Λόγω του βάρους και της σημασίας της, στο πλαίσιο της έναρξης εξέτασης μαρτύρων από το δευτεροβάθμιο, Πενταμελές Εφετείο Κακουργημάτων που εκδικάζει την έφεση της Χ.Α., παραθέτουμε καθαρογραμμένο ολόκληρο το κείμενο της κατάθεσης της Μάγδας Φύσσα, όπως καταγράφηκε στην 5η δικάσιμο, την Παρασκευή, 7 Οκτωβρίου 2022 από το Golden Dawn Watch.
Η εξέταση της μάρτυρα διακόπηκε και θα συνεχιστεί στην 6η δικάσιμο, τη Δευτέρα 10 Οκτωβρίου 2022.
Περισσότερα για την 5η δικάσιμο στην αποψινή εκπομπή μας Το Εφετείο της Χρυσής Αυγής.
Πενταμελές Εφετείο Κακουργημάτων
Σύνθεση:
Πρόεδρος: Σοφία Πανουτσακοπούλου. Σύνεδροι: Χριστίνα Ρωμέση, Φωτεινή Παπαντωνοπούλου, Στέφανος-Γρηγόριος Φετζιάν και Τζεφεράκου Μυρτώ.
Εισαγγελέας της έδρας: Κυριακή Στεφανάτου.
Ερωτήσεις από την έδρα
Πρόεδρος: Ελάτε, η κυρία μάρτυρας. Η κυρία Φύσσα.
Μάγδα Φύσσα: [προσέρχεται και κάθεται]
Πρόεδρος: Πέστε μας τι ξέρετε για αυτή την υπόθεση.
Μ. Φύσσα: Τι ξέρω γι’ αυτή την υπόθεση; Του παιδιού μου εννοείται ε; Για τον Παύλο να μιλήσω. Είμαι η μητέρα του, ονομάζομαι Μάγδα, και ο Παύλος είναι γιός μου. Θα ξεκινήσω από τις 17/9/2013, που είδα για τελευταία φορά το παιδί μου, στις 5μιση το απόγευμα, χαιρετηθήκαμε, θα πήγαινε να δει ένα φίλο του με την κοπέλα του, τη Χρύσα, να πιούνε καφέ, και συγκεκριμένα, στο Δούλβαρη. Και μετά θα πήγαιναν να δούνε μπάλα. Κι επειδή ακριβώς δε θα βρισκόμασταν το βράδυ, θα ήμουν στο σπίτι της κόρης μου, χαιρετηθήκαμε και είπαμε θα τα πούμε το πρωί. Φύγανε τα παιδιά, έφυγα και εγώ και πήγα στην κόρη μου. Τίποτα δεν προμήνυε το μεγάλο κακό που μας βρήκε. Γύρω στις 2 η ώρα, δεν μπορώ να θυμηθώ, χτυπάει το τηλέφωνο της κόρης μου και είναι ο κουνιάδος της, που ζητάει να ανοίξει την πόρτα, μαζί με τον μπαμπά της. Σηκωθήκαμε απάνω, ξέροντας ότι κάτι κακό έχει γίνει, αλλά δε γνωρίζαμε τίποτα. Δεν μπορεί εκείνη την ώρα να έρθει ο κουνιάδος και ο μπαμπάς της στο σπίτι. Ανοίγουμε την πόρτα και αντικρίζω δύο ανθρώπους, και ειδικά τον πατέρα του, ένα ωχρό πλάσμα που δεν έβρισκε λόγια, όχι να μας πει, αλλά προσπαθούσε να πει άλλα. Τον ρώτησα «τι συμβαίνει, τι έχει γίνει και ποιος είναι;» και μου είπε ότι δεν έχει γίνει κάτι κακό, απλά ο Παύλος χτύπησε και σε θέλει στο νοσοκομείο». Και φυσικά και δεν το πίστεψα, γιατί ξέρω πολύ καλά τον Παύλο, ότι δεν υπήρχε περίπτωση να με ανησυχήσει αν ήταν κάτι απλό.
Φυσικά και φεύγω, ρωτούσα επίμονα τι συμβαίνει, αν είναι στην εντατική, αν είναι κάπου, πώς χτύπησε, κανείς δε μου απαντούσε, μου έλεγε ότι τίποτα δεν έχει. Φτάσαμε στο νοσοκομείο, πάρα πολύς κόσμος, συγγενείς, φίλοι, αλλά όλοι, κανείς δεν έλεγε τίποτα. Μπήκα τρέχοντας στο νοσοκομείο, ρωτάω να μου πουν τι συμβαίνει. Βλέπω έναν γιατρό, άλλη μία γιατρό, τους ρωτούσα επίμονα και καταλαβαίνω ότι έχει γίνει κάτι πολύ κακό, αλλά πόσο κακό δεν ήξερα. Τους πίεσα πάρα πολύ για να μου πουν. Κάποια στιγμή ο γιατρός μου έδωσε ένα χάπι και με πήρε στο γραφείο και μου είπε ότι ο Παύλος δε ζει, ότι τον δολοφόνησαν και ότι τον δολοφόνησε η Χρυσή Αυγή και ότι τον δολοφόνο τον πιάσανε. Του είπα «προσπαθήσατε να τον σώσετε;» Μου λέει ότι «δεν γινόταν τίποτα, ήταν επαγγελματικό το χτύπημα», οι μαχαιριές ήταν επαγγελματικές. Εκεί χάθηκαν όλα. Ξαφνικά ανοίγει η γη. Με όσο κουράγιο είχα ζήτησα να πάω να τον δω και τον είδαμε στο νεκροτομείο. Τον είχαν πάει εκεί, πήγα και προσπάθησα να τον ζεστάνω, του ζήταγα να πέσουμε πάνω του και να σηκωθεί. Δεν ήταν φοβισμένος, δεν ήταν ταλαιπωρημένος, κοιμόταν, αφού κοιμάται να τον ξυπνήσουμε. Δυστυχώς ήταν νεκρός. Και εκεί αρχίζει ο εφιάλτης. Πώς να συνειδητοποιήσεις ότι δεν έχεις το παιδί σου, από τη μια στιγμή στην άλλη;
Έξω ήταν όλα τα παιδιά, συγγενείς, φίλοι, όλοι εκεί, κάποια στιγμή έπρεπε να φύγουμε από το νοσοκομείο και πήγαμε σπίτι και ξεκίνησε η όλη διαδικασία, γι’ αυτά που έπρεπε να γίνουν. Μαζί μας μένει και η Χρύσα, η κοπέλα του Παύλου. Και ξεκινάμε να αρχίσουμε να συλλέγουμε πληροφορίες πώς έγινε και πώς βρέθηκε η ΧΑ στο Κερατσίνι, κι εκεί αρχίζει να μας εξιστορεί τα γεγονότα, κάποια που έζησε η ίδια και ένα άλλο κομμάτι, οι πληροφορίες, ήταν από το Μελαχροινόπουλο, που ήταν αυτόπτης μάρτυρας και χτυπημένος και μας είπε ότι ενώ ήπιαν καφέ στον Δούλβαρη […]
Πρόεδρος: Ο Μελαχροινόπουλος σας τα είπε αυτά;
Μ. Φύσσα: Η Χρύσα μάς τα είπε. Σας λέω τι μας είπε η Χρύσα. Είχαν ήδη κλείσει για τη μπάλα, ότι δε θα βρίσκανε [θέσεις], περνώντας Τσαλδάρη και Κεφαλληνίας, γνωρίζοντας ότι εκεί είναι το «Κοράλλι», ρωτήσανε αν υπάρχουν θέσεις και τους είπαν «ναι, υπάρχουν» και κλείσανε τις θέσεις, αλλά ήταν νωρίς και κάνανε μια βόλτα. Και όταν ήρθε η ώρα για την μπάλα πήγαν. Και πήγαν οι 3 τους, η Χρύσα, ο Γιώργος και ο Παύλος. Στη διάρκεια, όμως, και στο δεύτερο ημίχρονο, πήγαν και άλλα παιδιά, τα οποία στο σύνολο ήταν, αν δεν κάνω λάθος, έντεκα. Μας είπε η Χρύσα ότι μέσα στο μαγαζί υπήρχαν δύο τύποι που φορούσαν παντελόνια παραλλαγής και τις μπλούζες της ΧΑ ανάποδα, οι οποίοι με το που τους είδαν, έδειξαν να δυσανασχετούν. Στην πορεία μάθαμε ότι ήταν ο Άγγος και ο Μιχάλαρος. Στην πορεία πήγαν και ο Ξυπόλυτος, ο Παύλος Σεϊρλής, ο Κοντονικόλας, ένα κορίτσι, το όνομά της Λίνα, στο σύνολο νομίζω ότι ήταν 11 παιδιά.
Υπήρχε μια κινητικότητα στους τύπους που ήταν μέσα, Άγγος και Μιχάλαρος, ήταν κι άλλος ένας που ήταν ο Τσαλίκης, στην οποία δεν έδωσαν σημασία, αλλά υπήρχε κινητικότητα. Τα παιδιά είδαν την μπάλα και πάνε να βγουν για να φύγουν κι εκεί βλέπουν, που έχουν αφήσει τα αυτοκίνητά τους, ότι ήδη έχει βγει έξω ο Μιχάλαρος και ο Άγγος και ο Τσαλίκης και, στην πλευρά που είναι τα αυτοκίνητα και απέναντι, έχουν μαζευτεί γύρω στα 5-6 άτομα που δείχνουν κακές προθέσεις. Φτάνοντας στην γωνία Τσαλδάρη και Κεφαλληνίας βλέπουν ένα ολόκληρο κομβόι που προηγείτο ένα αυτοκίνητο, μηχανές και άλλο αυτοκίνητο, το πρώτο ήταν του Ρουπακιά. Ήδη έχει φύγει ένα παιδί, ο Χρήστος. Σταματάει ο Ρουπακιάς και ρωτάει τον Παύλο ποια είναι η Κεφαλληνίας. Από εκεί, ήδη έχουν συγκεντρωθεί, από τα 5 άτομα που ήταν, έχουν ήδη συγκεντρωθεί πάνω από 30 άτομα, 40, δεν ξέρουμε τον αριθμό. Ωστόσο έχει έρθει η αστυνομία, έχει έρθει η ΔΙΑΣ, έχουν έρθει δύο μηχανές, όταν τα παιδιά ήταν στο μαγαζί, που ήταν Παύλου Μελά και Κεφαλληνίας σταματημένες. Φτάνοντας στην γωνία Τσαλδάρη και Κεφαλληνίας έρχονται άλλες δύο μηχανές και γίνονται 4. Φτάνοντας στο σημείο αυτό, στη γωνία, τα παιδιά, ήδη έχει έρθει όλο το τάγμα, και αρχίζουν τις βρισιές και φυσικά κρατάνε ρόπαλα, λοστούς, φαίνονται εχθρικοί, έχουν έρθει με σκοπό να τρομοκρατήσουν. Αποφασίζουν τα παιδιά να περάσουν απέναντι και να πάνε στο σπίτι.
Βλέποντας όμως όλο αυτό είπαν στα κορίτσια «πηγαίνετε σπίτι, πάμε να πάρουμε τσιγάρα και ερχόμαστε στο σπίτι», μέχρι να σταματήσουν και να μπορέσουν να πάρουν τα αυτοκίνητά τους. Αφού περνάνε την Κεφαλληνίας και είναι στο πεζοδρόμιο της Τσαλδάρη, εκεί αρχίζουν να βρίζουν οι από εκεί που είχαν μαζευτεί, να τους φωνάζουν «κότες πού πάτε», με αυτό το βηματισμό τον τρομοκρατικό που έχουν, ένα τάγμα ολοκληρο να χτυπάει τα πόδια του, να βρίζει, να φωνάζει. Με αποτέλεσμα να βάλει όλους τους φίλους του μπροστά ο Παύλος και να πει «τώρα τρέχουμε». Ο Παύλος όμως δεν έτρεξε, έμεινε πίσω και φτάνοντας στην Ξάνθου και Τσαλδάρη τον προλαβαίνουν και αρχίζουν να περνάνε το διάζωμα να χτυπάνε, να φεύγουν και να εναλλάσσεται αυτό, εγκλωβίζοντας τον Παύλο εκεί, πηγαίνοντας ανάποδα, με πολύ ήρεμες κινήσεις και γρήγορες και σε κατάσταση ήρεμη, ωστόσο τα κύματα πηγαινοερχόντουσαν. Την ώρα που βλέπει ο δολοφόνος στο σημείο, μπαίνει ανάμεσα και αγκαλιάζει τον Παύλο και τον μαχαιρώνει.
Το άλλο κομμάτι είναι της Χρύσας, που το πρώτο πράγμα που κάνει είναι που μένει στους αστυνομικούς, ήταν τέσσερις μηχανές, οχτώ αστυνομικοί με βαρύ οπλισμό. Τους παρακάλαγε να πάνε στο σημείο που χτυπάγανε τον Παύλο και της έλεγαν ότι «δεν έχουμε δικαίωμα να πάμε» και «δε θα γίνει κάτι». Τους τράβαγε στην κυριολεξία. Όταν κάποιος συγκινήθηκε, δεν μπορώ να θυμηθώ ποιος, και την ακολούθησε, είχε ήδη γίνει η δολοφονία. Φτάνοντας εκεί, έχει γίνει η δολοφονία και αντί να πάνε να βρούνε τον δολοφόνο και να τον πιάσουν, βάζουν χειροπέδες στον Παύλο και εκεί σηκώνει την μπλούζα και τους λέει «με μαχαίρωσε, θα μου βάλεις και χειροπέδες;». Και φωνάζει στον δολοφόνο, ο οποίος ήδη είχε μπει στο αυτοκίνητό του, «με μαχαίρωσες και φεύγεις» και εκεί συγκινήθηκε η κοπέλα και είπε «όχι και μαχαίρια».
Πρόεδρος: Η αστυνομικός;
Μ. Φύσσα: Ναι, η αστυνομικός. Που σημαίνει ότι κάτι ξέρανε. Ωστόσο, Κεφαλληνίας και Τσαλδάρη, δεν ξέρω αν ήταν ενημερωμένο, υπάρχει ένα όχημα της αστυνομίας, οπότε βλέπει το συμβάν και σταματάει το αυτοκίνητο του δολοφόνου για να μη φύγει, γιατί αντιλαμβάνεται ότι κάτι έχει γίνει, επειδή πηγαίνει ανάποδα. Βγαίνουν έξω ο αστυνομικός με το όχημα ρωτάει τι συμβαίνει, βλέπει τον Παύλο κάτω, είναι εκείνος που συλλαμβάνει τον Ρουπακιά, τον δολοφόνο…
Κοινό: Μαζεύτε τους! [διαμαρτύρεται το κοινό]: Κα πρόεδρε, γελάνε οι οπαδοί της Χρυσής Αυγής. Έξω, έξω, έξω!
Πρόεδρος: Σας παρακαλώ, να ακούσουμε.
Μ. Φύσσα: Είναι, λοιπόν, το παιδί που του βάζει τις χειροπέδες και παίρνει και το αποδεικτικό στοιχείο από κάτω, το μαχαίρι, και το βάζει σε μία σακούλα και τον πάει στο ΑΤ, που ήταν τότε στο Κερατσίνι και μέσα στο αυτοκίνητο τους λέει «εντάξει, ρε παιδιά, δικός σας είμαι».
Πρόεδρος: Ο Ρουπακιάς;
Μ. Φύσσα: Ο δολοφόνος. Και δεν καταλαβαίνουν τα παιδιά και λένε: «τι; αστυνομικός είσαι;». «Όχι» λέει «της ΧΑ», τα παιδιά φωνάζουν, «τι σχέση έχουμε εμείς με αυτά», και τον πάνε στο ΑΤ και φεύγουν και τον βάζουν σε ένα δωμάτιο. Ταυτόχρονα, με το που γίνεται η δολοφονία, εξαφανίζονται ως δια μαγείας 40-60 άτομα και δεν συνέλαβαν κανέναν, έγινε μια δολοφονία μπροστά τους και αυτοί πέρασαν χειροπέδες στα παιδιά που είχε πει ο Παύλος «τρέξτε». Και τους πάνε στο Τμήμα που είναι και ο δολοφόνος. Τα παιδιά, όμως, δεν ξέρουν ότι έχει δολοφονηθεί ο Παύλος. Και στο ίδιο κρατητήριο έχουν τα δικά μας τα παιδιά μαζί με το δολοφόνο. Εκεί μαθαίνουν τα παιδιά ότι ο Πάυλος υπέκυψε, ωστόσο ο δολοφόνος είναι στο κρατητήριο με το τηλέφωνο και μιλάει κανονικότατα. Την ώρα που μαθαίνουν τα παιδιά ότι ο Παυλος υπέκυψε και αρχίζουν και χτυπιούνται, και χτυπάνε το κεφάλι τους στον τοίχο, εκεί ζητάει να τον βγάλουν από εκεί γιατί φοβήθηκε. Τα παιδιά δεν γνωρίζουν όμως ότι είναι ο δολοφόνος του Παύλου, δεν τον έχουν δει, δεν τον ξέρουν, και ένας αστυνομικός ανοίγει την πόρτα και του λέει «πήγαινε μόνος σου στον τρίτο να κάτσεις σε ένα γραφείο». Και έτσι έγινε, φτάνοντας στον τρίτο κάθεται μόνος του.
Και μπαίνοντας εκεί, στο σημείο της δολοφονίας, έχουν φύγει για το Κρατικό, εκεί υπάρχουν δύο κορίτισια που έχουν γυρίσει από το φροντιστήριό τους και έχουν δει όλο το περιστατικό. Όταν φτάνει εκεί, λοιπόν, η αστυνομία και ζητάει μάρτυρες, τα παιδιά αυτά είχαν το θάρρος και για την ηλικία τους να πάνε να καταθέσουν ό,τι είδαν. Φτάνουν στο αστυνομικό τμήμα και, ανεβαίνοντας για να καταθέσουν, βλέπουν το δολοφόνο έξω να κάθεται και ήταν αυτά που ειδοποίησαν τον διοικητή και είπαν ότι αυτός είναι ο δολοφόνος, και έτσι τον μάζεψαν από εκεί. Το κομμάτι της βραδιάς είναι αυτό, από πληροφορίες από τη Χρύσα και τον Μελαχροινόπουλο.
Από εκεί, πολλά τα πράγματα που πρέπει να διαχειριστούμε. Είναι η απώλεια, ο τρόπος, ότι ένα ολόκληρο τάγμα έφτασε από τη Νίκαια στο Κερατσίνι με σκοπό να σκοτώσει. Αποδεικνύεται αυτό από όλα τα στοιχεία. Και σκότωσε.
Πρόεδρος: Αν και εσείς δεν είστε αυτόπτης, είναι ο κ. Μελαχροινόπουλος που τον έχουμε εδώ, η Χρύσα δεν είναι μάρτυρας;
Μ. Φύσσα: Ναι, και υπάρχει και στο βίντεο και αποδεικνύεται περίτρανα πώς ήρθε και πώς σκότωσε.
Πρόεδρος: Η Χρύσα ήταν μέσα είπατε;
Μ. Φύσσα: Ναι, ήταν μέσα.
Πρόεδρος: Εκεί που ήταν ο Άγγος, ο Τσαλίκης και Μιχάλαρος, έγινε κάποια παρεξήγηση;
Μ. Φύσσα: Καμία.
Πρόεδρος: Δεν ανταλλάξανε κάτι, ούτε κοιταζόντουσαν;
Μ. Φύσσα: Εάν κοιτούσαν προκλητικά οι άλλοι, δεν το ξέρω.
Πρόεδρος: Ήταν κάπως περίεργα ντυμένα τα παιδιά;
Μ. Φύσσα: Σίγουρα το περίεργο ντύσιμο το είχαν εκείνοι.
Πρόεδρος: Όταν η μπλούζα είναι ανάποδα φαίνεται ότι είναι της ΧΑ;
Μ. Φύσσα: Τις φορούσαν ανάποδα για να μη φαίνεται, όμως τα παντελόνια ήταν παραλλαγής.
Πρόεδρος: Δεν τους ήξερε η παρέα του Παύλου από πριν ότι είναι Χρυσαυγίτες;
Μ. Φύσσα: Δεν ήξερε και κανείς ότι στο μαγαζί αυτό μπορεί να μαζευόντουσαν.
Πρόεδρος: Ο σύζυγός σας λέει ότι ήταν στέκι Χρυσαυγιτών.
Μ. Φύσσα: Δεν το ξέραμε. Ο σύζυγός μου, αν το είπε, είπε ότι ήταν στέκι, εμείς δεν γνωρίζαμε.
Πρόεδρος: Είπατε για κινητικότητα στα τηλέφωνα μέσα στο «Κοράλλι», Τι ήταν αυτό;
Μ. Φύσσα: Ναι, ήταν από τους δύο. Που εκ των υστέρων βγήκαν τα στοιχεία αυτά.
Πρόεδρος: Κινητικότητα τι εννοείτε;
Μ. Φύσσα: Ότι μιλάγανε στο τηλέφωνο με μία νευρικότητα.
Πρόεδρος: Και αφορούσε τα παιδιά αυτό; Πώς το συνέδεσε η Χρύσα ότι είναι σημαντικό στοιχείο αυτό;
Μ. Φύσσα: Εννοείται ότι μετά το συνέδεσε. Από τα μηνύματα που βρέθηκαν μετά. Μετά αρχίζεις να συλλέγεις στοιχεία. Και μην ξεχνάμε ότι οι συλλήψεις ξεκίνησαν 10 μέρες μετά.
Πρόεδρος: Άγγος και οι υπόλοιποι φύγαν πριν από τα παιδιά;
Μ. Φύσσα: Περιμέναν, ήταν χωρίς οχήματα εκεί, ο Άγγος είναι πάρα πολύ δίπλα, εκεί μένει, στην Παύλου Μελά, και ο Τσαλίκης επίσης, ο Μιχάλαρος το ίδιο.
Πρόεδρος: Πώς δικαιολογείτε την κινητοποίηση; Γιατί έγιναν στόχος ο Παύλος και η παρέα του;
Μ. Φύσσα: Εκ των υστέρων, λοιπόν, και μαθαίνοντας, γιατί και εμείς δεν γνωρίζαμε πολλά πράγματα από τη ΧΑ, και από πού άλλωστε να το ξέρουμε, όταν η τηλεόραση το μόνο που έκανε ήταν να τους φτάχνει το προφίλ τους; Ούτε και με τη δολοφονία του Λουκμάν γνωρίζαμε τι είχε γίνει, παρόλο που έγινε από τους ίδιους. Μάθαμε ότι υπάρχει αυτή η οργάνωση. Το ξέραμε, μπήκαν και στη Βουλή, και από τα μηνύματα είναι ολοφάνερο, και από το χρόνο που έγιναν και από τα τηλεφωνήματα και την άρση του απορρήτου που έγινε, εκεί βρέθηκαν όλα, το πώς συνδέεται και το πώς έφτασαν τόσο γρήγορα στο «Κοράλλι». Οι Καζαντζόγλου, Πατέλης, Λαγός. SMS ο Πατέλης, «όλοι τώρα στην τοπική».
Πρόεδρος: Ο Ρουπακιάς που έμενε;
Μ. Φύσσα: Νομίζω στη Νίκαια.
Πρόεδρος: Γιατί κάπου διάβασα για Ταύρο.
Μ. Φύσσα: Εκεί, δεν είναι μακριά.
Πρόεδρος: Πόσο απέχει;
Μ. Φύσσα: Από τη Νίκαια δεν είναι μακριά, και Νίκαια-Κερατσίνι επίσης ένα πεντάλεπτο με το αυτοκίνητο.
Πρόεδρος: Ήταν γνωστός ο γιός σας για κάποια δραστηριότητα;
Μ. Φύσσα: Μουσικός, ασχολιόταν με μουσική, τη ραπ μουσική
Πρόεδρος: Άλλες δραστηριότητες; Ήταν δημοφιλής; Κοινωνικός;
Μ. Φύσσα: Φυσικά, και τον ξέρανε, και ήξερε πολύ κόσμο, λόγω της δραστηριότητας που είχε, που ήταν αλληλέγγυος και ένας ενεργός πολίτης. Ένας άνθρωπος κανονικός, αντιφασίστας, αντιρατσιστής, αλληλέγγυος απέναντι στον αδικημένο, σε οτιδήποτε είχε να κάνει με όλους αυτούς τους πονεμένους ανθρώπους.
Πρόεδρος: Θα μπορούσαν να τον ξέρουν εκεί στην περιοχή στην ΧΑ με αυτές του τις ιδιότητες;
Μ. Φύσσα: Και με αυτές τις δραστηριότητες. Με αυτές βασικά, αυτές τους ενοχλούσαν.
Πρόεδρος: Τους ενοχλούσε, λέτε;
Μ. Φύσσα: Γιατί ήταν ακριβώς αντίθετος από αυτούς.
Πρόεδρος: Και η παρέα του εκείνο το βράδυ φαινόταν ότι ήταν σε αυτό το χώρο;
Μ. Φύσσα: Τα παιδιά αυτά της ραπ φορούσαν μια βερμούδα και μια μπλούζα, απλά ρούχα.
Πρόεδρος: Εσείς μου λέτε το «πώς». Σας λέω γιατί ξεκίνησε;
Μ. Φύσσα: Γιατί ξεκίνησε… Στο «Κοράλλι» συγκεκριμένα;
Πρόεδρος: Εκεί δεν ξεκίνησε;
Μ. Φύσσα: Ήταν το στέκι των ΧΑυγιτών.
Πρόεδρος: Είπατε πριν ότι δεν το γνωρίζατε.
Μ. Φύσσα: Το μάθαμε εκ των υστέρων. Αν το ξέραμε, δε θα πήγαινε ο Παύλος εκεί. Και μετά από τις συλλήψεις έρχονται πολλά άτομα που, αν δεν είναι κατηγορούμενοι, ανήκουν εκεί.
Πρόεδρος: Εκεί δηλαδή τι έκανε;
Μ. Φύσσα: Προφανώς ήταν στόχος από πριν. Δεν έγινε εκείνη την ώρα. Οπότε τον είδαν εκεί, ειδοποιήθηκαν και αμέσως έφτασαν στο σημείο. Η ταχύτητα είναι το θέμα, πώς έφτασε ένα ολόκληρο τάγμα μέσα σε 10 λεπτά, πώς συγκεντρώθηκε εκεί, έχει σημασία στην οργάνωση, γι’ αυτό τη λέμε εγκληματική οργάνωση. Υπάρχει ιεραρχία, στρατιωτική δομή, εκπαίδευση, είναι όλα αυτά φανερά, με στοιχεία, όχι λόγια. Αυτά, βέβαια, πριν τη δολοφονία δεν τα γνωρίζαμε.
Πρόεδρος: Σας είπε η Χρύσα αν έγινε κάποιο επεισόδιο στο «Κοράλλι» με τον κ. Άγγο;
Μ. Φύσσα: Η Χρύσα και ο Άγγος;
Πρόεδρος: Όχι με τη Χρύσα, με την παρέα του γιού σας.
Μ. Φύσσα: Όχι, δεν το γνωρίζω.
Πρόεδρος: Είπατε ότι ο γιατρός σάς είπε ότι ήταν επαγγελματικό το χτύπημα;
Μ. Φύσσα: Ναι επαγγελματικό, τρία θανατηφόρα χτυπήματα και το τρίτο στο πόδι, να κόψει την αορτή. Τα δύο χτυπήματα στην καρδιά ήταν ήδη θανατηφόρα.
Πρόεδρος: Οπότε, ήταν επαγγελματικό γιατί ήταν στην καρδιά;
Μ. Φύσσα: Αυτός που το έκανε ήταν εκπαιδευμένος.
Πρόεδρος: Σας το είπε ο γιατρός;
Μ. Φύσσα: Φυσικά, μου είπε ότι «ακόμα και έξω από το νοσοκομείο να γινόταν, δε θα προλαβαίναμε».
Πρόεδρος: Αυτά βέβαια τα ξέρετε από τον κ. Μελαχροινόπουλο ο οποίος ήταν παρών. Εσείς δεν ήσασταν παρούσα. Γνωρίζετε εάν ήταν σε άμυνα;
Μ. Φύσσα: Ο Ρουπακιάς; Όχι βέβαια
Πρόεδρος: Υπάρχει αυτός ο ισχυρισμός, γι’ αυτό.
Μ. Φύσσα: Υπάρχει το βίντεο. Πόσο άνετα πήγε και χτύπησε.
Εισαγγελέας: Έχει περιέλθει σε γνώση σας κάποιο στοιχείο ότι ο γιος σας ήταν στόχος από πριν;
Μ. Φύσσα: Έχω ακούσει ναι, τηλεφωνικές συνομιλίες που βγήκαν μετά τις συλλήψεις. Ο Δεβελέκος το λέει ότι «το ψάχναμε το μπαστάρδι, τώρα θα τραγουδάει στον παράδεισο». Ο Αποστόλου λέει ότι τον ψάχνανε, ότι ήταν στόχος και, αν δεν κάνω λάθος, ο Αποστόλου μιλάει με μία κυρία και λέει «ναι ήταν, γιατί ο δολοφόνος εκπαιδεύτηκε για αυτό, ήταν εκπαιδευμένος».
Εισαγγελέας: Μας είπατε ότι είπε ο γιος σας σε δύο κοπέλες να πάνε σπίτι;
Μ. Φύσσα: Ναι.
Εισαγγελέας: Μετά είπε στους άντρες «τώρα τρέχουμε»;
Μ. Φύσσα: Ναι
Εισαγγελέας: Είπατε ότι δεν έτρεξε, έμεινε εκεί. Θεωρείτε ότι το έκανε γιατί είναι ταπεινωτικό να τρέχεις ή για να σώσει τους φίλους του;
Μ. Φύσσα: Είναι και τα δύο, ταπεινωτικό δεν είναι να τρέχεις. Σίγουρα.
Εισαγγελέας: Δεν είναι ταπεινωτικό να τρέχεις όταν σε κυνηγάνε;
Μ. Φύσσα: Η αξιοπρέπειά του δεν του επέτρεπε να τρέξει. Ήταν στο σπίτι του. Στη γειτονιά του. Δε θα έτρεχε. Ήθελε όμως να σώσει τα παιδιά. Δε θα είχε τον έλεγχο αν ήταν όλοι μαζί. Πίστευε ότι θα μπορέσει να τα βγάλει πέρα μαζί τους. Δυνατό παιδί ήταν και μπορούσε να ανταπεξέλθει μόνο με ξύλο, δεν περίμενε βέβαια αυτό.
Εισαγγελέας: Μάθατε εκ των υστέρων ότι ο γιος σας είχε κάτι πάνω του που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ως όπλο;
Μ. Φύσσα: Τίποτα απολύτως, το τσαντάκι του.
Εισαγγελέας: Η παρέα του; Μάθατε;
Μ. Φύσσα: Ούτε η παρέα του.
Εισαγγελέας: Είπατε συνελήφθησαν τα άτομα στην παρέα του, με ποια κατηγορία, μάθατε;
Μ. Φύσσα: Με ποια κατηγορία; Όχι.
Εισαγγελέας: Τους αποδόθηκαν κατηγορίες;
Μ. Φύσσα: Όχι.
Εισαγγελέας: Ενώ απο την άλλη πλευρά δεν έγιναν συλλήψεις;
Μ. Φύσσα: Καμία.
Εισαγγελέας: Είπατε ότι ο κ. Ρουπακιάς μίλησε με τον γιο σας λίγο πριν.
Μ. Φύσσα: Ναι, ναι.
Εισαγγελέας: Αυτή η στιχομυθία; Μπορείτε να την επαναλάβετε;
Μ. Φύσσα: Δεν κατάλαβα.
Εισαγγελέας: Τη στιχομυθία του Ρουπακιά με τον γιο σας.
Μ. Φύσσα: Ρώτησε ποια είναι η Κεφαλληνίας και ο γιος μου είπε «φίλε μου, αυτή εδώ είναι».
Εισαγγελέας: Πώς την εξηγείτε εσείς;
Μ. Φύσσα: Σίγουρα ήξερε ποια είναι η Κεφαλληνίας. Απλά για να αναγνωρίσει το θύμα.
Εισαγγελέας: Σωματικά, ως σωματοδομή, ο γιός σας ήταν ψηλότερος;
Μ. Φύσσα: Πιστεύω ψηλότερος. Δεν τον έχω μετρήσει τον δολοφόνο, αλλά ο γιος μου ήταν 1,85,
και ψηλός και δεμενος.
Εισαγγελέας: Τον έχετε δει;
Μ. Φύσσα: Ναι, τον έχω δει.
Εισαγγελέας: Μπορεί να ήθελε να τον δει για να τον μετρήσει.
Μ. Φύσσα: Μπορεί, ναι, βεβαίως. Τον μέτρησε. Με ποιόν έχει να κάνει, ναι, και πώς θα πάει.
Εισαγγελέας: Γιατί λέτε το θεωρείτε απίθανο να μην ήξερε το δρόμο.
Μ. Φύσσα: Το θεωρώ απίθανο, αφού εκεί άφησε και άλλους.
Εισαγγελέας: Είπατε ότι ο γιος σας άρχισε να φωνάζει «με μαχαίρωσε».
Μ. Φύσσα: Ναι. Γιατί πήγε με άνεση να μπει στο αυτοκίνητό του να φύγει.
Εισαγγελέας: Κι ότι πήγαν να τον συλλάβουν.
Μ. Φύσσα: Ναι τον Παύλο.
Εισαγγελέας: Πώς το εξηγείτε;
Μ. Φύσσα: Δεν μπορώ, και ούτε και οι αστυνομικοί δεν μπόρεσαν, που ήρθαν εδώ ως μάρτυρες.
Εισαγγελέας: Αν δεν τον είχε μαχαιρώσει;
Μ. Φύσσα: Σίγουρα θα είχε φύγει. Το είχαν κανονισμένο να φύγει και τους χάλασε τα σχέδια γιατί άντεξε 4 λεπτά με 3 μαχαιριές ο Παύλος και, ταυτόχρονα, είχε έρθει και το όχημα της αστυνομίας. Οπότε τα παιδιά, οι αστυνομικοί εκείνοι, τους ήταν εντελώς άγνωστο το γεγονός και, απλά επειδή ήταν υπηρεσία εκείνη την ώρα, κάνανε το καθήκον τους.
Εισαγγελέας: Στο «Κοράλλι» είπατε δεν είχε ξαναπάει.
Μ. Φύσσα: Δεν ξέρω αν ήταν με αυτή την ονομασία αλλά ήταν πολλά χρόνια στη γειτονιά σαν καφέ. Όταν άνοιξε, ο Παύλος ήταν σε ηλικία Γυμνασίου. Πήγαιναν εκεί και έπαιζαν τάβλι, σκάκι κλπ. Το πώς άλλαξε ο χώρος, δεν πήγαινα εκεί για πολλά χρόνια. Το στέκι του ήταν ο Κορυδαλλός και όχι εκεί.
Εισαγγελέας: Κάποιος άλλος από την παρέα χτυπήθηκε;
Μ. Φύσσα: Ο Μελαχροινόπουλος και ο Κοντονικόλας εκείνο το βράδυ και στη συνέχεια χτυπήθηκαν και άλλοι.
Εισαγγελέας: Τον είχε ξανασυναντήσει ο γιός σας τον κ. Ρουπακιά;
Μ. Φύσσα: Φυσικά και όχι.
Εισαγγελέας: Ξέρετε ποιός έστειλε το SMS από το «Κοράλλι»;
Μ. Φύσσα: Ο Άγγος στον Καζαντζόγλου.
Εισαγγελέας: Ξέρετε αν αυτοί ήταν μέλη στην τοπική οργάνωση;
Μ. Φύσσα: Ο Καζαντζόγλου ήταν στο πενταμελές Νίκαιας με πυρηνάρχη τον Πατέλη.
Εισαγγελέας: Στη συνέχεια ξέρετε για τα υπόλοιπα SMS;
Μ. Φύσσα: Ξέρω ότι έστειλε ο Άγγος στον Καζαντζόγλου, ο Καζαντζόγλου στον Πατέλη, και ο Πατέλης στον Λαγό.
Εισαγγελέας: Ο κ. Πατέλης τι είναι;
Μ. Φύσσα: Πυρηνάρχης της Νίκαιας. Στο πενταμελές.
Εισαγγελέας: Και ο Καζαντζόγλου ποιον ενημέρωσε;
Μ. Φύσσα: Τον Λαγό.
Εισαγγελέας: Ο οποίος τι ήταν;
Μ. Φύσσα: Υπεύθυνος Πειραιά. Αυτό είναι με την ιεραρχία που υπάρχει στην οργάνωση, η ιεραρχία είναι αυτή, κανείς δεν κάνει κάτι αν δεν πάρει εντολή.
Εισαγγελέας: Στη συνέχεια; Αυτοί που ήρθαν έξω από το «Κοράλλι» πιστεύετε ότι ενημερώθηκαν από κάποιους;
Μ. Φύσσα: Είπα, ο Πατέλης έστειλε SMS: «Όλοι στην τοπική τώρα. Οι κοντινοί, δεν περιμένουμε μακρινούς».
Εισαγγελέας: Μας είπατε για την υπόθεση Λουκμάν. Τι υπόθεση ήταν αυτή;
Μ. Φύσσα: Ήταν το παλικαράκι, ο Πακιστανός που πήγαινε στη δουλειά του, τρεισήμιση το πρωί και δύο μέλη της ΧΑ τον μαχαιρώσαν στα Πετράλωνα, με τον ίδιο τρόπο που μαχαιρώθηκε και ο Παύλος, γιατί ήταν Πακιστανός, απλά, και δεν τον θέλανε.
Εισαγγελέας: Είπατε ότι, όταν έτρεχαν, ο γιος σας και η παρέα του, ακούγονταν φωνές. Που έλεγαν;
Μ. Φύσσα: «Κότες», τους βρίζανε.
Εισαγγελέας: Με απειλητικό περιεχόμενο;
Μ. Φύσσα: Και απειλητικό.
Εισαγγελέας: Πιο συγκεκριμένα θυμάστε ;
Μ. Φύσσα: «Θα σας γαμήσουμε, θα σας σκοτώσουμε».
Εισαγγελέας: Εδώ δικάζουμε κακουργήματα. Δεν υπάρχει χώρος για σεμνοτυφίες. Θα τα πείτε όπως τα ξέρετε
Μ. Φύσσα: Αυτό που ξέρω είναι ότι φωνάζανε στα παιδιά, «κότες, κουφάλες, θα σας γαμήσουμε, θα σας σκοτώσουμε». Και συγκεκριμένα, απάντησε ο Παύλος «τι θα κάνετε ρε; θα μας σκοτώσετε;» και αυτό έκαναν. Βρίζανε ναι, τώρα, εντάξει, δε μου έρχονται και στο μυαλό όλες, τους έχουμε ακούσει, άλλωστε.
Εισαγγελέας: Μετά το θάνατο του γιού σας…
Μ. Φύσσα: Δεν είναι θάνατος, είναι δολοφονία.
Εισαγγελέας: Εσείς έχετε δικαίωμα να το λέτε έτσι, εγώ θεσμικά δεν μπορώ πριν την αμετάκλητη απόφαση.
Μ. Φύσσα: Ναι. Στο ίδιο σημείο όχι, όμως περιπτώσεις, όπως έγιναν στις 13, λίγες μέρες πριν τη δολοφονία του παιδιού μου, είχε γίνει η επίθεση στο ΠΑΜΕ που από τύχη δεν υπήρχε νεκρός. Επιτέθηκαν με ρόπαλα με καρφιά καρφωμένα, με λοστούς και εκεί από τύχη δεν υπήρχε νεκρός, ένα είναι αυτό. Ένα άλλο είναι η επίθεση των αλιεργατών πριν, εκεί στην κυριολεξία σακατέψανε και αν ζει, από θαύμα ζει, και εκεί ήταν η ομάδα του Περάματος με πυρηνάρχη τον Πανταζή. Στον Μελιγαλά, τα είδαμε και στην τηλεόραση αυτά, που κι εκεί καμία σύλληψη δεν είχε γίνει. Και αυτό που αποδεικνύεται τελικά είναι ότι υπήρχε μία κρατική ασυλία, σε μια τρομοκρατική, εγκληματική οργάνωση που κυκλοφορούσε ανενόχλητα και σκότωνε αθώους πολίτες.
Εισαγγελέας: Ο μεγαλύτερος στην παρέα του Φύσσα ποιός ήταν;
Μ. Φύσσα: Ο γιός μου.
Εισαγγελέας: Ο Ρουπακιάς είχε κάποια ιδιότητα στο κόμμα;
Μ. Φύσσα: Στον χώρο, στο κόμμα, ήταν ταμίας, στην οργάνωση στη Νίκαια ήταν στο πενταμελές.
Εισαγγελέας: Ευχαριστώ.
Πρόεδρος: Στο αυτοκίνητο, είπατε, ποια άτομα ήταν;
Μ. Φύσσα: Ο Καζαντζόγλου.
Πρόεδρος: Πώς το ξέρετε αυτό;
Μ. Φύσσα: Είχε ξεχάσει το κινητό του εκεί, και τον είδανε και οι μάρτυρες στο σημείο, και απ’ ότι είχε πει ο Μελαχροινόπουλος, ήταν και η σύζυγος του Άγγου.
Πρόεδρος: Δεν είναι κατηγορούμενη. Λέτε η εντολή ήταν από τον κ. Λαγό. Πώς το αιτιολογείτε;
Μ. Φύσσα: Υπάρχει μια ιεραρχία και αποδεικνύεται και από το σκεπτικό, αυτής της εγκληματικής οργάνωσης, ότι δεν γίνεται τίποτα χωρίς εντολή, ο μικρότερος δεν μπορεί να κάνει τίποτα αν δεν πάρει εντολή από το μεγαλύτερο. Έχουμε ιεραρχία, είναι ο Μιχαλολιάκος, αρχηγός της οργάνωσης, ο Λαγός περιφερειάρχης, ο πυρηνάρχης και όλα τα μέλη.
Πρόεδρος: Βουλευτής ήταν ο κ. Λαγός;
Μ. Φύσσα: Ναι, και όλοι ήταν βουλευτές.
Πρόεδρος: Ως βουλευτής ήταν υπεύθυνος στη Νίκαια;
Μ. Φύσσα: Στην β’ Πειραιά.
Πρόεδρος: Καλά, έχουμε και το SMS.
Μ. Φύσσα: Έχω να σας πω όμως και άλλα, ότι μετά από αυτό δεν σταμάτησαν οι απειλές, οι απειλές συνεχίστηκαν σε βάρος μας. Με το να περνάνε κάτω από το σπίτι, να βεβηλώνουν το μνημείο. Πενήντα μέρες περάσανε και το μνημείο του παιδιού ήδη έχει βεβηλωθεί τέσσερις φορές. Συνεχώς υπάρχει μια κινητικότητα. Ακόμα και σήμερα μπορεί να περάσουν να πετάξουν έντυπα. Στις αρχές περνάγανε και κάτω από το σπίτι μας με τις μπλούζες. Και, φυσικά, δεν ξεχνάμε τους μάρτυρες που ήρθαν να καταθέσουν στον Κορυδαλλό που χτυπηθήκανε άγρια, βρεθήκαν στο νοσοκομείο και μετά επίσης στον κοινωνικό χώρο που λέγεται «Φαβέλα»…
Πρόεδρος: Ποιοι μάρτυρες χτυπήθηκαν;
Μ. Φύσσα: Ο Ξυπόλητος και ο Μαντάς. Μετά από αυτό χτυπήθηκε η δικηγόρος μας, Ελευθερία Τομπατζόγλου, και εκείνη από θαύμα γλίτωσε, δεν τη σκοτώσανε. Ο Λαζάρου, ένα παιδί, φοιτητής εδώ, δε σταματήσανε, συνεχίσανε.
Ερωτήσεις από την υποστήριξη κατηγορίας (πολιτική αγωγή)
Πρόεδρος: Η πολιτική αγωγή έχει το λόγο.
[Φτιάχουν τα μικρόφωνα. Θα πρέπει ο δικηγόρος που θέτει ερώτημα να στέκεται σε συγκεκριμένη θέση. Αστυνομικός με φουλ φέις κουκούλα φτιάχνει το μικρόφωνο]
Τομπατζόγλου Ελ. [συνήγορος υποστήριξης κατηγορίας]: Να σας ρωτήσω, κυρία Φύσσα, μεσολάβησε κάτι από τη στιγμή που ο γιός σας και η παρέα του βγήκαν από το «Κοράλλι» μέχρι τη στιγμή που βρέθηκαν Τσαλδάρη και Κεφαλληνίας;
Μ. Φύσσα: Ναι, μεσολάβησε ένας εκ των οποίων είναι και μάρτυρας, η ιδιότητά του, συστήθηκε ως ειδικός φρουρός, ο οποίος πήγαινε από τη μία πλευρά των χρυσαυγιτών και έδινε οδηγίες. Έλεγε στα παιδιά να μη φοβούνται και ότι αυτός είναι εκεί. Ο Παύλος είπε εκεί «δεν έχω να φοβηθώ κάτι, έχω μάθει να περπατάω ελεύθερος». Δεν μπορούσαμε να καταλάβουμε τον ρόλο του, όμως μετά, που ήρθε ως μάρτυρας, ακούσαμε να λέει την αλήθεια, δεν είπε κάτι αλλιώτικο.
Τομπατζόγλου: Όπως ξέρετε, οι βουλευτές της ΧΑ κατηγορούμενοι διαχωρίζουν τη θέση του κόμματος από τη συγκεκριμένη πράξη του Ρουπακιά και των λοιπών συγγενών. Υπάρχει κάποια συμπεριφορά από αυτούς προς την πλευρά σας που να δείχνει ότι δεν έχουν κάποια συμμετοχή;
Μ.Φύσσα: Η συμπεριφορά τους μετά ήταν ότι αποποιηθήκανε οποιαδήποτε συμμετοχή, ότι ηταν μόνος του, ότι δεν τον ξέρανε, ενώ παρ’ όλα αυτά υπάρχουν τηλεφωνήματα που αποδεινύουν ότι και τον ξέρανε και πολύ αποδεικτικό υλικό που υπάρχει, που αποδεικνύει ότι τον γνώριζαν και τον εκπαίδευσαν μια χαρά. Ένα είναι αυτό, το άλλο είναι ότι μέχρι και τώρα δεν παραδέχονται ότι έχουν κάποια σχέση.
Τομπατζόγλου: Την ευθύνη την έχει αναλάβει κάποιος;
Μ. Φύσσα: Φυσικά, ο αρχηγός ως πολιτική ευθύνη. Ενώ στην αρχή δεν τον γνωρίζανε, δεν τον ξέρανε, μετά κάποια στιγμή ανέλαβε την πολιτική ευθύνη.
Συρίγος Αργ. [συνήγορος υποστ. κατηγορίας]: Κυρία Φύσσα, είπατε ότι ο γιος σας ήταν στοχοποιημένος από πριν. Για ποιο λόγο; Αναφέρεται στα τραγούδια του σε κάτι συγκεκριμένο;
Μ. Φύσσα: Ναι, είναι οι στίχοι του, κάποια τραγούδια του είναι αντιφασιστικά και φυσικά αυτά δεν τους αρέσανε.
Συρίγος: Στη γειτονιά υπάρχει κάποιος από τους κατηγορούμενους; Γιατί είναι άλλο αν ξέρω κάποιον σαν καλλιτέχνη και άλλο αν τον ήξερε κάποιος από εκεί.
Μ. Φύσσα: Μπορούσε να τον ξέρει και ο Άγγος και ο Μιχάλαρος, γιατί και δούλευε στη Ζώνη [ναυπηγοεπισκευαστική] για 8 χρόνια και αυτοί εκεί εργάζονται, μπορούσαν να τον ξέρουν και από εκεί. Επίσης ο Τσορβάς το έχει παραδεχτεί ότι τον ήξερε ως καλλιτέχνη και τον είχε ακούσει. Και ο Καζαντζόγλου τον γνώριζε.
Συρίγος: Αναφερθήκατε στην οργάνωση και την κινητοποίηση ενός τάγματος εφόδου, σας θυμίζει κάτι; Το έχετε ξαναδεί αυτό σαν τρόπο δράσης, σαν κινητοποίηση ενός τάγματος εφόδου;
Μ. Φύσσα: Τι εννοείτε; Τα χρόνια αυτά;
Συρίγος: Αν σας θυμίζει ο τρόπος που κινητοποιήθηκε το τάγμα κάποια άλλη επίθεση.
Πανταζή: Αυτό ειναι ζητούμενο, κύριε συνάδελφε, μην το θέτετε εξαρχής.
Μ. Φύσσα: Συγγνώμη, ένα διάλειμμα μπορεί να γίνει για να πάρω και το χάπι μου;
Πρόεδρος: Πόση ώρα θέλετε; Τρία τέταρτα;
Παπαδέλλης: Να επιστρέψουμε στις 12 για να πάρω μια αναβολή;
Πρόεδρος: Επιστρέφουμε στις 12.
Το δικαστήριο διέκοψε στις 11:07 έως τις 12 περίπου.
Συνέχιση της διαδικασίας 12:03. Προσέρχεται ο κρατούμενος κατηγορούμενος Λαγός.
Η Μάγδα Φύσσα κάθεται στη θέση του μάρτυρα.
Συρίγος [συνήγορος υποστ. κατηγορίας]: Να συνεχίσω. Κα Φύσσα, είπατε ότι ο Παύλος ζήτησε να τρέξουν, αυτός έμεινε, είπατε ότι δεν θεωρείτε ότι ο κατηγορούμενος ήταν σε άμυνα, από όλα αυτά που έχετε δει, ξέρετε και όπως ξέρετε τον γιο σας, γιατί ειπώθηκε ότι ήταν και μια απλή ανθρωποκτονία; Θα μπορούσε μόνος του να διαπράξει αυτή τη δολοφονία;
Μ. Φύσσα: Σε καμία περίπτωση, γι’ αυτό και πήγε ολόκληρο τάγμα εκεί. Επειδή γνώριζαν ότι δεν υπήρχε περίπτωση να πέσει.
Πρόεδρος: Δεν ακούω, αλλά συνεχίστε.
Μ. Φύσσα: Τώρα;
Πρόεδρος: Οκ.
Μ. Φύσσα: Η διάπλαση του σώματος του Παύλου, και γενικότερα, δεν υπήρχε περίπτωση να τον λυγίσει κανείς. Το ήξεραν. Γι’ αυτό πήγε ο Ρουπακιάς. Συγκεκριμένα πήγε, για το λόγο αυτό πήγε ολόκληρο τάγμα, ήταν τουλάχιστον 30-40, μπορεί και 50, δεν το γνωρίζουμε, γιατί δεν έγινε καμία σύλληψη εκείνο το βράδυ. Και όσοι κατηγορούμενοι βρεθήκαν εδώ, ήταν από την άρση απορρήτου. Θέλω να πω ότι ήταν και στόχος, και με σχέδιο, και αυτό μόνο μία εγκληματική οργάνωση θα μπορούσε να το καταφέρει. Πηγαίνοντας εκεί, με τους μισούς να είναι μια μεγάλη ομάδα στο απέναντι πεζοδρόμιο, να βρίζουν, να φωνάζουν, να ποδοπατούν, να προκαλούν τρόμο, ομάδες οι οποίες φεύγανε δύο-τρεις μαζί και πηγαίνανε, χτυπάγανε, φεύγανε, πήγαιναν άλλοι. Κάτω δεν τον ρίξανε, και το σχέδιο ήταν βέβαια ο Ρουπακιάς να πάει να δολοφονήσει, να δολοφονήσει ήρεμα, αφού έκανε τον γύρο, και το θύμα γνώρισε, έκανε το γύρο, πάει ανάποδα, και εκεί που γινόντουσαν τα χτυπήματα, ερχόντουσαν άλλοι και φεύγανε, του ανοίγουν το δρόμο, κατεβαίνει από το αυτοκίνητο, μαχαιρώνει και φεύγει. Είναι καθαρά οργανωμένο σχέδιο. Και αυτό είναι ένα σχέδιο που είναι από την εγκληματική οργάνωση Χρυσή Αυγή. Η οποία την περίοδο εκείνη ήταν και κοινοβουλευτικό κόμμα.
Συρίγος: Είπατε ότι μετά τη δολοφονία βεβηλώσαν το μνημείο και πετάγανε τα φλάιερς. Αυτά γράφανε πάνω «Χ.Α.»;
Μ. Φύσσα: Ναι, το έχω δει. Υπάρχουν και φωτογραφίες.
Συρίγος: Ακούσαμε και εδώ, διάφορους κατηγορουμένους να αποποιούνται την ευθύνη, ότι δεν ξέρανε καθόλου τον Ρουπακιά, όλα αυτά τα πρόσωπα, από την κορυφή μέχρι τον πάτο, ανθρώπινα, κάποιος από αυτούς έχει έρθει ποτέ να σας πει: «συγγνώμη, λυπάμαι», «συλλυπητήρια για το γιό σας»;
Μ. Φύσσα: Ποτέ. Κανείς. Όχι μόνο δεν έχουν ζητήσει συγγνώμη – και φυσικά ποιός θα την δεχόταν; – ποτέ, κανείς. Αντίθετα, έχουμε στοχοποιηθεί επειδή τους έχουμε κατηγορήσει. Ακόμα και τώρα, συγγενείς των κατηγορούμενων, γιατί δυστυχώς πολλοί είμαστε στην ίδια γειτονιά, συγγενείς, παιδιά, σύζυγοι, μας κοιτάνε περίεργα, σαν να κάναμε εμείς κακό σε αυτούς και όχι αυτοί σε εμάς.
Παπαδοπούλου Χρ. [υποστ. κατηγορίας]: Κυρία Φύσσα, κάποια πράγματα για τον Παύλο, πόσων χρονών ήταν, αναφερθήκατε στη μουσική…
Μ. Φύσσα: Η μουσική ήταν η μεγάλη του αγάπη. Όμως, λόγω της οικογενειακής οικονομικής κατάστασης, ήταν αδύνατο να ασχοληθεί με αυτό και έπρεπε να ασχοληθεί με άλλα επαγγέλματα για τα προς το ζην. Έχει δουλέψει σε πολλές δουλειές, ήταν 34 χρονών όταν δολοφονήθηκε. Σήμερα θα ήταν 43, αλλά δεν τον αφήσανε να ζήσει. Έκανε πολλές δουλειές και δεν είχε πρόβλημα να δουλέψει σε οτιδήποτε, αρκεί να έχει τα προς το ζην του και να καλύπτει τη μεγάλη του αγάπη, τη μουσική. Σε όλα αυτά τα χρόνια έχει δουλέψει και ηλεκτρολόγος, και σε μηχανουργείο, και στα καράβια, στις επισκευές, αρκετά χρόνια. Και, τα τελευταία χρόνια, η δουλειά του ήταν στον καλλιτεχνικό χώρο, Διοργάνωνε συναυλίες, έκανε συναυλίες, στην ουσία με αυτό.
Παπαδοπούλου: Η κοινωνική του δράση, σαν πολίτης στη γειτονιά του, στον Πειραιά, είχε κάποια δράση;
Μ. Φύσσα: Φυσικά και είχε. Ήταν αντιφασίστας, αλληλέγγυος, βοηθούσε όπου μπορούσε και όπου χρειαζόταν, μεγάλο του όραμα να μπορέσει να κάνει πολυχώρο που θα μάζευε όλα τα παιδιά που, κατά κάποιο τρόπο, ήταν στο δρόμο, είχαν χάσει το δρόμο τους ή δεν μπροούσαν να αναταπεξέλθουν σε αυτά που ήθελαν να κάνουν. Γενικότερα ήταν ένας ενεργός πολίτης και ακτιβιστής.
Παπαδοπούλου: Είπατε ότι τα τραγούδια του είχαν και αντιφασιστικό χαρακτήρα, θυμάστε κάποια;
Μ. Φύσσα: Ναι το ένα είναι το «γάμα τους», το «εκτός ελέγχου» που αναφέρεται και στον Γρηγορόπουλο και στον Τζουλιάνι, στην Ιταλία που τον δολοφόνησαν, και άλλα που δε θυμάμαι τώρα.
Παπαδοπούλου: Λίγο για το όχημα του Ρουπακιά: ήρθε μόνος του με του αμάξι; Εννοώ, το αμάξι ήρθε μόνο του στο σημείο στο Κερατσίνι;
Μ. Φύσσα: Όχι. Προηγείτο ενός κομβόι.
Παπαδοπούλου: Από τι οχήματα;
Μ. Φύσσα: Από μηχανάκια και άλλο ένα όχημα.
Παπαδοπ Τα άτομα αυτά πάνω στα μηχανάκια;
Μ. Φύσσα: Ήταν… ήρθαν από τη Νίκαια. Ήταν όλοι αυτοί που πήραν το μήνυμα από τον Πατέλη.
Παπαδοπούλου: Όταν λέτε από τη Νίκαια; Το μήνυμα που είπατε, ότι καλούσε τα μέλη της οργάνωσης να εμφανιστούν άμεσα;
Μ. Φύσσα: Συγκεκριμένα στο «Κοράλλι», στο […] κάποιοι δικοί τους είχαν θέμα. Νομίζω το μήνυμα τους έλεγε στη Νίκαια.
Παπαδοπούλου: Στα γραφεία της ΧΑ;
Μ. Φύσσα: Ναι, που είναι Καισαρείας… κάτι.
Παπαδοπούλου: Αν μπορείτε: Από τη στιγμή που βγαίνουν τα παιδιά έξω, βλέπουν τους χρυσαυγίτες, είναι μπλοκαρισμένα τα αμάξια τους, είπατε για το Χατζησταμάτη, τον ειδικό φρουρό, μπορείτε να πείτε τι συνέβη στα άτομα της ΧΑ που ήρθαν έξω από το «Κοράλλι»;
Μ. Φύσσα: Δεν έχω καταλάβει την ερώτηση.
Παπαδοπούλου: Όταν φεύγει ο Παύλος, οι χρυσαυγίτες τι κάνουν απ’ έξω;
Μ. Φύσσα: Αρχίζουν να φωνάζουν. Εκεί είναι που μεσολαβεί ο Χατζησταμάτης και τους λέει να σταματήσουν και πάει στο παιδιά και τους λέει «μην κάνετε τίποτα» και εκεί ο Παύλος του λέει «εμείς δεν είχαμε σκοπό να κάνουμε τίποτα» και «έχω μάθει να περπατάω στη γειτονιά μου ελεύθερος».
Παπαδοπούλου: Τι απόσταση είναι το «Κοράλλι» από το σπίτι σας;
Μ. Φύσσα: Είναι δύο στενά.
Παπαδοπούλου: Δηλαδή, στη γειτονιά του Παύλου;
Μ. Φύσσα: Φυσικά, στο σπίτι του είναι.
Παπαδοπούλου: Αναφέρατε περιστατικά όπου έχουν καταδικαστεί πρωτοδίκως Χρυσαυγίτες: κομμουνιστές συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ, Λουκμάν, αλιεργάτες. Μπορείτε να μας πείτε τι κοινό έχει ο Παύλος Φύσσας, ο Λουκμάν, οι κομμουνιστές συνδικαλιστές;
Μ. Φύσσα: Γατί είναι όλοι τους αντίθετοι με εκείνους. Η επίθεση στον Λουκμάν είναι ότι ήταν Πακιστανός, ήταν ρατσιστική. Η επίθεση στο ΠΑΜΕ, ότι είναι αντίθετοι με τους ίδιους, και ο ίδιος ο Λαγός λέει: «οι λακέδες της Ζώνης θα φύγουν». Είναι η επίθεση στους αλιεργάτες, που επίσης είναι μετανάστες, και αυτοί εχθροί τους. Επίσης το χτύπημα στον Λαζάρου ήταν και αυτό, φυσιογνωμικά δεν τους άρεσε, πολύ απλά θεωρούσαν ότι είναι αντίθετος από αυτούς και τον σαπάκιασαν.
Παπαδοπούλου: Τι είδους οργάνωση ήταν η ΧΑ που είχε ως στόχο αντιφαστίστες, μετανάστες, αναρχικούς; Τι είδους;
Μ. Φύσσα: Εγκληματική οργάνωση, που μην ξεχνάμε ότι είναι ένα πολιτικό κόμμα.
Παπαδοπούλου: Και η ιδεολογία της ΧΑ;
Μ. Φύσσα: Ναζιστική βέβαια. Μία ναζιστική εγκληματική οργάνωση.
Παπαδοπούλου: Έχετε ακούσει κάποιες δηλώσεις που δείχνουν ότι η προσέγγιση της ήταν ο ναζισμός;
Μ. Φύσσα: Έχω δει βίντεο στη Νέδα, στο οποίο είναι εκεί και ο Ρουπακιάς και ο Πατέλης και ο Καζαντζόγλου, οι οποίοι, νεοσύλλεκτοι, ορκίζονται σε χιτλερικούς ύμνους.
Δαλιάνη Μ. [συνήγορος υποστ. κατηγορίας]: Περιορισμένα και συμπληρωματικά, κα πρόεδρε. Κα Φύσσα, χρειάζεται τουλάχιστον μεγάλο απόθεμα ψυχής για να θυμάστε και να ξαναθυμάστε αυτά τα γεγονότα. Σε σχέση με την αναγνωρισιμότητα και τη στοχοποίηση του Παύλου, είπατε ότι έχει δουλέψει και στη Ζώνη του Περάματος;
Μ. Φύσσα: Βεβαίως το είπα. Περίπου οχτώ χρόνια ήταν στη Ζώνη.
Δαλιάνη: Το έχει ομολογήσει κάποιος κατηγορούμενος ότι τον ήξεραν από τη Ζώνη του Περάματος;
Μ. Φύσσα: Δεν το θυμάμαι. Εάν τον θυμούνται, θα είναι ο Μιχάλαρος και κάποιος άλλος.
Δαλιάνη: Μετά, εκ των υστέρων, σε συνομιλίες, συνομολόγησαν ότι ήταν στόχος ο Παύλος;
Μ. Φύσσα: Βέβαια, ο Δεβελέκος είπε «το ψάχναμε το μπαστάρδι».
Δαλιάνη: Αυτό δεν είναι ομολογία στοχοποίησης ότι τον ψάχνανε;
Μ. Φύσσα: Βεβαίως. Δεν τον έψαχνε ο Δεβελέκος. Όλη η οργάνωση.
Δαλιάνη: Να πάμε σε εκείνο το βράδυ σε σχέση με το διάλογο που είχατε με τον γιατρό στο νοσοκομείο, γιατί, σε σχέση με αυτό, δεν έχετε πλέον δευτερογενή γνώση από μάρτυρες. Σας είπε ο γιατρός ότι «το χτύπημα ήταν επαγγελματικό» και «δε θα μπορούσαμε να κάνουμε τίποτα ακόμα, ακόμα κι αν ήταν απ’ έξω από το νοσοκομείο»;
Μ. Φύσσα: Και για το σημείο, και για το είδος, ότι έστριψε το μαχαίρι.
Δαλιάνη: Και αυτό έδειχνε μια εκπαίδευση;
Μ. Φύσσα: Βεβαίως.
Πανταζή: Μη λέτε τι έδειχνε. «Αν έδειχνε κάτι».
Δαλιάνη: Είπατε για μια σειρά τηλεφώνων, όταν ο Πατέλης λαμβάνει το τηλέφωνο από τον Καζαντζόλου, γιατί δεν στέλνει το μήνυμα στην τοπική και παρεμβάλλεται ένα μήνυμα;
Μ. Φύσσα: Γιατί τίποτε δεν μπορούσε να γίνει αν δεν έπαιρνε το οκ από τον περιφερειάρχη και ο περιφερειάρχης, σίγουρα, το οκ από τον αρχηγό. Το έχουμε δει σε βίντεο του Πατέλη, όπου ετοιμάζει μια επίθεση στην Παναγίτσα και αναφέρει «τίποτα δεν μπορεί να γίνει αν δεν πάρουμε το οκ από το Γιάννη, από το Λαγό. Αν πάρουμε το οκ, ό,τι κινείται σφάζεται».
Δαλιάνη: Αυτό δηλαδή το βίντεο, την είδατε αυτή την εικόνα να συμβαίνει, αυτό πραγματοποιήθηκε;
Μ. Φύσσα: Αυτό ακριβώς.
Δαλιάνη: Άγγος, Καζαντζόγλου, Πατέλης είναι ισότιμοι ή είναι σε ιεραρχία;
Μ. Φύσσα: Ο Άγγος δεν είναι στο πενταμελές, ο Καζαντζόγλου είναι στο πενταμελές, ο Ρουπακιάς είναι, και ο Πατέλης πυρηνάρχης και ο Λαγός περιφερειάρχης.
Δαλιάνη: Κατόπιν της ιεραρχικής ενημέρωσης φτάνει το κομβόι στο «Κοράλλι» με τις μηχανές και τα αυτοκίνητα. Αυτοί οι άνθρωποι που κατεβάινουν εκεί τι εμφάνιση έχουν;
Μ. Φύσσα: Στρατιωτική με τις αρβύλες, με παντελόνια ΧΑ.
Δαλιάνη: Και η κίνησή τους είναι ομοιόμορφη;
Μ. Φύσσα: Και η κίνησή τους, τρομοκρατούσαν με τα ποδοβολητά, με τις μηχανές, με τον όχλο να δημιοργούν κλίμα φόβου.
[Η πρόεδρος απευθυνόμενη στους φωτογράφους: Όχι την έδρα είπαμε!]
Δαλιάνη: Έχουν και οπλισμό;
Μ. Φύσσα: Φυσικά, έχουν ρόπαλα, στειλιάρια και άλλα.
Δαλιάνη: Τα παιδιά, ο Παύλος και οι φίλοι του έχουν κάτι που μοιάζει με όπλο ώστε να προκαλέσουν το φόβο στην ομάδα που περιγράφετε;
Μ. Φύσσα: Δεν κυκλοφορούσαν ποτέ με κάτι στα χέρια τους, πόσω μάλλον ότι πήγαν να δούν την μπάλα, τίποτα άλλο δεν είχαν πάνω τους.
Δαλιάνη: Μέχρι τώρα, από τη στιγμή που βρίσκονται απέναντι ο Παύλος και οι φίλοι του με την πολυάριθμη ομάδα, πριν εμφανιστεί ο Ρουπακιάς, αυτή η ομάδα επιτίθεται στον Παύλο;
Μ. Φύσσα: Πολλές φορές, σε κύματα, πηγαίνανε και φεύγανε σε κύματα, υπήρχαν και οι σταθεροί στο πεζοδρόμιο που τρομοκρατούσαν φωνάζοντας και βρίζοντας και φυσικά δίνοντας βήμα στους άλλους.
[Ο κατηγορούμενος Λαγός σημειώνει καθ’ όλη τη διάρκεια της κατάθεσης της κ. Μάγδας Φύσσα]
Δαλιάνη: Όταν κατεβαίνει ο Ρουπακιάς αυτοί τι κάνουνε; Δρούνε ανεξάρτητα;
Μ. Φύσσα: Ανοίγουν για να μπορέσει να περάσει, καταφέρουν χτυπήματα, μαζεύονται όλοι στο απέναντι πεζοδρόμιο και εξαφανίζονται γιατί ήξεραν τι ήρθε να κάνει ο Ρουπακιάς. Γι’ αυτό και όλο αυτό, καθυστερούσαν τον Παύλο.
Δαλιάνη: Μεταξύ Ρουπακιά και Παύλου υπάρχει οποιαδήποτε συμπλοκή ή διένεξη;
Μ. Φύσσα: Καμία απολύτως. Ούτε κουβέντα. Η μόνη κουβέντα ήταν όταν τον ρώτησε ποια είναι η Κεφαλληνίας και του είπε πολύ απλά «φίλε μου αυτή είναι» γιατί έτσι είχε μάθει να μιλάει.
Δαλιάνη: Και μετά παρκάρει;
Πρόεδρος: Τα έχει πει.
Μ. Φύσσα: Παρκάρει, πάει ανάποδα, ανάβει το τσιγάρο του, μαχαιρώνει και φεύγει.
Θεοδωρόπουλος Θ. [συνήγ. υποστ. κατηγορίας]: Είπατε ότι ο Παύλος δεν γνωριζόταν με τον Ρουπακιά. Είπατε ότι ο Ρουπακιάς δεν ήταν στο «Κοράλλι» κι ότι ήταν στο αυτοκίνητο μπροστά στο κομβόι, που ξεκίνησε από πού;
Μ. Φύσσα: Από τη Νίκαια.
Θεοδωρόπουλος: Από πού; Τι ήταν εκεί;
Μ. Φύσσα: Καισαρείας, είναι τα γραφεία της ΧΑ.
Θεοδωρόπουλος: Μήπως θυμάστε τι του είπαν του Ρουπακιά όταν έφτασαν στα γραφεία της οργάνωσης;
Μ. Φύσσα: Πάνε «να απεγκλωβίσουν δύο δικούς τους».
Οπλαντζάκης [συνήγ. Ρουπακιά]: Αυτό ειναι ερώτηση από την απολογία του Ρουπακιά, να περάσει στα πρακτικά αυτό.
Πρόεδρος: Από πού το ξέρετε;
Μ. Φύσσα: Από το δικαστήριο, από τη δικογραφία, γιατί; Απαγορεύεται;
Πρόεδρος: Τη δικογραφία την ξέρουμε και εμείς.
Θεοδωρόπουλος: Η δικογραφία, δεν ξέρω δυστυχώς πόσοι τη γνωρίζουν με τόση πληρότητα για να αποδειχθεί το αδίκημα για το οποίο κατηγορούνται. Σας παρακαλώ, θέλω να κάνω τις ερωτήσεις μου με τη νηφαλιότητα που πρέπει.
Πρόεδρος: Τι θέλετε να πείτε, κε συνήγοε, μη αυτόπτης μάρτυρας είναι, που λέει αυτή την ώρα τα ίδια και τα ίδια, εκατό φορές, τα έχουμε ακούσει.
Θεοδωρόπουλος: Τα ίδια και τα ίδια; Μη αυτόπτης μάρτυρας; Που λέει τα ίδια;
Πρόεδρος: Εμείς ρωτάμε από πού το ξέρει.
Θεοδωρόπουλος: Κι εδώ τα είπε και φωναχτά. Τελοσπάντων. Ερώτηση: Ειδοποίηθηκε και πήγε εκεί που πήγε δεν ήταν δίπλα. Διαφορές δεν είχε. Ο Ρουπακιάς ως άτομο, ως αυτόνομη προσωπικότητα, είχε κίνητρο, είχε λόγο να κάνει ό, τι έκανε στον Παύλο; Σαν άνθρωπος;
Μ. Φύσσα: Κανέναν λόγο δεν είχε.
Θεοδωρόπουλος: Όμως, παρόλο που δεν είχε;
Μ. Φύσσα: Σκότωσε, δολοφόνησε.
Θεοδωρόπουλος: Και σκότωσε υπό τις συνθήκες που είπατε. Ποιος είναι ο λόγος λοιπόν που ο Ρουπακιάς ως άτομο δεν μπορεί να σκοτώσει μόνος του;
Μ. Φύσσα: Ανήκει σε ναζιστική εγκληματική οργάνωση.
[Φασαρία από τους δικηγόρους υπεράσπισης]
Συνήγορος Γερμενή: Είναι σαφής η περιχάραξη του 224. Δε διέκοψα, κ. συνάδελφε, σέβομαι την κα. μάρτυρα, αλλά να τηρήσουμε τη δικονομική τάξη. Η ερώτησή σας δεν επιτρέπεται.
Πρόεδρος: Τα ίδια λέμε τώρα.
Θεοδωρόπουλος: Ας δούμε αν αυτό που θα ρωτήσω τώρα, αν έχει ειπωθεί, και μάλιστα 100 φορές. Πείτε μου, κα. Φύσσα, οι κατηγορούμενοι για την υπόθεση του Παύλου, μεταξύ τους, πριν τη δολοφονία, έχουν τηλεφωνική επικοινωνία;
Μ. Φύσσα: Έχουν, βέβαια.
Θεοδωρόπουλος: Μετά τη δολοφονία, έχουν επικοινωνία;
Μ. Φύσσα: Έχουν και μετά αλλά σταματήσανε για λίγο, για 4 λεπτά.
Θεοδωρόπουλος: Πότε δεν δουλεύουν τα τηλέφωνα;
Μ. Φύσσα: Την ώρα που γινόταν η δολοφονία, αυτό το διάστημα, 4-5 λεπτά.
Θεοδωρόπουλος: Είπατε για το σημείο της δολοφονίας και κάνατε τις περιγραφές, ότι ήσαν απέναντι 20, δεν ξέρω πόσοι, και κατά κύματα χτυπούσαν τον Παύλο. Ξέρετε αν και αυτόπτες μάρτυρες της περιοχής το έχουν επιβεβαιώσει;
Μ. Φύσσα: Ναι, το έχει επιβεβαιώσει. Και τα κορίτσια που ήταν μάρτυρες εκείνο το βράδυ εκεί, και ο τελευταίος μάρτυρας κατέθεσε τα ίδια. Κι επείσης, το κλίμα τρομοκρατίας το δημιούργησαν σε όλο τον κόσμο που εκείνη την ώρα από τα μπαλκόνια τους έβλεπαν. Δεν υπήρχε τρομοκρατία μόνο στα παιδιά, πολλοί φοβηθήκανε και δεν ήρθαν να καταθέσουν.
Θεοδωρόπουλος: Είπατε ότι έγινε η σύλληψη όπως έγινε, και τι έγινε στο ΑΤ, είχε ομολογήσει ο κ Ρουπακιάς ότι ήταν υπαίτιος αυτής της πράξης;
Μ. Φύσσα: Νομίζω ναι, ότι ομολόγησε.
Θεοδωρόπουλος: Το τηλέφωνό του το πήρε η αστυνομία;
Μ. Φύσσα: Όχι, το είχε μαζί του.
Θεοδωρόπουλος: Είναι φυσιολογικό αυτό από την πείρα σας;
Μ. Φύσσα: Όχι βέβαια, τα παιδιά τα είχαν κλεισμένα χωρίς να έχουν κάνει κάτι.
Θεοδωρόπουλος: Μέσα από το Τμήμα επικοινώνησε ο Ρουπακιάς και αν ναι με ποιόν;
Μ. Φύσσα: Με Πατέλη.
Θεοδωρόπουλος: Όταν τελείωσαν την επικοινωνία με τον Πατέλη, ο Πατέλης με ποιόν επικοινωνούσε;
Μ. Φύσσα: Με τον Λαγό και την επόμενη για να δούνε τι θα κάνουνε.
Θεοδωρόπουλος: Είπατε, 12:37 η ώρα ότι ο κ. Λαγός επικοινώνησε με το Μιχαλολιάκο;
Μ. Φύσσα: Ναι, προκύπτει αυτό.
Θεοδωρόπουλος: Αυτό το γεγονός, της δολοφονίας, ήταν συγκλονιστικό για τη γειτονιά, σωστά;
Μ. Φύσσα: Φυσικά, προφανώς όχι για όλους, αλλά για κάποιους ναι.
Θεοδωρόπουλος: Ειπώθηκε στον κ. Λαγό τι έγινε;
Μ. Φύσσα: Τι λένε ή τι ακριβώς έγινε;
Θεοδωρόπουλος: Μιλήσανε για τη δολοφονία;
Μ. Φύσσα: Όχι. Λένε ότι το έμαθαν την επόμενη ημέρα.
Οπλαντζάκης: [παρεμβαίνει] δικάζουμε δεύτερο βαθμό […]
Θεοδωρόπουλος: Είπατε για πειθαρχία, υπακοή και τα λοιπά. Είναι λογικό ένας άνθρωπος που συνδέεται με τη ΧΑ, που ήταν με άλλους Χρυσαυγίτες, ότι γίνεται συζήτηση και δε λένε για τη δολοφονία;
Συνήγοροι υπέρασπισης: Ερώτηση κρίσης!
Θεοδωρόπουλος: Λένε ότι ο Ρουπακιάς ήταν ένας περαστικός, έτσι δε λέγανε;
Μ. Φύσσα: Ναι, ότι δεν τον γνωρίζανε.
Θεοδωρόπουλος: Εδώ είναι, ένας προς έναν, είναι 48 στη φυλακή.
Νασίου [συνήγορος υπεράσπισης]: Το τεκμήριο αθωότητας να το σέβεστε, είναι δικαίωμα μέχρι την αμετάκλητη απόφαση.
Θεοδωρόπουλος: Είναι βαθύτατη η παρατήρηση που κάνετε, δε νομίζω ότι είναι για εμένα, αλλά για φοιτητές της νομικής και αποφοίτους. Πού είμαστε τώρα όμως, κε συνάδελφε; Στον περαστικό. Ο κ. Ρουπακιάς, η Τ.Ο. Νίκαιας πως παρουσιαζόταν; Ως μια μέτρια, ήσυχη οργάνωηση, ή ως κάτι πρωτοποριακό και μεγάλο;
Μ. Φύσσα: Παρουσιαζόταν, ως τοπική Νίκαιας, ότι ήταν «τα σκληρά παιδιά της ΧΑ», οι πιο σκληροπυρηνικοί.
Θεοδωρόπουλος: Περιοριζόταν στη δράση μόνο του Πειραιά ή επεκτεινόταν;
Μ. Φύσσα: Τους είδαμε και σε άλλα σημεία. Να εκπαιδεύονται στη Νέδα.
Θεοδωρόπουλος: Ο Ρουπακιάς συμμετείχε σε αυτή τη δραστηριότητα;
Μ. Φύσσα: Βέβαια συμμετείχε, είχε βάλει και τους νεοσύλλεκτους να ορκιστούν. Με ναζιστικούς ύμνους, με σημαίες ναζιστικές.
Θεοδωρόπουλος: Είπατε ότι ορκιστήκανε μπροστά σε ανθρώπους, που ήταν και ο Ρουπακιάς. Το ερώτημα είναι ποιος είναι κατώτερος;
Μ. Φύσσα: Αυτός που ορκίζεται.
Θεοδωρόπουλος: Ξέρετε αν πάρθηκε κανένα μέτρο διαγραφής εναντίον του κ. Πατέλη ή όλων όσοι φέρονται να έχουν συνδράμει στη δολοφονία; Αν έχουν διαγραφεί από την τοπική οργάνωση;
Μ. Φύσσα: Όχι, δεν το ξέρω.
Θεοδωρόπουλος: Ξέρετε αν υπήρξαν άνθρωποι που έλεγαν «διεγράφη», «έκλεισε η Τ.Ο.» και άλλοι που έλεγαν «όχι δε συνέβη αυτό»;
Μ. Φύσσα: Ίσως να μην έδωσα σημασία σε όλα αυτά. Μπορεί και να ακούστηκε. Κανείς δεν αναλάμβανε την ευθύνη την επόμενη μέρα. Κανείς δε γνώριζε τον Ρουπακιά, κανείς δεν ήξερε τίποτα. Δεν υπήρξε καμία σύλληψη εκείνο το βράδυ. Όλα αυτά έγιναν γιατί είχαν κρατική ασυλία, παρότι ήταν, για εμένα, μια τρομοκρατική εγκληματική οργάνωση που είχε μπει και μέσα στη Βουλή.
Θεοδωρόπουλος: Κάνετε μια διάκριση στην κατάθεσή σας, ανάμεσα στους αστυνομικούς της ΔΙΑΣ και στους αστυνομικούς που συλλάβανε τον Ρουπακιά.
Μ. Φύσσα: 4 μηχανές ναι, 8 αστυνομικοί.
Θεοδωρόπουλος: Αυτοί οι 8, μπόρεσαν να αποτρέψουν αυτή την επίθεση εναντίον του Παύλου και των παιδιών;
Μ. Φύσσα: Θα μπορούσαν να το είχαν κάνει. Δεν έκαναν απολύτως τίποτα. Όχι μόνο δεν απέτρεψαν, ήρθαν εδώ μάρτυρες και το μόνο που ακούσαμε ήταν ότι δεν είχαν δικαίωμα, δεν μπορούσαν να κάνουν κάτι. Παρότι υπήρξε εκεί ο ένας με βαρύ οπλισμό, που σημαίνει δεν τον έχει για πλάκα, αλλά δεν τους ζήτησε κανείς κάτι που να είναι αντίθετο στα καθήκοντά τους. Ένα πολύ απλό πράγμα θα μπρούσαν να κάνουν. Μια ασπίδα, να φύγουν τα παιδά. Αυτό που μου αφήνει η στυνομία εκείνο το βράδυ, είναι ότι η ΧΑ και οι αστυνομικοί που βρισκόντουσαν το βράδυ εκεί, ήταν ένα και το ίδιο.
Θεοδωρόπουλος: Για να ολοκληρώσω, ξέρετε αν στη μεθοδολογία της δράσης τους υπήρχε ή όχι η δημόσια επιθετική συμπεριφορά; Τι ξέρετε;
Μ. Φύσσα: Το είδαμε δημόσια όλοι το χαστούκι του Κασιδιάρη, το είδαμε δημόσια.
Θεοδωρόπουλος: Το ότι έγινε δημόσια, ξέρετε αν κάποιος από τα ηγετικά στελέχη σχολίασε το γεγονός αυτό και αν τους έβλαψε δημοσκοπικά;
Μ. Φύσσα: Όχι δεν γνωρίζω.
Θεοδωρόπουλος: Άλλη δημόσια τοποθέτηση, που να τη βλέπει ολόκληρος ο λαός, στη Βουλή ενδεχομένως ή οπουδήποτε έχετε υπόψη σας; Άλλη υβριστική συμπεριφορά, στον κ. Δένδια, πχ;
Μ. Φύσσα: Εγώ έχω ακούσει προσωπικά τον Μπαρμπαρούση να θέλει τα κεφάλια ηγετών άλλου κόμματος στις Πρέσπες, μάλλον του πρωθυπουργού, και αυτό μέσα στη Βουλή.
Θεοδωρόπουλος: Θα μπορούσε ποτέ ο Ρουπακιάς να αντιπαρατεθεί και να σκοτώσει τον Παύλο, ένας προς έναν;
Μ. Φύσσα: Δεν υπάρχει τέτοια περίπτωση. Εδώ ένα μπουκάλι έφαγε και φώναζε την αστυνομία «πάρτε με από εδώ, θα με σκοτώσει».
Θεοδωρόπουλος: Η παρουσία αυτών των ανθρώπων, που είπατε ότι ήταν από τη ΧΑ, ποιον ενδυνάμωνε; τον Παύλο;
Μ. Φύσσα: Τον ίδιο.
Θεοδωρόπουλος: Ποιόν:
Μ. Φύσσα: Τον Ρουπακιά.
Θεοδωρόπουλος: Ευχαριστώ.
Μ. Φύσσα: Θέλω να πω κάποια μόνο από τα σημεία που ενοχλήθηκα, μιλάτε για δικογραφία, τα πεντέμιση χρόνια δίκης τα ξεχνάμε, για το τι τραβήξαμε εδώ μέσα, στην ίδια αίθουσα;
[Χειροκροτήματα από το κοινό]
Καμπαγιάννης Αθ. [συνήγορος υποστήριξης κατηγορίας]: Κυρία Φύσσα, εμείς εκπροσωπούμε έναν Αιγύπτιο ψαρά. Γνωρίζετε τα πραγματικά περιστατικά για αυτό; Και από τη δίκη. Γιατί καταθέτετε και επί αυτών που ακούσατε, και οποιοσδήποτε λέει ότι δεν καταθέτει και γι’ αυτά που άκουσε στην πρωτόδικη, δεν δικάζει σε αυτή τη χώρα. Άρα λοιπόν. Γνωρίζετε πού έγινε αυτό που είπατε, ότι τον σαπακιάσανε αυτό τον άνθρωπο;
Μ. Φύσσα: Ναι, γνωρίζω ότι έγινε στο Ικόνιο. Ότι οι Αιγύπτιοι κοιμόνταν στο σπίτι τους.
Καμπαγιάννης: Κοιμόταν λοιπόν;
Μ. Φύσσα: Ναι, μάλιστα.
Καμπαγιάννης: Λέει η πρωτόδικη απόφαση «κινητοποιήθηκε ιεραρχικά ο σχηματισμός της ΧΑ, και συγκεκριμένα η ομάδα ασφάλειας της Νίκαιας». Ήθελα να σας ρωτήσω, εάν αυτόν τον όρο, «ομάδα ασφάλειας», αν τον ξέρετε τον όρο; Γιατί το γράφει έτσι η πρωτόδικη;
Μ. Φύσσα: Προφανώς είναι η ομάδα η οποία είναι για τη βρώμικη δουλειά της ΧΑ.
Καμπαγιάννης: Και άρα, εκείνο το βράδυ, γνωρίζετε αν τα άτομα εκείνα που κινητοποιήθηκαν ανήκαν εκεί;
Μ. Φύσσα: Μιλάτε για την…;
Καμπαγιάννης: Για τη δολοφονία του Παύλου.
Μ. Φύσσα: Ήταν αυτή η ομάδα, φυσικά.
Παπαδάκης Κ. [συνήγορος υποστήριξης κατηγορίας]: [Προσέρχεται στο μικρόφωνο] Κα πρόεδρε, πριν αρχίσω τις ερωτήσεις, αυτή η λειτουργία [αναφέρεται στα μικρόφωνα, ένα στο οποίο προσέρχονται όλοι οι συνήγοροι] είναι ανεπαρκής για τις ανάγκες της δίκης. Στο ανώτατο ειδικό Δικαστήριο, στον Άρειο Πάγο, υπάρχουν μικρόφωνα για κάθε συνήγορο. Αυτή η περιφερόμενη κατάσταση, δεν εξυπηρετεί. Και θα παρακαλέσω να παρθεί μια πρωτοβουλία και να λυθεί. Θα είναι μια δίκη που θα διαρκέσει.
Τώρα έρχομαι στις ερωτήσεις. Αλλάζω τη ροή, επειδή κάνατε μια αναφορά στο τι περάσαμε πεντέμιση χρόνια στη δίκη αυτή, θα είχατε την καλοσύνη να αναφέρετε περιστατικά, εντός, εκτός [του χώρου] Εφετείου, που αφορούν τη δράση της οργάνωσης;
Μ. Φύσσα: Σε αυτή την αίθουσα εδώ, ζήσαμε όλοι όσοι ήμασταν εδώ, ένα τάγμα εφόδου να έχει μπει μέσα ως κοινό και ακούσαμε και το «αίμα-τιμή-ΧΑ», απειλές, έχουμε ζήσει τα απίστευτα εδώ μέσα. Και τρομοκρατία, προσπαθήσαν να περάσουν χωρίς κανέναν έλεγχο και την αστυνομία να επιβάλει την τάξη, η αστυνομία, αντιθέτως, εμάς κηνυγούσε. Εγώ προσωπικά έχω δεχτεί άπειρες απειλές. Σε ένα σημείο μας είχαν εξοντώσει εντελώς. Και να έχω απέναντι μου ένα απόβρασμα της κοινωνίας που να μου λέει «πού είναι ο Παύλος τώρα;» και να δείχνει με το χέρι κάτω από το χώμα και να χαίρεται.
Παπαδάκης: Σε ποιόν αναφέρεστε, κα Φύσσα;
Μ. Φύσσα: Παυλίδης λέγεται.
Παπαδάκης: Έχει σχέση με τη ΧΑ;
Μ. Φύσσα: Είναι μέλος της.
Παπαδάκης: Ζήσατε και βιαιοπραγίες εκτός από απειλές;
Μ. Φύσσα: Φυσικά, και προχθές το ίδιο έγινε, ναι, πώς δεν έχουμε ζήσει, έχουμε ζήσει να χτυπιέται, έξω από το εφετείο, μια δικηγόρος της πολιτικής αγωγής, από εδώ…
Παπαδάκης: Ποιά δικηγόρος;
Μ. Φύσσα: Κουνιάκη. Και η αστυνομία πάλι δεν έκανε κάτι. Και αν δεν κάνω λάθος, ήταν ο Δεβελέκος.
Παπαδάκης: Ο Δεβελέκος αυτός είχε σχέση με τη ΧΑ;
Μ. Φύσσα: Φυσικά, ήταν πρωτοπαλίκαρο του Μιχαλολιάκου. Ήταν αυτός που είπε «το ψάχναμε το μπαστάρδι».
Παπαδάκης: Εκτός από τον Δεβελέκο και τον Παυλίδη, υπάρχουν άλλα άτομα να κατονομάσετε;
Μ. Φύσσα: Εδώ, όσοι έχουν περάσει, έχουν αφήσει το στίγμα τους. Είμαι σωματικά και ψυχικά κουρασμένη αυτή τη στιγμή και δε θυμάμαι τώρα, αλλά έχουμε ακούσει τους ίδιους τους πρώην βουλευτές να απειλούν να φωνάζουν, και – αν είναι δυνατόν – να ακούσουμε σε δικαστήριο ότι είναι πολιτικός κρατούμενος, ποιος, ο Λαγός! Θα τρίζουν τα κόκκαλα όλων αυτών που βασανίζανε οι ίδιοι. Αν είναι δυνατόν!
[Χειροκροτήματα από το κοινό]
Πρόεδρος: Δε βλέπω να κάνει κάτι η αστυνομία για τους χειροκροτούντες. Ποιός είναι ο υπεύθυνος αστυνομικός;
Παπαδάκης: Προχθες χειροκροτούσαν άλλοι και δεν είπατε κάτι κα. πρόεδρε. Οι συνυπερασπιστές σας, κ. Πλεύρη, που σας πάει τρεις και μία όποτε τίθεται θέμα κάλυψης!
Πλεύρης: Αν βλέπανε τη δίκη στο εξωτερικό, δε θα τολμούσατε να λέτε αυτά που λέτε.
Μ. Φύσσα: [προς Πλεύρη]: Θα τολμούσατε να χαιρετήσετε ναζιστικά αν ήσασταν στο εξωτερικό;
[Πλεύρης σηκώνεται όρθιος και αμίλητος, και χαιρετάει ναζιστικά παρατεταμένα]
[Από το κοινό]: Φασίστα, ε φασίστα, τόσα εγκλήματα έχετε κάνει, δολοφόνοι έχετε κάψει τη μισή Ελλάδα. Ο Παύλος ζει, τσακίστε τους ναζί […]
H έδρα αποχωρεί, μικρή διακοπή στις 12:57.
Συνέχεια της διαδικασίας, 13:10
Πλεύρης: Την ώρα που φύγατε, με αποκαλούσαν δολοφόνο και ήρθαν εδώ να μου ζητήσουν το λόγο. Μου φαίνεται ότι σας έχει ξεφύγει η διαδικασία.
Πρόεδρος: Όταν λείπουμε;
Πλεύρης: Ζητώ την προστασία του δικαστηρίου για να ασκήσω το λειτούργημά μου, μπορεί το δικαστήριό σας να με προστατέψει;
Πρόεδρος: Βεβαίως.
Παπαδάκης: [Προς Πλεύρη] Τον ναζιστικό σας χαιρετισμό τον είδε το διακστήριο;
Αντανασιώτης: Μα προκαλείτε με τον χειρότερο τρόπο και ζητάτε και τα ρέστα.
Πλεύρης: Αυτό που κάνω δεν απαγορεύεται από τον Νόμο. Τέρμα.
Πρόεδρος: Πού είναι ο υπεύθυνος αστυνομικός;
Παπαδάκης: Κα πρόεδρε, καλείστε να κρίνετε αν οι ναζιστικοί χαιρετισμοί είναι ανεκτοί.
Πρόεδρος: [Προς αστυνομικό] Παραπονιέται ο κ. συνήγορος ότι τον απειλούν;
Αστυνομικός: Είμαστε εδώ όλη την ώρα…
Παπαδάκης: Χάριν εντυπώσεων. Απευθύνει ναζιστικούς χαιρετισμούς και ψευδώς παραπονείται ότι δήθεν απειλείται.
Πρόεδρος: Τα χειροκροτήματα απαγορεύονται.
Από το κοινό: Οι ναζιστικοί χαιρετισμοί;
Αντανασιώτης: Οι ναζιστικοί χαιρετισμοί επιτρέπονται κυρία Πρόεδρε;
Πρόεδρος: Ήμασταν στην έδρα;
Από κοινό – συνηγόρους: Ήσασταν στην έδρα.
Πρόεδρος: Να βοηθήσετε τη διαδικασία παρακαλώ και όχι να την τορπιλίζετε.
Παπαδάκης: Δεν την προκαλούμε εμείς την ένταση. Ανεχόμαστε ναζιστικούς χαιρετισμούς.
Παπαδάκης: [προς τη Μ. Φύσσα] Θέλω να ρωτήσω εάν μεταξύ όσων κατηγορούνται στη δίκη αυτή για την ανθρωποκτονία του γιού σας και την ένταξη σε εγκληματική οργάνωση. Υπήρχε κάποια προσωπική διαφορά;
Μ. Φύσσα: Καμία, ούτε καν γνωριζόντουσαν. Αν κάποιοι τον ξέρανε ήταν από τη Ζώνη και από τη μουσική του.
Παπαδάκης: Αυτοί που τον ήξεραν, είστε βέβαιη ότι δεν υπήρχαν προσωπικές διαφορές μεταξύ τους;
Μ. Φύσσα: Ναι, είμαι βέβαιη.
Παπαδάκης: Σας άκουσα να λέτε ότι, τις επόμενες ημέρες της δολοφονίας, στελέχη της ΧΑ καταδίκαζαν τη δολοφονία αλλά δύο χρόνια μετά, ο Μιχαλολιάκος ανέλαβε την πολιτική ευθύνη […]
Μ. Φύσσα: Η δεύτερη βέβαια, που ανέλαβε την πολιτική ευθύνη που σημαίνει ένα κόμμα αναλαμβάνει την ευθύνη του εγκλήματος.
Παπαδάκης: Σε συνέχεια της απάντησής σας, από τότε που έγινε αυτή η δήλωση έως και το 2019, που η ΧΑ ήταν ενιαία και δεν είχε διασπαστεί, έχετε ακούσει κάποιον να διαψεύδει τη δήλωση του Μιχαλολιάκου αυτή; κάποιο άλλο ηγετικό στέλεχος;
Μ. Φύσσα: Όχι, δεν τη διέψευσε κανείς.
Παπαδάκης: Και, τέλος, μιλήσατε για εγκληματική οργάνωση που είναι και πολιτικό κόμμα, αν θυμάμαι καλά τα λόγια σας, και θέλω να ρωτήσω αν εγκληματική οργάνωση και πολιτικό κόμμα είναι το ίδιο πράγμα. Ποιες ομοιότητες έχουν και ποιες διαφορές;
Μ. Φύσσα: Εννοείτε το συγκεκριμένο κόμμα;
Παπαδάκης: Το συγκεκριμένο, φυσικά.
Μ. Φύσσα: Το συγκεκριμένο είναι ένα κόμμα που είναι οργάνωση εγκληματική και για μένα είναι και τρομοκρατική οργάνωση και, δυστυχώς για τον ελληνικό λαό, μέσα στη Βουλή.
Παπαδάκης: Με ποιο κριτήριο τη χαρακτηρίζετε και τρομοκρατική;
Μ. Φύσσα: Είμαι 62 χρονών, έχω δει δίκες που έχουν καταδικαστεί ως τρομοκράτες. Με βάση τα στοιχεία, το τι σημαίνει τρομοκρατική, δεν βλέπω καμία διαφορά στην οργάνωση της ΧΑ. Οι διαφορές είναι μόνο στις ποινές. Εδώ και με την κρατική ασυλία όπως είπα, είναι κάτι παραπάνω από τρομοκρατική οργάνωση. Αυτό που έχω ζήσει στα 62 μου.
Παπαδάκης: Μια τελευταία ερώτηση. Να ρωτήσω εάν η παρουσία σας στο δικαστήριο αποσκοπεί στην καταδίωξη πολιτικών ιδεών ή κάτι άλλο. Δηλαδή γιατί παρίστασθε ως Πολιτική Αγωγή; Γιατί οι ιδέες των κατηγορουμένων είναι αντίθετες;
Μ. Φύσσα: Όχι βέβαια. Οι ιδέες δε σκοτώνουν. Για τις πράξεις τους είναι εδώ.
Παπαδάκης: Γιατί έχετε μια ενεργή παρουσία όλα αυτά τα χρόνια; Για τις ιδέες;
Μ. Φύσσα: Όχι, δεν είναι γι’ αυτό, όλοι το γνωρίζουνε γιατί είμαι, γιατί αφαιρέσαν τη ζωή του γιού μου με ανάξιο τρόπο, κάτι θρασύδειλα ανθρωπάκια που όταν καθίσαν στο εδώλιο δεν ανέφεραν τίποτα. Το μόνο που ξέρανε είναι να λιποθυμάνε και να λένε ψέμματα.
Παπαδάκης: Ποιο ήταν το κίνητρο;
Μ. Φύσσα: Η εξουσία στο Κερατσίνι.
Παπαδάκης: Σε τι τους ήταν εμπόδιο;
Μ. Φύσσα: Ο αντιφασιστικός τους αγώνας, όλα αυτά που ήταν ο Παύλος. Ο αντιφασιστικός του αγώνας, μπορώ να πω δυο λόγια;
Πρόεδρος: Τι λόγια; όχι δεν μπορείτε.
Μ. Φύσσα: Όχι δεν έχει να κάνει με ερωτήσεις, με το τι έχω ζήσει αυτά τα χρόνια.
Πρόεδρος: Δεν κάνετε δηλώσεις, είστε μάρτυρας. Λοιπόν, ελάτε [προς τους συνηγόρους υπεράσπισης]
Ερωτήσεις από την υπεράσπιση
Πλεύρης Κ. [συνήγορος υπεράσπισης Λαγού]: Κυρία Φύσσα, είστε μια πονεμένη μητέρα, που το σέβομαι απεριορίστως, γιατί έχω κι εγώ κοντέψει να χάσω το παιδί μου.
Μ. Φύσσα: Έλα μωρέ τώρα κι εσύ [χαμηλόφωνα].
Πλεύρης: Θέλω να σας ρωτήσω, καταδικάζετε..
Από τους συνηγόρους υποστ. κατηγορίας: Κα πρόεδρε, δεν είναι ερώτηση…
Πλεύρης: Είπατε προ ολίγου ότι σκοτώθηκαν αθώοι άνθρωποι από τη ΧΑ. Μπορείτε να μου πείτε ποιος;
Μ. Φύσσα: Τον Λουκμάν, τον ανέφερα.
Πλεύρης: «Αθώοι άνθρωποι» είπα.
Μ. Φύσσα: Ναι, γιατί; δεν ήταν αθώος;
Πλεύρης: Αθωότατος, ναι, ήταν, αλλά δεν ήταν «άνθρωποι», ήταν ένας. Δώσατε μία συνέντευξη και είπατε ότι «ο φασισμός δεν τελειώνει, θα τον τελειώσουμε». Και λέτε αυτό το πράγμα «τον φασισμό, θα αγωνιζόμαστε εναντίον του για να τον τελειώσουμε». Αγωνίζεστε εναντίον του φασισμού; Γιατί είπατε ότι καταδικάζουμε πράξεις και καταδικάζουμε τη δολοφονία του γιού σας, δεν το συζητώ. Θέλετε να σκοτώσετε τους φασίστες;
Μ. Φύσσα: Όχι βέβαια.
Πλεύρης: Έξω γράφει «θάνατος στους φασίστες».
Μ. Φύσσα: Σας απαντώ γιατί θέλω να τη δώσω την απάντηση, αλλιώς δεν θα είχα λόγο να σας απαντήσω. Δεν σκοτώνουν οι αντιφασίστες, οι φασίστες σκοτώνουν. Και πάνω σε αυτό, τελειώνοντας ο φασισμός, να τελειώσει με τον τρόπο που εμείς ξέρουμε, και ο τρόπος είναι ο λόγος, κανένας άλλος.
Πλεύρης: Λέτε «ο φασισμός δεν τελειώνει, ένα κομμάτι, η ηγεσία είναι μέσα». Οι 500 χιλιάδες [ψηφοφόροι] πρέπει να μπουν μέσα;
Μ. Φύσσα: Ευχαρίστως, γιατί έχουν τα χέρια τους βαμμένα με αίμα.
Πλεύρης: Θαυμάσια. Το τι έχουν βαμμένα, αν θέλετε να δείτε ποιός έχει τα χέρια του βαμμένα με αίμα, να σας δώσω αυτό το βιβλίο να το διαβάσετε…
Μ. Φύσσα: Να το κρατήσετε το βιβλίο να το διαβάσετε, θα μας κάνετε μαθήματα τώρα, προχωρήστε σε ερώτηση.
Πλεύρης: Εγώ λυπάμαι πολύ για το γιό σας.
Μ. Φύσσα: Καλά, μη λυπάστε τόσο πολύ.
Πλεύρης: Θα σας διαβάσω ένα αντιφασιστικό και αντιρατσιστικό του ποίημα: «Άγκελα, θα ήθελα μια μέρα σε ένα ρετιρέ να σε γαμήσω…»
Μ. Φύσσα: Λοιπόν, ακούστε με λίγο, ο Παύλος έγραφε, δεν σκότωνε. Θέλετε να μου πείτε μία δράση του;
Πρόεδρος: Σταματήστε, κυρία μάρτυρα. Γιατί το ρωτάτε, κ. συνήγορε;
Μ. Φύσσα: Διαβάστε μου ένα του Γερμενή.
Πλεύρης: Να μην κατηγορεί η κυρία την αστυνομία. Προ ολίγου έγινε επίθεση…
Πρόεδρος: Έχει σχέση με το αδίκημα η ερώτηση; Πού κατατείνει;
Πλεύρης: Μου αφαιρείτε το λόγο. Για να κάνω ερώτηση πρέπει να γίνει ανάγνωση του ποιήματος.
Πρόεδρος: Οι ερωτήσεις συσχετίζονται με το ποιήμα;
Πλεύρης: Αφού δε θέλετε να το διαβάσω, δεν αντιδικώ με το δικαστήριο. Δεν μπορεί όμως αυτή η κυρία να επιτίθεται στην αστυνομία και να λέει μέσα στο δικαστήριο: «μαζέψτε τους φασίστες» και να τα ανέχεται το δικαστήριο, αυτό με στεναχωρεί.
Μ. Φύσσα: Να χαιρετάτε ναζιστικά δεν σας πειράζει;
Πρόεδρος: Εσείς κάνετε πολιτική τη δίκη.
Πλεύρης: Δε σας είπα εγώ για τις ναζιστικές ιδέες. Υπάρχει νόμος που απαγορεύει τον φασισμό ή τον ναζισμό στην Ελλάδα; Δεν υπάρχει. Το ποίημα δεν το θέλετε. Μέσα στο κοινοβούλιο υπάρχει αυτή η οργάνωση, όπως την είπε «εγκληματική» η κυρία, που μη γνωρίζοντας νομικά, αγνοεί το τεκμήριο αθωότητας. Μπήκε μέσα μόνη της ή την ψήφισαν;
Πρόεδρος: Το γνωρίζουμε αυτό. Τι να απαντήσει;
Πλεύρης: Μα ό,τι λέω μου λέτε όχι, σας είπε «ναζιστικές ιδέες».
Πρόεδρος: Μας ενδιαφέρει πώς έγιναν τα εγκλήματα.
Πλεύρης: Και εγώ απαντώ στις «ναζιστικές ιδέες», ότι δεν είναι κάτι παράνομο. Πού ξέρετε ότι επικοινώνησε ο κ. Λαγός με τον κ. Μιχαλολιάκο;
Μ. Φύσσα: [Δεν απαντά]
Πρόεδρος: Δε θα απαντήσετε;
Μ. Φύσσα: Από την άρση απορρήτου.
Πλεύρης: Και τι είπε η άρση απορρήτου; Τι λέει;
Καμπαγιάννης: Δε λέει η άρση απορρήτου τι είπαν.
Πλευρης: Αναφέρεστε στα επεισόδια που έκαν η ΧΑ στο Μελιγαλά. Έκανε επεισόδια;
Μ. Φύσσα: Ναι, έκανε.
Πλεύρης: Ξέρετε τι ήταν ο Μελιγαλάς;
Μ. Φύσσα: Όχι, δεν ξέρω.
Παπαδάκης: Θα σας πω εγώ όταν θα πάρω το λόγο τι ήταν ο Μελιγαλάς. Οι προδότες γερμανοτσολιάδες, αυτοί ήταν.
Πλεύρης: Σέβομαι τον πόνο σας και δεν κάνω άλλες ερωτήσεις.
Ζωγράφος Ιω. [συνήγορος υπεράσπισης Λαγού]: Είπατε ότι τίποτα δεν προμήνυε το κακό που σας βρήκε. Είπατε στη συνέχεια ότι ο Παύλος ήταν γνωστός και επομένως τον είχαν βάλει στο μάτι για τον αντιφασιστικό του αγώνα. Δε βλέπετε ότι έρχονται σε αντίθεση αυτά τα δύο; Πώς γίνεται να μην προμηνύει τίποτα το κακό που ερχόταν και από την άλλη να είναι στοχοποιημένος σε κάθε του κίνηση;
Μ. Φύσσα: Είπα «τίποτα δεν προμήνυε» μέσα στο σπίτι μας, σαν οικογένεια, το ότι ήταν στόχος αυτο εξακριβώθηκε εκ των υστέρων, μετά τη δολοφονία.
Ζωγράφος: Εσείς γνωρίζατε, ή ο ίδιος, ότι ήταν στόχος λόγω της δράσης που μας αναπτύξατε;
Μ. Φύσσα: Όχι. Τι εννοείτε δράση; Της ΧΑ ή τη δική του;
Ζωγράφος: Τη δική του.
Μ. Φύσσα: Τι είχε η δική του δράση;
Ζωγράφος: Είχε συναίσθηση ότι βρισκόταν σε κίνδυνο;
Μ. Φύσσα: Προφανώς και δεν το ήξερε ή τουλάχιστον εμείς δε γνωρίζουμε αν το ήξερε.
Ζωγράφος: Είπατε δύο φορές ότι ο Ρουπακιάς τον ρώτησε, πολύ πριν ξεκινήσει το επεισόδιο, για να τον μετρήσει, «πού είναι η Κεφαλληνίας». Ξέρετε αν τον γνώριζε ήδη το γιό σας;
Μ. Φύσσα: Τον περιγράψανε, δεν τον γνώριζε, και γι αυτό στάθηκε και του μίλησε.
Ζωγράφος: Εκείνη την ώρα που τον ρώτησε, αναγνώρισε ότι είναι ο στόχος του, σωστά;
Μ. Φύσσα: Ναι, προφανώς κάπως έτσι θα είναι.
Ζωγράφος: Γιατί δεν τον σκότωσε τότε, όταν δεν είχε μαζευτεί κανείς από την αστυνομία;
Μ. Φύσσα: Κάνετε λάθος, ήτανε και η αστυνομία εκεί και όλοι ήταν κομβόι και πήγαινε. Κάνετε λάθος.
Ζωγράφος: Γιατί λοιπόν δεν το έκανε την πρώτη φορά;
Μ. Φύσσα: Γιατί να το κάνει μπροστά στην αστυνομία;
Ζωγράφος: Ποιος ήταν ο λόγος λοιπόν;
Μ. Φύσσα: Δεν κινήθηκε η αστυνομία. Τον λόγο να τον ρωτήσετε από τον δολοφόνο, όταν έρθει εδώ να καταθέσει. Με γεγονότα, όχι εικασίες.
Ζωγράφος: Έχετε κάνει πολλές εικασίες.
Μ. Φύσσα: Καμία εικασία.
Ζωγράφος: Αρχικά υπήρχε επαφή, όπως την περιγράψατε, και η δεύτερη ήταν η θανατηφόρα. Μπορείτε να εκτιμήσετε ποιος ήταν ο λόγος, εφόσον είχε αποφασίσει ήδη να τον δολοφονήσει, γιατί δεν το έκανε τότε;
Μ. Φύσσα: Γιατί είχε και αλλους μέσα στο αμάξι, που έπρεπε να τους αδειάσει και επειδή έπρεπε να έχει τον χρόνο να δημιουργήσει το κλίμα.
Ζωγράφος: Και τι θα γινόταν αν τον είχε σκοτώσει τότε; Χωρίς το κλίμα;
Μ. Φύσσα: Τι να σας πω τώρα, είναι αυτές ερωτήσεις; Τι θα γινόταν αν δεν έφευγε το τάγμα από τη Νίκαια; Απαντήστε μου.
Ζωγράφος: Η ιεραρχία είναι μόνο σε ένα κόμμα; στη ΧΑ;
Μ. Φύσσα: Εγώ δε γνωρίζω για άλλο κόμμα. Δεν είμαι στην πολιτική σκηνή.
Ζωγράφος: Η ΝΔ δεν έχει ιεραρχία; Το ΚΚΕ δεν έχει ιεραρχία;
Μ. Φύσσα: Δεν το γνωρίζω.
[Ο κατηγορούμενος Ι. Λαγός σηκώνεται να θέσει ερωτήσεις]
Μ. Φύσσα: Έχει δικαίωμα κατηγορούμενος να θέσει ερωτήσεις;
Παπαδοπούλου: Ναι.
Λαγός: Θα ήθελα να ξεκινήσω και να σας ρωτήσω αν γνωρίζετε την υπόθεση με τον καθηγητή Τεμπονέρα και τον Γιάννη Καλαμπόκα.
Μ. Φύσσα: Φυσικά και τη γνωρίζω.
Λάγος: Θυμάστε τη σχέση του Καλαμπόκα με τη ΝΔ;
Μ. Φύσσα: Θυμάμαι τη δολοφονία, από εκεί και πέρα όχι.
Λαγός: Θυμάστε αν ο Καλαμπόκας, σημαίνον στέλεχος της ΝΔ, διώχθηκε κάποιος άλλος από τη ΝΔ; Γιατί αν θυμάστε είχε δοθεί εντολή από τη ΝΔ και το Υπουργείο να σταματήσουν οι καταλήψεις και στη συνέχεια έγινε το τραγικό γεγονός της δολοφονίας. Γνωρίζετε αν διώχθηκε κανένας άλλος;
Μ. Φύσσα: Πρώτον, δεν είμαι υποχρεωμένη να σας απαντήσω και θα ήθελα να μη γίνουν ερωτήσεις τέτοιες, πολιτικού περιεχομένου
Πρόεδρος: Δε θα επιλέγετε τις ερωτήσεις.
Μ. Φύσσα: Συγγνώμη, μου κάνει ερωτήσεις ο δολοφόνος του παιδιού μου…
[Ένταση από υπεράσπιση]
Λαγός: Εγώ δολοφόνος;
Μ. Φύσσα: Όλοι είστε δολοφόνοι.
Λαγός: Εγώ δεν είμαι δολοφόνος.
Μ. Φύσσα: Όχι, καλέ, αλίμονο, μόνο εντολές ξέρετε να δίνετε.
[Ένταση]
Λαγός: Από πού προκύπτει ότι έδινα εντολές;
Μ. Φύσσα: Το ότι είστε μέσα.
Λαγός: Α, μάλιστα, εξαιρετικό! Λέτε ότι η οργάνωση τα κανόνιζε όλα στην εντέλεια, μας λέει εδώ η κυρία, ποιοι ήταν οι μαχαιροβγάλτες, όλα. Την ημέρα λοιπόν της δολοφονίας, ξεκινά ένα τάγμα εφόδου, άριστα εκπαιδευμένο και όταν ξεκινάει, ξεχνάει να ενημερώσει το δολοφόνο. Γιατί δεν ενημερώθηκε ο Ρουπακιάς.
Μ. Φύσσα: Και εσείς πώς το λέτε ότι δεν ενημερώθηκε;
Λαγός: Στο συγκεκριμένο, το γνωρίζετε από ποιον έχει ενημερωθεί;
Μ. Φύσσα: Έχει ενημερωθεί. Ήταν εκεί, δίπλα από τον Πατέλη. Ενημερώθηκε.
Λαγός: Προφανώς είναι σε δύσκολη θέση και δε θέλει να απαντήσει η κυρία.
[Ένταση]
Μ. Φύσσα: Εγώ είμαι σε δύσκολη θέση;
Λαγός: Πώς πάει ένας δολοφόνος, που έχει εκπαιδευτεί, και πηγαίνει με τις πινακίδες του να δολοφονήσει;
Πρόεδρος: Αυτό είναι κρίσης…
Λαγός: Υπάρχουν μαγαζιά που διαθέτουν κάμερες ασφαλείας;
Μ. Φύσσα: Δε γνωρίζω.
Λαγός: Γνωρίζετε ότι ένας μάρτυας που πέρασε από την πρωτόδικη, είπε ότι έχει κάμερες ασφαλείας από μαγαζί δίπλα, και την επόμενη μέρα πήγε ο Δένδιας και ζήτησε το υλικό;
Καμπαγιάννης: Δεν υπήρχε τέτοιο υλικό.
Λαγός: Γνωρίζετε αν μιλούσα με τον Πατέλη και για ποιο λόγο μιλούσα μαζί του; Δε γνωρίζει τίποτα [φωνάζει] αλλά γνωρίζει ότι έδωσα εντολές και το ακούμε αυτό το πράγμα και θα τρελαθούμε τελείως!
Μ. Φύσσα: Μη φωνάζετε.
Πρόεδρος: Ήρεμα, κύριε κατηγορούμενε.
Λαγός: Είναι σε δύσκολη θέση, το καταλαβαίνω.
Μ. Φύσσα: Εγώ είμαι σε δύσκολη θέση;
Λαγός: Λέτε ότι η οργάνωση της Νίκαιας ήταν η πιο σκληρή. Σε ποιά επεισόδια έχει εμπλακεί η οργάνωση της Νίκαιας;
Πρόεδρος: Ξέρετε να απαντήσετε;
Μ. Φύσσα: Όχι
Λαγός: Πολύ καλά.
Νασίου Ευ. [συνήγορος υπεράσπισης Αναδιώτη]: Ονομάζομαι Ευάγγελος Νασίου, είμαι συνήγορος του κ Αναδιώτη. Θα ήθελα να σας υποβάλω τα συλλυπητήριά μου, κυρία Φύσσα. Θα ήθελα να μου απαντήσετε σε δύο – τρεις ερωτήσεις. Κατ’ αρχήν να μου πείτε εάν σε αυτή τη Λεωφόρο, την Παύλου Φύσσα τώρα, Παναγή Τσαλδάρη τότε, στο σημείο που πέθανε το παιδί σας, είναι φωτεινά ή είναι σκοτεινός δρόμος;
Μ. Φύσσα: Είναι φωτεινός και δεν πέθανε, δολοφονήθηκε.
Νασίου: Το τάγμα εφόδου ειδοποιήθηκε με SMS από τον Πατέλη, σωστά;
Μ. Φύσσα: Ναι.
Νασίου: Μου το επιβεβαιώνετε. Να γραφτεί στα πρακτικά. Είναι μεγάλη και συγκλονιστική δίκη για όλο το πανελλήνιο. Θέλετε να καταδικαστούν οι υπεύθυνοι; Και δε σας ζητώ να αξιολογήσετε τους υπευθύνους […]
Μ. Φύσσα: Δεν κατάλαβα την ερώτηση.
Νασίου: Να καταδικαστούν οι υπεύθυνοι ή όποιος να’ ναι;
[…]
Οπλαντζάκης Β. [συνήγορος υπεράσπισης Ρουπακιά]: Επειδή όσα κατέθεσε η κα Φύσσα είναι από πληροφορίες άλλων, ακούστηκαν ονόματα, και υποβάλλω αίτημα να κληθεί η κα Χρύσα Τοσλούκου. Θα ξεκινήσω με τη στιχομυθία με τον γιατρό: είπε ο γιατρός ότι «τον δολοφόνησε τον Παύλο Φύσσα η ΧΑ»; Αυτό πώς το γνώριζε ο γιατρός;
Μ. Φύσσα: Συνελήφθη ο δολοφόνος και το γνώριζε από τα παιδιά εκεί.
Οπλαντζάκης: Θέλετε να μας πείτε το όνομα;
Μ. Φύσσα: Δεν το γνωρίζω, ήταν στην εφημερία αλλά υπάρχει και η ιατροδικαστική.
Οπλαντζάκης: Ακριβώς, δεδομένου ότι υπάρχει η ιατροδικαστική και δεν δικαιώνεται…
Μ. Φύσσα: Εκ του αποτελέσματος πώς το βλέπετε, ζει ο Παύλος και τον έχουμε κρύψει;
Οπλαντζάκης: Εμένα με γνωρίζετε από το πρωτόδικο; […] Εκείνο το βράδυ τι σας είπε η κυρία Τοσλούκου; Είχε κόσμο;
Μ. Φύσσα: Προφανώς και είχε κόσμο.
Οπλαντζάκης: Ήταν ασφυκτικά γεμάτο;
[…]
Οπλαντζάκης: Πάμε τώρα στα γεγονότα στην καφετέρια, πως γίνεται να κοιτάζει κάποιος στραβά κάποιον που δε γνωρίζει;
Μ. Φύσσα: Εκεί φαίνεται ότι ήταν στόχος, από το αποτέλεσμα.
Οπλαντζάκης: Από πού προκύπτει ότι ήταν στόχος;
Μ. Φύσσα: Προκύπτει από τα βλέμματα. Και εγώ εδώ βλέπω τα βλέμματα σας, […]
Οπλαντζάκης: Πείτε μας, ήταν δύο με τον Δούλβαρη, η κα. Τοσλούκου εντάξει, δεν είχε μυική δύναμη. Μέσα στο «Κοράλλι» είναι οι δυο κύριοι που στείλανε μηνύματα;
Μ. Φύσσα: Ναι, τα μηνύματα είναι ο Άγγος με τον Πατέλη, […]
Οπλαντζάκης: Ναι αυτό έγινε από τις 9:30…
Μ. Φύσσα: Όταν θα έρθουν να τον ρωτήσετε.
Οπλαντζάκης: Τον κατηγορούμενο να ρωτήσω εγώ;
Μ. Φύσσα: Δεν έχω απάντηση.
Οπλαντζάκης: Το περιεχόμενο υπάρχει;
Μ. Φύσσα: Όχι.
Οπλαντζάκης: Από τις 21:45 έως τις 23:20 έγιναν κάποια τηλέφωνα, τι τους είπε ο γιος σας να κάνουν και για ποιο λόγο να πάνε στο μαγαζί στο «Κοράλλι»;
Μ. Φύσσα: Να σας εξηγήσω, εγώ δεν ξανασυναντήθηκα, δεν μίλησα, αυτό ηταν συνηθισμένο φαινόμενο να είναι δύο μαζί και ξαφνικά μια παρέα 15 ατόμων.
Οπλαντζάκης: Κάτι άλλο. Βγαίνουν από το μαγαζί και μας είπατε ότι είχαν έρθει με σκοπό οι Χρυσαυγίτες, να τρομοκρατήσουν, όχι να δολοφονήσουν, έτσι είπατε. Γίνεται μια επικοινωνία, γνωρίζετε εάν στο SMS που εστάλη από τον Πατέλη, εστάλη και στον Γ. Ρουπακιά;
Μ. Φύσσα: Δεν γνωρίζω.
Οπλαντζάκης: Είπατε λοιπόν ότι όταν πέρασε ο Ρουπακιάς με το αυτοκίνητο μπροστά, ρώτησε πού είναι η Κεφαλληνίας, για ποιο λόγο;
Μ. Φύσσα: Το απάντησα, ότι ήθελε προφανώς να τον μετρήσει, να τον δει.
Οπλαντζάκης: Άρα δεν τον γνώριζε.
Μ. Φύσσα: Είπαμε ότι είναι στόχος, δεν τον γνώριζε αλλά ενημερωθήκανε ότι «εδώ είναι, ελάτε». Ποιος σηκώνεται από το σπίτι του να πάει…
Οπλαντζάκης: Το μήνυμα δεν το έλαβε ο Ρουπακιάς, τον ενημέρωσε άλλος. Ο Ρουπακιάς είναι στο αυτοκίνητο και είπατε ότι είναι η σύζυγος του Άγγου;
Μ. Φύσσα: Εδώ δεν ήρθαν να το πουν;
Οπλαντζάκης: Ο κ. Άγγος πού μένει, γνωρίζετε;
Μ. Φύσσα: Πάρα πολύ κοντά στο «Κοράλλι».
Οπλαντζάκης: Θεωρείτε φυσιολογικό η γυναίκα του Ρουπακιά να είναι εκεί δίπλα, 12 το βράδυ, στα γραφεία;
Μ. Φύσσα: Να φύγουν από το σπίτι τους μπορούσαν να πάνε να σκοτώσουν ε; Πείτε μου, γιατί πήγαν άραγε;
Οπλαντζάκης: Μας λέτε ότι του δώσανε χώρο και χρόνο για να καταλάβει τι πρέπει να κάνει. Όταν γίνεται ένα τέτοιο γεγονός, μια εγκληματική ενέργεια με προγραμματισμό και αυτός που συμμετέχει ως αυτουργός, τι σκοπό έχει αφού γίνει η πράξη;
Μ. Φύσσα: Τι εννοείτε;
Οπλαντζάκης: Να διαφύγει ή να συλληφθεί;
Μ. Φύσσα: Ήταν έτοιμος να διαφύγει.
Οπλαντζάκης: Με το αμάξι της αδερφής του, που ήρθε και κατέθεσε.
Μ. Φύσσα: Η αδερφή του. Που κατέθεσε ότι «δεν μπορεί να πιάσει μαχαίρι να κόψει την μπριζόλα»;
Οπλαντζάκης: Πού το εστάθμευσε αυτό το αυτοκίνητο, γνωρίζετε;
Μ. Φύσσα: Στην Ξάνθου, γωνία με Τσαλδάρη. Κατεβαίνει, κοιτάει, βλέπει το θύμα του, πάει ανάποδα, σταματάει ακριβώς…
Οπλαντζάκης: Αυτό ποιός σας το είπε με το χώρο;
Μ. Φύσσα: Και φαίνεται, και ήταν εκεί ο Μελαχροινόπουλος.
Οπλαντζάκης: Λέτε στάθμευσε ανάποδα, θα τα δούμε με τον Μελαχροινόπουλο. Γνωρίζετε αν ο δρόμος αυτός έχει κυκλοφορία το βράδυ;
Μ. Φύσσα: Όχι, δεν ξέρω. Δεν μπορώ να γνωρίζω αν είναι ήρεμα. Περνάγαν άνετα πάντως τα αυτοκίνητα, γιατί υπήρχε χώρος στο πεζοδρόμιο κι εκεί στάθμευσε, λεωφορείο δεν ξέρω αν πέρναγε, πάντως δε μιλάμε για ώρες.
Οπλαντζάκης: Στάθμευσε όμως, και θα έπρεπε να φύγει με την όπισθεν ή μπροστά, είχε τη δυνατότητα να φύγει μπροστά;
Μ. Φύσσα: Όχι, δεν είχε τη δυνατότητα. Δύο αυτοκίνητα τα παίρνει σίγουρα.
Οπλαντζάκης: Αν γίνεται, κυρία πρόεδρε, είχα καταθέσει στο πρωτόδικο δικαστήριο ένα ολόγραμμα του δρόμου που είχα ετοιμάσει εγώ ο ίδιος.
Μ. Φύσσα: Σας λέω, υπήρχαν αυτοκίνητα που φυσικά του είχαν φράξει το δρόμο.
Οπλαντζάκης: Λέμε θέλει να φύγει. Άρα θα κάνει δεξιά για να φύγει από το κοίλωμα και πρέπει να κάνει δεξιά για να φύγει. Υπήρχε ενδεχόμενο να τον κλείσει ένα αμάξι.
Μ. Φύσσα: Όπως τον έκλεισε.
Οπλαντζάκης: Έχει οργανωθεί μια εγκληματική οργάνωση και, όπως μας είπατε, υπήρχαν και πολλες μηχανές, γιατί να μην του πούνε «μηχανάκι, πάμε και φύγαμε»;
Πρόεδρος: Τι εννοείτε;
Οπλαντζάκης: Μηχανάκι, πάμε και φύγαμε. Ο «εκπαιδευμένος δολοφόνος Ρουπακιάς»…
Παναγιώτης Φύσσας: Κα πρόεδρε, είμαι ο πατέρας του, μπορώ να απαντήσω;
Πρόεδρος: Όχι, στη σειρά σας τη Δευτέρα.
Παναγιώτης Φύσσας: Ήμουν εγώ παρών, του είχαν κάνει χώρο για να φύγει!
Μ. Φύσσα: Σας παρακαλώ πάρα πολύ. Μας πιέζετε πάρα πολύ. Πώς μπορώ να απαντήσω αν σκέφτηκε αυτό ή το άλλο;
Οπλαντζάκης: Η άλλη πλευρά όλο ερωτήσεις κρίσεως έκανε.
Μ. Φύσσα: Κα πρόεδρε, εγώ δεν αντέχω άλλο, δεν μπορώ.
Πρόεδρος: Εε… εντάξει, θα διακόψουμε.
[Η Μάγδα Φύσσα αποχωρεί]
