Μπορεί επίσης να συλληφθείς – στα καλά καθούμενα – να σε χρίσουν οροθετική εκδιδόμενη, κίνδυνο για την αγία ελληνική οικογένεια [λες και εσύ δεν έχεις τέτοια, φύτρωσες!] και να σου απαγγείλουν ανυπόστατες κατηγορίες, απλά και μόνο για να χτίσει κάποιος τελειωμένος [πρώην τρανός υπουργός] το πολιτικό προφίλ του. Χωρίς αιδώ, χωρίς τιμωρία, χωρίς καμία πιθανότητα απονομής δικαιοσύνης στον αιώνα τον άπαντα. Μετά να σε διαπομπεύσουν όλες οι κίτρινες φυλλάδες για να πουλήσουν κανένα παραπάνω φύλλο, να σαπίζεις σε κάποια φυλακή μέχρι τη δίκη σου – τίς οίδε πότε! – ενώ οι δικοί σου ντρέπονται για τη σχέση τους μαζί σου, ακόμα κι αν τελικά αθωωθείς, ή κριθείς υγιής από μία κανονική εξέταση αίματος. Επειδή είσαι αναλώσιμη. Επειδή είσαι ανάξια λόγου.
Μπορείς ακόμα να είσαι ένας υγιής δεκαεξάχρονος με όνειρα για τη ζωή και να καταλήξεις με βαριές κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις, σε κώμα, επειδή κάποιο τσογλάνι μπάτσος κλώτσησε το παπάκι στο οποίο ήσουν επιβάτης διότι “δεν συνεμορφώθης προς τας υποδείξεις”. Και όχι μόνο δεν θα του τραβήξουν το αφτάκι, αλλά ο εισαγγελέας θα του δώσει το ελεύθερο να συνεχίσει απρόσκοπτα το θεάρεστο έργο του. Επειδή είσαι άλλο ένα δεξαεξάχρονο από τα πολλά. Είσαι κι εσύ ανάξιος λόγου.
Μπορείς πάλι να είσαι ένας εργάτης από εκείνους που ξυπνάνε αχάραγα για να βγάλουν το μεροκάματο, που διανύουν βρέξει-χιονίσει χιλιόμετρα με το ποδήλατο επειδή κάθε άλλο μέσο μεταφοράς κοστίζει και κάθε ευρώ είναι πολύτιμο, ειδικά εάν έχεις μικρότερα αδέρφια που περιμένουν να τραφούν από σένα, που με αυτοθυσία ψοφάς στην κούραση για να μπορείς να βοηθήσεις την οικογένειά σου, και να καταλήξεις μαχαιρωμένος από δύο αλητήριους χρυσαυγίτες στους οποίους δεν άρεσε το χρώμα σου. Και ο εισαγγελέας να επιλέξει να μην εφαρμόσει το γράμμα του νόμου, μη κατηγορώντας τους για ρατσιστικά κίνητρα. Επειδή είσαι αλλοδαπός και η ζωή σου δεν μετράει. Επειδή οι δικοί σου δεν έχουν τα μέσα να “κινήσουν νήματα”. Επειδή είσαι αναλώσιμος. Επειδή είσαι ένας φτωχός εργάτης, ανάξιος λόγου.
Μπορείς ενίοτε να είσαι φοιτητής, από εκείνους που δίνουν ζωή σε μια πόλη, και ξαφνικά να βρεθείς με πολλαπλά αιματώματα, κατάγματα και άλλου είδους απειλές για τη ζωή και την υγεία σου, από αγνώστους με πολιτικά, υπό το βλέμμα αστυνομικών που δεν σηκώνουν ούτε δαχτυλάκι για να σε σώσουν. Να καταλήξεις στο σπίτι σου χωρίς πτυχίο και ανάπηρος, σακατεμένος ψυχολογικά για μια ζωή. Επειδή είσαι αναλώσιμος. Επειδή ακόμα κι αν – για κακή τους τύχη – τους συλλάβει μια κάμερα επί τω έργω και προκαλέσουν τη λαϊκή κατακραυγή, θα αθωωθούν “πανηγυρικά” στο εφετείο.
Μπορείς να είσαι ένας ενεργός πολίτης, ο οποίος ενδιαφέρεται για την ισότητα, την ισονομία, την ειρηνική διαβίωση και την προστασία της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και να υποστείς βασανιστήρια στη ΓΑΔΑ. Να χτυπηθείς άσχημα – με κίνδυνο για την υγεία και τη ζωή σου – να στερηθείς βασικών δικαιωμάτων σου, να εκβιαστείς, να απειληθεί η ζωή και η οικογένειά σου. Επειδή έτσι γουστάρουν και κανείς δεν θα τους ζητήσει το λόγο. Επειδή μπορούν. Επειδή είσαι αναλώσιμος. Επειδή είσαι ανάξιος λόγου, για τα κρατικοδίαιτα Ελληνικά ΜΜΕ.
Ένας φίλος μου εξηγούσε ότι, στη Νιγηρία, η ζωή κοστολογείται περί τα 100 δολάρια. Και πολύ έβαλε. Στην Ελλάδα δεν είναι ακόμα στο κατοστάρικο, αλλά – κατά τα φαινόμενα – προς τα εκεί πάει.
Αντιθέτως, στις πολιτισμένες χώρες [όπως συχνά αποκαλούμε τις ευνομούμενες χώρες της Ευρώπης], η πολιτεία φροντίζει ακόμα και τον “τελευταίο” [αλκοολικό, πρεζόνι, οροθετικό, σχιζοφρενή κ.ο.κ.] πολίτη. Επειδή υπάρχει ακόμα αυτή η έννοια, του πολίτη ως δικαιούχου όλων των δικαιωμάτων που του παρέχει η νομοθεσία. Όχι μερικών, αλλά όλων. Όταν η κάθε ζωή έχει την ίδια αξία.
