προσοχή στις απομιμήσεις

Πριν από 1-2 μήνες το μόνιμο θέμα συζήτησης πολλών ήταν οι 58 και η Ελληνική “Ελιά” στα πρότυπα της Ιταλικής.

Το κατανοώ: εύκολοι στόχοι. Βγάζανε γέλιο από μόνοι τους, χωρίς καμία υπερπροσπάθεια γελοιοποίησής τους, αποτελούμενοι από τον αυτοανακηρυγμένο “πνευματικό κόσμο” και κάτι Μπίστηδες.

Η επιτηδευμένη προσπάθεια να πείσουν ότι αφουγκράζονται την κοινωνία και ήρθαν για να τη σώσουν, άτομα από το Σιμητικό ΠΑΣΟΚ, τί άλλο θα μπορούσε να προκαλεί εκτός από γέλιο; Έστω πικρό.

Όταν λοιπόν αυτή η απόπειρα να παρασυρθούν τα χρυσόψαρα στην αγκαλιά του Μπένι και των προθύμων συνεργατών του απέτυχε παταγωδώς – όταν δηλαδή οι δημοσκοπήσεις τους έδιναν μόλις 0,058 τοις χιλίοις – άρχισε η γκρίνια, τα μαχαιρώματα, τα καπελώματα και όλη η ευγενής τέχνη της πολιτικής όπως την ξέρουν τόσο καλά οι άμεσα εμπλεκόμενοι.

Μεταξύ αυτών κάπου διάβασα ότι εντάσσεται και η ψήφος με σταυρό για την Ευρωβουλή, η οποία ξεβόλευε όποιον είχε όνειρα να ηγηθεί του ψηφοδελτίου του ΠΑΣΟΚ. Ή της Ελιάς ή όπως τελοσπάντων θέλουν να λέγονται αυτοί οι τύποι. Διότι ποιος τρελός από τους 58 θα τολμήσει να εκτεθεί σε ψήφο με σταυρό και να ρισκάρει την απόλυτη γελοιοποίηση;

Καθώς λοιπόν το πείραμα διαλύθηκε στα εξ ων συνετέθη, ο πανικός του συστήματος εξουσίας άρχισε πάλι να χτυπάει κόκκινο.

Επειδή παρά το κάθε κόλπο που έχουν προσπαθήσει, φαίνεται ότι δεν μπορούν να αποτρέψουν το “εκλογικό ατύχημα” που τόσο φοβούνται.

Ακόμα και με το “σπάσιμο” των εκλογών σε 2 Κυριακές ώστε να μειωθεί η συμμετοχή των ψηφοφόρων [διπλές βενζίνες, διπλά διόδια, διπλή δυσκολία], οι δημοσκοπήσεις συνεχίζουν να φέρνουν τον ΣΥΡΙΖΑ στην πρώτη θέση. 

Ατύχημα, κατάλαβες; Εκλογικό ατύχημα.

Φοβούνται. Για την ακρίβεια έχουν χεστεί πάνω τους. Γι’ αυτό αρχίζουν να παίζουν τα τελευταία τους χαρτιά. Το πρώτο που είδαμε ήδη, είναι η κάθοδος του “νέου και άφθαρτου” Σταύρου Θεοδωράκη στις εκλογές με “το ποτάμι” του.

1964982_632641683482689_1979001923_n

Το διαδίκτυο έχει κατακλυστεί από σχετικά σχόλια, μερικά εκ των οποίων θεωρώ πολύ πετυχημένα. 

Προσωπικά, μόλις το είδα, ένα πράγμα μου ήρθε αμέσως στο μυαλό: το κίνημα του τηλεαστέρα [δεν είναι τυχαία η σύμπτωση] Μπέπε Γκρίλο. Κάτι τέτοιο προσπαθούν να δημιουργήσουν, αλλά πολύ μικρότερο και πολύ πιο ελεγχόμενο.

Δεν έχουν αυταπάτες οι οικονομικοί και πολιτικοί πάτρωνες του “ποταμιού” [όλοι αυτοί που μαζέψανε ένα απόγευμα τον Θεοδωράκη σ’ ένα γραφείο, και του είπανε “προχώρα κι εμείς θα σου κάνουμε τα έξοδα & τις πλάτες”] ότι στόχος είναι ένα μικρό ποσοστό. Ακόμα και 1-2% θα θεωρηθεί τεράστια επιτυχία, αρκεί αυτό να κοπεί αυτούσιο από τον ΣΥΡΙΖΑ.

Ο στόχος δεν είναι να φτιάξουν τον Θεοδωράκη ηγέτη [πόσο μάλλον που μπορεί να την ψωνίσει και να δυσκολευτούν μετά να τον ελέγξουν, φαίνεται εξαιρετικά επιρρεπής στο καλαμοκαβαλίκεμα], αλλά να τον χρησιμοποιήσουν για να κόψουν το ρεύμα των αντιπάλων τους.

Φυσικά, δεν είναι το τελευταίο χαρτί τους. Όσο πλησιάζουν οι εκλογές θα δούμε κάθε “άσσο” που βρίσκεται κρυμένος στο μανίκι του μηντιακού στερεώματος. Σκάνδαλα και ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες για κάθε γούστο θα κατακλύσουν τα μεσημεριανάδικα και θα διαχυθούν μέχρι τα κατ’ ευφημισμόν δελτία των “ειδήσεων”. Περιμένω να μπουν στην κρεβατοκάμαρα του κάθε βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ [έστω πρώην, άλλωστε ποιος ξέρει πού βρίσκεται ο Τατσόπουλος πολιτικά;].

rema

Συνεπώς, όλες οι αναλύσεις για τον Θεοδωράκη και το ποτάμι του, που περισσότερο στο ρέμα της Χελιδονούς μοιάζει, είναι τόσο μάταιες όσο ήταν οι αντίστοιχες για τους 58, την Ελιά και όλες τις απέλπιδες προσπάθειες ανακοπής του “εκλογικού ατυχήματος” που πλησιάζει.

Παρ’ όλα αυτά, εδώ βρήκα μία συμπαθέστατη αποδόμηση. Σαν να κλέβεις εκκλησία είναι να αποδομείς τον Θεοδωράκη, τόσο εύκολο. Φανταστείτε πόσο άχρηστοι και καμμένοι είναι όλοι οι άλλοι που το σύστημα εναπόθεσε τις ελπίδες του πάνω σε αυτόν τον lifestyle γκασμά.

0 0 votes
Βαθμολογία άρθρου
Subscribe
Notify of
guest
0 Σχόλια
Inline Feedbacks
View all comments