θα απειλούσαν τα γεωπολιτικά συμφέροντα των ΗΠΑ και Ευρώπη στη Μέση Ανατολή.

του Sameh Naguib, από τους Επαναστάτες Σοσιαλιστές της Αιγύπτου,   μετάφραση Νασίμ Αλάτρας

Αυτό που συνέβη στις 30 Ιούνη ήταν, χωρίς την παραμικρή αμφιβολία, η ιστορική έναρξη ενός νέου κύματος της Αιγυπτιακής Επανάστασης, του μεγαλύτερου μετά το Γενάρη του 2011. Ο αριθμός των ανθρώπων που διαδήλωσε εκείνη τη θρυλική μέρα υπολογίζεται πάνω από 17 εκατομμύρια πολίτες, ένας αριθμός χωρίς προηγούμενο στην ιστορία.
Η σημασία αυτού του γεγονότος ξεπερνά την όποια συμμετοχή καταλοίπων του παλιού καθεστώτος ή της εμφανούς υποστήριξης από το στρατό και την αστυνομία. Μαζικές διαδηλώσεις εκατομμυρίων ανθρώπων είναι εξαιρετικά σπάνια γεγονότα στην ανθρώπινη ιστορία, και η επίδρασή τους στις συνειδήσεις και την αυτοπεποίθηση των ανθρώπων, στην πίστη στη δύναμή τους να αλλάξουν τη ροή της ιστορίας, ξεπερνά τα όρια των συνθημάτων που φωνάζονται και των πολιτικών εναλλακτικών που προωθούνται.

Ναι, η φιλελεύθερη αστική ελίτ ήθελε να χρησιμοποιήσει αυτό το μαζικό ρεύμα, για να ανατρέψει την εξουσία της ισλαμικής ελίτ, προκειμένου να καταλάβει αυτή την εξουσία, με την αποδοχή και τη στήριξη του στρατιωτικού κατεστημένου. Και είναι αλήθεια ότι οι φελούλ (κατάλοιπα του καθεστώτος) ήθελαν να επανέλθουν στην πολιτική σκηνή, χρησιμοποιώντας αυτό το νέο επαναστατικό κύμα. Αλλά υπάρχει μια ξεχωριστή λογική στις λαϊκές επαναστάσεις που δεν μπορεί να υποταχθεί στις ψευδαισθήσεις ή τα σχέδια των φιλελεύθερων ή των φελούλ, ακόμα κι αν μερίδες των μαζών επηρεάζονται προσωρινά από τα συνθήματα και τις υποσχέσεις αυτών των ελίτ, ακριβώς όπως πριν λίγο καιρό επηρεάζονταν από τα συνθήματα και τις υποσχέσεις της ισλαμικής ελίτ.

 του Νικόλα Κοσματόπουλου

Όλη η Αίγυπτος είναι στο δρόμο αυτές τις μέρες - και όλη η Δύση και η καθ-ημάς Ανατολή στους καναπέδες προσπαθεί να καταλάβει τι γίνεται στην χώρα των ιερογλυφικών και των εξεγέρσεων. Μια βασική ανάγνωση είναι η εξής: «ο Στρατός έκανε πραξικόπημα για να φύγει η κυβέρνηση των Ισλαμιστών. Η επανάσταση είναι φενάκη. Και οι ΗΠΑ? Οι ΗΠΑ είναι παντού»  

 Στρατός, Ισλάμ, Επανάσταση: τρεις λέξεις που έχουν χρησιμοποιηθεί όσο καμία άλλη στις αναλύσεις και τις περιγραφές για την Αίγυπτο εδώ και τρία χρόνια, αλλά και τρεις λέξεις που έχουν παρεξηγηθεί όσο καμία άλλη στις ίδιες αναλύσεις, τρείς λέξεις που δεν έχουν αναλυθεί ποτέ στην ιστορική κι ανθρωπολογική τους σημασία, τρεις λέξεις τελικά των οποίων η επιφανειακή χρήση φανερώνει την δυτική αλαζονεία κι άγνοια απέναντι στην πιο ηρωική εξέγερση που έχει δει ο σημερινός κόσμος, μετά ίσως την παλαιστινιακή Ιντιφάντα του 1987.

Νεαρός πετάει πέτρες κατά τη διάρκεια μαχών ανάμεσα σε διαδηλωτές και στην στρατιωτική αστυνομία, στο Κάιρο, Οκτώβριος 2011 (by Abdelhamid Eid, European Pressphoto Agency)

31/10/2012

 (μετάφραση: filistina)

[Η ακόλουθη δήλωση κυκλοφόρησε από τους Συντρόφους από το Κάιρο,στις 30 Οκτώβρη 2012]

Αγαπητοί φίλοι,

Κατά την επόμενη περίοδο θα αντιμετωπίσουμε ξανά έναν γνωστό εχθρό, τον οποίο πολλοί από εσάς έχετε και συνεχίζετε να πολεμάτε. Διεθνή Οικονομικά Ιδρύματα (IFIs) όπως το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (IMF), έχουν συνδράμει από καιρό στη λεηλασία της Αιγυπτιακής οικονομίας και τον εκτοπισμό  του Αιγυπτιακού λαού. Στόχος μας είναι να αντισταθούμε σ’ αυτούς τους θεσμούς και τις λεηλασίες τους. Επειδή γνωρίζουμε ότι αυτός ο αγώνας είναι παγκόσμιος, απευθύνουμε αυτή την επιστολή σε όλους όσοι εργάζονται αλληλέγγυα εναντίον των τραπεζιτών και των φίλων τους.