Δικαιολογώντας τα αδικαιολόγητα
Οι ΗΠΑ χρησιμοποιούν εγκλήματα του παρελθόντος για να νομιμοποιήσουν μελλοντικά εγκλήματα.
από την DIANA JOHNSTONE
Τα φιλελεύθερα γεράκια του πολέμου ψαχουλεύουν για προσχήματα, τα οποία μπορούν να επικαλεστούν για να “νομιμοποιήσουν” τον πόλεμο εναντίον της Συρίας και κατέληξαν στο πρόσχημα που είχαν χρησιμοποιήσει το 1999 στον “πόλεμο του Κοσσυφοπεδίου”.
Αυτό δεν προκαλεί έκπληξη, εφόσον ως πρωταρχικός σκοπός των ΗΠΑ / ΝΑΤΟ στους ανελέητους βομβαρδισμούς των 78 ημερών ήταν πάντα να δημιουργήσουν ένα προηγούμενο για την πρόκληση περισσότερων τέτοιων πολέμων.
Το πρόσχημα της “σωτηρίας των Κοσοβάρων» από μία φανταστική «γενοκτονία» ήταν ψευδές, όπως το πρόσχημα για την ύπαρξη “όπλων μαζικής καταστροφής”, για τον πόλεμο κατά του Ιράκ, αλλά τα ψεύτικα προσχήματα έχουν πολύ μεγαλύτερη επιτυχία στο ευρύ κοινό.
Ως εκ τούτου το Κοσσυφοπέδιο διατηρεί τη χρησιμότητά του στο οπλοστάσιο της προπαγάνδας.
Στις 24 Αυγούστου, οι New York Times ανέφεραν ότι οι εθνικοί βοηθοί ασφαλείας του προέδρου Ομπάμα “μελετούν την επέμβαση του ΝΑΤΟ από αέρα στον πόλεμο στο Κοσσυφοπέδιο ως πιθανό σχέδιο για να ενεργήσουν χωρίς την εντολή των Ηνωμένων Εθνών”. (Με την ευκαιρία, η “η από αέρα επίθεση” τότε δεν ήταν ενάντια
“στο Κοσσυφοπέδιο” μόνο, αλλά χτύπησε το σύνολο της τότε Γιουγκοσλαβίας, καταστρέφοντας ως επί το πλείστον μη στρατιωτικές υποδομές της Σερβίας και σπέρνοντας την καταστροφή και στο Μαυροβούνιο.)
Την Παρασκευή, ο Ομπάμα παραδέχθηκε ότι η επίθεση και η παρέμβαση σε μια άλλη χώρα “χωρίς εντολή του ΟΗΕ και χωρίς σαφείς αποδείξεις” εγείρει ερωτήματα όσον αφορά το διεθνές δίκαιο.
Σύμφωνα με τους New York Times, “το Κόσοβο είναι ένα προφανές προηγούμενο για τον κ. Ομπάμα, επειδή, όπως στη Συρία, σκοτώνονταν άμαχοι και η Ρωσία είχε μακροχρόνιους δεσμούς με τις κυβερνητικές αρχές που κατηγορούνταν για τους θανάτους των αμάχων.
Το 1999, ο Πρόεδρος Μπιλ Κλίντον χρησιμοποίησε την υποστήριξη του ΝΑΤΟ και τη λογική της προστασίας του ευάλωτου πληθυσμού για να δικαιολογήσει τους βομβαρδισμούς των 78 ημερών”.
«Είναι νωρίς για να πούμε ότι αναζητάμε νόμιμες δικαιολογίες για να παρέμβουμε, δεδομένου ότι ο πρόεδρος δεν έχει λάβει ακόμη μια οριστική απόφαση”, δήλωσε ανώτερος κυβερνητικός αξιωματούχος, ο οποίος μίλησε υπό τον όρο της ανωνυμίας ώστε να αναφερθεί στις εσωτερικές συζητήσεις.
“Ωστόσο, το Κοσσυφοπέδιο, φυσικά, αποτελεί ένα προηγούμενο για γεγονότα που είναι παρόμοια.”
Ο Ivo H. Daalder, πρώην πρεσβευτής των ΗΠΑ στο ΝΑΤΟ, δείχνει ότι η διοίκηση θα μπορούσε να ισχυριστεί ότι η χρήση των χημικών όπλων στη Συρία ισοδυναμεί με σοβαρή ανθρωπιστική έκτακτη
ανάγκη, όπως ακριβώς και η κυβέρνηση Κλίντον υποστήριξε το 1999 ότι «μια σοβαρή ανθρωπιστική κατάσταση έκτακτης ανάγκης» που παρουσιάστηκε, δημιούργησε στην
«διεθνή κοινότητα» «την ευθύνη να δράσει».
Αυτό ισοδυναμεί με δημιουργική νομιμότητα αντάξια του υπ ‘αριθμόν ένα παράνομου κράτους του πλανήτη.
Ένας παράνομος πόλεμος ως προηγούμενο για περισσότερους πολέμους.
Ο πόλεμος των ΗΠΑ και ΝΑΤΟ κατά της Γιουγκοσλαβίας, που χρησιμοποίησε μονομερή δύναμη για να σπάσει ένα κυρίαρχο κράτος, αποσπώντας την ιστορική σερβική επαρχία του Κοσσυφοπεδίου και μετατρέποντάς την σε δορυφόρο των ΗΠΑ, έγινε σαφώς κατά παράβαση του διεθνούς δικαίου.
Τον Μάιο του 2000, ο διακεκριμένος Βρετανός νομικός του διεθνούς δικαίου, Sir Ian Brownlie (1936-2010), παρουσίασε ένα μνημόνιο 16.000 λέξεων, αξιολογώντας το νομικό καθεστώς του πολέμου για την εξεταστική επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων του Βρετανικού Κοινοβουλίου.
Ο Brownlie υπενθύμισε, ότι οι βασικές διατάξεις του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών ξεκάθαρα αναφέρουν ότι “όλα τα μέλη πρέπει να απέχουν στις διεθνείς τους σχέσεις από την απειλή ή τη χρήση βίας κατά της εδαφικής ακεραιότητας ή της πολιτικής ανεξαρτησίας οποιουδήποτε κράτους, ή με οποιοδήποτε άλλο τρόπο που δεν συνάδει με τους σκοπούς
των Ηνωμένων Εθνών. ”
Ο Brownlie πρόσθεσε ότι το προβαλλόμενο δικαίωμα να κάνουν χρήση βίας για ανθρωπιστικούς λόγους δεν ήταν συμβατό με το Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών.
Κατά την τελευταία δεκαετία, οι δυτικές δυνάμεις έχουν εφεύρει και προωθήσει ένα θεωρητικό «δικαίωμα να προστατεύουν» (R2P), σε μια προσπάθεια να ξεφύγουν από τον Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, προκειμένου να ανοίξουν το δρόμο για πολέμους των οποίων ο τελικός στόχος είναι η αλλαγή του καθεστώτος.
Η χρήση του R2P για να ανατρέψουν τον Καντάφι στη Λιβύη πρόδωσε το παιχνίδι τους, επιτρέποντας στους Ρώσους και τους Κινέζους να αντιτίθενται πλέον σθεναρά σε οποιοδήποτε παρόμοιο τέτοιο ελιγμό προβάλλουν μπροστά στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ.
Όσον αφορά τον πόλεμο στο Κοσσυφοπέδιο, στο σημείωμά του ο καθηγητής Brownlie κατέληξε στα ακόλουθα βασικά συμπεράσματα:
– Η κύρια δικαιολογία για το βομβαρδισμό της Γιουγκοσλαβίας ήταν πάντα το πρόσχημα για την εξασφάλιση ενός ασφαλούς μέλλοντος για το Κοσσυφοπέδιο. Σ
ε αυτό το πλαίσιο οι βομβαρδισμοί ήταν προγραμματισμένοι να γίνουν τον Αύγουστο του 1998.
– Οι απειλές μαζικών αεροπορικών επιδρομών έγιναν στο ίδιο πλαίσιο και για πρώτη φορά δημοσιοποιήθηκαν τον Οκτώβριο του 1998.
Ούτε ο σκοπός των προγραμματισμένων αεροπορικών επιδρομών, ούτε η εφαρμογή τους σε σχέση με τα γεγονότα επί του εδάφους στο Κοσσυφοπέδιο τον Μάρτιο του 1999 δημοσιοποιήθηκαν.
– Η αιτία των αεροπορικών επιδρομών ήταν αρκετά απλή: δεδομένου ότι η Γιουγκοσλαβία δεν είχε ενδώσει στις απειλές, οι απειλές θα έπρεπε να πραγματοποιηθούν.
– Η νομική βάση της επίθεσης, όπως παρουσιάστηκε από το Ηνωμένο Βασίλειο και άλλα κράτη του ΝΑΤΟ, δεν ήταν σε κανένα στάδιο επαρκώς ξεκάθαρη.
– Η ανθρωπιστική επέμβαση, η καθυστερημένη δικαιολογία που προέβαλαν τα κράτη του ΝΑΤΟ , δεν έχει καμία θέση ούτε στο Χάρτη των Ηνωμένων Εθνώ, ούτε στο εθιμικό διεθνές δίκαιο.
– Αν τα μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας αναγνώριζαν την ανάγκη για ανθρωπιστική δράση, τότε δεν υπάρχει αμφιβολία ότι θα είχε ζητηθεί ένα ψήφισμα.
– Οι προθέσεις των Ηνωμένων Πολιτειών και του Ηνωμένου Βασιλείου περιλάμβαναν την απομάκρυνση της κυβέρνησης της Γιουγκοσλαβίας.
Είναι αδύνατο να συμβιβάστουν οι σκοποί αυτοί με την ανθρωπιστική παρέμβαση.
– Ο ισχυρισμός ότι ενεργούν για ανθρωπιστικούς λόγους, φαίνεται δύσκολο να συμβιβαστεί με το δυσανάλογο ποσοστό της βίας που χρησιμοποιήθηκε, όπως η χρήση βαρύ πυροβολικού και οι πύραυλοι
.
Ένα υψηλό ποσοστό των στόχων ήταν σε πόλεις και κωμοπόλεις.
Πολλά από τα θύματα ήταν γυναίκες και παιδιά.
Μετά από επτά εβδομάδες από τη βομβιστική επίθεση τουλάχιστον 1.200 άμαχοι σκοτώθηκαν και 4.500 τραυματίστηκαν.
– Παρά τις αναφορές στην ανάγκη για μια ειρηνική λύση που θα μπορούσε να επιτευχθεί με ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας, οι δημόσιες δηλώσεις του κ. Albright, του κ. Cook, του κ. Holbrooke, και άλλων, και οι επαναλαμβανόμενες απειλές μαζικών αεροπορικών βομβαρδισμών, καθιστούν απολύτως σαφές
ότι δεν επιδιώχθηκε ουσιαστικά καμία διπλωματική λύση.
Η “θεραπεία του Κοσσυφοπεδίου”
Ως τελική σύνοψη, ο Brownlie έγραψε ένα προφητικό σημείωμα σχετικά με τη μελλοντική χρήση της “θεραπείας του Κοσσυφοπεδίου”:
«Ο συγγραφέας έχει επαφές με ένα μεγάλο αριθμό διπλωματών και δικηγόρων διαφορετικών εθνικοτήτων. Οι αντιδράσεις για τους βομβαρδισμούς
του ΝΑΤΟ έξω από την Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική ήταν γενικά εχθρικές.
Τα περισσότερα κράτη έχουν προβλήματα αποσχιστικών τάσεων και θα μπορούσαν , σε επιλεκτική βάση, να είναι τα αντικείμενα της « Δυτικής διαχείρισης κρίσεων»
Η επιλογή των κρίσεων για την αντιμετώπισή τους, βάση της «θεραπείας του Κοσσυφοπεδίου» θα εξαρτηθεί από την γεωπολιτική και πολιτική διάταξη. Σε αυτή την βάση στηρίζεται και όχι σε μια
ανθρωπιστική ατζέντα, το γεγονός ότι η Γιουγκοσλαβία επισημαίνεται για κατακερματισμό σε φυλετική βάση, ενώ η Ρωσία και η Ινδονησία όχι. “
Και πρόσθεσε: “Η βίαιη επέμβαση για την δήθεν εξυπηρέτηση ανθρωπιστικών στόχων είναι ένας ισχυρισμός που είναι διαθέσιμος μόνο στα ισχυρά κράτη για να τον χρησιμοποιούν σε βάρος των λιγότερο ισχυρών.
“
Το μνημόνιο του Brownlie στο Βρετανικό Κοινοβούλιο είναι η πιο ενδελεχής αξιολόγηση του νομικού καθεστώτος του πολέμου στο Κοσσυφοπέδιο.
Είναι αξιοσημείωτο ότι τα φιλελεύθερα γεράκια του πολέμου γύρω από τον Ομπάμα μιλούν για την χρήση του πολέμου αυτού ως «νομικό προηγούμενο» για ένα νέο πόλεμο κατά της Συρίας.
Είναι σα να λέμε ότι ένα έγκλημα που διαπράττεται μια φορά γίνεται “προηγούμενο” για να δικαιολογήσει το ίδιο έγκλημα που θα διαπραχθεί την επόμενη φορά.
Πόσες φορές μπορείς να ξεγελάσεις τους ανθρώπους;
Αν κατάλαβα καλά, ο πόλεμος στο Κοσσυφοπέδιο αποτελεί πράγματι ένα προηγούμενο που μπορεί να λειτουργήσει ως προειδοποιητικό σήμα.
Πόσες φορές μπορούν οι Ηνωμένες Πολιτείες να χρησιμοποιήσουν έναν ψευδή συναγερμό για να ξεκινήσουν έναν επιθετικό πόλεμο;
Ανύπαρκτη η «γενοκτονία» στο Κοσσυφοπέδιο και τη Λιβύη, ανύπαρκτα όπλα μαζικής καταστροφής στο Ιράκ, και τώρα όπως φαίνεται σε ένα μεγάλο μέρος του κόσμου μια “ψευδή σημαία” χημικής επίθεσης στη Συρία.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες ανακοινώνουν συνήθως την παρουσία ενός επιθυμητού casus belli, απορρίπτοντας αιτήματα για συγκεκριμένα στοιχεία.
Στο Κοσσυφοπέδιο, οι Ηνωμένες Πολιτείες στήριξαν την απόσυρση των διεθνών παρατηρητών που θα μπορούσαν να έχουν καταθέσει το αν υπήρχαν ή όχι αποδεικτικά στοιχεία της «γενοκτονίας» των Κοσοβάρων.
Οι κατηγορίες κλιμακώθηκαν κατά τη διάρκεια του πολέμου, και όταν, στη συνέχεια, δεν βρέθηκε κανένα στοιχείο μιας τέτοιας μαζικής δολοφονίας, το θέμα ξεχάστηκε.
Στο Ιράκ, δεν υπήρξε ποτέ καμία απόδειξη των όπλων μαζικής καταστροφής, αλλά οι ΗΠΑ παρόλα αυτά προχώρησαν στην απόφασή τους και εισέβαλαν στη χώρα.
Στη Λιβύη, το πρόσχημα για τον πόλεμο ήταν μια παραποιημένη δήλωση του Καντάφι που απειλούσε για “σφαγή αμάχων” στη Βεγγάζη. Η δήλωση αυτή αποκαλύφθηκε ότι ήταν ψεύτικη
, αλλά και πάλι, το ΝΑΤΟ βομβάρδισε την χώρα, το καθεστώς ανατράπηκε, και το πρόσχημα που χρησιμοποίησαν ξεχάστηκε.
Την Κυριακή, ακριβώς μόλις η συριακή κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι είναι πρόθυμη να επιτρέψει σε διεθνείς επιθεωρητές να διερευνήσουν τους ισχυρισμούς για χρήση χημικών όπλων, ο Λευκός Οίκος απάντησε, “πολύ αργά!”
Ένας ανώτερος σύμβουλος του Ομπάμα, ο οποίος απαίτησε να διατηρηθεί η ανωνυμία του (μπορεί κανείς εύλογα να υποθέσει ότι ο υπάλληλος ήταν η επιθετική Σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας της κυβέρνησης Ομπάμα, Susan Rice) εξέδωσε μια δήλωση υποστηρίζοντας ότι υπήρχε “μια πολύ μικρή αμφιβολία” ότι οι στρατιωτικές δυνάμεις του προέδρου Μπασάρ αλ-Άσαντ είχαν χρησιμοποιήσει χημικά όπλα κατά των αμάχων και
ότι η υπόσχεση να επιτρέψουν την πρόσβαση στην περιοχή, σε επιθεωρητές των Ηνωμένων Εθνών “δόθηκε πολύ αργά για να είναι αξιόπιστη.”
Στον κόσμο, υπάρχει μια μεγάλη αμφιβολία – ειδικά όσον αφορά την αξιοπιστία της κυβέρνησης των Ηνωμένων Πολιτειών, όταν πρόκειται για την εύρεση προσχημάτων, ώστε να οδηγηθούν σε πόλεμο.
Επιπλέον, θέτοντας τα “χημικά όπλα” ως “κόκκινη γραμμή” που υποχρεώνει τις ΗΠΑ να προχωρήσουν σε πόλεμο είναι εντελώς αυθαίρετη.
Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να σκοτωθούν άνθρωποι σε έναν εμφύλιο πόλεμο.
Επιλέγοντας ένα τρόπο μόνο, ως έναυσμα για την παρέμβαση των ΗΠΑ, εξυπηρετεί πρωτίστως τους αντάρτες, δίνοντάς τους έναν καλό λόγο για να πραγματοποιήσουν μια “ψευδή” πράξη, που θα εμπλέξει το ΝΑΤΟ σε έναν πόλεμο που χάνουν.
Ποιος πραγματικά θέλει ή χρειάζεται την επέμβαση των Ηνωμένων Πολιτειών;
Ο αμερικανικός λαός;
Τι καλό θα τους κάνει να εμπλακούν σε ένα ακόμη ατελείωτο πόλεμο στη Μέση Ανατολή;
Αλλά ποιος επηρεάζει τον Ομπάμα;
Ο αμερικανικός λαός;
Ή μήπως ένας “ένθερμος σύμμαχος”, ο οποίος ανησυχεί περισσότερο για την αναδιάταξη της γειτονικής του Μέσης Ανατολής ;
“Η κατάσταση αυτή δεν πρέπει να επιτρέψουμε να συνεχιστεί,” δήλωσε ο πρωθυπουργός Μπέντζαμιν Νετανιάχου, εκφράζοντας αξιοσημείωτο ενδιαφέρον για τους πολίτες της Συρίας, “οι οποίοι δέχτηκαν μια βίαιη επίθεση από όπλα μαζικής καταστροφής.”
“Τα πιο επικίνδυνα καθεστώτα στον κόσμο δεν πρέπει να επιτρέπεται να κατέχουν τα πιο επικίνδυνα όπλα στον κόσμο,” πρόσθεσε ο Νετανιάχου.
Παρεμπιπτόντως, οι δημοσκοπήσεις που έχουν γίνει, δείχνουν ότι για ένα μεγάλο μέρος του κόσμου, το πιο επικίνδυνο καθεστώς στον κόσμο είναι το Ισραήλ, στο οποίο επιτρέπεται να κατέχει τα πιο επικίνδυνα όπλα – πυρηνικά όπλα.
Αλλά δεν υπάρχει καμία πιθανότητα το Ισραήλ να υποστεί ποτέ “τη θεραπεία του Κοσσυφοπεδίου”.
(Η DIANA JOHNSTONE είναι συγγραφέας του βιβλίου “Fools Crusade: Yugoslavia, NATO and Western Delusions”)
(πηγή:http://www.counterpunch.org/2013/08/26/us-uses-past-crimes-to-legalize-future-ones/)
(μετάφραση και με απόλυτη ταύτιση στις παραπάνω απόψεις Sylvia)