ΑΠΟ ΤΙΣ 2 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2012 ΚΡΑΤΕΙΤΑΙ ΠΡΟΣΩΡΙΝΑ ΣΕ ΑΚΑΤΑΛΛΗΛΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΠΕΡΙΜΕΝΟΝΤΑΣ ΤΗ ΔΙΚΗ ΤΟΥ.
Ελευθεροτυπία, Σάββατο 12 Ιανουαρίου 2013
Του Β. ΠΑΠΑΝΑΣΤΑΣΟΥΛΗ
Στην Ελλάδα του 2013, ο ανάπηρος κατάδικος αποφυλακίζεται ενώ ο ανάπηρος υπόδικος βασανίζεται… Οπως συμβαίνει στην περίπτωση ενός κατηγορούμενου για φοροδιαφυγή, με ποσοστό αναπηρίας 90%, που προφυλακίστηκε τον περασμένο Οκτώβριο.
Ο 53χρονος, ο οποίος θέλει να διατηρήσει την ανωνυμία του για προσωπικούς του λόγους, πάσχει από σακχαρώδη διαβήτη τύπου ΙΙ (χρόνιο, ινσουλινοεξαρτώμενο), αμφιβληστροειδοπάθεια (περιορισμός όρασης), πολυνευροπάθεια κάτω άκρων (δυσχέρεια βάδισης), στεφανιαία νόσο, παροξυσμική κολπική μαρμαρυγή και χρόνια νεφρική ανεπάρκεια τελικού σταδίου, για την οποία υποβάλλεται σε αιμοκάθαρση με τεχνητό νεφρό τέσσερις φορές την εβδομάδα, σε κλινική της Θεσσαλονίκης.Τα παραπάνω πιστοποιούνται από το Κέντρο Πιστοποίησης Αναπηρίας (ΚΕΠΑ) που προσδιόρισε και το ποσοστό αναπηρίας του συγκεκριμένου ασθενή.
Κακές συνθήκες
Από τις 2 Οκτωβρίου 2012 κρατείται προσωρινά στη Δικαστική Φυλακή Διαβατών Θεσσαλονίκης, περιμένοντας τη δίκη του. «Βρίσκεται σε ακατάλληλο για την υγεία του περιβάλλον και διαβιώνει κάτω από βασανιστικές, απάνθρωπες και εξευτελιστικές συνθήκες» αναφέρει η σύζυγός του και μητέρα των δύο παιδιών τους. Και περιγράφει τις συνθήκες κράτησης του:
«Υπάρχει κεντρική θέρμανση πετρελαίου που ανάβει 2 ώρες τη μέρα και μέσα στο κελί υπάρχει ένα επιπλέον ηλεκτρικό καλοριφέρ όπου μπορούν να το ανάβουν όσο θέλουν. Η διατροφή είναι ακριβώς ίδια με τους υπόλοιπους συγκρατούμενους που είναι υγιείς και δεν παρέχεται καθόλου ψάρι. Σερβίρουν γλυκό και φρούτο, αλλά γλυκό με υποκατάστατο ζάχαρης δεν προβλέπεται. Κατά τη διάρκεια της κράτησής του χρειάστηκε να κάνει αγγειοπλαστική εγχείρηση για την αποκατάσταση βουλωμένης αρτηρίας (μπαλονάκι), υπό την εποπτεία των αστυνομικών που παρέμεναν μέσα στο χειρουργείο ένστολοι με όλο τον οπλικό εξοπλισμό τους, ενώ υπήρχε κίνδυνος μετάδοσης μικροβίων» .
Ο κατηγορούμενος αρνείται τις κατηγορίες αλλά κρίθηκε προφυλακιστέος, με σύμφωνη γνώμη εισαγγελέως και ανακρίτριας που έκριναν ότι «αν αφεθεί ελεύθερος θα διαπράξει νέα εγκλήματα». Η προσφυγή του κατά του εντάλματος προσωρινής κράτησης απορρίφθηκε από το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών για τον ίδιο λόγο τον περασμένο Νοέμβριο και τώρα εκκρεμεί ενώπιον του Συμβουλίου Εφετών Θεσσαλονίκης η αίτηση άρσης ή αντικατάστασης της προσωρινής του κράτησης με περιοριστικούς όρους.
Ο αιτών επικαλείται νομοθεσία που επιτάσσει την υποχρεωτική απόλυση από τις φυλακές κάθε καταδίκου που θα βρισκόταν σε αντίστοιχη κατάσταση υγείας, σύμφωνα με το άρθρο 110Α του Ποινικού Κώδικα.
Καμία αλλαγή
Παραπονείται ότι παραβιάζονται τα δικαιώματα που του εγγυάται η Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ) και έτσι προσέφυγε, μαζί με τη σύζυγο και τα παιδιά τους, και στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. Το τελευταίο εξέτασε την προσφυγή κατά προτεραιότητα και υπέδειξε στην ελληνική κυβέρνηση ασφαλιστικό μέτρο, στις 19 Δεκεμβρίου 2012. Ο 53χρονος όμως δεν είδε κάποια σημαντική αλλαγή στα επίπεδα σεβασμού των δικαιωμάτων του, πλην της μετακίνησής του σε θάλαμο που δεν έχει πρόβλημα υπερπληθυσμού, της χορήγησης ενός θερμαντικού σώματος και της μεταγωγής του χωρίς χειροπέδες.
«Ισως, αυτή τη φορά, μέσα από τη διακινδύνευση της ίδιας της ζωής και το βασανισμό ενός ανάπηρου ανθρώπου, επειδή είναι κατηγορούμενος, να κατανοήσει η Πολιτεία ότι δεν μπορεί να προβαίνει αδιακρίτως στην επιβολή του έσχατου μέτρου δικονομικού καταναγκασμού, την “προκαταβολική” στέρηση της ελευθερίας ανθρώπων που η ίδια διακηρύσσει ότι θεωρούνται αθώοι μέχρι να κριθούν από το φυσικό τους δικαστή.
Επειδή κανείς δεν μπορεί να είναι στο απυρόβλητο στις δημοκρατικές κοινωνίες, οι λειτουργοί που επιβάλλουν ή συντηρούν τέτοια κράτηση και οδηγούν δυνητικά ή εν τοις πράγμασι σε διεθνή έκθεση της χώρας και στην καταβολή αποζημιώσεων από τον κρατικό κορβανά, θα πρέπει να ελέγχονται. Η καταδίκη της χώρας με την οποία σχετίζεται η άσκηση των καθηκόντων τους θα πρέπει υποχρεωτικά να ενσωματώνεται στον υπηρεσιακό τους φάκελο και να λαμβάνεται υπόψη (π.χ. στις προαγωγές τους).
»Οι δικαστές, οι ανακριτές κι οι εισαγγελείς που, πιθανότατα, δεν έχουν υπόψη τους τις απάνθρωπες συνθήκες που επικρατούν σχεδόν στο σύνολο των φυλακών της χώρας, αλλά και στα αστυνομικά κρατητήρια όπου τελευταία εκτίονται σε σημαντικό μέρος τους οι ποινές, θα πρέπει να κατανοήσουν ότι στην Ελλάδα σήμερα όταν στέλνεις στη φυλακή έναν άνθρωπο, είναι σχεδόν βέβαιο ότι τον καταδικάζεις όχι μόνο σε στέρηση του αγαθού της ελευθερίας, αλλά και του δικαιώματός του να τον μεταχειρίζεται η πολιτεία με σεβασμό στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Δεν υπάρχει απολύτως καμία δικαιολογία, ούτε ηθική ούτε νομική, για να βασανίζουμε συστηματικά ανθρώπινες ψυχές!» αναφέρει η δικηγόρος Ηλέκτρα Λήδα- Κούτρα.
