Ελεύθερος αφέθηκε μετά από έναν χρόνο άδικης προφυλάκισης ο Μοχάμεντ Χαμίντ, ο πολιτικός πρόσφυγας από την Ερυθραία που δεν μπορούσε να απελευθερωθεί, εξαιτίας εκκρεμούς δικαστικής απέλασης εναντίον του.
Ο Μοχάμεντ είχε ξεκινήσει απεργία πείνας τον Μάρτιο 2014 ζητώντας το τέλος της άδικης κράτησής του στις φυλακές Λάρισας (Απεργία πείνας “φιλοξενούμενου” από την Ερυθραία στις φυλακές Λάρισας ). Η υπόθεσή του έγινε γνωστή μετά από το κείμενο που έγραψαν οι συγκρατούμενοί του*.
Το ίδιο Συμβούλιο Πλημμελειοδικών που πριν από ένα χρόνο είχε διατάξει την παράταση της κράτησής του για άλλα δύο εξάμηνα, με καινούργιο βούλευμα άλλαξε τη στάση του και αντικατέστησε τους όρους που του είχαν επιβληθεί, δίνοντάς του ουσιαστικά άδεια παραμονής. Σύμφωνα με την απόφαση, για τα επόμενα τέσσερα χρόνια θα πρέπει να παρουσιάζεται μια φορά τον μήνα σε Αστυνομικό Τμήμα της περιοχής την οποία θα δηλώσει ως μόνιμη κατοικία του.
Συγκινημένος κατά την αποφυλάκισή του ο Μοχάμεντ προσπαθούσε με κάθε τρόπο -παρότι δεν μιλάει καθόλου ελληνικά- να ευχαριστήσει τους ανθρώπους που στάθηκαν δίπλα του, τους δικηγόρους από το Νομικό Παρατηρητήριο για τα Δικαιώματα των Κρατουμένων και κυρίως τους συγκρατούμενούς του από τη β’ πτέρυγα Φυλακών Λάρισας, χάρη στους οποίους ενημερώθηκαν δικηγόροι για την απίστευτη ιστορία που τον ακολουθούσε. Από τη δικτατορία στη χώρα του, τους βασανισμούς με καυτά σίδερα σε όλο του το σώμα, τη σύλληψή του στην Ελλάδα, τα 4 χρόνια της φυλακής για μια υπόθεση ναρκωτικών, τη γραφειοκρατική ομηρία που οδήγησε στην απεργία πείνας.
«Τον πείσαμε να σταματήσει μετά από 20 μέρες. Είχε ήδη χάσει πολλά κιλά και η ζωή του κινδύνευε», εξηγεί η δικηγόρος του Κωνσταντίνα Κάτσια (Παρατηρητήριο Δικαιωμάτων Κρατουμένων), η οποία χαρακτηρίζει εξαιρετικής σημασίας για τους πολιτικούς πρόσφυγες τη νομολογία του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών, λίγες εβδομάδες μετά την 47η καταδίκη της Ελλάδας από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου για τις άθλιες συνθήκες κράτησης και την εξευτελιστική μεταχείριση μεταναστών.
H υπόθεση του Μοχάμεντ Χαμίντ φέρνει ξανά στην επιφάνεια το πολύ σημαντικό αλλά αγνοημένο ζήτημα των “φιλοξενούμενων” του κράτους στις φυλακές.
Πρόκειται για εκατοντάδες μετανάστες σε φυλακές όλης της Ελλάδας , που ενώ έχουν εκτίσει την ποινή τους, κρατούνται στις φυλακές χωρίς να επιτρέπεται να απελαθούν καθώς η χώρα τους βρίσκεται σε εμπόλεμη κατάσταση αλλά δεν τους χορηγείται και πολιτικό άσυλο.
*Επιστολή κρατουμένων της β΄πτέρυγας Λάρισας για τον Μοχάμαντ Χαμίντ (Μάρτιος 2014):
Οι κρατούμενοι της β’ πτέρυγας Πάρισας ενημερώνουν και εκφράζουν την αλληλεγγύη τους στον συγκρατούμενο τους Μοχάμαντ Χαμίντ απο την Ερυθραία, ο οποίος κρατείται για απέλαση που είναι ανέφικτη εδώ και 10 μήνες και ο οποίος αιτείται πολιτικό άσυλο.
Από την Τετάρτη 5-3-2014 ο συγκρατούμενος μας Mohamad Hamid έχει ξεκινήσει απεργία πείνας επιλέγοντας το έσχατο αυτό μέσο για να διεκδικήσει την ελευθερία του αφού έχει υπογράψει την υφ΄όρον απόλυση του από 8-5-2013 και συνεχίζει να βρίσκεται εντός των τειχών εδώ και δέκα μήνες, με τη γελοία δικαιολογία ότι δεν μπορεί να αποφυλακιστεί διότι εκκρεμεί δικαστική απέλαση και η Ερυθραία, η χώρα καταγωγής του, δεν έχει πρεσβεία στην Ελλάδα και δεν έχει καταστεί δυνατή η επικοινωνία με τις ξένες αρχές. Πρέπει να γνωστοποιήσουμε πως ο απεργός πείνας είναι ήδη σε άσχημη κατάσταση υγείας που επιδεινώνεται αισθητά με γοργούς ρυθμούς. Ο συγκεκριμένος κρατούμενος έχει ήδη ζητήσει την άρση της απέλασης και έχει αιτηθεί για πολιτικό άσυλο, η απάντηση όμως ήταν αρνητική. Ποιος όμως είναι ο Hamid και γιατί είναι ζήτημα ζωής ή θανάτου να λάβει πολιτικό άσυλο και να μην απελαθεί στην Ερυθραία ;
Ο Hamid είναι ένας άνθρωπος με ελεύθερο πνεύμα που πήγε κόντρα στον δικτάτορα που εξουσιάζει την τύχη κάθε πολίτη της Ερυθραίας και αποχώρησε από τον στρατό και την υποχρεωτική θητεία που έχουν όλοι οι άνδρες έως τα 40 τους χρόνια, που συνελήφθη όταν επιχείρησε να αποδράσει, που υπέστη απάνθρωπη μεταχείριση και βασανισμούς με καυτά σίδερα σε όλο του το σώμα και φοβερούς εξευτελισμούς της προσωπικότητας του από το καθεστώς της χώρας του και το μόνο σίγουρο είναι πως εάν απελαθεί, όσοι το πράξουνε, τον καταδικάζουνε σε σίγουρο θάνατο. Ποιοι είναι λοιπόν αυτοί που έχουν το δικαίωμα να τον καταδικάζουν σε αυτή τη μοίρα; Ποιος τους δίνει αυτή την εξουσία ; Και στο όνομα ποιου νόμου ;
Εμείς οι συγκρατούμενοι του στεκόμαστε αλληλέγγυοι στον αγώνα του και ενημερώνουμε τους υπεύθυνους ότι δεν πρόκειται να ανεχτούμε άλλο, αυτό το θέατρο του παραλόγου. Φτάνει πια αυτή η κοροϊδία. Τώρα είναι η ώρα να δοθεί μία λύση για αυτόν τον βασανισμένο άνθρωπο και να ζήσει επιτέλους ελεύθερος. Ενημερώνουμε και προειδοποιούμε τους αρμόδιους ότι σε περίπτωση που κλείσουν τα μάτια ως συνήθως ή εάν πάθει το παραμικρό η υγεία του Hamid, θα μας βρουν απέναντι τους και θα έχουν να αντιμετωπίσουν την οργή μας.
Φυσικά θα λάβουμε σύντομα θέση ενάντια σε αυτό το νέο τρομονομοσχέδιο για τις φυλακές υψίστης ασφαλείας και την προσπάθεια των φασιστουπουργών να μας επιστρέψουν αιώνες πίσω. Δε θα ανεχτούμε καμία υποχώρηση από τα κεκτημένα μας και δεν ξεχνάμε με πόσους αγώνες κατακτήθηκε το δικαίωμα στις άδειες που τώρα σκοπεύουν να καταργήσουν…
ΤΟ ΠΑΘΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΟΛΑ ΤΑ ΚΕΛΙΑ
Κρατούμενοι της β΄ πτέρυγας Λάρισας