Hambi Bleibt
Την Τετάρτη το απόγευμα γύρω στις 3:45, ο κινηματικός δημοσιογράφος, μπλόγκερ και ακτιβιστής Steffen Horst Meyn, πέθανε στη μικρή κοινότητα δεντρόσπιτων Beechtown, στο γερμανικό δάσος Hambacher. Έπεσε από μία κρεμαστή γέφυρα στα 20 περίπου μέτρα ύψος κι ενώ προσπαθούσε να καταγράψει τη συνεχή εκκένωση που επιχειρεί ειδική ομάδα της γερμανικής αστυνομίας. Η ομάδα διάσωσης προσπάθησε να τον επαναφέρει, όμως σύμφωνα με δικές μας πληροφορίες πέθανε λίγο αργότερα μέσα σε ελικόπτερο διάσωσης όταν αυτό βρισκόταν ακόμα στο δάσος.
Είμαστε σοκαρισμένοι και συγκλονισμένοι από το τραγικό αυτό γεγονός. Συμμεριζόμαστε τον πόνο της οικογένειας και των φίλων του νεκρού κι ελπίζουμε δοθεί ο ανάλογος σεβασμός στην ιδιωτικότητα και την ηρεμία που τοσο εχουν αναγκη αυτή τη στιγμή. Για πολλούς από εμάς o Steffen ήταν ένας καλός φίλος που το χαμό του δεν μπορούμε στ’ αλήθεια να συνειδητοποιήσουμε. Στους ανθρώπους του Beechtown που, μετά το έντονο άγχος λόγω των επιχειρήσεων εκκένωσης των τελευταίων εβδομάδων, βιώνουν τώρα και αυτή την ξαφνική απώλεια, ευχόμαστε δύναμη και ηρεμία.
Μετά από όλες τις πληροφορίες που καταφέραμε να μαζέψουμε στο γραφείο τύπου του Δάσους Hambacher, φαίνεται ξεκάθαρα πως ήταν ένα τραγικό ατύχημα.
Κατ’ εμάς μία σωστή διαχείρηση της παρούσας κατάστασης θα ήταν η διατήρηση ενός χαμηλού προφίλ από όλες τις πλευρές. Σήμερα, ως αντίδραση στο τραγικό αυτό συμβάν, η αστυνομία και ο Υπουργός Εσωτερικών απαίτησαν την οικειοθελή αποχώρησή μας από το δάσος. Θεωρούμε πως η στρατηγική διαχείρηση του θανάτου του Steffen κατ’ αυτόν τον τρόπο, είναι παντελώς ανάρμοστη.
Στην παραπληροφόρησή τους για την κατάληψη και το ατύχημα, η κυβέρνηση της Βόρειας Ρηνανίας-Βεστφαλίας και η αστυνομία στηρίχτηκαν σε ανυπόστατες και ψευδείς δηλώσεις. Στην πραγματικότητα, δεν θα θέλαμε να μιλήσουμε για το ατύχημα σε πολιτικό επίπεδο αυτή τη στιγμή. Δυστυχώς, με την μετάδοση ψευδών πληροφοριών και την ευτελιστική απόπειρα εργαλειοποίησης του τραγικού θανάτου του Steffen, είμαστε αναγκασμένοι να προβούμε σε κάποιες διορθώσεις.
1. Την ώρα του ατυχήματος, η τοπική αστυνομία και οι δυνάμεις εκκένωσης βρίσκονταν στο Beechtown. (Ακολουθεί λινκ που για κάποιους ίσως να είναι triggering https://bit.ly/2xyVOy5). Είναι αδιανόητο για εμάς το γεγονός ότι η αστυνομία ισχυρίζεται το αντίθετο.
2. Στα 6 χρόνια της αδιάκοπης σχεδόν λειτουργίας του οικισμού πάνω στα δέντρα, αυτή είναι η μοναδική υπόθεση τόσο σοβαρού ατυχήματος. Για εξίμισι χρόνια, οι κορυφές των δέντρων ήταν κατοικημένες, οι άνθρωποι σκαρφάλωναν και κατέβαιναν από τα δέντρα καθημερινά και η μετακίνησή τους ανάμεσα στα δέντρα δεν επέφερε ποτέ κάποιο άλλο ανάλογο περιστατικό. Το γεγονός πως το κράτος της Βόρειας Ρηνανίας-Βεστφαλίας, η αστυνομία και η εταιρία RWE προσπαθούν να εκμεταλλευτούν το ατύχημα για να δικαιολογήσουν την υποτιθέμενη αναγκαιότητα πίσω από τη βίαιη εκκένωση, δεν έχει καμία αξία και αποτελεί κοροϊδία απέναντι σ’ αυτούς που έχουν επηρεαστεί από το ατύχημα.
3. Το ερώτημα που συντροφεύει όλους μας τις τελευταίες μέρες είναι είναι ένα επίμονο “γιατί;”. Για εβδομάδες, το δάσος Hambacher έχει περικυκλωθεί για να φτάσουν κάποιοι στον λιγνίτη κάτω από το έδαφος. Δεν είναι σύμπτωση, κατά την άποψή μας, ότι αυτό το πρώτο θανατηφόρο ατύχημα στην ιστορία της καταλήψης έγινε τώρα, κατά τη διάρκεια εκκένωσης.
Όλοι στις καταλήψεις βιώνουν έντονο άγχος για πολλές εβδομάδες τώρα, εξ’ αιτίας μίας επιχείρησης εκκένωσης, που διενεργείται με ένα τρελό ρυθμό. Η διαρκής φασαρία από την εκκαθάριση του χώρου, τα φώτα πλημμμύρας που άναβαν μέρα και νύχτα και τα μπλε φώτα που αναβόσβηναν, η τεράστια αστυνομική παρουσία στο έδαφος, η χρήση ήχων από γαβγίσματα σκυλιών και ηχογραφημένους ήχους από αλυσοπρίονα, καθώς και οι ειδήσεις για την αυξανόμενα απειλητική προσέγγιση της αστυνομίας, είναι πράγματα που επηρέασαν και σωματικά και ψυχολογικά όλους τους εμπλεκόμενους. Η αϋπνία, το άγχος και η υπερένταση αποτελούν εμπόδια για την προσοχή και την ηρεμία που είναι βασικά χαρακτηριστικά της ασφαλούς αναρρίχησης στα δέντρα.
Σύμφωνα με δικές μας πληροφορίες, το ατύχημα δεν συνδέεται άμεσα με την έντονη δράση της τοπικής αστυνομίας την ώρα εκείνη. Αλλά γνωρίζουμε από πρώτο χέρι ότι ο νεκρός ανέβαινε πάντα στα δέντρα γιατί η αστυνομία του είχε απαγορεύσει να κάνει τη δουλειά του στο έδαφος.
“Έπειτα από τους συστηματικούς περιορισμούς που έχουν επιβληθεί στους δημοσιογράφους τις τελευταίες μέρες στο δάσος Hambacher, βρίσκομαι τώρα στα 25 μέτρα στο Beechtown για να καταγράψω τις διαδικασίες εκκένωσης. Εδώ πάνω δεν υπάρχει ταινία φραγμού.” (https://bit.ly/2MPh6NB)
Ακόμα, η κυβέρνηση του ομοσπονδιακού κράτους της Βόρειας Ρηνανίας-Βεστφαλίας, η αστυνομία και η εταιρία RWE πρέπει να πάρουν μια βαθιά ανάσα και να κάνουν την αυτοκριτική τους. Η προσπάθεια να ρίξουν το φταίξιμο στην υποτιθέμενη έλλειψη ασφάλειας των οικισμών δείχνει ξεκάθαρα πού αποσκοπεί ως στρατηγική υπό αυτές τις συνθήκες και είναι παντελώς ανάρμοστη.
Αυτό που χρειαζόμαστε τώρα είναι ηρεμία εξ αιτίας του πένθους. Δεν αρκεί μία αναβολή εκκένωσης μέχρι νεωτέρας ενημέρωσης. Το βράδυ μετά το ατύχημα, το Beechtown ήταν φωταγωγημένο με φώτα πλημμύρας ενώ ακούγονταν ήχοι από γαβγίσματα σκυλιών. Η αστυνομική παρουσία, που την έχουμε βιώσει μόνο ως επιθετική τις τελευταίες εβδομάδες αλλά και τα τελευταία χρόνια, παραμένει έντονη στο δάσος. Οι πλατφόρμες ανύψωσης, τα τανκς εκκένωσης, τα κανόνια νερού και τα αλυσοπρίονα παραμένουν στις θέσεις τους περιμένοντας τη στιγμή που θα τεθούν πάλι σε λειτουργία. Αυτό δεν είναι μία σημαντική παύση.
Αυτο που χρειάζεται τώρα είναι μία άμεση απόσυρση της αστυνομίας και ένα τέλος στην εκκένωση και τo κόψιμο των δέντρων. Το δάσος και οι άνθρωποι χρειάζονται ξεκούραση για να αντιμετωπίσουν αυτό το ατύχημα. Επιπλέον, η αστυνομία πρέπει να επανεξετάσει ουσιαστικά την στρατηγική της και τον μανιώδη ρυθμό εκκένωσης.
Τις τελευταίες εβδομάδες έχουν σημειωθεί πολυάριθμα επεισόδια που έθεσαν σε κίνδυνο την υγεία και τις ζωές των ακτιβιστών. Η ελευθερία του τύπου περιορίστηκε μαζικά καθ’ όλη τη διάρκεια αυτής της αποστολής. Εξοπλισμός ασφαλείας όπως σχοινιά και λουριά αναρρίχησης αλλά και πυροσβεστήρες, κατάσχονταν και καταστρέφονταν συστηματικά και σε μεγάλες ποσότητες. Για τους ανθρώπους πάνω στα δεντρα, η μαζική παρουσία της αστυνομίας είναι ένα μεγάλο πρόβλημα σε πνευματικό, συναισθηματικό και σωματικό επίπεδο, κάτι που δε δημιουργεί τις κατάλληλες προϋποθέσεις για ασφαλή αναρρίχηση ούτε για την αποδοχή μίας απώλειας.
Ο χρήστης @FotoSchwetje γράφει: Η αστυνομία κατάσχει εξοπλισμό αναρρίχησης των ανθρώπων που εισέρχονται στο δάσος εδώ και βδομάδες. Έχουν κατάσχει και τον δικό μου εξοπλισμό. Γι’ αυτό οι άνθρωποι που ζουν στα σπίτια πάνω στα δέντρα δεν έχουν καμία ασφάλεια. Με αυτή την πρακτική η αστυνομία θέτει ανθρώπινες ζωές σε κίνδυνο.
Αυτό πρέπει να σταματήσει. Γι’ αυτό απαιτούμε την άμεση παύση της επιχείρησης και της απελευθέρωσης όλων των συλληφθέντων.
Κύριοι Weinspach και Reul: Αφήστε μας να πενθήσουμε.
https://mobile.twitter.com/StopSteenkool/status/1042842829410758657
Την ίδια μέρα άνθρωποι φέρνουν λουλούδια και ανάβουν κεριά στο Γερμανικό προξενείο στο Αμστερνταμ
Πηγή Enough is enough
